Home / มาเฟีย / บังอาจรักนายวิศวะ / ตอนที่ 7 รักสนุกแบบไม่ผูกพัน NC+

Share

ตอนที่ 7 รักสนุกแบบไม่ผูกพัน NC+

last update Huling Na-update: 2025-10-23 19:02:35

“เธอแน่ใจนะ ว่าเธอจะไม่เสียใจ!”

สันกรามอันแข็งแกร่งขบกันแน่นเพื่อสะกดความรู้สึกต่างๆ ของเขาเอาไว้ ชนกันต์พยายามเลี่ยงเธอมาตลอด เธอชอบเขามันเป็นเรื่องดี แต่สำหรับชนกันต์แล้ว เขาไม่สามารถรับความรู้สึกนี้จากเธอได้ ชนกันต์ไม่มีวันที่จะรักเธอ ไม่แม้แต่จะคิดเลยสักครั้ง...

          “ไม่เสียใจ เวนิสชอบพี่ อยากมีอะไรกับพี่ และแค่อยากให้พี่เป็นคนแรกของเวนิส ก็เท่านั้นเอง พี่ไม่ต้องรู้สึกผิดอะไรหรอกค่ะ คิดซะว่า มันเป็นแค่เซ็กส์ระหว่างเราสองคน แค่นั้นก็พอ”

พูดจบกรภัทร์ก็ผงกศีรษะขึ้น จูบปากหนาที่กำลังเผยอค้างไว้ เขาตะลึงกับประโยคที่เธอพูดออกมา

          “อึก!...”

ปลายลิ้นเล็กหยอกเย้าเข้าไปในโพรงปากของเขา เธอจูบเขาอย่างหนัก ราวกับว่า เธอเคยทำสิ่งนี้มาก่อนแล้ว และเขาจะเป็นคนแรกของเธอได้อย่างไร ในเมื่อเธอดูช่ำชองขนาดนี้

          “จะ-จูบเวนิสสิคะ เวนิสต้องการพี่ ได้โปรดมีอะไรกับเวนิสเถอะค่ะ...นะคะ...พี่กันต์”

มือเล็กๆ ลูบไล้ไปทั่วอกกว้าง ริมฝีปากบางซุกไซร้ไปที่ซอกคอของเขา กรภัทร์พยายามทำจนสุดความสามารถ เธอเรียนรู้จากหนังผู้ใหญ่ที่เพื่อนของเธอส่งให้ดู วันนี้ เธอได้ลงมือปฏิบัติจริงแล้ว

          “ได้สิ...เธอจะมาเสียใจทีหลัง...ไม่ได้นะ”

เสียงแหบพร่าเอ่ยเตือน ความเย้ายวนตรงหน้า ใครจะอดใจไหว ชนกันต์เป็นมนุษย์ผู้ชาย ที่มีเลือดเนื้อ และความต้องการเฉกเช่นคนทั่วไป เสียงครวญครางอย่างเย้ายวนของเธอยิ่งกระตุ้นแรงปรารถนาในกายเขา ริมฝีปากหนาตอบกลับปากบางอย่างรวดเร็ว ก่อนจะกลืนกินลิ้นเล็กอย่างหนักหน่วง

          “อาร์≈” เสียงครางหวิวของเธอดังขึ้นอย่างพอใจกับปฏิกิริยาโต้กลับ จูบของเขาหนักแน่นและเร่าร้อน ราวกับเปลวไฟที่เผาผลาญทุกความรู้สึกของเธอให้ลุกโชน เธอรักเขา และจะไม่มีวันเสียใจอย่างแน่นอน

          พรึ่บ! เสื้อเชิ้ตสีขาวที่เคยแนบเนื้อถูกถอดออกอย่างรวดเร็ว ในขณะที่เรือนร่างกำยำกำลังคร่อมร่างบอบบางเอาไว้ ดวงตาคมเข้มจ้องมองดวงหน้าหวานแดงก่ำอย่างไม่ลดละ

          “ถ้าชอบพี่มากขนาดนี้...พี่ก็จะจัดให้!”

เสียงแหบพร่าคำรามขู่เตือนอย่างดุดัน ความต้องการของเขามันก็กำลังดึงดันอยู่ภายใต้กางเกงตัวโปรดของเขาเช่นกัน!

          “เวนิสต้องการพี่ค่ะ ทำกับเวนิสสิคะ...”

เสียงหวานนั้นเพิ่มแรงกระตุ้นไปที่ร่างกำยำ กรภัทร์เกิดความรู้สึกกับเขาจริงๆ เธอมีอารมณ์กับเขา เธออยากเป็นหนึ่งเดียวกับเขา ไม่ว่าจะต้องเสียใจขนาดไหน กรภัทร์ก็ยอม

          “อึ้มม์...”

สายตาคมกริบจ้องมองร่างอวบอิ่มที่มีผ้าขนหนูสีขาวพันรอบกายเอาไว้ มือเขาเอื้อมไปกระชากสิ่งนั้นออกจากกายสาวทันที ร่างอวบอิ่มสมส่วนปรากฏตรงหน้า มันทำให้ชายหนุ่มตะลึงงันไปเลย หุ่นของเธอเซ็กซี่มาก อกอวบขาวค่อนไปทางใหญ่นั้น ท้าทายสายตาของเขาอย่างโดดเด่น เม็ดบัวสีชมพูเข้มพุ่งเป็นไตตรงกลางช่อปทุมงามนั้น มันทำให้เขากลืนน้ำลายลงคอแทบไม่ทัน

          “อุ้ย...”

ร่างอวบอิ่มผวาเล็กน้อยเพราะความเขินอายกับสายตาที่จ้องเขม็ง แต่ก็ต้องทนฝืนความรู้สึกตื่นเต้นนั้นเอาไว้ อายมากแค่ไหน ก็ต้องทน ใบหน้าเนียนร้อนผ่าว เมื่อมองไปที่ใบหน้าคม เธอกลับเห็นแววตาความหื่นกระหายในดวงตาคู่นั้นอย่างชัดเจน ‘เขาเกิดอารมณ์แล้วใช่มั้ย’

          แก๊ก! เสียงปลดเข็มขัดดังขึ้น เขากำลังจัดการออกไปให้พ้นตัว มือใหญ่สั่นเทาอย่างเห็นได้ชัด

          ซึ่บ! เสียงซิปกางเกงถูดรูดออกในเวลาต่อมา

          พรึ่บ! พร้อมกับกางเกงตัวใหญ่ถูกดึงทึ้งออกอย่างรวดเร็ว

          “พี่กันต์...”

กรภัทร์เงยหน้ามองเขา เพื่อขจัดความอายทั้งหมดที่เกิดขึ้น เธอไม่กล้ามองต่ำกว่านั้น เพราะเธอรู้ว่า กำลังมีบางอย่างชูชันท้าสายตาของเธออยู่เบื้องล่าง

          “เราจะ...ยกเลิกก็ได้นะ...”

ชนกันต์หยั่งเชิง เขารู้ว่าหญิงสาวเกิดความกลัวขึ้นมา เมื่อเธอเห็นเจ้าลูกชายของเขา ที่มันผงาดขึ้น ราวกับว่า มันำลังพร้อมรบ!

          “ไม่ค่ะ เวนิสอยาก...มีอะไรกับพี่...จริงๆ”

มือบางเลื่อนลงไปแตะเจ้าสิ่งนั้นทันที เพื่อให้เขามั่นใจ ว่าเธอพร้อมจะเริ่มบทรักกับเขาจริงๆ

          กึก! แท่งแห่งความเป็นชายกระตุกวาบรับมือบางอย่างห้าวหาญ ความร้อนจากกายกำยำ แล่นสู่ปลายกระบอกใหญ่ทันที

          “พี่...”

ชนกันต์กำลังลังเล เขาไม่ได้มีเครื่องป้องกันให้กับเจ้าลูกชายเขาเลย แต่ทว่า...

          “ตรงนู้นค่ะ...”

กรภัทร์ชี้นิ้วไปที่หัวเตียงนอน ถาดใส่ถุงยางอนามัยขนาดต่างๆ ที่เพื่อนรักของเธอเตรียมไว้นั้น เรียงรายเต็มไปหมด ขนาดและกลิ่น เขาสามารถเลือกได้ตามใจชอบ ^<>^

          “หืม...!!”

ชนกันต์ตกใจกับสิ่งที่เขาเห็น ‘นี่เธอเตรียมพร้อมขนาดนี้เลยเหรอ...ให้ตายสิ!’

          “เวนิส อยากเป็นของพี่กันต์จริงๆ ค่ะ”

กรภัทร์ตอกย้ำความมั่นใจของตัวเองให้เขาทราบอีกครั้ง

          “อืม...”

ชนกันต์เอื้อมมือไปหยิบเครื่องป้องกัน ขนาด 56 ที่จะสวมใส่เจ้ามังกรใหญ่ของเขาทันที

          แคว่ก! เสียงฉีกซองเครื่องป้องกันดังขึ้น

          “...!!” ดวงตากลมโตเบิกกว้างออก เมื่อเห็นขนาดตัวเลขบนซองนั้น ‘ของฉัน 54 คือเกินมาตรฐานชายไทยเลยนะ’ กรภัทร์นึกถึงคำพูดของเพื่อนชายขึ้นมาทันที งั้น...ก็แสดงว่า ของพี่กันต์ก็ต้อง เกินมาตรฐานชายไทยไปอีกสิ...แล้วเธอจะต้องเรียกรถพยาบาลมั้ย...T-T

          “ทำไม? กลัวเหรอ?”

สายตาของเธอปิดเขาไม่ได้หรอก เธอกำลังกลัวอย่างเห็นได้ชัด ริมฝีปากหนายกยิ้มอย่างพอใจ เมื่อได้เห็นใบหน้าของเธอซีดเผือดลงในทันใด

          “มะ-ไม่กลัวค่ะ”

กรภัทร์ตอบกลับทันที เธอจะต้องไม่แสดงอะไรให้เขารู้ว่าเธอกลัว ไม่อย่างนั้น ทุกอย่างที่เธอวางแผนมาทั้งหมดนั้น มันจะต้องพังทลายลงไปเป็นแน่

          “งั้น...อ้าขาสิ!”

คำพูดของเขามันเห็นผลทันตา ใบหน้าที่ซีดเผือดนั้น กลับซีดลงไปอีกพร้อมกับดวงตากลมโตที่เบิกกว้างจนแทบจะทะลุล้นออกมา

          “ค่ะ...”

กรภัทร์ทำตามเขาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ มันเป็นความต้องการของเธอเอง จะกลัวอะไรกันเล่า เรียวขาเล็กค่อยๆ กางออก มันสั่นระริกอย่างเห็นได้ชัด ‘ทำไมในหนังผู้ใหญ่ นักแสดงชายดูนุ่มนวลกว่านี้’ แต่พี่กันต์ทำไมต้องเถื่อนขนาดนี้ด้วย...

          “ดี!”

ร่างกำยำแทรกลำตัวเข้ากับหว่างเรียวขาเล็กนั้นทันที แท่งเหล็กใหญ่ขนาด 56 กำลังทำหน้าที่กดลากไล้ไปกับเนินเนื้ออวบขาวชุ่มช่ำนั้นเพื่อวอร์มทางเข้าให้คุ้นชิน!

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • บังอาจรักนายวิศวะ   ตอนที่ 42 ชีวิตรักกำลังจะเริ่มต้น (ตอนจบ) Nc++

    1 สัปดาห์ต่อมา... @ประเทศไทย... ภายในรถสปอร์ตคันหรูสีแสบตา เสียงเครื่องยนต์เงียบสนิทราวกับทั้งโลกกำลังหยุดนิ่งอยู่เพียงแค่ในห้องโดยสารนั้น แสงไฟจากโถงลานจอดรถลอดผ่านกระจกหน้ารถเข้ามาสะท้อนประกายบางเบาบนผิวเบาะหนังแท้ราคาแพง... “แกมีอะไรก็รีบพูดมาเลย...และปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้!”เอมมิกาออกคำสั่งพร้อมพยายามดิ้นเพื่อต้องการหลุดจากพันธนาการนั้น เธอกำลังนั่งคร่อมอยู่บนตักคุณากร วันนี้เพื่อนของเธอนัดเธอมาเพื่อขอเจรจา แต่ไม่คิดว่า ไอ้เพื่อนบ้าจะกล้าทำอะไรที่ระห่ำขนาดนี้ ใบหน้าเนียนเบือนหนีเล็กน้อย ทั้งที่หัวใจเต้นแรงจนแทบกลบเสียงลมหายใจของตัวเอง“ครบกำหนดตามสัญญาแล้ว...คำตอบแกล่ะ”เสียงทุ้มต่ำของเขาดังอยู่ใกล้หู เขาโอบเอวเธอไว้แน่น มือหนาไล้ช้า ๆ อยู่ตรงแผ่นหลังราวกับกลัวว่าเธอจะหนีหายไปไหน“แกจะให้ฉันตอบแกยังไงเซนต์...ปล่อยฉันลงก่อนสิ แกจะทำแบบนี้ทำไม”ความอบอุ่นจากอ้อมแขนเขาแผ่ซ่านมาจนทั่วร่างของเธอ กลิ่นน้ำหอมของเขาลอยคลุ้งในอากาศปะปนกับลมหายใจอุ่นที่กำลังรินรดข้างแก้ม มันทำให้เอมมิการู้สึกแปลกประหลาด เธอยังไม่ชินกับสิ่งที่เพื่อนของเธอกำลังทำ เพื่อนรัก จะกลายมา

  • บังอาจรักนายวิศวะ   ตอนที่ 41 บทเพลงรักอันล้ำค่า Nc++

    ช่วงเวลาหนึ่ง...@โรงแรมหรูห้อง 401... บนเตียงนอนขนาดคิงไซต์... เสียงครวญครางดังลั่นห้อง การร่วมรักอันแสนร้อนแรงถูกบรรเลงขึ้นอย่างหนักหน่วง สองร่างเกี่ยวกวัดรัดตรึง ถาโถมเข้าหากันราวกับพายุฝนคลั่ง“พะ-พี่กันต์...อ๊ะ!”“คะ-ครับ...อึ้มม์”ร่างกำยำโยกโหมแรงกระแทกอย่างดุเดือด จนร่างอรชรสั่นสะท้านสะเทือน มือหนายื่นไปเกาะกุมเต้าใหญ่ก่อนจะบีบขย้ำมันอย่างแรงเพื่อระบายความเสียดเสียว“วะ-เวนิสรักพี่กันต์ค่ะ...อ๊า!” เสียงพร่าครางสั่น“พะ-พี่ก็รักเธอ...เวนิส...โอวว์”มังกรใหญ่กดเด้งเข้าหาร่างบางอย่างไม่ลดละทั้งสองร่างสอดประสานกันอย่างลงตัว ท่ามกลางเสียงกรีดร้องดังระงม ความซาบซ่านอย่างหาที่เปรียบมิได้เล่นงานคนทั้งสองอย่างหนัก และเมื่อ...ความสุขสมนั้น...ได้เดินทางมาจนถึงปลายฝัน ชายหญิงทั้งสองก็จับมือกันทะยานไต่จุดสูงสุดของอารมณ์ขึ้นไปจนถึงฝั่งฝันปรารถนาจนสำเร็จ... “อึ้ม...”เสียงแหบพร่าแผ่วเบาลง เมื่อการร่วมรักอันแสนหนักหน่วงนั้นจบ ใบหน้าคมซุกซบลงตรงซอกคอขาวผ่อง ได้ยินเพียงเสียงลมหายใจหอบกระเส่าของเขาเท่านั้น “ขะ-ขอบคุณ พี่มีความสุขที่สุด...”เสียงลมหายใจของเขาหอบดังยังไม่คลาย

  • บังอาจรักนายวิศวะ   ตอนที่ 40 เขินอายเคลียร์ใจ

    “ทำไม? นี่เรากำลังอายพี่อยู่ใช่มั้ย” “อ่อ...ไม่ๆ ค่ะพี่กันต์ เวนิส รู้สึกไม่สบายนิดหน่อยค่ะ” “ไม่สบายงั้นเหรอ?”เขาเดินตรงเข้าหาเธอด้วยสีหน้าเคร่งขรึมแฝงความกังวล ดวงตาคมจับจ้องใบหน้าของเธอที่แดงจัดอย่างผิดปกติ “เอ่อ...ค่ะ” “หน้าเธอแดงมากจริงๆ”เขาพูดเสียงต่ำ พลางเอื้อมมือมาแตะหน้าผากของเธอ ^^’ กรภัทร์ส่ายหน้าพร้อมกับยิ้มด้วยความเก้อเขิน ‘แกเป็นเอามากนะเวนิส ทำไมแกต้องตื่นเต้นกับพี่เขาขนาดนี้ด้วย’ “แต่ตัวเธอก็ไม่ร้อน”สายตาเขายังคงจับจ้องไม่ลดละ ความเป็นห่วงฉายชัดในแววตาคมลึกนั้น “เอ่อ...”ทำยังไงกันดีล่ะ กรภัทร์ดันเล่นใหญ่ไปแล้ว “ถ้าไม่สบาย งั้นพี่จะพาไปเธอหาหมอนะ”เสียงของเขาอ่อนลงแต่ยังคงเต็มไปด้วยความจริงจัง “ปะ-เปล่าค่ะพี่กันต์ คือว่า ความจริง เวนิส...”เธอหลุบตาลง หัวใจเต้นแรงเมื่อสัมผัสถึงความอบอุ่นจากน้ำเสียงและแววตาอ่อนโยนนั้น ความเขินอายที่พยายามปกปิดกลับยิ่งชัดเจนขึ้น “มีอะไร ก็พูดกับพี่ตรงๆ ก็ได้ หรือเรื่องที่เธอจะเคลียร์กับพี่ เป็นเรื่องที่เธออึดอัดใจอยู่ใช่มั้ย เธอกำลังจะ

  • บังอาจรักนายวิศวะ   ตอนที่ 39 หลังจากทบทวน

    3 ชั่วโมงต่อมา... ติ๊ด! ติ๊ด! เสียงต่อสายสนทนา “ฮัลโหล...ว่าไง” “พี่วิชญ์! ฮึ่ม! รับสักที! ทำไมพี่ไม่รับสายเวนิสคะ เวนิสโทรหาพี่เป็นร้อยๆ สายแล้วนะคะ พี่วิชญ์อยู่ที่ไหนคะตอนนี้ แล้ว...” “ใจเย็นๆ เวนิส ถามรัวแบบนี้ พี่จะตอบอะไรเราทัน” “พี่ทำไม ไม่รับสายเวนิสคะ?” “พี่ตื่นสาย...”กรวิชญ์เหลือบมองสาเหตุที่ทำให้เขาตื่นสาย เธอยังคงหลับสนิทข้างกายเขา หลังจากผ่านสมรภูมิรบไปเมื่อครู่ “แล้ว...คุณเลขาพี่ล่ะคะ เธออยู่ไหนคะ พี่กันต์โทรหาพี่สาวเขา ก็ไม่รับสายเหมือนกัน” “อืม...ก็...อยู่แถวนี้แหละ...ทำไม เรามีอะไรกับเลขาพี่” “หืม...?? อยู่แถวนี้? หมายความว่ายังไงคะพี่วิชญ์ เสียงพี่เหมือนคนตื่นนอน อย่าบอกนะคะ ว่าตอนนี้พี่กำลังอยู่บนเตียง แล้วเลขาพี่ก็อยู่ด้วย” “อืม...ถูกต้อง” “ห๊ะ!! อะไรคะ!! พี่วิชญ์อธิบายยาวๆ หน่อยสิคะ เวนิสงงไปหมดแล้วนะคะเนี่ย...”กรภัทร์เหลือบมองคนที่น่าจะร่วมงงไปกับเธอด้วย เขาก็คงเป็นห่วงพี่สาวของตัวเองเหมือนกัน “เออน่า...เราอย่าถามอะไรมากได้มั้ย เรื่องนี้ไม่เกี่ย

  • บังอาจรักนายวิศวะ   ตอนที่ 38 ปรับความเข้าใจ

    เช้าวันต่อมา... ติ๊ด! ติ๊ด! เสียงต่อสายสนทนาดังขึ้น ‘ไม่มีสัญญาณตอบรับ จากหมายเลขที่ท่านเรียก’ “อะไรกัน! ทำไมพี่วิชญ์ถึงไม่รับสายนะ โทรเป็นสิบๆ ครั้งแล้วเนี่ย ทำอะไรอยู่นะ...พี่กันต์ลองโทรหาพี่สาวพี่ดูสิคะ ทำไมเงียบกันจัง” “พี่โทรแล้ว แต่ พี่เบลล์ก็ไม่รับสายพี่เหมือนกัน” “งั้น เดี๋ยวเวนิส จะให้พนักงานโรงแรมเข้าไปเปิดห้องของพี่วิชญ์ดู ดีมั้ยคะ” “พี่ว่า เราทานข้าวก่อนก็ได้นะ เผื่อว่า เมื่อคืน สองคนนั้นเขาอาจจะดื่มหนัก เลยตื่นสาย” “แต่...วันนี้เราจะต้องออกไปพบลูกค้านะคะ” “นี่เรายังเชื่ออีกเหรอ ว่าพวกเรามาทำงานกันจริงๆ” “หมายความว่ายังไงคะ? ไม่ทำงานเหรอคะ?” “สองอาทิตย์นี้ พี่สาวของพี่บอกว่า ไม่ได้มาทำงาน แต่มาเพื่อ...เราสองคนโดยเฉพาะ” “ห๊ะ! แล้ว ทำไมจะต้องมาไกลขนาดนี้ด้วยคะ เวนิสไม่เห็นจะเข้าใจเลย ถ้าเรื่องเวนิสกับพี่ เราก็คุยกันไปแล้วนี่คะ” “แล้ว...ที่เรากลับไปคิดเมื่อคืน เป็นยังไงบ้าง เธอทบทวนเรื่องของเราไปถึงไหนแล้ว”ดวงตาคมจับจ้องไปที่ใบหน้าเนียน แต่ในความสงบนิ่งของเ

  • บังอาจรักนายวิศวะ   ตอนที่ 37 สิ่งไม่คาดคิด มักจะเกิดขึ้น Nc++

    จูบของเขาหนักแน่น ริมฝีปากที่แนบชิดนั้นแสดงถึงความรู้สึกที่เก็บกักมานาน มือเขาประคองใบหน้าเนียนขึ้นมารับจูบ ปลายลิ้นของเขาสัมผัสได้กับรสขมปนฝาดของไวน์แดงชั้นดี สิ่งนั้นกระตุ้นความอยากของเรือนร่างกำยำขึ้นมาทันที“อื้อ...” ใบหน้าแดงก่ำพยายามสะบัดออก เพื่อหอบโกยเอาอากาศเข้าปอด เธอกำลังจะขาดอากาศหายใจ แต่อีกหนึ่งสติรับรู้ได้เพียงว่า ความหอมหวานอันเย้ายวนของรสชาติจูบนั้น มันทำให้เธอกำลังล่องลอยอยู่บนปุยเมฆสีขาวก้อนใหญ่“บะ-เบลล์”น้ำเสียงแหบพร่าสั่นปนกระเส่า เธอกำลังปลุกบางอย่างในตัวเขาขึ้นมา เขาลูบพวงแก้มแดงระเรื่อของเธออย่างนุ่มนวล“คะ? มะ-มีอะไรคะ ท่านประธาน”เสียงหวานพร่าพึมพำตอบกลับ มือของเธอกำลังโน้มลำคอเขาลงมา และงับริมฝีปากของคนด้านบนที่มองลงมาด้วยดวงตาเปี่ยมอารมณ์ ปากหนาเผยอรับยอมให้ลิ้นเล็กรุกล้ำเข้ามาในโพรงปากของเขา ความเย้ายวนนี้ ยากจะปฏิเสธได้เลยจริงๆ“คุณเมานะ...”เสียงพร่าเอ่ยเตือนสติคนเมา ลิ้นเล็กสอดลึกราวกับจะคว้านให้ทั่วทุกซอกมุม ไล้เลีย ดูดดูน จนทำให้กายกำยำสะท้านปั่นป่วน“ทำไม...ท่านประธาน ไม่กล้าเหรอ หรือว่า...อุ๊บ!!”ริมฝีปากบางถูกปิดในทันใด จูบอันหนักหน่วงและดุเดือดขอ

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status