/ โรแมนติก / ท่านอ๋องเพคะ ข้าคือนางร้าย / บทที่ 3 การลงทัณฑ์ที่เร่าร้อน nc

공유

บทที่ 3 การลงทัณฑ์ที่เร่าร้อน nc

작가: Lovedee
last update 최신 업데이트: 2024-12-07 16:27:43

เมื่อคุณหนูหยูหงลี่ได้ยินเรื่องที่เขาต่อว่า นางก็ทำหน้างงงันจนลืมไปว่าขณะนี้กายของตนเองนั้นเปลือยเปล่าไม่มีสิ่งใดปกปิดเลยแม้แต่น้อย นางโมโหที่อยู่ๆเขาก็มาต่อว่าเรื่องที่นางไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย จึงได้เถียงเขาคอเป็นเอ็น “ ท่านอ๋องแปด หม่อมฉันมิได้รู้เรื่องอันใดเลยนะเพคะ หม่อมฉันว่ายน้ำอยู่ดีๆพระองค์ก็มาต่อว่าหม่อมฉัน ”

อ๋องหนุ่มยกยิ้มเหยียดอย่างจะเยาะหยันนาง “ หญิงแพศยา ทำเรื่องต่ำช้าวางยาบุรุษแล้วยังหน้าซื่อ บอกว่าไม่รู้เรื่องอีกหรือ หากหญิงร้ายกาจเช่นเจ้าไม่ได้ทำ แล้วจะมีผู้ใดทำได้เล่า คงอยากจะได้เปิ่นหวางเป็นสามีจนตัวสั่น ถึงกับกล้าทำเรื่องเช่นนี้ ”

อ๋องหนุ่มยังคงต่อว่านางเขาไม่เชื่ออย่างเด็ดขาดว่าหงลี่ไม่ได้ทำเรื่องนี้ อดีตคุณหนูผู้ร้ายกาจจนคนลือที่ผ่านมานางก็ทำเรื่องวุ่นวายหลายเรื่องก็จริงอยู่ แต่คราวนี้นางไม่ได้ทำอะไรเลย ก็แค่วางแผนการณ์ไว้เท่านั้นแต่ก็ยังไม่ได้ลงมือทำสิ่งใด เขาจะมาโทษนางเช่่นนี้ไม่ได้

 “ เอ๊ะ !! ท่านอ๋องพูดไม่รู้เรื่องหรืออย่างไร หม่อมฉันก็บอกอยู่นี่ว่าไม่ได้ทำ ไม่ได้ทำ ก็ยังจะมากล่าวหากันอีก ”  

อ๋องหนุ่มจ้องมองใบหน้าหวานที่บึ้งตึงขึ้นไม่น้อย นางยังกล้าเถียงเขาฉอด ๆ อีกว่าไม่ได้ทำ คำพูดต่อว่าคงจะทำอะไรหญิงแพศยาเช่นนางไม่ได้ คงจะต้องให้บทเรียนกับนางเสียบ้าง ว่าคุณหนูในห้องหออย่างนางคิดจะตอแยบุรุษจนน่าเกลียดเช่นนี้มันไม่เหมาะสม แถมยังต่ำช้าถึงกับวางยาปลุกกำหนัดเขา ในเมื่อนางรนหาที่เอง ก็คงจะต้องจัดการลงโทษนางเสียบ้าง ให้รู้สำนึก เมื่อคิดได้ดังนั้นอ๋องหนุ่มจึงไม่ได้ถกเถียงกับนางต่อให้เสียเวลา มือหนาเอื้อมไปดึงร่างอวบที่เปลือยเปล่าของนางเข้ามาจนชิดอกแกร่งของเขา

“ เปิ่นหวางจะทำให้เจ้ารู้ว่า รสชาติของบุรุษท่ี่เจ้าอยากจะได้นักหนานั้นเป็นเช่นไร ” เมื่อพูดจบเขาก็ประกบจูบนางทันที ปากจิ้มลิ้มที่กำลังจะอ้าปากเถียงเขานั้นถูกลิ้นสากของอ๋องหนุ่มสอดเข้าไปควานหาความหวานของปากนางทันที

เมื่อลิ้นสากของอ๋องหนุ่มเข้าไปในปากอวบอิ่มของนางสำเร็จ เขารู้สึกพึงใจไม่น้อย ปากของนางหวานล้ำเหลือเกิน เขารู้สึกชื่นชอบมันนัก และเมื่อลิ้นสากพบลิ้นเล็กของนางก็ตรงเข้าเกี่ยวพันมันอย่างดูดดื่มทันที หงลี่พยายามเบือนหน้าหนีใบหน้าหล่อเหลาอย่างร้ายกาจที่นางเคยหลงรักเขามากมาย

แต่บัดนี้นางพยายามอย่างมากที่จะดิ้นหนีให้พ้นลิ้นสากของเขาที่มันยังเกีี่ยวพันลิ้นเล็กของนางอย่างรุนแรง แต่มือหนาของอ๋องหนุ่มจับศีรษะเล็กของนางเอาไว้มั่น แล้วจูบนางอย่างดูดดื่มเขารู้สึกพึงใจรสหวานของปากจิ้มลิ้มของนางจึงจูบนางอยู่นานจากจูบที่รุนแรงอย่างจะสั่งสอนกลายเป็นจูบเร่าร้อนและเว้าวอนนางไม่น้อยเลย

คุณหนูหยูหงลี่เหมือนรู้สึกว่าในช่องท้องของนางนั้นมีผีเสื้อบินอยู่นับร้อยนับพัน นางรู้สึกว่าร่างกายเหมือนลอยได้ มันเบาสบายและเป็นสุขยิ่งนัก นางจึงปล่อยตัวปล่อยใจไปกับจูบที่เร่าร้อนของอ๋องหนุ่มที่บัดนี้ปล่อยมือหนาจากศีรษะของนางแล้วเปลี่ยนมาลูบไล้ไปจนทั่วร่างอวบขาวผ่องที่มองเห็นได้ชัดในแสงจันทร์กระจ่างนี้ 

หงลี่แหงนหงายใบหน้าไปด้านหลังเมื่ออ๋องหนุ่มถอนจูบของเขาจากปากจิ้มลิ้มของนางแล้ว ซุกไซร้ใบหน้าคมไปตามลำคอระหงของนาง เขาทั้งจูบทั้งเลียไล้มันจนทั่ว ทั้งขบเม้มทำรอยไว้อย่างเช่นไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเขาต้องจะฝากรอยรักเอาไว้จนทั่วไปหมด

เมื่อซุกไซร้ลำคอระหงขาวผ่องที่มีกลิ่นหอมอ่อนจนพอใจ จึงได้ไล้เลียต่อมาจนถึงอกอวบใหญ่ที่มันกำลังปริ่มน้ำอยู่ มันล่อหูล่อตาเขาเหลือเกิน จึงได้ยกร่างอวบของนางขึ้นบนโขดหินด้านหลังพวกเขา จนร่างอวบของนางพ้นจากน้ำมาครึ่งตัว ยิ่งส่งผลให้อกอวบใหญ่ที่มันสั้นระริกนั้นปรากฎชัดแก่สายตาของอ๋องหนุ่ม เขาหายใจเข้าอย่างแรง สายตาจ้องมองอกอวบของนางอย่างกระหาย เขาจ้องมองผลอิงเถาที่สั่นระริกนั้นจนทนไม่ไหวอีกต่อไป จึงได้อ้าปากครอบมันแล้วดูดดึงมันอย่างรุนแรง เขาทั้งดูดทั้งเลียไล้มันทั้งสองข้างไปมา จนกระทั่งผลอิงเถานั้นแข็งเป็นไต 

เขาดูดมันอย่างเอร็ดอร่อยยิ่งนัก ปานทารกที่ดูดดื่มนมของมารดา “ อ๊าย อ๊า ไม่นะ ไม่เอาไม่ อย่านะ ท่านอ๋อง ไม่ อ๊าา อ๊าย อ๊ะ อ๊าาา ” เมื่อปากอุ่นและลิ้นที่ร้อนชื้นของเขาสัมผัสกับผลอิงเถาของนาง หงลี่เสียวซ่านจนแทบขาดใจ นางแอ่นอกอวบไปมา แม้ใจพยายามจะห้ามปรามเขาและบอกตนเองให้หนีเขาไปให้เร็วที่สุด แต่ร่างกายมันกลับยอมสยบ ยอมให้ลิ้นสากนั้นไล้เลียผลอิงเถานั้นอย่างถนัดถนี่ด้วยการแอ่นอกอวบขึ้นหาปากและลิ้นที่ร้อนชื้นของเขา นางแอ่นอกจนหลังแทบจะโค้ง แอ่นให้เขาทั้งดูดทั้งเลียนาง มือบางก็กดศีรษะของเขาลงจนชิดอกอวบใหญ่ที่นางกำลังแอ่นอกเพื่อป้อนใส่ปากของเขาอยู่ความรู้สึกนี้ไม่เคยเลย ไม่เคยรู้สึกมาก่อน แต่หงลี่พบว่ามันสุขสมเหลือเกิน หรือนี่คือการเริงรักระหว่างสามีภรรยามันสุขเช่นนี้เองหรือ นางรำพึงในใจ 

อ๋องหนุ่มที่ค้นพบความหวานจากอกอวบใหญ่ของนาง เขาทั้งฟอนเฟ้นมันไปมาทั้งสองเต้า มันอวบใหญ่เต็มไม้เต็มมือของเขาเหลือเกิน นางร้ายกาจ แต่เขาชักจะติดใจหญิงร้ายกาจเช่นนางเสียแล้ว ยิ่งดูดยิ่งติดใจ เขาจึงทั้งดูดทั้งเลีย ทั้งบีบบี้มันและนางเองก็ครวญครางปานจะขาดใจและแอ่นอกขึ้นหาเขาอย่างร่านร้อนเหลือเกิน อ๋องหนุ่มยกยิ้มที่มุมปากนี่หรือที่บอกว่าไม่รู้เรื่องอันใด ร่านรักเช่นนี้ คงจะสมใจนางแล้วที่จะได้ตกเป็นของเขา 

มือหนาของเขาเลื่อนลงมาจากอกอวบใหญ่ของนางลงมา   ควานหาจนพบเนินอวบใหญ่ของนางแล้วบีบขยำเนินอวบที่เขาพบว่ามันช่างใหญ่เต็มมือของเขายิ่งนัก อาา !!! นางทำเขาติดใจเสียแล้ว อ๋องหนุ่มรำพึง  แล้วบีบขยำเนินอวบของนางไปมา ขณะที่ร่างอวบนั่นก็ดิ้นพล่านอย่างเสียวซ่านเหลือเกิน นิ้วแกร่งของเขาสอดเข้าไปในร่องอวบของนางอย่างจะลองเชิง เขาสอดเข้าออกช้าแต่เพียงแค่เล็กน้อยแล้วปล่อยให้มันครูดกับเมล็ดดอกไม้ของนางไปมา

“ อ๊ายย อ๊า อ๊าา ข้าเสียวเหลือเกิน เสียว อ๊ายย ” หงลี่ทนไม่ไหวนางร้องครวญครางเสียงดังอย่างสิ้นความอับอายใดๆแล้ว เขาถูไถเมล็ดดอกไม้และปากทางเข้าของร่องอวบไปมา จนร่างคุณหนูผู้ร้ายกาจดิ้นพล่านอย่างเสียวซ่านเกินจะทน อ๋องหนุ่มจึงได้สอดนิ้วแกร่งของเขาเข้าไปจนมิดด้าม แล้วชักเข้าออกเป็นจังหวะช้าๆ จนกระทั่งเร่งความเร็วกระแทกร่องอวบของนางอย่างรุนแรง “ อ๊าย อ๊า อ๊า อ๊า ท่านอ๋อง ได้โปรด รักข้า รักข้า เอามันเข้ามา อ๊ายย อ๊าา อ๊าา ”

คุณหนูหยูร้องครวญครางปานจะขาดใจ นางทั้งเจ็บทั้งแสบทั้งเสียวจนแทบจะทนต่อไปไม่ไหวแล้ว เขาเล้าโลมจนนางแทบจะเป็นบ้า อยากจะให้เขาช่วยนาง นางรู้ว่าเขาช่วยนางได้ “อ๊า อ๊าา ท่านอ๋อง รักข้า อ๊า อ๊า อ๊าา อ๊าา ” สะโพกอวบของหงลี่กระตุกเกร็งหลาย ๆ ครั้งแล้วปล่อยน้ำรักออกมาอย่างมากมาย นางสุขสมเหลือเกิน แล้วร่างอวบก็อ่อนระทวยลง 

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • ท่านอ๋องเพคะ ข้าคือนางร้าย   บทที่ 26 ครอบครัวใหญ่ที่สุขสันต์

    เขาเอ่ยปากอ้อนวอนอย่างทนไม่ไหว แต่องครักษ์ฉางเก้อที่ต้องการจะสั่งสอนเมียร่านก็ไม่ยอมจัดการคนตรงหน้าเสียที เขายังคงโยกคลึงเสียดสีอยู่เช่นนั้น “ อ๊าย อ๊าา อ๊าาา ท่านพี่ ท่านเป็นผัวข้าเพียงผู้เดียวเท่านั้น ได้โปรด ได้โปรดรักข้าเสียที ข้าเสียวจะตายอยู่แล้ว อ๊ายย อ๊าายย อ๊าาา อ๊าา “ หลังจากนั้น เขาก็ถูกองครักษ์ฉางเก้อกดกระแทกเขาอย่างรุนแรงและเร่าร้อน เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั้งเรือนเล็กนั้น หัวเตียงกระแทกฝาผนังดังก้อง เตียงหลังใหญ่่ไหวโยกอย่างรุนแรง ผสานไปกับเสียงร้องครวญครางอย่างสุขสมของสองผัวเมียที่แม้จะรักกันเพียงใดแต่ก็็ไม่อาจจะเปิดเผยให้ผู้อื่นรับรู้การครองคู่ของพวกเขาได้จนเมื่อสุขสมกันไปจนนับครั้งไม่ถ้วนจึงได้นอนกอดกันอย่างมีความสุข “ ท่านพี่ต่อไปท่านจะมีเพียงข้าหรือไม่ หากท่านมองชายอื่่น หรือคิดนอกใจข้าอีก ข้าจะหาสามีใหม่ทันที ท่านคงจะรู้นะว่าข้าหาได้ไม่ยาก ” เหวินเปียวเอ่ยบอกกับสามีที่กำลังกอดร่างบางของเขาเอาไว้ในอ้อมอกแกร่ง“ พี่เข้าใจแล้ว พี่จะไม่มองชายอื่นอีก พี่จะรักเจ้าเพียงผู้เดียว เมียรัก แม้เราจะมิอาจครองคู่แต่งงานกันได้ แต่พี่รักเจ้า พี่คิดเสมอว่าเจ้าคือเมีย เมียเพี

  • ท่านอ๋องเพคะ ข้าคือนางร้าย   บทที่ 25 ช่วยสหายรักกำราบสามี

    งานแต่งงานของท่านอ๋องแปดซีเฉินอี้กับคุณหนูหยูหงลี่จัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ ขบวนสินสอดและสินเดิมเป็นขบวนที่ยาวสุดลูกหูลูกตา ชาวบ้านร้านตลาดต่างก็ออกมามุงดูเต็มสองข้างทาง อ๋องหนุ่มขี่ม้ามารับเจ้าสาวด้วยตนเองด้วยใบหน้าที่บานยิ่งกว่าจานเชิง เขายิ้มน้อยยิ้มใหญ่จนกระทั่งผ่านพ้นพิธีแต่งงานตามธรรมเนียมจนเรียบร้อย จนถึงการจัดงานเลี้ยงแขกเหรื่อที่มากันเต็มลานกว้างหน้าเรือนหลักของเขาอ๋องหนุ่มอารมณ์ดีเป็นอย่างยิ่ง ยิ่งใครๆต่างก็ชมว่าวันนี้เจ้าสาวของเขางดงามยิ่งนัก เขายิ้มรับด้วยใบหน้าบานไม่ว่าใครพูดอะไรก็ยิ้มรับไปเสียหมด นับว่าเขาแสดงออกถึงความสุขจนแขกหลายๆคนกังขาไปตามๆกัน ไหนมีคนบอกว่าท่านอ๋องถูกบีบบังคับให้แต่งงานกับคุณหนูหยูหงลี่อย่างไรกันเล่า แต่เมื่อเห็นหน้าของเจ้าบ่าวที่เบิกบานเสียขนาดนี้จึงพากันคิดว่าความจริงคงจะไม่เป็นอย่างที่มีคนเล่าลือกันไปต่างๆนาๆ ตามร้านเสริมความงามและร้านอาภรณ์หรือร้้านขายเครื่องประทินผิว และตามภัตตาคารชื่อดังที่เหล่าชนชั้นสูงต่างมักไปพบปะสังสรรค์กัน หรือแม้แต่ตามโรงเตี้ยมต่างก็เล่าลือถึงเรื่องงานแต่งงานนี้ คุณหนูหลาย ๆ จวนต่างก็กระซิบกระซาบเล่่าลือถึงพฤติกรรมของคุณหน

  • ท่านอ๋องเพคะ ข้าคือนางร้าย   บทที่ 24 การขี่ม้าที่เร่าร้อน nc

    “ เจ้าว่าอะไรนะ ใครมาหาข้านะ ” คุณหนูหยูหงลี่หันขวับไปมองหน้าสาวใช้ที่มาตามนางไปพบแขกที่รออยู่ที่เรือนหลัก และขณะนี้กำลังนั่งจิบน้ำชากับบิดาของนางอยู่ “ ท่านอ๋องแปดเจ้าค่ะ มาขออนุญาติพาคุณหนูไปเที่ยวเล่นข้างนอกเจ้าค่ะ และนายท่านก็อนุญาติแล้ว ” ท่านพ่ออนุญาติให้เขาพาข้าไปเที่ยวเล่น อะไรกัน“ ข้าไม่ไปหรอก จะพาข้าไปไหนทำไมไม่มาถามความสมัครใจก่อน หญิงเช่นข้ามีศักดิ์ศรีไม่ไปไหนกับผู้ใดง่าย ๆ หรอก ” นางปฏิเสธอย่างไรเยื่อใยทันที ขณะที่สาวใช้ผู้นั้นมองนางอย่างอ้อนวอนเพื่อให้ปฏิบัติตามคำสั่งของนายท่าน นางจะได้ไม่ต้องพลอยยุ่งยากไปด้วย ครึ่งชั่วยามต่อมา “ ท่านอ๋องท่านขยับออกไป อย่ามาเบียดข้าเช่นนี้มันอึดอัดนะ ” นางหันไปตวาดแว๊ดใส่ร่างหนาที่นั่งโอบกอดนางเอาไว้หลวมๆ เขานั่งอยู่บนม้าตัวสูงใหญ่สง่างามของเขาที่มีนางนั่งอยู่ด้านหน้าในอ้อมกอดแกร่งนั่น อ๋องหนุ่มยกยิ้ม เขาแกล้งลื่นไถลเหมือนทรงตัวบนม้าไม่ได้แล้วเลื่อนตัวแนบชิดกับนางจนตัวแทบจะติดกัน จนเขาสัมผัสถึงก้นอวบอั๋นของนางได้ถนัดถนี่“ จังหวะม้าวิ่งเร็วเช่นนี้ เปิ่นหวางทรงตัวไม่ได้ เจ้าก็นั่งนิ่ง ๆ สิ จะโวยวายไปทำไม พื้นที่หลังม้าแคบเพียงแค่นี้มันก

  • ท่านอ๋องเพคะ ข้าคือนางร้าย   บทที่ 23 ขอแต่งงานแบบมัดมือชก

    เช้าวันต่อมาท่านอ๋องแปดจึงได้สั่งให้รถม้าไปที่จวนเสนาบดีหยูเพื่อจัดเรื่องหัวใจของตนเองให้เรียบร้อย หญิงเช่นหงลี่พูดดีๆไม่รู้เรื่องคงจะต้องให้คนที่นางไม่อาจจะขัดขืนได้จัดการเสียแล้ว เมื่อไปถึงจวนเสนาบดีหยู อ๋องหนุ่มจึงได้เดินเข้าไปในจวนโดยมีพ่อบ้านหยูออกมาต้อนรับเขา แล้วเชิญเขาเข้าไปหานายท่านที่กำลังนั่งจิบน้ำชาอยู่ในห้องโถงภายในเรือนหลัง ขณะที่อ๋องหนุ่มเดินตามพ่อบ้านหยูเข้าไปนั้น เขาก็หันไปมองรอบๆแล้วเอ่ยว่า“ ช่วงนี้คุณหนูหยูไม่ค่อยออกไปทีใดหรือ เปิ่นหวางไม่ค่อยได้พบหน้านางเลย ” พ่อบ้านหยูเอ่ยตอบเขาไปอย่างแปลกใจเพราะปกติแล้วท่านอ๋องไม่ค่อยสนใจคุณหนูของเขานัก “ ช่วงหลังมานี้คุณหนูอยู่ติดจวนมากขึ้นพะยะคะ และเห็นว่านางกำลังร่วมทุนกับสหายคือคุณชายจางเพื่อทำการค้า ทั้งสองจึงได้ออกไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย แต่ไม่มีเวลาไปเที่ยวเตร่หรือไปงานเลี้ยงพะยะคะ ” อ๋องหนุ่มชะงักไป “ นางกับคุณชายจางเป็นสหายกันหรือ” พ่อบ้านหยูที่ไม่ได้รู้เรื่องอันใดก็ตอบไปว่า “ เป็นสหายกันมาได้พักใหญ่พะยะคะ ทั้งสองสนิทกันมาก คุณชายจางแวะมากินขนมและสนทนากับคุณหนูอยู่บ่อยๆ ” อ๋องหนุ่มยกยิ้มนิดๆ เขาคงต้องให้องครักษ์ไปสืบดูเ

  • ท่านอ๋องเพคะ ข้าคือนางร้าย   บทที่ 22 ได้เป็นอนุสมใจ nc

    เขาจึงได้ยกลำกายอวบใหญ่ของเขาสอดเข้าไปในร่องอวบของนางทันที “ อ๊า อ๊า องค์ชายเพคะ เจ็บ ข้าเจ็บ อ๊าาย อ๊าย ” นางกรีดร้องเพราะเจ็บแปลบที่กลางกายเหลือเกิน แม้จะเสียวแต่ก็เจ็บมากจนทนแทบไม่ไหว องค์ชายหกพยายามดันเจ้าลูกรักเข้าไปในร่องอวบของนางแต่พบว่ามันช่างคับแน่นเหลือเกิน เขาจึงได้แช่ลำกายใหญ่ของตนเองไว้เพียงครึ่ง แล้วก้มลงจูบนางทันที อี้หลานที่ตอนนี้นางถอยไปไม่ได้อีกแล้ว แม้จะเจ็บปวดแต่สมองก็ยังคงระลึกได้ว่านางต้องจับชายผู้นี้เอาไว้ให้มั่น นางตกเป็นของเขาไปเสียแล้วคงมิอาจจะหวนกลับไปจับท่านอ๋องแปดได้อีก เพราะพวกเขาเป็นพี่น้องกัน องค์ชายผู้นี้ก็ไม่เลวหากนางทำให้เขาหลงไหลได้ นางก็จะสบายเขาคงไม่ใจร้ายทอดทิ้งนางไปโดยที่ไม่ให้อะไรเลยหรอก คิดได้ดังนี้อี้หลันจึงได้อ้าปากรับลิ้นสากของเขาอย่างเต็มใจและส่งลิ้นเล็กของตนเองเข้าพัวพันกับลิ้นสากของเขาอย่างดูดดื่ม องค์ชายหนุ่มพึงใจที่นางเรียนรู้ได้รวดเร็วและไม่หวงตัว ทั้งสองจูบกันอย่างดูดดื่มยาวนาน จนเขาคิดว่านางเคลิบเคลิ้มตามที่เขาต้องการหลอกล่อแล้ว จึงได้ดันลำกายอวบใหญ่ของเขาเข้าไปจนมิดลำกายทันทีที่เจ้าลูกรักขององค์ชายหนุ่มเข้าไปได้จนหมดแล้ว จึงได้

  • ท่านอ๋องเพคะ ข้าคือนางร้าย   บทที่ 21 บ่อน้ำแร่แห่งรัก nc

    อี้หลานที่ถูกชายสูงศักดิ์ผู้นี้จูบจนร่างขาวผ่องของนางอ่อนระทวย เขาจึงได้ผละออก แล้วก็ก้มลงจูบนางอีกอย่างดูดดื่มยาวนานจนกลายเป็นเร่าร้อน จึงได้ยอมปล่อยริมฝีปากที่บวมเจ่อเป็นอิสระ “ เจ้ารนหาที่เองนะ แต่ข้าก็ชักจะติดใจเจ้าเสียแล้ว ” เขาเอ่ยขึ้นแล้วก้มลงไล้เลียใบหูเล็กของนางจนร่างอ้อนแอ้นสะท้านในอ้อมกอดของเขา “ อ๊าา อ๊าา อย่านะ อย่าเพคะ อย่า อ๊าา อ๊าา ” นางเอ่ยร้องห้ามเขาสลับกับครางเบาๆ แต่องค์ชายหกหรือจะสนใจเสียงร้องห้ามที่แผ่วเบาจนแทบจะไม่ได้ยินนี้ เขายิ่งไล้เลียใบหน้าหวานของนางจนลงมาที่ซอกคอระหงขาวผ่อง เขายกร่างของนางขึ้นแนบไปกับลำตัวหนาของเขาแล้วเดินไปที่ก้อนหินกลางบ่อน้ำที่เขาเอนกายพิงอยู่เมื่อครู่ แล้วยกเรือนร่างขาวผ่องของนางเกยไว้บนหินก้อนนั้นครึ่งตัวจนทรวงอกอวบใหญ่ขาวผ่องที่มีผลอิงเถาสั่นระริกเหมือนรอคอยเขาอยู่นั้น อยู่ระดับเดียวกับใบหน้าหล่อเหลาของเขา องค์ชายหนุ่มจ้องมองมันจนทนไม่ไหวจึงได้อ้าปากดูดดื่มมันทันที “ อ๊ายย อ๊าา อ๊าา อ๊าา องค์ชายเพคะ องค์ชาย อ๊าา อ๊าาา ” อี้หลานครางกระเส่าทันทีที่ลิ้นสากสัมผัสกับผลอิงเถาของนาง นางแอ่นอกอวบพลางส่ายไปมาอย่างร่านร้อน นางเสียว เสียวเหลือ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status