Mag-log inShare
บทที่ 39
Pinakabagong kabanata
นับถอยหลังหย่า! ใครจะทนรับใช้ผัวเฮงซวยอีก! บทที่ 100
เวลานี้คนผ่านไปมาเยอะเกินไป และคงเพราะสีหน้าเฮ่อถิงเชินดูผิดปกติมาก จึงดึงดูดสายตาของคนที่เดินผ่านไปมาไม่น้อยเลยน้ำเสียงทุ้มต่ำของเฮ่อถิงเชินพูดอยู่ข้างหูเธอ“พยุงผมกลับไปที่ห้องก่อน”หลินหรูซวงก็ไม่กล้ารอช้า หากยาในตัวเฮ่อถิงเชินออกฤทธิ์ขึ้นมาในที่สาธารณะแบบนี้ละก็...พรุ่งนี้จะต้องเป็นข่าวหน้าหนึ่งแน่ ๆ ถึงตอนนั้นแม้แต่ตระกูลหลินก็คงโดนลูกหลงไปด้วยหลินอวี่ซียัยโง่คนนี้ คิดไม่ถึงว่าจะกล้าวางยาเฮ่อถิงเชิน เธอทำได้เพียงพยุงเฮ่อถิงเชินเดินไปตามทิศทางที่เขาชี้ พอมาถึงหน้าประตูห้องโรงแรม หลินหรูซวงก็ถามเขา“คีย์การ์ดห้องคุณล่ะ?”“ในกระเป๋ากางเกง”“อ้อ” ตอนนี้หลินหรูซวงก็ไม่มีเวลามาสนใจเรื่องอื่น รีบเอื้อมมือเข้าไปล้วงในกระเป๋ากางเกงของเฮ่อถิงเชิน กระเป๋ากางเกงชุดสูทของผู้ชายมักจะลึก หลินหรูซวงต้องคอยประคองร่างกายเขาไปด้วย พร้อมกับพยายามหยิบหาคีย์การ์ดไปด้วยนิ้วทั้งห้าของเธอเหมือนจะจมเข้าไปในหลุมดำที่มองไม่เห็นก้น เธอทำได้แค่ใช้วิธีสัมผัสเท่านั้น“ซี๊ด...เธอหาดี ๆ สิ จะจับมั่วซั่วทำไม?”เฮ่อถิงเชินขมวดคิ้วพร้อมกับพูดเสียงต่ำใบหน้าของหลินหรูซวงพลันแดงก่ำทันที “ฉันจับมั่วตอน
นับถอยหลังหย่า! ใครจะทนรับใช้ผัวเฮงซวยอีก! บทที่ 99
“หลินหรูซวง”น้ำเสียงของเฮ่อถิงเชินทุ้มต่ำ ทั้งราวกับมีความเย็นชาผสมอยู่หลายส่วน“หืม?”เธอตอบรับโดยไม่รู้ตัวเสียงหนึ่งมือที่อุ่นร้อนของเฮ่อถิงเชินจับคางของเธอไว้ สายตาที่แหลมคมราวกับนกเหยี่ยวคู่นั้นจ้องมองเธอพร้อมกับถามขึ้น“ผมยังไม่ได้เปิดเผยความลับของคุณออกมาเลย ทำไมเผลอแป๊บเดียวถึงถูกคุณขายความลับผมแล้ว ตระกูลหลินให้ผลประโยชน์อะไรกับคุณกันแน่?”หลินหรูซวงรู้ว่าตัวเองปิดบังเฮ่อถิงเชินไม่ได้ ผู้ชายคนนี้มีสัญชาตญาณที่น่าทึ่งอยู่เสมอ ถึงตัวเองคิดจะปิดบัง ก็เกรงว่าจะปิดบังไม่มิดถ้าปล่อยให้เขาสืบรู้ว่าตัวเองตั้งใจวางแผนเล่นงานเขา กลับยิ่งแย่เข้าไปใหญ่เธอก็เลยเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เฮ่อถิงเชินฟังเฮ่อถิงเชินพยักหน้าอย่างครุ่นคิด จากนั้นก็พูดอย่างประชดประชัน“ผมเป็นทรัพย์สินส่วนตัวอะไรของคุณ? คุณมั่นใจได้ยังไงว่าคนที่คุณยัดเยียดมาให้ ผมจะชอบ?”หลินหรูซวงเอียงศีรษะ รีบร้อนเลยเผลอหลุดปากพูดออกมาว่า “หลินอวี่ซีคุณก็ยังจะไม่ชอบอีก? งั้นคุณอยากหาแบบไหน ประเภทอย่างเจียงอวี้เหยียนที่ชอบแอ๊บแบ๊ว เอะอะอะไรก็ร้องไห้อย่างนั้นเหรอ”เธอคิดว่านอกจากนิสัยกับพื้นเพที่ไม่ค่อยดีของหลินอวี่ซี
นับถอยหลังหย่า! ใครจะทนรับใช้ผัวเฮงซวยอีก! บทที่ 98
หลินอวี่ซีตกตะลึงอยู่ข้าง ๆ เธอแทบจะมองไปทางหลินหรูซวงโดยไม่รู้ตัวแล้ว“มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ก่อนหน้านี้เธอไม่เห็นบอกฉันเลยว่าเขามีปัญหาเรื่องรสนิยมทางเพศ”หลินหรูซวงยืนงงอยู่กับที่ ชั่วขณะนั้นก็ไม่รู้ว่าควรจะตอบกลับอย่างไรดี แต่หากเรื่องนี้จัดการไม่ได้ อย่างนั้นเรื่องของแม่ก็จะยุ่งยากขึ้นแล้วแต่เธอก็คิดไม่ถึงว่าเฮ่อถิงเชินจะกล้าพูดว่าตัวเองชอบผู้ชายเธอมองไปทางเฮ่อถิงเชิน “คุณพูดอะไร คุณชอบผู้ชายตั้งแต่เมื่อไร?”ปลายเท้าของเฮ่อถิงเชินแตะกันเบา ๆ ริมฝีปากคลี่ยิ้มอย่างหยอกเย้า ลูกกระเดือกขยับขึ้นลง เส้นกรามเรียวชัดเจน ส่วนมุมกรามก็คมกริบราวกับสลักเอาไว้หลินหรูซวงเห็นแววตาที่เย็นชาคู่นั้นของเขา กำลังมองเธออย่างล้อเลียน“ทำไม คุณรู้จักรสนิยมทางเพศดีกว่าตัวผมเองอีกเหรอ หรือว่าคุณเคยลองมาแล้ว?”หลินหรูซวงถูกเขาพูดจาจนแก้มแดงก่ำ เธอไม่เคยลอง แต่เคยเห็นเธอจำได้ชัดเจนว่า ตอนที่ตัวเองถูกวางยา เฮ่อถิงเชินมีปฏิกิริยา ถ้าเขาชอบผู้ชายจริง ๆ ก็คงจะไม่มีปฏิกิริยาแบบนั้นเขาจงใจชัด ๆ หลินอวี่ซีอยู่ เธอพูดอะไรไม่ได้มาก จึงทำได้แค่กระซิบที่ข้างหูของเธอ“เธออยากแต่งงานเข้าบ้านเศรษฐีมาโด
นับถอยหลังหย่า! ใครจะทนรับใช้ผัวเฮงซวยอีก! บทที่ 97
แต่ก็จนปัญญา หากไม่เซ็นสัญญานี้ เธอก็จะไปจากที่นี่ไม่ได้สักทีแม้เธอจะไม่มองไปทางเจียงอวี้เหยียนกับลี่เหวินยวน แต่ก็ยังรู้สึกถึงสายตาที่แหลมคมราวกับเข็มของทั้งสองคนเฮ่อถิงเชินทำแบบนี้ คนอื่นคงมั่นใจแล้วว่าตัวเองเป็นพวกเดียวกับเขา ไม่อย่างนั้นสัญญาที่สำคัญขนาดนั้นทำไมเขาไม่ดูเอาเองเธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ยังยื่นมือไปรับมา พอฝืนใจอ่านจนจบ เธอก็พูดกับเฮ่อถิงเชิน“ประธานเฮ่อ อ่านจบแล้วค่ะ ไม่มีปัญหาอะไร”เฮ่อถิงเชินโบกมือไปมา “ได้ งั้นเซ็นเลย”พอเซ็นสัญญาเสร็จ เจียงอวี้เหยียนก็ทนอยู่เฉยไม่ไหวเป็นฝ่ายเอ่ยปากขึ้น“พวกคุณค่อย ๆ คุยกันนะคะ ฉันขอตัวไปสูดอากาศข้างนอกก่อน”ลี่เหวินยวนรับเอกสาร มองไปทางหลินหรูซวงโดยไม่รู้ตัว หลินหรูซวงก็เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไรไม่ว่าอย่างไร จะให้ลี่เหวินยวนเป็นฝ่ายเอ่ยปากพูดกับเธอก่อนก็ไม่ได้ เดี๋ยวหลินอวี่ซีจะหัวเราะเยาะเอาเธอจึงเป็นฝ่ายพูดขึ้นว่า “นายไปดูเธอเถอะ น้องใหม่อาจจะรับแรงกดดันได้ไม่ค่อยดี”“อืม เดี๋ยวตอนจะกลับโทรหาฉันด้วยนะ”ลี่เหวินยวนหยิบสัญญาแล้วก้าวผ่านเธอไป แววตาของหลินหรูซวงก็ยิ่งเย็นชาขึ้นไปอีกจากนั้น เธอยกไวน์ที่หลินอวี่
นับถอยหลังหย่า! ใครจะทนรับใช้ผัวเฮงซวยอีก! บทที่ 96
เฮ่อถิงเชินจ้องเจียงอวี้เหยียนพร้อมกับพูดลากเสียงว่า “เป็นไง พิจารณาดูหน่อยไหม”เจียงอวี้เหยียนเม้มริมฝีปาก จมอยู่กับความคิด ถ้าเธอตอบตกลงเฮ่อถึงเชิน เช่นนั้นไปพัฒนาที่แอลเอสก็น่าจะดีกว่า เพราะถึงอย่างไรตอนนี้ลี่เต๋อก็ไม่ใช่คู่แข่งของเฮ่อถิงเชินอีกต่อไปแล้ว แต่อยู่ที่ลี่เต๋อ เธอมีลี่เหวินยวนคอยปกป้อง เลยจะใช้ชีวิตสบายกว่าหน่อยแต่เฮ่อถิงเชินดูน่าดึงดูดใจมากกว่า ได้ยินมาว่าพื้นเพของเฮ่อถิงเชินแข็งแกร่งมาก แถมยังลึกลับมากอีกด้วย จนถึงตอนนี้ยังไม่มีใครรู้เลยว่าเขามีภูมิหลังเป็นมาอย่างไรแต่สิ่งที่สำคัญคือ หากตัวเองทำให้เฮ่อถิงเชินชอบได้...เจียงอวี้เหยียนหันศีรษะไปมองลี่เหวินยวนอย่างระมัดระวัง คล้ายกับกำลังรอฟังความคิดเห็นของลี่เหวินยวน“อายวน ฉันขอลองไปทำงานกับประธานเฮ่อก่อนได้ไหม ถ้าฉันถเรียนรู้จากที่นั่นได้มาก บางทีกลับมาอาจจะช่วยคุณได้ดียิ่งขึ้นก็ได้”ลี่เหวินยวนขมวดคิ้วแน่น ทันใดนั้นสีหน้าก็เคร่งขรึมขึ้น“เธอจะไปแอลเอสจริง ๆ เหรอ?”ใครก็รู้ว่า ที่เฮ่อถิงเชินต้องการคนต่อหน้าลี่เหวินยวนแบบนี้ ก็เท่ากับตบหน้าเขาอย่างไม่ไว้หน้าคนอื่นเวลาแย่งคนก็แอบทำอย่างลับ ๆ มีที่ไหนเหมือนเ
นับถอยหลังหย่า! ใครจะทนรับใช้ผัวเฮงซวยอีก! บทที่ 95
หลินอวี่ซีมองดูด้วยความเพลิดเพลิน แล้วพูดกับหลินหรูซวง“เขาเก่งจริง ๆ หลินหรูซวง ฉันว่าเธอไม่มีทางสู้ได้แน่ ๆ อาจจะถึงขั้นที่เธอจะต้องเปลี่ยนผู้รับผิดชอบโปรเกจต์นี้แล้ว ผู้ชายรับมือไม่ไหวเวลาที่ผู้หญิงออดอ้อน แต่ก็ดูเหมือนเธอจะอ้อนไม่เป็นอีก”หลินหรูซวงไม่สามารถเถียงได้จริง ๆ ใครจะคิดว่าเจียงอวี้เหยียนจะยอมเสียหน้าร้องไห้ต่อหน้าเฮ่อถิงเชินได้ขนาดนี้ร้องไห้จนน้ำตานองหน้า ดูแล้วน่าสงสารเหมือนลูกแกะ จนแข็งใจรังแกไม่ลงพอมองไปที่เฮ่อถิงเชินอีกครั้ง กลับไม่ได้โต้แย้งทันที ตราบใดที่ไม่โต้แย้งทันที เช่นนั้นก็ยังมีโอกาสอยู่เธออดไม่ได้ที่จะบีบมือแน่น ดวงตาใสแจ๋วและเย็นเฉียบจ้องเฮ่อถิงเชินไม่กะพริบหากเขาเปลี่ยนใจ ความพยายามทั้งหมดที่ผ่านมาของตัวเองก็จะสูญเปล่าเฮ่อถิงเชินโหนกคิ้วสูงตรง ดวงตาเรียวแหลม โครงหน้าละมุน ส่งผลให้ความหล่อเหลานั้นมีออร่าสะกดทุกสายตาเขายกมือขึ้นนวดคลึงหว่างคิ้วเบา ๆ จากนั้นก็ถอนหายใจ“พอคุณเจียงร้องไห้ขึ้นมา ผมก็รู้สึกสะเทือนใจไปถึงข้างในแล้วนะเนี่ย”หลินหรูซวงหายใจเข้าลึก ๆ คิ้วขมวดเล็กน้อย คนทั้งคนก็เหมือนกับลูกบอลที่ถูกปล่อยลม ไหล่ทั้งสองข้างตกลงมาอย่างหม
Maaari mong magustuhan
