บทที่ 1613

ตอนที่คิดจะหลบหลีกออกโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัวนั้น พลันรู้สึกขึ้นมาว่าวันนี้เป็นนางที่ทำเกินไป ก็ขบริมฝีปาก ก่อนจะเป็นฝ่ายเงยหน้าขึ้น

“ได้...” นิ้วมือของนางสัมผัสที่ปลายหางตาของเขาอย่างแผ่วเบา ก่อนจะจุมพิตลงไป

ตงฟางหลีถึงกับหายใจติดขัด

น้ำเสียงเขาทุ้มต่ำลง

“ยัยหนู...”

ฉินเหยี่ยนเย่ว์โอบรอบลำคอเขาไว้ พวงแ