Home / มาเฟีย / บังอาจรักนายวิศวะ / ตอนที่ 7 รักสนุกแบบไม่ผูกพัน NC+

Share

ตอนที่ 7 รักสนุกแบบไม่ผูกพัน NC+

last update Last Updated: 2025-10-23 19:02:35

“เธอแน่ใจนะ ว่าเธอจะไม่เสียใจ!”

สันกรามอันแข็งแกร่งขบกันแน่นเพื่อสะกดความรู้สึกต่างๆ ของเขาเอาไว้ ชนกันต์พยายามเลี่ยงเธอมาตลอด เธอชอบเขามันเป็นเรื่องดี แต่สำหรับชนกันต์แล้ว เขาไม่สามารถรับความรู้สึกนี้จากเธอได้ ชนกันต์ไม่มีวันที่จะรักเธอ ไม่แม้แต่จะคิดเลยสักครั้ง...

          “ไม่เสียใจ เวนิสชอบพี่ อยากมีอะไรกับพี่ และแค่อยากให้พี่เป็นคนแรกของเวนิส ก็เท่านั้นเอง พี่ไม่ต้องรู้สึกผิดอะไรหรอกค่ะ คิดซะว่า มันเป็นแค่เซ็กส์ระหว่างเราสองคน แค่นั้นก็พอ”

พูดจบกรภัทร์ก็ผงกศีรษะขึ้น จูบปากหนาที่กำลังเผยอค้างไว้ เขาตะลึงกับประโยคที่เธอพูดออกมา

          “อึก!...”

ปลายลิ้นเล็กหยอกเย้าเข้าไปในโพรงปากของเขา เธอจูบเขาอย่างหนัก ราวกับว่า เธอเคยทำสิ่งนี้มาก่อนแล้ว และเขาจะเป็นคนแรกของเธอได้อย่างไร ในเมื่อเธอดูช่ำชองขนาดนี้

          “จะ-จูบเวนิสสิคะ เวนิสต้องการพี่ ได้โปรดมีอะไรกับเวนิสเถอะค่ะ...นะคะ...พี่กันต์”

มือเล็กๆ ลูบไล้ไปทั่วอกกว้าง ริมฝีปากบางซุกไซร้ไปที่ซอกคอของเขา กรภัทร์พยายามทำจนสุดความสามารถ เธอเรียนรู้จากหนังผู้ใหญ่ที่เพื่อนของเธอส่งให้ดู วันนี้ เธอได้ลงมือปฏิบัติจริงแล้ว

          “ได้สิ...เธอจะมาเสียใจทีหลัง...ไม่ได้นะ”

เสียงแหบพร่าเอ่ยเตือน ความเย้ายวนตรงหน้า ใครจะอดใจไหว ชนกันต์เป็นมนุษย์ผู้ชาย ที่มีเลือดเนื้อ และความต้องการเฉกเช่นคนทั่วไป เสียงครวญครางอย่างเย้ายวนของเธอยิ่งกระตุ้นแรงปรารถนาในกายเขา ริมฝีปากหนาตอบกลับปากบางอย่างรวดเร็ว ก่อนจะกลืนกินลิ้นเล็กอย่างหนักหน่วง

          “อาร์≈” เสียงครางหวิวของเธอดังขึ้นอย่างพอใจกับปฏิกิริยาโต้กลับ จูบของเขาหนักแน่นและเร่าร้อน ราวกับเปลวไฟที่เผาผลาญทุกความรู้สึกของเธอให้ลุกโชน เธอรักเขา และจะไม่มีวันเสียใจอย่างแน่นอน

          พรึ่บ! เสื้อเชิ้ตสีขาวที่เคยแนบเนื้อถูกถอดออกอย่างรวดเร็ว ในขณะที่เรือนร่างกำยำกำลังคร่อมร่างบอบบางเอาไว้ ดวงตาคมเข้มจ้องมองดวงหน้าหวานแดงก่ำอย่างไม่ลดละ

          “ถ้าชอบพี่มากขนาดนี้...พี่ก็จะจัดให้!”

เสียงแหบพร่าคำรามขู่เตือนอย่างดุดัน ความต้องการของเขามันก็กำลังดึงดันอยู่ภายใต้กางเกงตัวโปรดของเขาเช่นกัน!

          “เวนิสต้องการพี่ค่ะ ทำกับเวนิสสิคะ...”

เสียงหวานนั้นเพิ่มแรงกระตุ้นไปที่ร่างกำยำ กรภัทร์เกิดความรู้สึกกับเขาจริงๆ เธอมีอารมณ์กับเขา เธออยากเป็นหนึ่งเดียวกับเขา ไม่ว่าจะต้องเสียใจขนาดไหน กรภัทร์ก็ยอม

          “อึ้มม์...”

สายตาคมกริบจ้องมองร่างอวบอิ่มที่มีผ้าขนหนูสีขาวพันรอบกายเอาไว้ มือเขาเอื้อมไปกระชากสิ่งนั้นออกจากกายสาวทันที ร่างอวบอิ่มสมส่วนปรากฏตรงหน้า มันทำให้ชายหนุ่มตะลึงงันไปเลย หุ่นของเธอเซ็กซี่มาก อกอวบขาวค่อนไปทางใหญ่นั้น ท้าทายสายตาของเขาอย่างโดดเด่น เม็ดบัวสีชมพูเข้มพุ่งเป็นไตตรงกลางช่อปทุมงามนั้น มันทำให้เขากลืนน้ำลายลงคอแทบไม่ทัน

          “อุ้ย...”

ร่างอวบอิ่มผวาเล็กน้อยเพราะความเขินอายกับสายตาที่จ้องเขม็ง แต่ก็ต้องทนฝืนความรู้สึกตื่นเต้นนั้นเอาไว้ อายมากแค่ไหน ก็ต้องทน ใบหน้าเนียนร้อนผ่าว เมื่อมองไปที่ใบหน้าคม เธอกลับเห็นแววตาความหื่นกระหายในดวงตาคู่นั้นอย่างชัดเจน ‘เขาเกิดอารมณ์แล้วใช่มั้ย’

          แก๊ก! เสียงปลดเข็มขัดดังขึ้น เขากำลังจัดการออกไปให้พ้นตัว มือใหญ่สั่นเทาอย่างเห็นได้ชัด

          ซึ่บ! เสียงซิปกางเกงถูดรูดออกในเวลาต่อมา

          พรึ่บ! พร้อมกับกางเกงตัวใหญ่ถูกดึงทึ้งออกอย่างรวดเร็ว

          “พี่กันต์...”

กรภัทร์เงยหน้ามองเขา เพื่อขจัดความอายทั้งหมดที่เกิดขึ้น เธอไม่กล้ามองต่ำกว่านั้น เพราะเธอรู้ว่า กำลังมีบางอย่างชูชันท้าสายตาของเธออยู่เบื้องล่าง

          “เราจะ...ยกเลิกก็ได้นะ...”

ชนกันต์หยั่งเชิง เขารู้ว่าหญิงสาวเกิดความกลัวขึ้นมา เมื่อเธอเห็นเจ้าลูกชายของเขา ที่มันผงาดขึ้น ราวกับว่า มันำลังพร้อมรบ!

          “ไม่ค่ะ เวนิสอยาก...มีอะไรกับพี่...จริงๆ”

มือบางเลื่อนลงไปแตะเจ้าสิ่งนั้นทันที เพื่อให้เขามั่นใจ ว่าเธอพร้อมจะเริ่มบทรักกับเขาจริงๆ

          กึก! แท่งแห่งความเป็นชายกระตุกวาบรับมือบางอย่างห้าวหาญ ความร้อนจากกายกำยำ แล่นสู่ปลายกระบอกใหญ่ทันที

          “พี่...”

ชนกันต์กำลังลังเล เขาไม่ได้มีเครื่องป้องกันให้กับเจ้าลูกชายเขาเลย แต่ทว่า...

          “ตรงนู้นค่ะ...”

กรภัทร์ชี้นิ้วไปที่หัวเตียงนอน ถาดใส่ถุงยางอนามัยขนาดต่างๆ ที่เพื่อนรักของเธอเตรียมไว้นั้น เรียงรายเต็มไปหมด ขนาดและกลิ่น เขาสามารถเลือกได้ตามใจชอบ ^<>^

          “หืม...!!”

ชนกันต์ตกใจกับสิ่งที่เขาเห็น ‘นี่เธอเตรียมพร้อมขนาดนี้เลยเหรอ...ให้ตายสิ!’

          “เวนิส อยากเป็นของพี่กันต์จริงๆ ค่ะ”

กรภัทร์ตอกย้ำความมั่นใจของตัวเองให้เขาทราบอีกครั้ง

          “อืม...”

ชนกันต์เอื้อมมือไปหยิบเครื่องป้องกัน ขนาด 56 ที่จะสวมใส่เจ้ามังกรใหญ่ของเขาทันที

          แคว่ก! เสียงฉีกซองเครื่องป้องกันดังขึ้น

          “...!!” ดวงตากลมโตเบิกกว้างออก เมื่อเห็นขนาดตัวเลขบนซองนั้น ‘ของฉัน 54 คือเกินมาตรฐานชายไทยเลยนะ’ กรภัทร์นึกถึงคำพูดของเพื่อนชายขึ้นมาทันที งั้น...ก็แสดงว่า ของพี่กันต์ก็ต้อง เกินมาตรฐานชายไทยไปอีกสิ...แล้วเธอจะต้องเรียกรถพยาบาลมั้ย...T-T

          “ทำไม? กลัวเหรอ?”

สายตาของเธอปิดเขาไม่ได้หรอก เธอกำลังกลัวอย่างเห็นได้ชัด ริมฝีปากหนายกยิ้มอย่างพอใจ เมื่อได้เห็นใบหน้าของเธอซีดเผือดลงในทันใด

          “มะ-ไม่กลัวค่ะ”

กรภัทร์ตอบกลับทันที เธอจะต้องไม่แสดงอะไรให้เขารู้ว่าเธอกลัว ไม่อย่างนั้น ทุกอย่างที่เธอวางแผนมาทั้งหมดนั้น มันจะต้องพังทลายลงไปเป็นแน่

          “งั้น...อ้าขาสิ!”

คำพูดของเขามันเห็นผลทันตา ใบหน้าที่ซีดเผือดนั้น กลับซีดลงไปอีกพร้อมกับดวงตากลมโตที่เบิกกว้างจนแทบจะทะลุล้นออกมา

          “ค่ะ...”

กรภัทร์ทำตามเขาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ มันเป็นความต้องการของเธอเอง จะกลัวอะไรกันเล่า เรียวขาเล็กค่อยๆ กางออก มันสั่นระริกอย่างเห็นได้ชัด ‘ทำไมในหนังผู้ใหญ่ นักแสดงชายดูนุ่มนวลกว่านี้’ แต่พี่กันต์ทำไมต้องเถื่อนขนาดนี้ด้วย...

          “ดี!”

ร่างกำยำแทรกลำตัวเข้ากับหว่างเรียวขาเล็กนั้นทันที แท่งเหล็กใหญ่ขนาด 56 กำลังทำหน้าที่กดลากไล้ไปกับเนินเนื้ออวบขาวชุ่มช่ำนั้นเพื่อวอร์มทางเข้าให้คุ้นชิน!

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • บังอาจรักนายวิศวะ   ตอนที่ 8 อิทธิฤทธิ์ทรงพลัง Nc++

    สวบ! กึด! เสียงบางอย่างพรวดเข้าอย่างกะทันหันโดยที่หญิงสาวไม่ทันได้ตั้งตัว! “กะ-กรี๊ด! อุ๊บ!!”เสียงกรีดร้องของหญิงสาวดังขึ้นแทบจะทันที แต่ทว่ามือของเธอก็รีบยกมาอุดเสียงของตัวเองเอาไว้ ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจสุดขีด! ‘ครั้งแรกจะเจ็บมาก!’ แต่เธอไม่คิดว่ามันจะเจ็บมากขนาดนี้! “อึ้มมม์...”เสียงทุ้มครางต่ำในลำคอ ความคับแน่นที่เกิดขึ้นนั้น มันบีบรัดเจ้าแท่งเหล็กของเขาจนไม่สามารถที่จะขยับตัวได้เลย ทั้งๆ ที่มันยังเข้าไปไม่ทันถึงครึ่งลำเลยด้วยซ้ำ “อึก...!!”ร่างบอบบางผวาหนัก เมื่อความเจ็บปวดแทบแตกดับนั้นมันไปกองอยู่เบื้องล่างของเธอ น้ำตาของเธอไหลลงมาจากหางตาทั้งสองข้าง เธอรีบปาดสิ่งนั้นออกทันที “ยะ-หยุดมั้ย!”เสียงทุ้มพร่าเอ่ยถาม เรือนร่างกำยำสั่นเทาอย่างเห็นได้ชัด เขากำลังควบคุมร่างกายตัวเองอย่างหนัก “ไม่ค่ะ!”กรภัทร์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ถ้ากรภัทร์หยุด เธอก็จะไม่มีวันได้เข้าใกล้เขาอีกแล้ว แต่! ‘ถ้าหลังจากความเจ็บไปแล้ว...แกจะเจอความเสียว แบบขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดเลยนะ’ คำพูดของเพื่อนรักผุดขึ้นมาในห้วงความคิดของเธอกะทันหัน ใช่! เธอจะต

  • บังอาจรักนายวิศวะ   ตอนที่ 7 รักสนุกแบบไม่ผูกพัน NC+

    “เธอแน่ใจนะ ว่าเธอจะไม่เสียใจ!”สันกรามอันแข็งแกร่งขบกันแน่นเพื่อสะกดความรู้สึกต่างๆ ของเขาเอาไว้ ชนกันต์พยายามเลี่ยงเธอมาตลอด เธอชอบเขามันเป็นเรื่องดี แต่สำหรับชนกันต์แล้ว เขาไม่สามารถรับความรู้สึกนี้จากเธอได้ ชนกันต์ไม่มีวันที่จะรักเธอ ไม่แม้แต่จะคิดเลยสักครั้ง... “ไม่เสียใจ เวนิสชอบพี่ อยากมีอะไรกับพี่ และแค่อยากให้พี่เป็นคนแรกของเวนิส ก็เท่านั้นเอง พี่ไม่ต้องรู้สึกผิดอะไรหรอกค่ะ คิดซะว่า มันเป็นแค่เซ็กส์ระหว่างเราสองคน แค่นั้นก็พอ”พูดจบกรภัทร์ก็ผงกศีรษะขึ้น จูบปากหนาที่กำลังเผยอค้างไว้ เขาตะลึงกับประโยคที่เธอพูดออกมา “อึก!...”ปลายลิ้นเล็กหยอกเย้าเข้าไปในโพรงปากของเขา เธอจูบเขาอย่างหนัก ราวกับว่า เธอเคยทำสิ่งนี้มาก่อนแล้ว และเขาจะเป็นคนแรกของเธอได้อย่างไร ในเมื่อเธอดูช่ำชองขนาดนี้ “จะ-จูบเวนิสสิคะ เวนิสต้องการพี่ ได้โปรดมีอะไรกับเวนิสเถอะค่ะ...นะคะ...พี่กันต์”มือเล็กๆ ลูบไล้ไปทั่วอกกว้าง ริมฝีปากบางซุกไซร้ไปที่ซอกคอของเขา กรภัทร์พยายามทำจนสุดความสามารถ เธอเรียนรู้จากหนังผู้ใหญ่ที่เพื่อนของเธอส่งให้ดู วันนี้ เธอได้ลงมือปฏิบัติจริงแล้ว “ได้ส

  • บังอาจรักนายวิศวะ   ตอนที่ 6 เสน่ห์ร้อยแปด...

    @โรงแรมการ์เด้นพาร์ค ห้อง 403 “เซนต์…แกว่า ตอนนี้เวนิส มันจะเป็นยังไง” “ฉันคิดว่า มันยังทำไม่สำเร็จหรอก แต่ก็น่าจะเริ่มปฏิบัติการแล้วแหละ แกถามทำไมโดนัท? หรือแกอยากจะไปแอบดูมัน*เอากับพี่กันต์เหรอ?” “บ้าสิ! ฉันไม่ใช่พวกวิปริตบ้ากามขนาดนั้นนะ ฉันแค่เป็นห่วงมัน ก็เท่านั้นเอง” “แกจะห่วงมันทำไม มันกำลังจะขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดนะ ฉันว่า แกห่วงเราสองคนดีกว่า” “ทำไม?” “เอ๊า! ก็เราสองคน จะต้องมานั่งเฝ้ามันอยู่ในห้องนี้ไง” “แล้วแกจะนั่งเฝ้ามันไปทำไมเล่า แกก็นอนไปเลยสิ ไหนๆ พวกเราก็อุตส่าห์จองห้องใกล้ๆ มันไว้แล้ว เหมือนจะฉลาดนะแก...” “แกว่าฉันเหรอโดนัท” “ก็นั่งกันแค่สองคน แกจะให้ฉันไปว่าผีที่ไหนล่ะ” “เออ งั้น ฉันนอนล่ะนะ” “เอ๊า! แกไม่อาบน้ำเหรอ จะนอนทั้งอย่างนั้นหรือไง” “นอนแบบนี้แหละ แกรังเกียจฉัน ก็ไปนอนโซฟาสิ” “ทำไมฉันต้องไปลำบากนอนโซฟาด้วยล่ะ ฉันกับแก เคยนอนด้วยกันเป็นร้อยๆ ครั้ง ฉันไม่สนแกหรอกเซนต์” “ถ้าแกสน ก็บ้าแล้ว แกจะเอาผู้หญิงด้วยกันลงเหรอ?”

  • บังอาจรักนายวิศวะ   ตอนที่ 5 มารยานี้ เธอได้ แต่ใดมา!

    เวลา 00.30 น. “โอเค เสร็จแล้ว กลับบ้านเถอะกันต์ พรุ่งนี้วันเสาร์ นายได้มีเวลาพักผ่อนเต็มวัน นอนให้เยอะๆ นะ” “อืม...ก็คงประมาณนั้นแหละนนท์ แล้วนายล่ะ เลิกงานแล้วไปไหนต่อล่ะ” “ฉันว่า จะแวะไปดื่มแถวๆ นี้กับพวกน้องๆ ในร้านสักหน่อย พรุ่งนี้ วันหยุดฉัน นอนยาวได้ ไปด้วยกันมั้ย” “ไม่ดีกว่า เอาไว้วันหลังก็แล้วกัน”ชนกันต์เหนื่อยมาทั้งวันแล้วเพราะแขกสาวไฮโซคนนั้น เขาเลยต้องทำงานหนักและเอาใจเธอเป็นพิเศษอีกด้วย เอาเข้าจริงๆ เธอแทบจะไม่ได้ทำอะไรอย่างที่เจ้านายเขาสั่งให้ชนกันต์ทำเลย แค่เธอดื่ม ไม่ถึงสิบแก้ว ก็สลบเหมือบไปแล้ว “ฉันไปแล้วนะกันต์” “โอเค...แล้วเจอกัน”ชนกันต์เดินตามหลังเพื่อนเขาออกไปเช่นกัน ทุกวัน เขาจะเดินกลับบ้านคนเดียว ระยะทางจากบ้านกับที่ทำงานห่างกันประมาณหนึ่งกิโลเมตร เขาก็เลยคิดว่า เดินกลับจะสะดวกกว่าเรียกแท็กซี่มาก อีกทั้งยังประหยัดอีกด้วย ชนกันต์อาศัยอยู่กับแม่และพี่สาวในบ้านเช่า พ่อของเขาเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุเมื่อสี่ปีที่แล้ว ตั้งแต่นั้นมา ครอบครัวของเขาก็เปลี่ยนไป ตอนนี้ ชนกันต์เรียนอยู่มหาวิทยาลัยชั้นปีที

  • บังอาจรักนายวิศวะ   ตอนที่ 4 แผนร้ายเพื่อนรัก

    “แล้วฉันจะซื้อถุงยางอนามัยขนาดไหนล่ะ ฉันไม่เคยจับของพี่กันต์ จะไปรู้ได้ยังไงโดนัท...” “แกเคยจับของผู้ชายคนอื่นมาแล้วเซนต์ เพราะฉะนั้น ดูจากรูปร่างหน้าตาของพี่กันต์แล้ว แกก็น่าจะวัดได้นะ...ไหนบอกว่ากินผู้ชายมาเยอะไง...เรื่องแค่นี้ ทำไม่ได้เหรอ?”เพื่อนเธอ ชักน่าสงสัยแล้วสิ... “เออ...ฉันทำได้...อืม...พี่กันต์สูงเท่าไหร่นะเวนิส” “188 น้ำหนัก72” “เป๊ะ! เว่อร์!” “แกคงชอบพี่เขามากๆ เลยนะเวนิส จำแม่นขนาดนี้” “เอาความชอบของพี่เขาด้วยมั้ยล่ะ ฉันรู้ว่าพี่เขาชอบกินอะไร ชอบสีอะไร ใส่รองเท้าเบอร์ไหน ฉันรู้หมด” “มีอย่างเดียวที่แกไม่รู้นะ เวนิส” “อะไร?” “ก็ขนาด*กะเจี้ยวพี่เขาไง!” “บ้า! ฉันจะไปรู้ขนาดนั้นได้ยังไง”กรภัทร์หน้าแดงขึ้นมาทันที เรื่องแบบนั้น เธอยังไม่เคยเลย จะให้เธอรู้ลึกขนาดนั้นได้อย่างไรกัน “นั่นสิ แกก็พูดเกินไปนะเซนต์ ฉันว่า ส่วนสูงระหว่างพี่กันต์กับแก ก็พอกันนะ วัดขนาดของแกไม่ได้เหรอ?” “ฉันสูง 183 ห่างจากพี่เขาตั้ง 5เซนต์ และฉันก็ผอมกว่าพี่เขาเยอะเลย ฉันมันหุ่นนางแบบ

  • บังอาจรักนายวิศวะ   ตอนที่ 3 ซื้อกินดีมั้ยเอ่ย?

    “เยี่ยม! แกมีเงิน จะเปย์พี่เขากี่รอบ จะเอาพี่เขากี่ทีก็ได้”“แกต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ”“อืม...บางที ฉันก็อยากเป็นคนบ้าบ้างก็ได้นะโดนัท”“เดี๋ยวนะว่าแต่ แกมั่นใจเหรอ ว่าพี่เขาจะรับความบริสุทธิ์ของแกเวนิส ดูจากสองปีที่ผ่านมา พี่กันต์ปฏิเสธแกทุกครั้ง ฉันว่าไม่น่าจะเป็นไปได้เลยนะ...พี่กันต์พยายามเว้นระยะห่างกับแกมาตลอด และอีกอย่าง พี่กันต์เป็นเพื่อนกับพี่ชายแกด้วยนะ”“นั่นสินะ...”พี่กันต์เคยพูดกับเธอตลอด ว่าเขามองเธอเพียงแค่น้องสาวเท่านั้น และเขาจะยอมทำแบบนั้นได้อย่างไรกัน“เออ...อันนี้ ก็น่าคิดแฮะ...”“ใช่มั้ยเซนต์...แกจะให้เวนิส มันไปซื้อชั่วโมงพี่กันต์ได้ยังไง ถ้าพี่เขาปฏิเสธ เวนิสมันต้อง*หน้าแหกมั้ย”“เออ...ใช่ ฉันก็ลืมไป แกนี่ก็รอบคอบเหมือนกันนะโดนัท”“ฉันมีสติไง ไม่ได้ใช้เงินแก้ปัญหาอย่างแกนี่”“แหม...ชมหน่อยทำเป็น...”“งั้น...แกสองคนช่วยฉันคิดหน่อยได้มั้ย ว่าจะทำยังไง...”“ให้ตายสิ นี่แกยังไม่ล้มเลิกความคิดบ้าๆ แบบนี้อีกเหรอ...แกโดนพี่กันต์ปฏิเสธเป็นสิบๆ ครั้งแล้ว แกยังจะทำอีกเนี่ยนะ”“ฉันชอบพี่กันต์มาก แกก็รู้นี่โดนัท”“แต่ฉันมีวิธี!”“วิธีของแก ไม่น่าจะเป็นเรื่องดีหรอก”“วิธีอะไรเหรอ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status