บทที่23...แกได้เป็นเลขาบอสธีจริงเหรอ

“ทำไมบอสถึงให้ฉันนั่งอ่านแต่เอกสารเก่าๆ และพิมพ์เอกสารเก่าๆพวกนั้นอยู่ได้ ทำไมไม่มอบหมายงานอื่นๆให้บ้าง อย่างเอกสารการประชุม หรือทำตารางนัดหมายลูกค้าก็ยังดี ไม่อยากเชื่อเลยว่างานเลขาที่นี่จะน่าเบื่อขนาดนี้”

เขามองหน้าจอมโวยวายด้วยสายตาราวงูพิษ “พูดคำว่าน่าเบื่อต่อหน้าผมเนี่ยนะ”

“ก็งานมันน่าเบื่อจริงๆนี่คะ” ยังอีก เธอยังไม่หยุดอีก “ฉันพูดตามความรู้สึก ไม่จำเป็นต้องเสแสร้งนี่คะ”

“ก็ได้ งั้นทำตารางนัดหมายผู้หญิงในแฟ้มนี้ให้ผมหน่อย” เขาโยนแฟ้มหนึ่งให้แก่เธอด้วยความโมโห...โมโหตัวเองที่ยอมให้เธอจนได้ “จัดตารางให้ผมพบกับผู้หญิงทั้ง 7 คนนี้จนครบภายในหนึ่งสัปดาห์ หาเวลาให้ได้ครั้งละสองชั่วโมงต่อหนึ่งคน อย่าให้กระทบกับงานเด็ดขาด และต้องเป็นตอนกลางวันเท่านั้น ทำได้มั้ย?”

เธออึ้งเล็กน้อย ก่อนจะก้มมองชื่อแฟ้ม “ผู้ผ่านการคัดเลือกตำแหน่งแบรนด์แอมบาสเดอร์รอบแรกทั้ง 10 คน”

“ผมพบไปแล้ว 3 คน เลยอยากจะลองให้โอกาสอีก 7คนที่เหลืออยู่ในแฟ้มนี้ ไปจัดการและทำตารางนัดหมายมา ให้เรียบร้อย ผมอยากได้ข้อสรุปก่อนเลิกงานเย็นนี้”

เขาคิดว่าเธอต้องทำไม่เสร็จแน่ เพราะดารานางแบบพวกนั้นกว่าจะได้คิวกว่าจะนัดหมายมันก็ไม่ใช่