LOGINShare
บทที่ 1784
Latest chapter
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1814
“เจ้าโง่หรือ?” หลินลู่หมิงรู้สึกมิชอบตงฟางอิงที่เสียงดังเอะอะโวยวายยิ่งนัก ก่อนจะเบะปากออกมา “ข้าใช่คนที่สตรีผู้นั้นคลอดออกมาไม่ นางน่าเกลียดถึงเพียงนั้น จักไปคลอดเด็กที่น่ารักเช่นข้าออกมาได้อย่างไร?”“เฮยตั้น ข่วนเลย!” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ที่ใบหน้ามืดดำพลันอุ้มเฮยตั้นขึ้นมาเฮยตั้นเพียงส่งเสียงร้องเหมีย
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1813
เฟยอิ่งรับคำสั่งก่อนจะรีบจากไป“อยากกินขนมไหม?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์หยิบจานขนมหน้าตาสวยงามตรงหน้ามาให้หลินลู่หมิง “อร่อยมากนะ”“ไม่หิว” หลินลู่หมิงวางของเล่นลง ก่อนจะย่อตัวนั่งลงวาดวงกลมบนพื้น“ข้ารู้ดีว่ามารดาเจ้าอยู่ที่ใดจริง ๆ ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันวางจานขนมลง“จริงหรือ?” ดวงตาของหลินลู่หมิงพลางส่องเป็
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1812
“ไม่ผิดแน่” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าวเด็กคนนี้คือลูกของพี่รองกับหลินเฟยจิ้งแน่นอน“ท่านพ่อข้าอยู่ที่ใดกัน?” หลังจากที่หลินลู่หมิงได้ยินชื่อของหลินเฟยจิ้งแล้วนั้น เขาก็ลดท่าทีก้าวร้าวลงในทันทีเด็กน้อยที่เพิ่งผ่านการร้องไห้มานั้น น้ำเสียงยังคงขึ้นจมูกอยู่ “ท่านช่วยพาข้าไปเจอเขาได้หรือไม่?”“นี่มิใช่หรือ?
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1811
เด็กน้อยกุมศีรษะ “เอาแต่ลงไม้ลงมืออยู่เรื่อย ท่านไม่ชอบข้าใช่หรือไม่? ข้าไม่สนใจท่านป้าอย่างท่านหรอก ท่านอย่ามาแตะต้องตัวข้า”อวี้เอ๋อร์ใบหน้าเริ่มดำทะมึนสีหน้าของจีอู๋เยียนดำทะมึนยิ่งกว่า“ช่างเถอะ ช่างเถอะ อย่าไปโต้เถียงกับเด็กเลย พวกเรากลับกันก่อนเถอะ” อวี้เอ๋อร์ลากตัวจีอู๋เยียนออกไป ที่ใต้ต้นไ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1810
เด็กน้อยร้อง “อา” ออกมาหนึ่งคำ ตระหนักได้ถึงจุดที่ขัดแย้งกันเขาก็ไม่อยากอธิบายเพิ่มเติม กอดต้นขาของตงฟางหลีแน่น “ข้าไม่สน ถึงอย่างไรท่านก็เป็นท่านพ่อของข้า ข้าเดินตามพวกท่านมาตั้งแต่เช้า น่าเสียดายที่คลาดกันไปเสียได้ แต่โชคดีที่ข้าเจอกับคนโง่สองคนเสียก่อน การเข้าถ้ำเสือครั้งนี้ข้ามิได้เข้าไปเสียเปล
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1809
งูเป็นสัตว์เลือดเย็น จึงมิอาจอาศัยอยู่ในสถานที่ที่หนาวเย็นเช่นนี้ได้ภายใต้การควบคุมโดยสัญชาตญาณของสัตว์ ตัวของงูทองจึงค่อย ๆ แข็งทื่ออย่างช้า ๆท้ายที่สุด ก็มิอาจขยับเขยื้อนได้แม้แต่น้อยเด็กน้อยร้อนรน นัยน์ตาแดงก่ำ “ท่านทำอะไรเสี่ยวจินน่ะ?”จีอู๋เยียนหยิบงูทองขึ้นมาโยนคืนเด็กน้อย “จำศีลแล้ว”“จำศี
You may also like
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี
โม่เสียวชี่447.0K viewsลิขิตแห่งรัก
ป่าดอกท้อ19.6K viewsข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง
ลิ่วเยว่69.2K viewsภรรยามิหวนคืน
ไห่ถาง15.2K viewsเหวินเว่อแห่งบ้านโคกกะโดนหลงยุคโบราณ
ปลายฝนต้นหนาว1.9K viewsข้ามภพมาเป็นชายาอ๋องพิการ
yourcaffeine 332 viewsเกิดใหม่หนนี้ไม่ขอมีสามีชั่วช้า
กะปอมพ่นไฟ3.0K viewsหวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง
Sanassetong 5.1K views
