Home / รักโบราณ / นิยายจีนฉบับแอบรัก / แทบจะไม่รู้สึกอะไรเลยใช่หมเจียฟู2

Share

แทบจะไม่รู้สึกอะไรเลยใช่หมเจียฟู2

last update Last Updated: 2025-03-08 23:36:43

“ชอบที่สุด ของเจ้า..เอ้ยขององค์ชายหรือไร”

“แน่นอนที่นี่มันตำหนักจันทร์เคียงดาวของข้า ลูกหมาตัวนี้แน่นอนต้องเป็นของข้า”

“อิงนาขอ”เอ่ยปากทันที หมิงต้าอมยิ้ม

“เจ้านี่ไม่ธรรมดาจริงๆ เมื่อครู่เห็นเรียกพี่ใหญ่ว่าเจี่ยฟูเช่นนั้นก็คงเป็นน้องสาวของพี่สะใภ้ชายาเอกของพี่ใหญ่ ยินดีที่ได้รู้จักเจ้า”อิงนาล้วงหยิบผลซานซาเชื่อมเสียบไม้ในอกเสื้อส่งให้หมิงต้า

“ข้าอิงนายินดีที่รู้จักองค์ชายเช่นกัน”หมิงต้ามอง ผลซานซาเชื่อมแบบงงงง

“เจ้า นำผลซานซานเชื่อมติดตัวเช่นนั้นหรือ”

“ผลซานซาเชื่อมเป็นของชอบของข้ากับพี่สาว เราจึงนำมันเข้ามาในวังมากหน่อย อย่าประเมินผลซานซาเชื่อมต่ำไปเชียว อย่างน้อยมันก็อร่อย แล้วอีกอย่างที่ข้าพกมันติดตัวเพราะวันนี้รู้ดีว่าต้อง...ออกสำรวจวังหลวง แล้วก็จะต้องพบ ใครสักคนคบหาเป็นสหายการให้ของที่ข้าโปรดปรานเขาจะได้จำข้าได้ไม่ลืมอย่างไรเล่า”

หมิงเซ่อส่ายหน้าไปมา หมิงต้ายิ้มกว้าง

“รอบคอบจริงๆ เจ้าช่างรอบคอบ”

“แน่นอนอยู่แล้วอิงนานี่น่า”

“อิงนา ข้าชักชอบเจ้าเสียแล้ว”

“ดีแล้ว อิงนาเองก็ชอบองค์ชายแปด”หมิงต้าอมยิ้ม หมิงเซ่อส่ายหน้าอีกรอบ

“พี่ใหญ่ ข้าเห็นทีจะต้องเป็นแขกประจำที่ตำหนักจันทร์เคียงฟ้าของท่านเสียแล้ว”

“แล้วแต่น้องแปด แต่ตอนนี้ อิงนาเจ้าออกมาเช่นนี้ ฟางหลานต้องเป็นห่วงเจ้าแน่ นี่ก็ใกล้เวลายกเครื่องเสวยแล้ว กลับไปที่ตำหนักได้แล้ว”ทั้งสีหน้าและคำพูดเรียบเฉย

“ข้าจะพาเจ้า หมิงเยว่กลับไปด้วย”

“หมิงเยว่”

“ข้าเพิ่งตั้งชื่อให้มันเมื่อครู่”พยักหน้าน้อยๆ

“ทำไมต้องหมิงเยว่ คำว่าหมิง เป็นชื่อของเหล่าองค์ชายบังอาจนัก”หมิงเซ่อโกรธหน้าดำหน้าแดง

“พี่ใหญ่ นางยังเด็ก”

“อย่างนั้น เปลี่ยนชื่อก็ได้ อิงเยว่ ดีไหมเหมือนชื่อของข้าเลยทีเดียว ไปกันเถอะอิงเยว่”อุ้มลูกหมาเดินหันหลังกลับทันที แต่รู้สึกเจ็บแปลบที่ข้อเท้าเดินกระเผลกๆ

“ดื้อด้านไร้มารยาท ไม่รู้จักระวังตัวดูหน้าตาหัวหูเจ้าดูได้ที่ไหน อีกทั้งอาภรณ์เลอะเทอะเปรอะเปื้อน แล้วยังชอบทำให้คนอื่นเขาลำบาก เจ้าเจ็บเพียงนี้ยังออกมาวิ่งเล่น ไม่นึกถึงฟางหลานบ้างหรือไรว่าจะเป็นห่วงแค่ไหน” อิงนาหยุดชะงัก

“ข้าไปส่งนางเอง หวังว่าที่ตำหนักจันทร์เคียงฟ้าจะมีเครื่องเสวยพอสำหรับข้าอีกคน” หมิงต้าถลาเข้าไปรับเอาลูกสุนัขด้วยมือข้างเดียว อีกข้างพยุงอิงนาที่หันมายิ้มสบตาด้วยดวงตากลมโตสดใสไม่มีแววขุ่นมัวทั้งๆ ที่หมิงเซ่อว่ากล่าวเพียงนั้น หมิงเซ่อเอามือไพล่หลังเดินตามไปติดๆ

“เจี่ยฟูท่านรู้ไหมพี่สาวบอกว่าท่านดีที่สุดไม่มีสิ่งใดบกพร่อง”เดินมาได้เพียงครู่เดียวอิงนาเริ่มหาเรื่องคุย เงียบไม่มีคำพูดโต้ตอบ

“ท่านรู้ไหมข้าดีใจแค่ไหนที่รู้ว่าท่านชอบพี่สาวเพราะก่อนหน้านั้นพี่สาววันๆ เอาแต่นั่งเหม่อ ไม่เคยแย้มยิ้ม”

“นางกำลังอาจกำลังคิดถึงพี่ใหญ่”หมิงต้าพูดขึ้นบ้างหมิงเซ่อกลับนิ่งงัน จะคิดถึงได้อย่างไรในเมื่อเขาเพิ่งจะเคยพบฟางหลา่นเพียงครั้งเดียวและฟางหลานก้ไม่เคยเห้นเขาด้วยซ้ำไป

“...พี่สาวเจ้าฟางหลานนางมีผู้ใดในใจหรือไม่”อิงนาเลิกคิ้วสูงหันมาสบตาของหมิงเซ่อโดยบังเอิญ กลับพบสายตาคาดคั้น

“ข้าไม่เคยได้ยินหรือรู้มาก่อนว่าพี่สาวมีผู้ใดในใจ” หมิงเซ่อจ้องตากลมที่ไม่มีสิ่งใดแอบแฝงชของอินามีแต่แววตาสซื่อที่เขามองเห็น

ฟางหลานนั่งรออิงนาอยู่สนามด้านนอกตำหนัก ถลาเข้ามาหาอิงนาทันทีเมื่อเห็นว่าหมิงต้าพยุงอิงนาที่เดินกระเผลกเข้ามา

“อิงนาพี่บอกเจ้าแล้ว อย่าไปเที่ยวไกลนัก องค์ชายฟางหลานผิดเองที่ปล่อยให้อิงนาซุกซน”

“เลิกโทษตัวเอง”น้ำเสียงเรียบเฉย

“จริงด้วยพี่สาว อิงนาเป็นคนขอท่านไปเอง ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรเสียหน่อยเห็นไหมได้อิงเยว่กลับมาด้วยพยักหน้าให้ฟางหลานมองลูกสุนัข”

“อิงนาเข้าไปข้างในอาบน้ำแต่งตัวเสียใหม่แล้วจึงออกมากินข้าวกับพี่”ส่งเสียงดุดุ อิงนารู้ว่าหากฟางหลานทำเสียงแบบนี้แสดงว่ากำลังปกป้องอิงนา ขยับตัวเดินขากระเผลกไปที่ห้องของตัวเอง

ฟางหลานย่อตัวลงช้าๆ ตรงหน้าหมิงเซ่อและหมิงต้า จับน้ำเสียงไม่พอจของหมิงเซ่อ ทำห้คิดไปไกลว่าอิงนาจัต้องทำสิ่งดให้หมิงเซ่อขุ่นเคืองแน่ๆ

“อิงนายังเด็กเกรงว่าจะซุกซนจน...องค์ชาย ไม่สู้ชอบใจนางนักแต่ ฟางหลานมีนางเพียงคนเดียวที่ฟางหลานรักยิ่งชีวิต หากนางทำสิ่งใดผิดไป หากคิดจะลงโทษขอให้ลงโทษฟางหลานแทนนางด้วย”หมิงเซ่อเอื้อมมือจับไหล่บางพยุงให้ลุกขึ้น

“ข้าเข้าใจแล้ว วันนี้หมิงต้าองค์ชายแปดมาร่วมเสวย เจ้า ให้ห้องเครื่องยกเครื่องเสวยเถิด พอดีน้องสาวของเจ้าคงจะมาพร้อมหน้าพอดี”ฟางหลานยิ้มบางๆ โบกมือให้นางกำนัล ก่อนจะกล่าวขึ้นเบาๆ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • นิยายจีนฉบับแอบรัก   จริงๆแล้วเรารักกัน

    “เจ้าป่วยหรือเปล่านี่”สีหน้าห่วงใยอย่างที่สุด อี้จื่อเงยหน้ามองปลายคางของอีกคนใบหน้าหล่อเหลาที่แสดงออกว่าห่วงใยทำเอาใจสั่น“ไม่นะไม่ได้เจ้บป่วยอะไร”หมิงซื่อดึงมือให้นั่งลงกับแท่นนอนยาวลืมเรื่องตำรากามสูตรที่อี้จื่อซ่อนมันไปเสีย“ตำหนักบูรพาลมพัดผ่านเข้าออกสะดวกอากาศเปลี่ยนแปลงเจ้าเพิ่งเข้ามาอาจไม่คุ้นชิน มานี่ให้ข้าดูดีดีว่าป่วยหรือไม่”มืออุ่นยังกุมมืออี้จื่อไว้“มะมะไม่ได้ป่วยเสียหน่อย”“แต่เจ้าหน้าแดง”อี้จื่อกลืนน้ำลายลงคอยากเย็นก็เพิ่งจะอ่านตำรากามสูตรที่หญิงชายแนบชิด พอเจอเข้ากับตัวก็เขินอายเป็นธรรมดา“อากาศร้อน” ยกมือขึ้นโบกไปมาคลายคอเสื้อที่รัดแน่นออกหลวมแต่ดันเกินดี เสื้อหลุดหลุ่ยเผยให้เห็นนื้อเนียนขาว หมิงซื่อรีบหันหน้าหนีเสีย“เจ้าแต่งตัวให้เรียร้อยเสีย”หมิงซื่อเสียงแหบหร่า “ไท่จือท่านก็ออกไปสิยิ่งอยู่ที่นี่ข้ายิ่งร้อน..รุ่ม”หมิงซื่อขมวดคิ้ว“ร้อนรุ่ม นี่เจ้าไม่ชอบหน้าข้าเพียงนั้นเชียวหรือก็ได้ข้าจะออกไป ให้เจ้าสบายใจ ใครจะกล้าขัดบัญชาไท่จือเฟยกันเล่า”เหน็บแนม อี้จื่อรู้สึกว่าหมิงซื่อไม่พอใจเพราะเข้าใจผิด“ไท่จื่อ องค์ชาย”อ้าปากค้างคิดไม่ถึงว่าอี้จื่อจะทำเสียงออดอ้อน ยกมื

  • นิยายจีนฉบับแอบรัก   ใช่หรือไม่

    “นี่รับนี่ไปเจ้าค่ะ”เสี่ยวหยาวางตำรากามสูตรลงบนโต๊ะข้างหน้าอี้จื่อ“ข้าไม่สนใจ”ใบหน้าแดงระเรื่อ“ไมไ่ด้เจ้าค่ะไม่เช่นนั้นเห็นทีจะต้องไปฝึกการเอาใจบุรุษที่หอนางดลมจริงๆเจ้าค่ะเรื่องนี้เรื่องใหญ่ทีเดียวไท่จือเฟยจะบอกว่าให้เงวาลาสามเดือนหนึ่งปีหรือเท่าไหร่ก็ช่างแต่เป็นไท่จือเฟยเองที่ไม่ยอมปรับเปลี่ยนอะไรเช่นนั้นมิสู้หย่ากัไท่จือไปเสียเลยดีกว่า”“ข้าจะต้องอ่านมันจริงๆหรือ”“เจ้าค่ะ เอาเข้าจริงไคนที่เอาแต่ใจก้คือไท่จือเฟยไท่จือมีอำนาจสูงส่งยังไม่อาจฝืนใจไท่จือเฟยได้คิดดูสิเจ้าค่ะว่าไท่จือรักแล้วตามใจไท่จือเฟยแค่ไหนไม่ยอมหักหาญน้ำใจยอมตามใจและอดทนยอมหนีไปทั้งๆที่เมื่อคืนจะต้องเข้าหอตามทำเนียมและวันนี้ยังไม่ได้เข้าหอทั้งที่ผ่านมาทั้งคืน”อี้จื่อหน้าเง้า“แล้วจะต้องทำอย่างไรไท่จือจึงจะหายโกรธข้า”ป้าถงที่แอบฟังอยุ่ด้านนอกรีบแจ๋นกลับไปที่ตำหนักชิงหนิงกง“เจ้าค่ะ ป้าได้ยินไม่ผิดจริงๆฮองเฮาเพคะเราจะต้องจัดการเรื่องนี้อย่างเร่งด่วนโธ่ไท่จือ น่าสงสารคืนเข้าสหอแต่ไม่ได้เข้าหอ”“ป้าถงคนที่น่าสงสารคือไท่จือเฟยที่ต้องแบกรับคำว่าสามีไม่ยอมร่วมหอด้วยหมิงซื่อนะหมิงซื่อเห็นชัดๆว่าปากล้ากล้าขอนางในท้องพระ

  • นิยายจีนฉบับแอบรัก   ไม่นานต่อจากนี้

    “จริงด้วยทำไมข้าคิดเรื่องแบบนี้ไม่ได้นะท่านปลอมตัวใส่หนวดเคราก้ไม่มีใครจำได้ไปศึกษเารื่องแบบนี้มาให้ดีๆข้าให้เวลาสามเดือนไม่สิหนึ่งปีไปเลย แล้วเราค่อยมาพูดเรื่องเข้าหอ”ทั้งหมดก็เพื่อยิ้อเวลาไว้ก้เท่านั้นก็อี้จื่อยังไม่เคยต้องมือชายแล้วอีกอย่างยังไม่ได้รู้สึกอะไรกับหมิงซื่อเสียหน่อยจะให้ร่วมหอลงโลงก็ฝืนใจไม่น้อยหมิงซื่อสบตากลมกับริมฝีปากชมพูระเรื่อที่ขยับขึ้นลงเจื้อยแจ้วไม่หยุด“ท่านว่าดีไหมหรือท่านมีวิธีที่ดีกว่านี้อุ๊ปปปปป”หมิงซื่อประกบริมฝีปากปิดบางสีชมพูดที่ขยับขึ้นลงไปม่หยุดนั้นเสียมืออุ่นกอดรอวเอวบางกดริมฝีปากบดเบียดอ่อนหวานนุ่มนวล หมิงซื่อใจเต้นไม่เป็นจังหวะบางอย่างในกายร้อนฉ่า อี้จื่อเองหมดแรงภายใต้รอยจูบหวานแต่ก้ยังไม่วายฝืนใจ“อือออออออปะปะปล่อยนะ ข้าไม่ชอบแบบนี้”ผลักอกกว้างออกห่างทั้งที่อีกคน กลับคิดไปไกลถึงไหนถึงไหน เกือบจะปลดปล่อยบางอย่างทั้งที่แค่ได้ลิ้มรสจูบของอี้จื่อเท่านั้น หมิงซื่อซี๊ดปาก ก่อนจะขบเม้มริมฝีปากตัวเขาไว้แน่นอย่างที่สะกดกลั้นอารมณ์ปรารถนาที่เร่าร้อนไว้เต็มที่“ออกไปห่างๆข้าเลยท่านทำข้า…ใจสั่น”“อือบอกแล้วว่ายังไม่พร้อม ท่านก็ยังกล้าเข้าใกล้ข้า”หมิงซื่

  • นิยายจีนฉบับแอบรัก   เข้าใจผิด

    “เฮ๊ย”หันมองหน้าสบตาอี้จื่อที่เอาแต่ก้มหน้าป้าถงยิ้ม พยักหน้าขึ้นลง“เอาละคอข้าน้อยไม่กวนใจแล้ว ทำเนียมปฏิบัติยังคงอยู่บ่ายวันนี้ต้องยกน้ำชากับฮองเฮา เสี่ยวซงจะเป็นคนบอกเวลาที่ต้องไปยกน้ำชาอีกทีเอาล่ะเชิญไท่จือกับไท่จือเฟยพักผ่อนให้สบาย”ป้าถงไปแล้ว อี้ตจื่อทรุดกายลงนั่งแหมะบนพื้นยกมือขึ้นปิดหน้าถอนหายใจยาว“ข้าขอโทษที่ทำให้เจ้าต้องลำบาก”อี้จือหันมาสบตาที่เต็มไปด้วยแววจริงใจและสำนึกผิดของหมิงซื่อ“ขอโทษทำไมไม่ได้ลำบากอะไรเสียหน่อย”ถลาเข้ามาประชิดตัวคว้ามือบางไปพลิกดูทีละนิ้วทีละนิ้ว“เจ็บไหม”อี้จื่อส่ายหน้าดึงมือออกจากการเกาะกุม“ไม่เจ็บ”“ความจริงเจ้าไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้ข้าคิดสินบนป้าถงให้เพ็ดทูลกับเสด็จแม่ก็ได้ป้าถงรักข้าจะตายไปนางไม่ทางไม่ช่วยข้า”อี้จื่อค้อนจะรู้อะไรแค่เรื่องโกหกใครๆก็ทำได้ง่ายนิดเดียว แต่จะทำอย่างไรให้เขาเชื่อต่างหากที่ต้องลำบากใจ“ช่างเถอะแบบนี้ดีกว่าอย่างน้อยป้าถงก้มีเรื่องไปกราบทูลเสด็จแม่ดีกว่าท่านกับข้าเราสองคนจะต้องไปหาข้อแก้ตัวกับฮองเฮาบ่ายนี้”“้เจ้าไม่โกรธข้าใช่ไหม”น้ำเสียงแสดงว่าสำนึกผิด“ใครจะกล้าโกรธไท่จือเล่าท่านเป็นถึงไท่จือตัดมาที่ข้าแค่เพียง…

  • นิยายจีนฉบับแอบรัก   ใครร้ายกว่ากัน

    “พรุ่งนี้ข้าจะต้องแบกรับคำว่าสามีไม่เปิดผ้าคุลมหน้าท่านเองก็ควรแบกรับคำว่าภรรยาไม่ล้างเท้าให้”“นี่เจ้า”หมิงซื่อชี้นิ้วสั่นระริกตรงหน้าอี้จื่ออี้จื่อเดินดุ่มๆไปที่แท่นนอนทรุดกายลงนอนดึงผ้าห่มมาห่มหลับตาพลิ้ม“เฮ๊ยยยนี่เจ้าจะทำแบบนี้ไม่ได้นะเรายังไม่ได้เข้าหอ”“ข้าง่วงแล้วพรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ทำเนียมบ้าบออะไรเหนื่อยมาทั้งวันง่วงก็ง่วงดื่มสุรามงคลเมาก็เมายังจะให้ อุ่นเตียงกันอีกพรุ่งนี้ค่อยพูดกันอีกที”กลบเกลื่อนสิ่งที่กำลังรู้สึกท้้งกลัวทั้งอายและไม่แน่ใจ“นี่เจ้า กล้านอนข้าจะหย่าเจ้าเสีย”“หย่าหรือไม่วันพรุ่งนี้ค่อยพูดกัน ท่านก็นอนเถอะเหนื่อยมาทั้งวันแล้วข้าเห็นท่านยืนขาแข็งรับแขกที่มาร่วมงานจะ ปะจิงทิ่งๆข้าไหวอยู่หรือไร”หมิงซื่อยิ้มเจื่อนๆเขาเองก็ปแทบจะยืนไม่ไหว หันหน้าหันหลังเปิดปากหาววอดๆ ถอนหายใจแล้วทิ้งตัวลงนอนข้างๆอี้จื่อ“อย่าโดนตัวข้านะข้า ข้า บ้าจี้” หมิงซื่อถอดเสื้อคลุมสีแดงโยนกองไว้กับพื้น“เชอะใครกันอยากจะโดนตัวเจ้าถ้ามิใช่หญิงที่อาบน้ำขัดผิวข้าก็ไม่อยากร่วมแท่นอนด้วยเหมือนกัน”นางหยิง่ได้เขาก็ยะโสเป็น หลับไปทั้งอย่างนั้นเช้าสดใสอี้จื่อค่อยๆจับแขนอุ่นของหมิงซื่อออกจากเอ

  • นิยายจีนฉบับแอบรัก   หมิงซื่อเจ้าตัวร้าย

    “เสด็จพ่อใจร้ายกับลูกบิดานางไม่ขัดข้องแต่นางกลับไม่ยอมแต่งกับลูก”อิงนาอมยิ้ม“ไท่จือเมื่อไหร่จะโตสักทีเจ้าเอาแต่ใจนางเอาแต่ใจจึงเกรงว่าชาตินี้ก็ไม่ได้แต่งกัน”หมิงซื่อหน้าง้ำ“เสด็จพ่อ ลูกประทานอนุญาติให้เสด็จพ่อมีราชโองการแต่งนางเข้ามาในตำหนักบูรพาเพื่อให้ลูกได้ใกล้ชิดนางไม่แน่นางอาจยินดีร่วมชีวิตกับลูก”“ไท่จือเจ้าขา ป้าถงคิดว่าเรื่องนี้ไม่ยากนางไม่ยอมก็รวบหัวรวบหางนางเสีย โบราณว่าไว้หญิงแกร่งเพียงใดก็ไม่อาจต่อกรกับบุรุษที่เป็นสามี”“ป้าถง อิงนาว่าท่านป้าให้ท้ายไทจื่อมากไปแล้ว”ป้าถงยิ้มหมิ่งเซ่อเองก็อมยิ้ม“เสียวชง รับบัญชาข้าให้แต่งบุตรีท่านแม่ทัพอี้จงในตำแหน่งไท่จือเฟยในอีกสามวันข้างหน้า”อิงนาส่ายหน้าไปมาเพิ่งจะปรามป้าถงแต่หมิงเซ่อกลับมอบของกำนัลให้กับหมิงซื่ออีกจนได้อิงนาถอนหายใจจะจัดการกับหมิงซื่อที่เอาแต่ใจอย่างไรดีเกี้ยวสีแดงถูกหามเข้ามายังตำหนักบูรพา อี้จื้อก้มมองมองมือตัวเองที่ประสานกันที่ตักมือเย้นเฉียบจะว่าไปแม้จะเคยปะทะคารมกันมาแล้วบ้างแต่หลายวันมานี้หมิงซื่อเจ้าตัวร้ายไม่สิไท่จือตัวร้ายคนนั้นไม่เคยแวะไปที่บ้านจงเกี้ยวหยุดชะงักมือเย็นยิ่งเย็นเฉียบแม้จะบอกว่าทำใจไว้บ้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status