บังอาจรักนายวิศวะ

แสงไฟหลากสีจากโคมระย้าด้านบนทอดลงมากระทบเคาน์เตอร์บาร์ ร่างสูงใหญ่ของเด็กหนุ่มหน้าตาดีที่ยืนอยู่หลังบาร์ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวพอดีตัว แขนเสื้อถูกพับขึ้นถึงข้อศอก เผยให้เห็นท่อนแขนแข็งแรงที่ขยับอย่างคล่องแคล่ว เขาจับเชคเกอร์เงินเงาวับ หมุนและเขย่าอย่างมีจังหวะ

“ว้าว! เก่งจังเลยค่ะที่รัก”

เสียงหวานใสของลูกค้าไฮโซสาวขาประจำในคลับเอ่ยชมเสียงดัง มาพร้อมกับแววตาและท่าทางแสดงความชื่นชมและเป็นเจ้าของอย่างชัดเจน

“คืนนี้ ฉันคิดว่า‘หมาเด็ก’นี่คงไม่พ้นเธอเป็นแน่อารยา”

“แหม...ถ้า...หมาเด็กคนนี้ กินง่ายๆ อย่างที่เธอว่า มันก็คงจะดีน่ะสิ ฉันมาที่นี่เกือบทุกวัน...ไม่เห็นว่าเด็กคนนี้จะยอมใจอ่อนกับฉันเลยนะ...วรางค์”

“หล่อ...เนอะ...เธอดูสิ กล้ามเป็นมัดๆ ซิกแพคอีก โอย...เธอใจฉันจะละลาย...หมาเด็กมันดีอย่างนี้นี่เอง...คืนนี้เธอก็เปย์หนักหน่อยสิ ขอตรงๆ ไปเลย...ไม่แน่นะ...”

“ฉันเสนอไปหมดแล้ว ทั้งรถ ทั้งคอนโดหรู หมาเด็กนี่ไม่สนใจอะไรสักอย่าง กินไม่ง่ายเลยนะ”

อารยาปรายตาไปมอง‘หมาเด็ก’ที่เธอเฝ้าหวัง*เคลมมาทุกคืน สาวโฮโซชั้นสูงอย่างเธอ ต้องมาตกหลุมรักเด็กหนุ่มจนโงหัวไม่ขึ้นอย่างนี้ทุกวัน จนไม่เป็นอันทำอะไรเลย

“จริงเหรอ? ไม่น่าเชื่อเลย ว่าเด็กคนนี้จะปฏิเสธตัวแม่*ตัวมัมเศรษฐีนีพันล้านอย่างเธอได้”

วรางค์มองเด็กหนุ่มหน้าตาดีคนนั้นอย่างแทบไม่เชื่อในสิ่งที่เพื่อนของเธอพูดออกมาเลยสักนิด

“จริง...”

“...”

สายตาคมเข้มของ‘หมาเด็ก’ที่สองสาวกำลังพูดถึงนั้น ตอนนี้เขากำลังจดจ่ออยู่กับส่วนผสมเครื่องดื่มตรงหน้า ราวกับศิลปินที่กำลังสร้างผลงาน ทุกการเคลื่อนไหวของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจและมีเสน่ห์ บางครั้งริมฝีปากหยักยกยิ้มบาง ๆ เมื่อเครื่องดื่มถูกผสมจนลงตัว ก่อนจะเทลงในแก้วคริสตัลใส เสิร์ฟให้แขกตรงหน้าด้วยท่าทางสุภาพ

“อุ้ย! พี่จะดื่มให้หมดเลยนะกันต์ เธอจะได้ชงให้พี่ใหม่”

“ครับผม”

‘ชนกันต์’ เอ่ยรับอย่างตรงไปตรงมา เขาเจอแบบนี้ทุกคืนจนชิน ไฮโซสาวคนนี้คือหนึ่งในขาประจำของที่นี่ งานพาร์ทไทม์ในคลับแห่งนี้ นอกจากจะให้ผลตอบแทนที่ดีแล้ว เขายังได้ทิปจากเหล่าบรรดาแขกกระเป๋าหนักและส่วนใหญ่คนเหล่านั้น ก็จะเป็นผู้หญิงไฮโซทั้งหมด

“กันต์...แขกโต๊ะเจ็ดในห้องวีไอพีขอBlue Margarita เพิ่ม”

“อะไร! กันต์เขาจะชงเครื่องดื่มให้พี่ได้คนเดียวนะ!”

เสียงกร้าวกระชากออกมาทันทีอย่างไม่พอใจ หมาเด็กของเธอคนนี้ อารยาหวง! ไม่ต้องการให้ใครมาแย่ง!

“เอ่อ...ต้องขอโทษคุณอารยาด้วยนะครับ คือเด็กผมมันพึ่งเขามาทำงานใหม่ครับ ขอโทษครับ”

‘นรุตม์’ผู้จัดการและเจ้าของคลับหรูรีบเข้ามายกมือไหว้แขกกิตติมาศักดิ์ของเขาทันที เธอคือไฮโซสาวกระเป๋าหนักที่สุด และเขาก็ต้องเอาใจและดูแลเป็นพิเศษ

“ขอโทษครับ”

เด็กใหม่คนนั้นรีบยกมือไหว้ทันทีเช่นกัน

“งั้น...คืนนี้ ฉันเหมาเอง ให้กันต์ของฉัน ชงให้ฉันดื่มได้คนเดียว โอเคมั้ย...”

“นี่อารยา...เธอจะ...”

“ฉันมีเงินนะวรางค์ แค่นี้ ไม่ทำให้ฉันจนหรอก เหมาหมดร้านยังได้เลย...”

อารยาหันไปบอกเพื่อน ใช่! เธอรวยมาก รวยจนไม่รู้จะต้องเอาเงินไปทำอะไร ผู้หญิงหม้ายวัย 45 อย่างเธอ จะหาความสุขจากอะไรได้อีก นอกจากความสำราญจากสิ่งนี้

“ได้เลยครับ ผมจัดให้คุณอารยาเป็นพิเศษอยู่แล้วครับ เพราะคุณคือแขกวีไอพีแบบพรีเมี่ยม(Premium) ของผมไงครับ”

“งั้น...”

อารยาปรายตาไปที่หมาเด็กของเธอ เธอจะต้องทำยังไงนะ ที่จะได้หม่ำ! เจ้าเด็กหนุ่มหล่อกล้ามโตคนนี้

“อ๋อ...ครับ...งั้นผมจัดการให้ครับ...กันต์...ไปคุยกับพี่ข้างในหน่อยสิ”

นรุตม์รู้ความหมายของแขกพรีเมี่ยมของเขาทันที

“ครับพี่”

“รีบไป...รีบกลับนะกันต์ พี่รอเธออยู่นะ...”

เวลาต่อมา...

“ผมไม่ขายบริการครับพี่”

“แค่กับคุณอารยาคนเดียว นายก็แค่จัดให้เธอสักหน่อยไม่ได้หรือไงกันต์ เธอชอบนายมากนะ เปย์ทั้งเงิน ทั้งคอนโด รถหรูอีกต่างหาก มันหาไม่ได้ง่ายๆ นะ”

“ผมไม่ได้ต้องการ และผมก็ไม่ได้รับของจากเขาเลยครับ”

“นี่ฉัน จะทำยังไงกับนายดีวะ โอกาสแบบนี้ มันไม่ได้มีบ่อยๆนะกันต์...บอกตรงๆ ฉันเสียดายแทนนายว่ะ”

“พี่ก็ หาเด็กเข้ามาใหม่สิครับ”

“ฉันหามาแล้ว แต่คุณอารยาชอบนาย เธอมาเที่ยวที่นี่ คืนหนึ่งเงินเข้าร้านหลายแสน แค่คุณอารยาคนเดียวนะ ยังไม่นับรวมคุณโรส คุณแพรวา และคุณอิงฟ้าอีก”

ทุกๆ วันนรุตม์ต้องคอยจัดคิว ไม่ให้รถไฟหลายขบวนต้องมาชนกัน ชนกันต์ เป็นเด็กหนุ่มหน้าตาดีและขายได้ดีที่สุดในร้านของเขาแล้ว

“ผมทำงานกับพี่มาเกือบสองปี และผมก็อยากจะทำต่อไปเรื่อยๆ เงินที่ผมได้ มันคือเงินที่ผมทำงานแลกมาอย่างสุจริต แต่...สิ่งที่พี่จะให้ผมทำ มันคือการบริการ เอา*เนื้อหนังมังสาไปแลก ไม่ต่างอะไรกับพวกแมงดาหากินกับผู้หญิงเลยนะครับ”

ถ้าชนกันต์เลือกทางตามที่เจ้าของร้านบอก ป่านนี้ เขาคงร่ำรวยไปแล้ว แต่...ศักดิ์ศรีของเขาล่ะ มันจะอยู่ตรงไหนถ้าเขาเลือกแบบนั้น

“แต่นายก็ต้องใช้เงินนะกันต์ แม่นายเข้าโรงพยาบาล ต้องใช้เงินผ่าตัดเป็นล้าน ทำไมนายไม่คิดถึงจุดนี้บ้างล่ะ ลำพัง นายกับพี่สาวนาย ทำงานเงินเดือนสองคนรวมกันยังไม่ถึงแสนเลย นายจะเอาที่ไหนไปจ่าย ไหนนายจะเรียนหนังสืออีกล่ะ พี่ว่า นายลองคิดให้ดีก่อนนะ”

“ผมคิดดีแล้วครับพี่ เรื่องค่ารักษาของแม่ ผมจะขยันทำงาน พี่ไม่ต้องห่วงผมหรอกครับ ผมขอบคุณพี่มากๆ นะครับ”

“เออ...ไม่ต้องขอบคุณพี่หรอก...นายเป็นเด็กดี ฉัน...แค่อยากจะช่วยนายก็เท่านั้นเอง”

“ผมรู้ครับ”

“อืม...เอาแบบนี้มั้ย...นายช่วยเอาใจคุณอารยาสักหน่อยก็ได้นะ ยอมให้เธอจับเธอลูบนายบ้าง คงไม่เสียหายอะไร นายก็รู้นี่ผู้หญิงแก่แม่หม้ายอย่างเธอน่ะ อารมณ์เปลี่ยวขนาดไหน แล้ว...ดูนายสิ ทั้งหล่อ หุ่นใหญ่กล้ามโตแบบนี้ ผู้หญิงก็ต้องชอบนายอยู่แล้ว นายช่วยพี่หน่อยนะ พี่ไม่รู้จะไปบอกกับเธอยังไงแล้ว เรื่องของนาย เธอขอพี่มาหลายรอบแล้ว”

“ได้ครับ...”

ชนกันต์ตกปากรับคำ เขาก็เข้าใจในสิ่งที่เจ้านายของเขาพูดนะ บางอย่างที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ก็ต้องทำ เพื่อรักษาผลประโยชน์ส่วนรวมของร้านเอาไว้

“ต้องอย่างงี้สิ...ขอบใจนายมากนะกันต์ วันนี้ นายทำให้เธอเมา ให้เธอทำอะไรนายบ้างก็ได้ เธอก็แค่ลูบๆ คลำๆ แหละแต่ก็ไม่ถึงขั้น ที่นายจะเสียตัวก็พอนะ”

“ได้ครับพี่...”