โฉมงามคลั่งรัก

แสงอาทิตย์ยามเย็นกับบรรยากาศที่ครึกครื้นภายหน้าโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งนั้นเหมือนงานประจำปีที่ในตอนนี้เป็นเวลาของเหล่านักเรียนที่กำลังเลิกเรียน ทำให้แม่ค้าที่ตั้งร้านขายของหน้าโรงเรียนแห่งนี้นั้นเป็นต้องวุ่นกันจนมือเป็นระวิงจากการมาซื้อของกินของเด็กนักเรียน

ทั้งน้ำปั่น ขนมจีบ ข้าวเหนียวไก่ย่างมักจะขายได้ดีในตอนเย็นของทุกวันเพราะภายในโรงเรียนมีของขายแค่ตอนเที่ยง และนอกจากมีนักเรียนจากในโรงเรียนมาซื้อก็ยังมีนักศึกษาจากมหาลัยถัดไปจากโรงเรียนไม่ไกลมาซื้อของกิน ไม่ใช่สิ..มาเต๊าะคนขายที่ส่วนมากจะเป็นนักเรียนที่ช่วยผู้ปกครองขายของมากกว่ารวมไปถึงอย่างนักศึกษาสาวมหาลัยปีสี่สองคนนี้ด้วย

“อีโฉมเร็วหน่อยดิเดี๋ยวแม่งเครปร้านว่าที่ผัวกูหมดอดแดกกันพอดี”

“มึงรีบก็ไปก่อนดิละจะมาดึงกูให้วิ่งมาด้วยทำไมก็ไม่รู้” เสียงนุ่มหวานบ่นอย่างเหนื่อยหน่ายที่ในทุกเย็นเพื่อนสาวของเธอจะต้องไปลากตัวเธอให้มาเป็นเพื่อนอุดหนุนเครปของนักเรียนหนุ่มมอหกที่มาช่วยแม่ขายเป็นประจำทุกวัน

“เออ อย่าบ่น..เอ๊ะ ว่าแต่ไหนร้านผัวกู?”

“แล้วกูจะไปรู้มั้ย”

“อย่าบอกนะว่าวันนี้ปิดร้าน ปิดแล้วทำไมไม่โพสต์ลงเฟสบอกกูสักหน่อยวะ”

“กูก็ไม่รู้ ไปซื้อน้ำกินก่อนวิ่งมาอย่างเหนื่อย” แล้วโฉมงามเธอก็มองหราร้านที่ไม่ต้องต่อแถวนานก่อนที่สายตาจะไปสะดุดกับร้านน้ำที่ดูเหมือนจะไม่ค่อยมีคนเข้าสักเท่าไหรเธอจึงเดินตรงไปหยุดที่หน้าร้านน้ำทันที

เอาจริงเธอนะไม่ชอบเด็กที่มีอายุน้อยกว่าสักเท่าไหร่อาจจะเพราะนิสัยตัวเองก็ดูเด็กมั้งเลยไม่ค่อยชอบอ่ะ แต่ยัยเพื่อนตัวดีนี่สิก็ชอบลากเธอให้มาด้วยตลอดเลย

“รับน้ำอะไรดีครับ?”

“อืม ขอชาสตอเบอรี่ใส่ไข่มุกก็แล้วกัน..” ริมฝีปากบางเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงที่หวานหยดย้อยเมื่อได้เห็นหนาของคนขายแบบใกล้ๆ คำพูดเมื่อสักครู่นี่หมายถึงเมื่อก่อนนะไม่ใช่ตอนนี้

เฮือก..คนบ้าไรหล่อชะมัด ดวงตากลมโตก็ยังคงจ้องมองชายหนุ่มในชุดนักเรียนมอปลายตรงหน้าตาไม่กระพริบ ไม่คิดว่าพ่อค้าขายน้ำเดี๋ยวนี้เขาจะหล่อกระชากใจกันขนาดนี้ ถ้าได้มากระแทกหมดลูกนี่คงจะเป็นอะไรที่เหมาะไปสุดๆ เอิ่ม..

“พี่ครับหวานปกตินะครับ?”

“…”

“เอ่อ หวานปกตินะครับพี่”

“ห้ะ เอ้อ..อ่อ ค่ะหวานปกติ” ไม่รู้ว่าเหม่อไปตอนไหนรู้สึกตัวอีกก็ตอนที่มือหนาขาวใสนั่นโบกไปมาตรงหน้าของเธอ

โฉมงามก็ฉีกยิ้มหวานให้เขาก่อนจะหันไปมองหาเพื่อนสาวที่ตอนนี้หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ เมื่อไม่เห็นเจ้าตัวกินเด็กนั่นเธอก็ค่อยโล่งมานิดนึงเพราะเพื่อนเธอมันชอบกินเด็กไงถึงพาเธอมาหน้าโรงเรียนนี่แทบจะทุกวันและหากมันเจอนายหน้าหล่อนี่ก่อนเธอคงจะเสร็จมันก่อนแน่

“ได้แล้วครับยี่สิบสี่บาทครับ”

“นี่จ้ะเงิน ไม่ต้องทอนนะ”

“หื้อ ขอบคุณมากครับ”

“อืม นี่นาย..เปิดร้านเองเหรอ?” ไหนๆ ก็หล่อตรงสเปคแล้วก็ควรจะหาเรื่องชวนคุยไว้เพื่อสานสัมพันธ์ต่อสักหน่อย คิกคิก!!

“ใช่ครับ แต่เพิ่งเปิดเมื่อวานเลยยังไม่ค่อยมีคนเลย..พี่เป็นคนแรกของวันนี้เลยนะ”

“ถามจริง โชคดีอะไรขนาดนี้เนี่ย”

“ใช่ครับพี่โชคดีมากเลยที่ได้เป็นคนแรกของผม”

“คนแรกของนาย?”

“ผมหมายถึงคนแรกของร้านผมครับ พี่เพิ่งเลิกเรียนเหรอ?”

“ใช่ พี่อยู่มอข้างโรงเรียนนาย..ว่าแต่นี่อยู่มออะไรแล้วเนี่ย?” นอกจากมีใบหน้าที่หล่อเหลากินใจแล้วก็ยังมีน้ำเสียงทุ้มที่นุ่มเพราะอีกต่างหาก โฉมงามก็ได้แต่ถามและจ้องมองใบหน้าของคนตรงหน้าไปอย่างไม่หลบสายตาชายหนุ่มที่ดูเหมือนจะเริ่มเขอะเขินเธอซะแล้ว

“มอหกครับ พี่อย่าจ้องผมแบบนี้สิผมเขินจนทำตัวไม่ถูกแล้ว”

“นายหล่อไงพี่ถึงมอง”

“…พี่ก็สวยนะครับ แต่ผมไม่กล้ามอง”

“ทำไมล่ะ พี่สวยนายก็ต้องมองความสวยของพี่อย่างชื่นชมพี่สิ”

“เพราะพี่สวยเกินต้านแต่พี่ร่านเกินไปพูดไปเลยน้อง” แต่แล้วก็มีเสียงของซีซ่าดังแทรกขึ้นมาก่อน ทำให้โฉมงามถึงกับหันไปมองค้อนอย่างรำคาญที่โดนขัดจังหวะในตอนที่มันกำลังจะไปได้สวยแบบนี้

“เสือกแม่ง!! กูจะเต๊าะเด็ก”

“เอ้า!! ไหนไม่ชอบเด็ก”

“ก็ชอบคนนี้จะเอาคนนี้” หญิงสาวตอบออกมาอย่างไม่อายปากจนชายหนุ่มหน้าหล่อที่ได้ยินนั้นถึงกับนิ่งอึ้งให้กับความตรงไปตรงมาของโฉมงาม นอกจากความสวยก็ความตรงไปตรงมาของเธอนี่แหละที่ทำให้เขาอึ้งอ่ะ

“มึงไปพูดแบบนั้นเดี๋ยวน้องมันก็ไม่ชอบหรอก”

“เหรอ?”

“เอ่อ..ครับ” โฉมงามที่ได้ยินแบบนั้นก็ได้แต่ยืนอ้าปากเหวอเมื่อเห็นชายหนุ่มนั้นพยักหน้างึกงักให้ซีซ่า อืม..คงจะเพราะอายุยังน้อยแถมยังดูติ๋มๆ คงจะไม่ชอบผู้หญิงแรดแบบเธอสินะ..แต่ใครล่ะจะสน

“แล้วชอบแบบไหนเดี๋ยวเป็นให้”

“เอ่อ..”

“แล้วแบบพี่นี่พอได้มั้ย พี่อยากเป็นคนของใจของน้องนี่ต้องทำยังไงบ้าง?”

“โฉมมึงเต๊าะหนักกว่ากูอีกนะ” ซีซ่าเอ่ยแซวพลางลากตัวของโฉมงามออกมาจากร้านน้ำเมื่อหนุ่มหล่อนั่นเริ่มอึกอักและนักเรียนสาวๆ เริ่มมาต่อแถมซื้อน้ำแล้ว แน่นอนว่าโฉมงามก็ได้แต่มองไปที่หนุ่มหน้าหล่อนั้นด้วยตาละห้อยโดยที่ตัวเธอก็ยังคงถูกเพื่อนสาวลากออกมา

“อีซ่าผัวกูกำลังจะถูกผู้หญิงพวกนั้นแดกแล้ว”

“อาการหนักกว่ากูเยอะ ไอ้ที่บอกไม่ชอบเด็กนี่เลิกไปพูดให้ใครเขาฟังนะ”

“มันจะกินผัวกูเข้าไปแล้วมึง” ร่างเล็กไม่ได้สนใจประโยคของเพื่อนสาวเลยสักนิด นิ้วเรียวก็ชี้ไปผู้ร้านน้ำของชายหนุ่มที่ตอนนี้โดนเหล่านักเรียนหญิงล้อมร้านไว้จนเธอมองไม่เห็นตัวคนขายแล้ว

“เพ้อหนักกว่ากูอีก ถ้าไม่กลับก็รอน้องมันอยู่นี่นะกูกลับก่อน”

“กลับดิ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาใหม่..คนนี้ผัวกูกูจะเอาคนนี้ จะเอาคนนี้นะ จะเอาคนนี้นะ” พูดแล้วโฉมงามก็กระโดดโลดเต้นออกไปเหมือนเด็กน้อยที่เจอของที่ถูกใจท่ามกลางความงุนงงของทุกคนที่ยังยืนคุย ยืนซื้อของกันอยู่รวมไปถึงซีซ่าด้วย

ทั้งที่ก็พามันมาทุกวันแต่พอได้เจอพ่อค้าขายน้ำคนใหม่นี่ดูเหมือนจากจะไม่ค่อยอยากมาคงจะเป็นคนชวนเธอมาทุกวันสินะ หญิงสาวยืนคิดก่อนจะรีบวิ่งตามโฉมงามไปขึ้นรถเพื่อกลับบ้าน