และในที่สุดเขาก็ต้องยอมโอนเงินไปให้เธอ 5,000 บาทตามที่ร้องขอ ใบหน้าสวยในตอนนี้ยิ้มออกมาได้บ้าง ถึงแม้ว่าจะเสียความบริสุทธิ์ไปแต่ได้เงินมาเป็นล้านก็ถือว่าคุ้มอยู่ ส่วนเรื่องศักดิ์ศรีวางมันทิ้งลงก่อนแล้วกัน ท้ายที่สุดชีวิตก็ต้องดำเนินด้วยเงินไม่ใช่ศักดิ์ศรีอะไรทั้งนั้น
"จะให้หนูทำอะไรให้อีกไหมคะ"
"ไม่เอาเว้ย นั่งอยู่เฉย ๆ เลยไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น ปล้นเงินเก่งชิบหายผู้หญิงอะไร"
ชายหนุ่มทำหน้าเซ็ง ๆ ก่อนจะโอบรอบเอวเธอเข้ามานั่งชิดใกล้ หยิบรีโมทเปิด n*****x ดูหนังในระหว่างที่ไม่รู้จะทำอะไร อีกอย่างเธอเพิ่งจะกินข้าวอิ่ม จับปล้ำตอนนี้เดี๋ยวจะช็อกตายเอา
"กอดเอวหนูคิดเงินนะคะ"
"จะให้ฉันกอดดี ๆ หรือจะให้ขึ้นเตียงแล้วก็กระแทกแรง ๆ จนเช้าดี"
และเมื่อถูกชายหนุ่มขู่แบบนั้นหญิงสาวก็เงียบเสียงลงทันที และนั่นทำให้นายใหญ่แห่ง Pandorica ยิ้มออกมาได้บ้าง ไม่มีอะไรจะไปต่อรองยัยนี่ได้นอกจากลากขึ้นเตียงอย่างเดียว คงเป็นวิธีลงโทษที่เธอน่าจะกลัวที่สุดแล้ว
"ทำไมถึงมาทำงานที่นี่ได้"
"หนูเหรอคะ... ช่วงนี้ว่างค่ะก็เลยมาหาอะไรทำ รุ่นพี่แนะนำมาอีกทีหนึ่งบอกว่าเงินดี"
เธอเอ่ยออกไปตามความเป็นจริง แต่ที่ไม่บอกชายหนุ่มอย่างนึงก็คือเรื่องที่เธอทำงานเป็นสายลับ อาชีพนี้ไม่ควรจะให้คนรอบข้างรู้ หรือแม้กระทั่งใครก็ตาม เพราะถ้าความลับนี้หลุดออกไป คนที่ได้รับอันตรายมากที่สุดก็คือเธอนั่นแหละ
"และไอ้ช่วงที่ไม่ว่างทำอะไรล่ะ"
"ก็รับจ้างทั่วไปค่ะ หรือว่าคุณมีงานให้หนูทำล่ะคะ เงินดีหรือเปล่าล่ะ"
"นอนกับฉันไง จะเอาเดือนเท่าไหร่ล่ะ"
ไม่พูดเปล่าเขายังแสดงสีหน้าเจ้าเล่ห์ออกมา โน้มใบหน้าเข้ามาคลอเคลียแสดงความหื่นกระหายออกมาจากใบหน้าอย่างชัดเจน จนหญิงสาวถึงกับต้องเบี่ยงตัวหลบ เพราะไม่เช่นนั้นเขาจะต้องจับเธอปล้ำแน่
"ไม่เอาหรอกค่ะ ขอเป็นงานอย่างอื่นแล้วกันนะคะ ถ้าเกิดว่านอนกับคุณหนูขอไม่รับแล้วกัน"
"ทำไมล่ะนอนกับฉันไม่ดีตรงไหน ผู้หญิงทั้งโลกไม่มีใครปฏิเสธฉันหรอก หล่อ รวย ใหญ่..."
"อะไรใหญ่คะ..."
เธอเบิกตากว้างอย่างตกใจเมื่อชายหนุ่มใช้สายตาจ้องมองเธออย่างไม่ปิดบัง คุยกันทีไรก็วกมาเรื่องใต้สะดือตลอด ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ในหัวคงมีแต่เรื่องอย่างว่า ไม่คิดที่จะสร้างสรรค์ทำสิ่งอื่นเลยหรือไง
"หึ... หมายถึงว่าบ้านหลังใหญ่ อิทธิพลก็เยอะนะ ถ้าเกิดว่าเธอไม่อยากรับเงินเดือนนอนกับฉัน ถ้างั้นมาเป็นเมียไหมล่ะ มาเป็นนายหญิงแห่ง Pandorica"
"ไม่เอาหรอกค่ะ คนหื่นแบบคุณใครจะไปอดทนอยู่ด้วยไหว ผู้หญิงคนอื่นอาจจะชอบแต่หนูไม่เอาหรอกค่ะ ลาจากกันแค่นี้แหละ"
เธอจะไม่ยอมตกเป็นของเขาอีกในครั้งหน้า แต่ในระหว่างอยู่ที่นี่เธอจึงจำเป็นที่จะต้องยอมเขาไปก่อนอย่างไม่มีข้อแม้ เพราะว่ารับเงินมาเป็นล้านแล้วคงทำอะไรไม่ได้
"หึ... จะรอดูว่าเธอจะไปไหนพ้น"
ชายหนุ่มยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ หลังจากที่ลงเรือสำราญเขาจะลากเธอกลับไปอยู่คฤหาสน์ด้วย จะให้ลูกน้องเฝ้าอย่างดีไม่ให้หนีออกไปไหน ก็มาดูกันว่าคนอย่างเธอจะไปไหนรอดจากเขาได้ บอกเลยนะว่าสำหรับไมลส์ นายใหญ่แห่ง Pandorica ถ้าเกิดว่าเขาอยากได้ใครแล้ว จะต้องได้ไม่มีข้อแม้ แต่ถ้ายัยเด็กคนนี้มันพยศมาก เขาจะเป็นคนปราบให้อยู่หมัดเอง
หลังจากวันนั้นกลายเป็นว่าใบพัดไม่ได้มาทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟอีกต่อไป เพราะว่านายใหญ่พาหญิงสาวควงไปด้วยทุกที่ทั่วเรือสำราญ ทั้งไปเล่นคาสิโน ปาร์ตี้ริมสระ ช้อปปิ้งของแบรนด์เนมภายในเรือของตัวเอง ถือว่าเขาได้มาพักผ่อนในช่วงหลายเดือนมานี้ ถ้าไม่ติดว่าจะต้องเอาอาวุธไปส่งด้วยตัวเอง เขาก็ไม่ลงเรือมาหรอก เพราะมันเสียเวลาเกือบสองอาทิตย์
"อยากได้อะไรหรือเปล่าซื้อสิ"
"คุณจะซื้อให้หนูเหรอคะ"
หญิงสาวจ้องมองชายหนุ่มด้วยใบหน้าหวาดระแวง เวลาที่เขามีอะไรมาต่อรอง เธอจะต้องคิดไปในทางที่เลวร้ายไว้ก่อนว่านายใหญ่แห่ง Pandorica จะต้องอยากได้อะไรจากเธอสักอย่าง และดูจากรอยยิ้มแบบนั้นอันตรายไม่น้อย
"เอาสิ... ฉันซื้อให้เธอได้อยู่แล้ว อยากได้อะไรก็หยิบเลย"
ใบหน้ามั่นอกมั่นใจแบบนั้นทำให้เธออดหมั่นไส้ไม่ได้ บอกตามตรงเธอยังรู้สึกเจ็บใจอยู่ไม่น้อย ถึงแม้ว่าจะได้เงินจากเขามาเป็นล้าน แต่มันก็ลบสิ่งที่ชายหนุ่มทำกับเธอไว้ไม่ได้แม้แต่นิดเดียว
"จะเอาอะไรก็เอา ไม่ต้องมามองหน้าเหมือนเคียดแค้นอะไรขนาดนั้น"
"เอาอะไรก็ได้เหรอคะ"
"อืม... รีบ ๆ หยิบเถอะ"
เขาเริ่มหงุดหงิดเมื่อหญิงสาวถามไม่หยุด อยากได้อะไรก็แค่หยิบไม่เห็นจะต้องถามให้ยุ่งยาก คิดว่าคนอย่างเขาไม่มีปัญญาจ่ายหรือไง นี่คือเจ้าของเรือสำราญสุดหรูเชียวนะ และคนอย่างยัยเด็กนั่นมันจะซื้อสักเท่าไหร่เชียว
ใบพัดจ้องมองไปโดยรอบก่อนจะเห็น brand shop ที่ขายนาฬิกาแบรนด์เนมระดับโลก และเมื่อเธอเห็นร้านขนาดใหญ่ตรงหน้าก็ยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ รีบเดินเข้าไปข้างในทันที ชายหนุ่มถึงกับตาโตเมื่อเห็นหญิงสาวเดินเข้าไปร้านนาฬิกาแบรนด์เนม
"แม่งเอ้ย นี่จะล่อนาฬิกาหรูเลยเหรอ สงสัยฉันจะประเมินเธอผิดไป"
ชายหนุ่มรีบเดินตามเข้าไป แต่ทว่ายังไม่ทันได้พูดอะไรก็ได้ยินเสียงของใบพัดกำลังคุยกับพนักงานดังขึ้นมาเสียก่อน
"ขอนาฬิกาเรือนที่แพงที่สุดค่ะ"
"รุ่นใหม่ที่พึ่งนำเข้ามาค่ะ 1,000 เรือนทั่วโลก ราคาอยู่ที่ 19 ล้านบาทค่ะ"
"เอารุ่นนี้เลยค่ะ แล้วก็เก็บเงินกับผู้ชายคนนี้นะคะ"
หญิงสาวยิ้มออกมาพร้อมกับชี้นิ้วไปยังนายใหญ่แห่ง Pandorica เขาถึงกับช็อกไปเลยเพราะไม่คิดว่าใบพัดจะซื้อนาฬิกาเรือนละ 19 ล้านบาท เขาร่ำรวยมีธุรกิจหลักแสนล้าน ยังใส่นาฬิกาแพงสุดเรือนละ 13 ล้านเอง แต่แม่นี่ล่อไป 19 ล้านบาท ที่สำคัญไม่ได้เป็นอะไรกันด้วย นี่เขาจะต้องเปย์คู่นอนหนักขนาดนี้เลยเหรอ
"ทำไมทำหน้าแบบนั้นคะ หรือคุณไม่มีปัญญาจ่าย"
"นี่เธอ...!"
ชายหนุ่มถึงกับพ่นลมหายใจออกมาอย่างระบายอารมณ์ ราคานาฬิกาไม่ใช่ปัญหา ปัญหาคือเขาจะทบต้นทบดอกราคานาฬิกากับยัยเด็กนี่ยังไงดี จับกระแทกทั้งวันทั้งคืนหนึ่งเดือนเต็ม ๆ ยังไม่คุ้มกับค่านาฬิกาเรือนเดียวเลย
"ทั้งหมด 19 ล้านบาทค่ะ"
นายใหญ่แห่ง Pandorica หยิบ Black card ออกจากกระเป๋ากางเกงส่งไปให้พนักงานด้วยความจำใจ จ้องมองไปยังใบหน้าของใบพัดที่ตอนนี้ยิ้มอารมณ์ดี และดูตื่นเต้นที่จะได้ครอบครองนาฬิกาเรือนละ 19 ล้านบาท หึ... คอยดูเถอะ เขาจะเอาให้คุ้มเลย
2 ปีผ่านไป...ใบพัดในชุดคลุมท้องกำลังยืนเฝ้าลูกชายที่อายุอานามได้ประมาณหนึ่งขวบกับอีกหลายเดือนแล้ว และในท้องของเธอในตอนนี้มีลูกอีกหนึ่งคน ซึ่งอายุครรภ์เพิ่งได้ประมาณสามเดือน ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอนาคตเธอจะต้องมีทายาทให้เขาถึง 5 คนตามที่ชายหนุ่มร้องขอไว้หรือเปล่า บอกเลยนะว่าการตั้งครรภ์ไม่ใช่เรื่องเล็ก มีทั้งอาการแพ้ท้อง ไหนจะคลอดแบบธรรมชาติที่ทรมานอย่างถึงที่สุดอีก แค่คนแรกเธอก็รู้สึกเข็ดหลาบแล้ว แต่ทำยังไงได้เจอสามีอ้อนทีเดียวก็ใจอ่อนซะแล้ว"มิวนิคเดินมาหาแม่ครับ ตรงนั้นไปไม่ได้นะลูก"หญิงสาวตะโกนเรียกลูกชายที่ตอนนี้กำลังเดินเข้าไปในสวนดอกไม้ ซึ่งถ้าไม่ตักเตือนก็จะชอบใช้มือเด็ดดอกไม้ทิ้งไปตามทาง เธออุตส่าห์ทะนุถนอมดูแลอย่างดีเพื่อคงความสวยงาม แต่เจอไอ้ตัวแสบเด็ดทิ้งอย่างไม่ใยดี อยากจะถือไม้เรียวมาตีก้นให้หายแค้นแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเด็กที่ว่าก็คือลูกชายของตัวเอง"หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะไอ้แสบ""ฮ่า ๆ สนุก"เด็กน้อยหัวเราะคิกคักอย่างสนุกสนาน ยิ่งคนเป็นแม่ทำหน้าดุใส่ แทนที่จะเกรงกลัวกับหัวเราะอย่างสนุกสนาน เธอเองก็ไม่รู้ว่าไปพลาดตรงไหน ลูกชายถึงไม่คิดเกรงกลัวเลยแม้แต่นิดเดียว"นี่แม่กำลังดุ
เธอนอนดูอาการอยู่ที่โรงพยาบาลอีกสักหนึ่งวัน คุณหมอก็อนุญาตให้กลับบ้านได้ นายใหญ่แห่ง Pandorica ประคองคนรักพาเข้าไปในวัดใกล้บ้าน ไปหาหลวงตาที่กุฏิ ทำบุญบ้างหลังจากที่ผ่านเรื่องราวเลวร้ายมามากมาย จากนั้นก็พากันไปให้อาหารปลา สภาพจิตใจของเธอในตอนนี้ดีขึ้นเยอะมาก ใบหน้าเริ่มดูสดใสขึ้น แตกต่างจากก่อนหน้านี้ที่มีแต่ความเครียด และกังวล"โอเคไหมเนี่ย ดูทำหน้าเข้าสิยิ้มหน่อย"และเมื่อถูกชายคนรักแซวแบบนั้นหญิงสาวก็ยิ้มออกมาเพื่อให้เขาสบายใจขึ้น หวังว่าหลังจากนี้จะไม่มีเรื่องราวเลวร้ายอะไรอีก เธอเองก็ทำเรื่องไว้มามากมายเหมือนกัน และถ้าศัตรูทุกคนมารุมเธอเพียงคนเดียว ป่านนี้ก็ไม่รู้ว่าจะมีสภาพเป็นแบบไหน แค่นายใหญ่แห่ง Canavan เพียงคนเดียวเธอก็จะเอาตัวไม่รอดแล้ว"แค่คิดว่าตัวเองโชคดีจังที่รอดมาได้ หลายเหตุการณ์แล้วนะคะเกือบเอาตัวไม่รอดแหนะ""หลังจากนี้พี่จะปกป้องหนูเอง ขอโทษนะที่ผ่านมาพี่อาจจะยังปกป้องหนูได้ไม่พอ หลังจากนี้พี่จะดูแลหนูให้ดีกว่านี้"เขากุมมือหญิงคนรักก่อนจะยิ้มออกมาเพื่อให้เธอมั่นใจในตัวของเขา ซึ่งเธอรู้ดีว่าชายหนุ่มทำได้อย่างที่พูดแน่นอน หลังจากนี้หญิงสาวคงเลิกที่จะบู๊เกินกว่าเหตุ เ
หลังจากที่คุณหมอ แล้วพยาบาลช่วยกันตรวจเช็คสภาพร่างกายเบื้องต้นของหญิงสาว ซึ่งดูแล้วไม่ค่อยมีอะไรน่าเป็นห่วง เธอหลับไปนานพอสมควรตื่นมาแป๊บ ๆ ก็นอนไปอีก แต่ว่าครั้งนี้น่าจะดีขึ้นมากแล้วคุณหมอจึงเข้ามาเช็คอาการอีกครั้งหนึ่ง"คนไข้จำอะไรได้บ้างไหมครับ เกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้"ใบพัดกะพริบตาปริบ จ้องมองไปยังเรือนร่างของตัวเองซึ่งมีรอยขีดข่วนตามตัวพอสมควร เท่าที่เธอจำได้คือก่อนหน้านั้นถูกพวกชายฉกรรจ์จับตัวไป และในระหว่างที่เดินทางก็เกิดการต่อสู้ เธอกับคนขับรถยื้อแย่งพวงมาลัยกันอยู่ไปมาสักพักใหญ่แล้วพอเธอยิงปืนใส่ขาของคนขับรถ ก็รีบทำการเปิดกระจก และพยายามกระโดดออกมาจากรถ หลังจากนั้นก็กลิ้งตกไปยังข้างทาง รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างกระแทกใส่ศีรษะ จากนั้นเธอก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย"พอจำได้ค่ะ ฉันหลับไปนานเลยเหรอคะ""สองวันเต็ม ๆ เลยครับ อาจจะเพราะว่าตัวยารักษาด้วยที่ทำให้คนไข้ง่วงซึม อยากให้หมอติดต่อญาติให้ไหมครับ ทางเราไม่มีข้อมูลอะไรเลยก็เลยไม่รู้ว่าจะตามหาให้ยังไง""ญาติเหรอคะ"หญิงสาวนิ่งเงียบไปด้วยความเบลอหนัก สติสัมปชัญญะยังมาไม่ครบ 100เปอร์เซ็นต์ อาจจะต้องใช้เวลาสักพักถึงจะปกติ แต่ทว่าตอนนี้คว
รถตู้เคลื่อนที่มาจอดข้างทาง จากนั้นทุกคนที่อยู่บนรถก็รีบวิ่งลงมาก่อนจะมองไปยังเบื้องล่างที่มีเหวลึกอยู่ ใบหน้าของนายใหญ่แห่ง Pandorica ดูตื่นกลัวเป็นอย่างมาก สีหน้าซีดเผือดเพราะรถตู้คันที่ร่วงตกลงไปคือคันเดียวกับที่คนรักของเขานั่งอยู่"ใบพัด! ไม่จริง ใบพัด"เขากำมือแน่นตัวสั่นไปหมด ลูกน้องของเขาถึงกับทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะโรเจอร์ที่รู้สึกสงสารนายใหญ่จับใจ ทำไมถึงเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นได้ ทั้งที่ทุกคนกำลังจะมีความสุขกันแล้วแท้ ๆ"เดี๋ยวผมจะโทรศัพท์แจ้งไปยังเจ้าหน้าที่ตำรวจ ให้มาช่วยกันตามหานายหญิงนะครับ"และนี่เป็นครั้งแรกที่ทุกคนได้เห็นน้ำตาของนายใหญ่แห่ง Pandorica ครอบครัวของเขารวมถึงลูกในท้องของใบพัด ในตอนนี้ไม่รู้เป็นตายร้ายดีอย่างไรบ้าง ชายหนุ่มถึงกับกุมขมับจ้องมองไปยังเหวข้างล่าง และออกคำสั่งให้ลูกน้องหาทางลงไปยังเบื้องล่าง เพราะบางทีอาจจะมีความหวังว่าเธอจะรอดชีวิตอยู่"หาวิธีลงไปข้างล่าง ไปช่วยเมียฉันมาให้ได้""ได้ครับนายใหญ่"ทุกคนเริ่มกระจัดกระจายกันหาทางลงไปยังเบื้องล่าง เขาถึงกับช็อคจนทำอะไรไม่ถูก ความหวังที่เธอจะรอดชีวิตบัดนี้แทบจะเป็นศูนย์แล้ว แต่เขาก็ยังภาวนาให้เธอมีชีวิต
รถอีกคันเคลื่อนที่มาจอดรับนายใหญ่แห่ง Pandorica ที่หน้าโรงพยาบาล จากนั้นก็ขับรถตามรถตู้คันนั้นไปติด ๆ ใบหน้าของเขาดูเป็นกังวลเป็นอย่างมาก เนื่องจากว่าภรรยากำลังตั้งครรภ์อยู่ และถ้าเกิดว่าพวกมันทำอันตรายคนรักของเขา ซึ่งอาจจะกระทบต่อเด็กในท้องได้ ถ้าเป็นแบบนั้นเขาจะฆ่าล้างโคตรไปเลย คอยดูเถอะใครก็ตามที่มันทำร้ายผู้หญิงของเขา จะลงโทษให้สาสมเลย"รีบตามมันไปสิเดี๋ยวก็ไม่ทันหรอก""ไม่ต้องห่วงหรอกครับนายใหญ่ รถตู้คันที่มันขับไปมี GPS ติดตามอยู่ ผมตามถูกอยู่แล้ว""ดีมากที่รอบคอบ ไม่เสียอะไรที่เป็นมือขวาของฉัน ทำยังไงก็ได้ตามหาใบพัดให้เจอ ส่วนไอ้มาร์ซาฉันจะเล่นงานมันให้สาสมเลย"ในตอนนี้รถตู้คันหรูที่มีใบพัดนั่งอยู่ เธอพยายามนิ่งเงียบเพราะว่าถูกชายฉกรรจ์ยืนเฝ้ามองอยู่ มือของมันถือปืนจ้องมองมายังเธอด้วยใบหน้าหื่นกาม เลียริมฝีปากก่อนจะค่อย ๆ ขยับเข้ามาใกล้"อีนี่มันสวยว่ะ""ไม่ได้นายใหญ่สั่งให้จับมันไปหา ถ้าเกิดนายใหญ่รู้ว่ามึงไปยุ่งกับผู้หญิงที่นายใหญ่สั่งให้จับมา เดี๋ยวมึงจะโดนยิงกบาล ไม่มีชีวิตอยู่""โธ่เว้ย ก็ได้"มันยอมแพ้หันกลับไปนั่งตรงที่เดิม ใบพัดมองสำรวจไปโดยรอบดูว่าสามารถเอาตัวรอดจากเหต
หนุ่ม ๆ ทั้งสองคนหันขวับมามองใบหน้าของใบพัดด้วยความมึนงง ทำไมเธอถึงพูดเหมือนกับว่ามีหลักฐานที่จะจัดการไอ้มาร์ซาได้ล่ะ"หมายความว่ายังไง ก็ตอนที่หนูเข้าไปล้วงความลับจากมันไม่ได้อะไรไม่ใช่เหรอ""ใช่ค่ะ ตอนที่หนูเข้าไปล้วงความลับไม่ได้อะไรเลย แต่ว่า..."หญิงสาวนี้เงียบไปสักพักก่อนจะตัดสินใจเดินออกไปจากห้องรับแขก โดยที่ผู้ชายทั้งสองคนกำลังมึนงง และสงสัยในเวลาเดียวกัน"อะไรของเค้าเนี่ย""แกใจเย็น ๆ ก่อน ฉันว่าเมียแกจะต้องมีอะไรเด็ด ๆ แน่ แต่ที่กูตกใจคือเมียมึงเป็นสายลับเนี่ยแหละ ไปเจอมาได้ยังไงวะเนี่ย""เรื่องมันยาวเอาไว้ว่างค่อยเล่าแล้วกัน ถ้างั้นเดี๋ยวเรารอแป๊บนึงแล้วกัน อาจจะไปเอาอะไรบางอย่าง"ใบพัดที่เดินกลับเข้ามายังห้องนอนของตัวเอง เปิดกระเป๋าเดินทางหยิบของบางอย่างออกมา จากนั้นก็รีบเดินลงมาที่เดิม และเมื่อขยับตัวนั่งลงเคียงข้างชายคนรัก ก็วางของบางอย่างลงให้ทันที"ตอนที่หนูได้รับภารกิจให้ไปล้วงความลับจากคุณมาร์ซา บอกเลยว่าทางนั้นรอบคอบมาก หนูทำอะไรไม่ได้เลย ซึ่งครั้งนั้นภารกิจล้มเหลวไม่สามารถเอาความลับอะไรออกมาได้เลย แต่ก่อนที่หนูจะออกมาหนูเห็นบางอย่างก็เลยหยิบออกมาด้วย"เธอยื่น flash