บทที่ 83

ฟู่อี้ชวนได้สติกลับคืนมา คว่ำแท็บเล็ตลง แล้วหยิบเอกสารเดินออกไป

ขณะที่เดิน ในหัวของเขาก็ยังคงฉายวิดีโอและรูปภาพต่าง ๆ ของซูมั่วอยู่โดยอัตโนมัติ เขาคิดขึ้นมาอย่างกะทันหันว่า

ซูมั่ว...ยอดเยี่ยมจริง ๆ ทำไมตอนนั้นเขาถึงไม่เคยรู้เลยนะ?

แต่ก็พอจะเดาได้ เพราะตอนมัธยมปลายผลการเรียนของซูมั่วก็ดีมาก พอเข้ามหาวิทยาลัยก็ย่อมต้องโดดเด่นและเปล่งประกายยิ่งกว่าเดิม

ส่วนตัวเองถึงจะเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับเธอ แต่คนละสาขาวิชา อีกทั้งช่วงนั้นเขาก็อยู่กับเย่ซินหย่ามาโดยตลอด

เมื่อนึกย้อนกลับไปแบบนี้ ฟู่อี้ชวนรู้สึกว่าเขาพลาดเรื่องราวของซูมั่วไปถึงสี่ปีเต็ม ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นเขากับเธออยู่ใกล้กันมาก...

ถึงขนาดที่ว่า เขามีความคิดที่ไร้สาระขึ้นมาว่า

ถ้าหากตอนนั้นเขาไม่ได้คบกับเย่ซินหย่า เขาจะตกหลุมรักซูมั่วในช่วงมหาวิทยาลัยหรือไม่?

นิ้วมืองอโดยไม่รู้ตัว การประชุมเริ่มต้นขึ้นแล้ว บีบให้เขาไม่สามารถจมอยู่กับจินตนาการต่อไปได้

สองชั่วโมงต่อมา

การประชุมสิ้นสุดลง ถึงเวลาอาหารกลางวัน หลี่หยวนได้สั่งอาหารไว้แล้ว

เมื่อคืนเขาก็ไม่ได้กิน ตอนเช้าก็เช่นกัน ถึงแม้ตอนนี้จะหิวจนตาลาย แต่พอเห็นอาหารก็ยังไม่มีความอยากอ