Chapter 11

Chapter 11

“แก้วตาหลับแล้ว ไม่รู้เรื่องของเราหรอก” เมฆาตอบกลับ “อีกอย่างห้องนี้เก็บเสียง เสียงครางเธอไม่ลอดออกไปจากห้องนี้แน่ รู้แล้วก็รีบทำๆ ซะ อย่าขัดใจฉัน”

เมฆานำแก่นกายชายตีลงบนปากณัฐรวี ราวกับกระตุ้นให้หล่อนทำตามคำสั่ง แน่นอนว่าหล่อนทำตาม ริมฝีปากเล็กเปิดกว้างอ้าอมหัวนกเขา อมๆ ดูดๆ จนมันพองขยายขึ้นเรื่อยๆ ไม่เพียงแค่ปากหล่อนที่ทำงาน มือทั้งสองข้างก็ทำงานร่วมด้วย มือหนึ่งกอบกุมแก่นกายมหึมา อีกมือหนึ่งหยอกเล่นกับพวงสวรรค์

ลิ้นเล็กแลบเลียส่วนปลายคล้ายหัวเห็ด เลียไปมาชั่วครู่ก็ให้ปากทำงาน อ้าอมส่วนนั้นเข้าปาก ดูดเข้าดูดออก ก่อนใช้มือประคองความอวบใหญ่ขยับรูดขึ้นลงไปตามจังหวะปาก เมฆาครางออกมาแผ่วเบา หน้าตาเคลิ้มฝัน พอใจกับการปรนนิบัติของณัฐรวี

เมฆาเริ่มขยับสะโพกดันกายแกร่งเข้าไปในช่องปากเล็ก ซึ่งสาวเจ้าก็เหมือนรู้งาน อ้าปากกว้างมากขึ้นเพื่อรอรับแรงส่งของแก่นกายชายที่ดันเข้าไปไม่ลึกมาก ไม่ทำให้หล่อนสำลัก ความแรงก็ไม่ได้แรงจนปากร้อนฉ่า เป็นความแรงอันนุ่มนวล

“ร้อนดีจัง...อืม” เขาครางพอใจ ก้มมองดูความอวบใหญ่ตัวเต็มวันผลุบเข้าผลุบออกปากหล่อนก็ยิ่งรู้สึกดีและพอใจมากขึ้น เมฆาเร่งซอยจังหวะแรงขึ้นมาหน่อย ส่ายวนสะโพกส่งผลให้ตัวตนชายควงในปากณัฐรวี สลับกับดันเข้าดึงออก เขาถึงกับร้อนไปทั้งตัว ซาบซ่านถึงใจ ราวกับว่า เพลิงเสน่หาเขาได้ที่ เมฆาดึงความเป็นเอกบุรุษออกจากปากสาว จัดการถอดชุดนอนของหล่อนให้หลุดออกจากกาย ในพริบตาชุดนอนสีหวานก็ลงไปกองอยู่บนพื้น เรือนร่างสาวเปลือยเปล่าล่อตาเมฆา ที่แน่นอนว่าไม่รีรอโอ้โลมร่างสวยแสนเกลียดชัง

ปากของทั้งคู่แนบสนิทในเวลาต่อมา เมฆาบดเคล้ากลีบปากบางอ่อนโยนไร้ความกระด้าง นำพาความอุ่นซ่านซึมลึกในหัวใจณัฐรวี แม้หล่อนจะรู้ว่า มันเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ เพราะเขาไม่ทำราวกับว่าตนเป็นเทพธิดาตัวน้อยๆ นานแน่นอน ทว่าเป็นช่วงเวลาอันสั้นที่มีค่ามากเหลือเกิน

ลิ้นใหญ่สอดเข้าไปในโพรงปากหอมหวาน กวาดต้อนหารสชาติหอมละมุนที่เขายอมรับว่า มีอยู่อย่างมากมาย และทำให้เขารู้สึกชุ่มชื่นหัวใจ แต่เขาจะสุขใจมากกว่านี้ หากสาวใต้ร่างไม่ใช่ลูกสาวของตัวต้นเหตุทำให้บิดาตนเสียชีวิต

ในขณะที่ปากทั้งคู่กำลังต่อสู้กัน สอดรัดลิ้นโรมรันอย่างไม่มีใครยอมใคร รุกเร้าตอบโต้เมามัน มือแข็งแรงกอบกุมเต้าทรวงอวบ เคล้นคลึงเบาๆ เสมือนทักทาย ก่อนเพิ่มน้ำหนักมือในการนวดเฟ้น ปั่นยอดถันด้วยปลายนิ้ว ความเสียวซ่านเริ่มแผ่ขยายไปทั่วร่างกายณัฐรวี

เมฆาถอนริมฝีปากออกจากปากจิ้มลิ้ม ไต่ปากไปตามพวงแก้มสาวที่สูดดมกลิ่นหอมอย่างเสียมิได้ เมื่อมาถึงใบหูหอมสะอาด เขากัดติ่งหูเบาๆ ก่อนใช้ลิ้นตวัดไปมาชั่วครู่ ก็ห่อลิ้นสอดเข้าไปในส่วนรับฟัง สะบัดลิ้นไปมาอยู่ในนั้น เสียงฉ่ำแฉะในหูกระตุ้นอารมณ์ณัฐรวี นัยน์ตาหล่อนปรือ เสียงครางแผ่วเบาดังจากปากน่าจูบ

“อา...คุณเมฆ” เป็นความรัญจวนที่ไม่อาจกลั้นเสียงครางได้ ปากเขาเพียรจูบใบหู ไล่ต่ำมาตามข้างลำคอ ซุกไซ้ลำคอระหงโดยรอบ เลื่อนต่ำลงมาหาความนุ่มหยุ่นสองก้อนที่ถูกมือใหญ่นวดคลึง ความกระสันซ่านเพิ่มทวี เมื่อเขาย้ายปากมาครองงับตุ่มไตสีสวย เขาดูดกลืนปลายถันแรงๆ ปล่อยออกมาเพื่อให้ลิ้นสากใหญ่ไล้เลีย “อา...อา...คุณเมฆ”

เสียงครางเพิ่มระดับเสียงมากขึ้น เพลิงเสน่หาพล่านเดือดในกาย เมื่อเขาขยับมือลากต่ำลงไปตามหน้าท้องแบนราบไร้ไขมัน วาดนิ้วเป็นรูปวงกลมหลายรอบ หล่อนแขม่วท้องตามความสยิวที่ได้รับ ไม่กี่อึดใจต่อมา มือใหญ่ก็เดินทางถึงจุดหมายปลายทาง ฝ่ามือเขาลูบไปตามทรงสามเหลี่ยม ลูบขึ้นลูบลงเบาๆ แหวกร่องกลีบสาวด้วยปลายนิ้ว สัมผัสกับกลีบเนื้อนวล ไม่ลืมแวะวางนิ้วลงบนเม็ดเกสรน้อย จุดกระสันซ่านแห่งสตรี

“อา...อา...คุณเมฆ...สะ...เสียวค่ะ...อา”

เมฆาไม่สนใจเสียงคราง เขากำลังเพลิดเพลินอยู่กับยอดถันเปื้อนไปด้วยน้ำใจปากตน หัวใจเขาเกลียดชังณัฐรวี สวนทางกับร่างกายที่โหยหาปรารถนาเพียงหล่อนทุกค่ำคืน เขาพยายามหักห้ามใจ ห้ามอารมณ์ไม่ให้คิดถึงนวลเนื้อสาว แต่ก็ยากยิ่งนัก สุดท้ายก็พ่ายแพ้ต่ออารมณ์และความเสน่หาในตัวเอง ราวกับหลงในบ่อโคลนพิศวาสที่ยากจะตะกายขึ้นมาได้

ร่างกายของณัฐรวีถูกสายธาราปรารถนาซัดสาด มือ ปากและลิ้นของเขาทำให้หล่อนรู้สึกว่า กำลังล่องลอยอยู่ในอวกาศ ยิ่งเขาสะกิดจุดอ่อนไหวเร็วรี่ ประสานงานกับปากที่ดูดดึงยอดถันไปพร้อมกับลิ้นไล้เลีย สมองคล้ายหยุดทำงาน ให้ประสาทสัมผัสทำงานเต็มที่ นำพาความรัญจวนไปสู่จุดหมาย

“อา...คุณเมฆ...อา”

ณัฐรวีถึงทางสวรรค์ เป็นเส้นทางเบื้องต้นที่หล่อนรู้ว่า การเดินทางสมบูรณ์แบบเป็นเช่นไร แม้ว่าจะพบเส้นทางแห่งความสุขน้อยครั้ง แต่ทุกครั้งที่เขาจับจูงมือตนไป หล่อนจะรู้ซึ้งถึงความอิ่มเอมอย่างอธิบายไม่ถูก เสมือนเป็นพลังให้ตนต่อสู้กับความแข็งกระด้างที่สาดใส่เข้ามาด้วยความบ้าคลั่งจากแรงโทสะ ครั้งนี้ก็เช่นกัน หลังจากปล่อยให้หล่อนขึ้นสวรรค์รำไร เมฆาก็จะผลักตนตกอยู่ในห้วงอเวจี โหมใส่ร่างตนอย่างไร้ความเมตตา

เมฆาสอดนิ้วเข้าไปในรวงผึ้งฉ่ำหวาน นิ้วที่ถูกส่งเข้าไป เข้าไปเป็นคู่นิ้วชี้และนิ้วกลาง ส่งผลให้มันเข้าทะลวงลึกถึงด้านใน เมฆาขยับนิ้วเร็วแรง โคนนิ้วกระแทกกับปากทางรัก นิ้วหัวแม่มือบดเม็ดน้อยตามจังหวะส่งนิ้ว