LOGIN@โรงแรมการ์เด้นพาร์ค ห้อง 403
“เซนต์…แกว่า ตอนนี้เวนิส มันจะเป็นยังไง”
“ฉันคิดว่า มันยังทำไม่สำเร็จหรอก แต่ก็น่าจะเริ่มปฏิบัติการแล้วแหละ แกถามทำไมโดนัท? หรือแกอยากจะไปแอบดูมัน*เอากับพี่กันต์เหรอ?”
“บ้าสิ! ฉันไม่ใช่พวกวิปริตบ้ากามขนาดนั้นนะ ฉันแค่เป็นห่วงมัน ก็เท่านั้นเอง”
“แกจะห่วงมันทำไม มันกำลังจะขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดนะ ฉันว่า แกห่วงเราสองคนดีกว่า”
“ทำไม?”
“เอ๊า! ก็เราสองคน จะต้องมานั่งเฝ้ามันอยู่ในห้องนี้ไง”
“แล้วแกจะนั่งเฝ้ามันไปทำไมเล่า แกก็นอนไปเลยสิ ไหนๆ พวกเราก็อุตส่าห์จองห้องใกล้ๆ มันไว้แล้ว เหมือนจะฉลาดนะแก...”
“แกว่าฉันเหรอโดนัท”
“ก็นั่งกันแค่สองคน แกจะให้ฉันไปว่าผีที่ไหนล่ะ”
“เออ งั้น ฉันนอนล่ะนะ”
“เอ๊า! แกไม่อาบน้ำเหรอ จะนอนทั้งอย่างนั้นหรือไง”
“นอนแบบนี้แหละ แกรังเกียจฉัน ก็ไปนอนโซฟาสิ”
“ทำไมฉันต้องไปลำบากนอนโซฟาด้วยล่ะ ฉันกับแก เคยนอนด้วยกันเป็นร้อยๆ ครั้ง ฉันไม่สนแกหรอกเซนต์”
“ถ้าแกสน ก็บ้าแล้ว แกจะเอาผู้หญิงด้วยกันลงเหรอ?”
“แกยังไม่ได้แปลงเพศ อย่า*สะเหร่อคิดว่าตัวเองเป็นชะนีนะ”
“ฉันเป็นผู้หญิงที่จิตใจนะ ส่วน*ไอ้จู๋ฉัน ไม่มีวันที่ฉันจะตัดมันออกหรอก ขนาดเกินมาตรฐานชายไทยแบบนี้ หาไม่ได้ง่ายๆ นะจ๊ะ ^<>^”
“เออ นอนไปเลย พูดมาก”
“โอเค แกจะโง่นั่งรอก็แล้วแต่นะ...ราตรีสวัสดิ์ ^<>^”
“บ้าสิ...ฉันจะรอมันทำไม พรุ่งนี้ เดี๋ยวก็รู้เองแหละ นอนดีกว่า...”
“เอ๊า! แล้วแกไม่อาบน้ำเหรอ?”
“ไม่อาบ! ถ้าฉันอาบ ฉันก็เสียเปรียบแกสิ...แกกับฉัน มันศีลเสมอกัน แกไม่อาบ ฉันก็ไม่อาบ เหม็นพอกัน ^<>^”
อีกด้านหนึ่ง...
ห้อง 401...
“พะ-พี่กันต์คะ”
ปึ่ง! ปึ่ง! ประตูห้องน้ำถูกทุบดังเสียงสนั่น
“...??” ชนกันต์ ที่นั่งรอเธออยู่ด้านนอก รีบวิ่งไปยังห้องน้ำทันที เธอบอกว่า จะอาบน้ำเพื่อบรรเทาอาการของฤทธิ์ยา เขาก็พาเธอไป หรือตอนนี้เธอจะอาการหนัก
แกร๊ก! ชนกันต์ตัดสินใจเปิดประตูเข้าไป
“…!!!” และทันที ที่เขาก้าวเข้าไป ภาพที่ชนกันต์เห็นนั้น มันทำให้เขาตกตะลึง จนเขารีบเฉมองไปทางอื่นแทบไม่ทัน เธออยู่ในสภาพที่เปลือยเปล่า
“พะ-พี่ วะ-เวนิสไม่ไหวแล้วค่ะ เวนิสกำลัง...อุ้ย!”
กรภัทร์สวมบทบาทหญิงสาวที่โดนฤทธิ์ยาโจมตีอย่างหนัก ถ้าเธอไม่ใช้วิธีนี้ กรภัทร์คิดว่าแผนยั่วเขาอาจไม่ได้ผล พี่กันต์เป็นสุภาพบุรุษสุดๆ ส่งเธอเข้าห้องน้ำและเดินออกไป T-T
“เอ่อ...ให้พี่ช่วยยังไง เราไม่เรียบร้อยนะ เดี๋ยวพี่ออกไปตามเพื่อนของเราที่เซเว่นดีกว่านะ”
“ตะ-แต่เวนิส หายใจไม่ออกแล้วค่ะพี่ ชะ-ช่วยด้วยค่ะ”
“หายใจไม่ออก?”
อาการแบบนี้ น่าจะโดนฤทธิ์ยาเล่นงานอย่างหนัก ถ้าไม่รีบช่วย เธออาจจะช็อกก็ได้นะ หรือเขาจะรีบพาเธอไปโรงพยาบาล? ชนกันต์รีบทันที พร้อมกับใช้ผ้าขนหนูผืนใหญ่ห่อเรือนร่างอันเปลือยเปล่าที่ล่อแหลมนั้นเอาไว้
“พี่จะพาเราไปหาหมอ”
“มะ-ไม่ค่ะ”
‘ไม่ง่ายเลย สำหรับพี่กันต์ของเธอคนนี้’ กรภัทร์ใช้สารพัดวิธีที่จะยั่วเขา แต่ทว่า เขากลับจะพาเธอไปหาหมอเนี่ยนะ บ้าชะมัด!
“เราอาการหนักมากนะ พี่จะโทรบอกพี่ชายเราให้มา...”
“ไม่ต้องค่ะ พี่พาเวนิสไปที่เตียงเถอะค่ะ”
แผนสุดท้ายของกรภัทร์ เธอคงต้องเผด็จศึกแล้วสินะ
“ได้...”
ชนกันต์รีบทำตามที่เธอบอก เธอคือน้องสาวของกวินท์ เพื่อนรักของชนกันต์ ถ้า เพื่อนของเขารู้ว่า เขามาพัวพันกับน้องสาวเพื่อนแบบนี้ล่ะก็ ความสัมพันธ์ฉันท์เพื่อนก็อาจจะจบลงไม่สวยแน่
“อุ้ย...”
เมื่อเขาพาเธอวางลงบนเตียง กรภัทร์ก็ถือโอกาสนั้น โน้มลำคอของเขาเข้าหาเธอทันที กรภัทร์ไม่ยอมให้เขาถอยห่างออกจากเธอเป็นแน่ ศึกครั้งนี้ เธอยอมทุ่มสุดตัว!
“เอ่อ...เวนิสปล่อยพี่ เดี๋ยวพี่...อุ๊บ!”
ยังไม่ทันที่จะจบประโยค ปากของเขาก็โดนปิดทันที ดวงตาคมเบิกกว้างเพราะความตกใจ ที่ถูกสิ่งนี้จู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว
ปลายลิ้นเล็กอันเร่าร้อนสอดผ่านริมฝีปากหนาเข้าไปพันเกี่ยวลิ้นเขาอย่างไม่เกรงใจ มือเล็กๆ ลูบไล้แผ่นอกแกร่ง ไล่ลงไปยังหน้าท้องเรียบแบน ซิกแพคเป็นลอนสวย มือเล็กเลื่อนต่ำลง แต่ทว่า ก็ถูกมือเขาคว้าเอาไว้ได้ทันควัน ชายหนุ่มสะบัดใบหน้าของตัวเองออกอย่างแรง!
“เราจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ!”
เสียงทุ้มพร่าเอ่ยเตือนสติ ชนกันต์จะฉวยโอกาสกับเธอแบบนี้ไม่ได้ และเขาก็ไม่เคยคิดเกินเลยกับเธอสักนิด
“ได้สิคะ เวนิส ไม่ไหวแล้วนะคะพี่กันต์”
เธอหายใจถี่กระชั้น ร้องครางออกมาอย่างสุดกลั้น เพื่อยั่วยุให้ผู้ชายตรงหน้าเกิดความต้องการ ‘ถ้ากรภัทร์ยั่วผู้ชายคนนี้ไม่สำเร็จล่ะก็...จากนี้เธอจะไปบวช!’
“เดี๋ยวเพื่อนเราก็มาแล้ว ใจเย็นๆ นะ”ชนกันต์พยายามเกลี้ยกล่อมเธอให้เย็นลง เธอทำไปเพราะฤทธิ์ยา เขาเข้าใจ แต่มันจะต้องมีทางแก้สิ
“เพื่อนเวนิส ไม่มาแล้วค่ะ อูยย์ พี่กันต์ เวนิสขอร้องนะคะ ได้โปรด ช่วยเวนิสด้วยนะคะ”
มือเล็กพยายามโน้มลำคอของเขาลงมาอีกครั้ง เพื่อเธอจะได้จูบเขาอย่างถนัด แต่ทว่า! ทุกอย่างกลับไม่เป็นอย่างที่เธอต้องการ เพราะเขาไม่ได้ให้ความร่วมมือ!
“หมายความว่าไง...ไม่มา?”
“ก็...”
กรภัทร์อยากจะตบปากตัวเองเสียจริง เธอกำลังจะทำให้ตัวเองเสียแผน ‘ทำยังไงดีล่ะ?’
“เพราะวันนี้...เวนิส กับเพื่อน วางแผนไว้น่ะสิคะ”
กรภัทร์ตัดสินใจบอกตามตรง ในเมื่อแก้ไขสิ่งที่เธอพลาดไม่ได้ กรภัทร์ก็จำเป็นที่จะไปต่อในแผนใหม่ ^<>^
“แผน?”
“ใช่ค่ะ ในวันนี้ เวนิสตั้งใจที่จะเป็นของพี่กันต์...”
“เป็นของพี่?”
“ใช่ค่ะ เวนิสอยากมอบครั้งแรกของเวนิส ให้กับพี่ เวนิสชอบพี่มากๆ นะคะ มีอะไรกับเวนิสสิคะพี่กันต์”
“ไม่! พี่ไม่ได้ชอบเธอ และจะไม่มีวัน ที่พี่จะชอบด้วย!”
ตึก! เสียงหัวใจของกรภัทร์ดังเหมือนถูกกระชากลงดิ่งจากที่สูงและหล่นลงพื้น
“ไม่ชอบ ก็ไม่เป็นไรค่ะ เวนิสชอบพี่ก็พอ”
“ปล่อยพี่...เราไม่ควรทำบ้าๆ แบบนี้นะ เวนิส”
“ไม่ปล่อย! ถ้าพี่ไม่ยอมมีอะไรกับเวนิสล่ะก็ เวนิสจะบอก พี่วินท์ ว่าพี่กันต์ข่มขืนเวนิส!”
“นี่เราบ้าไปแล้วหรือไง!”
ดวงตาคมเข้มเบิกกว้างมองใบหน้าเนียนใสของเธอด้วยความตกใจในความคิดที่แสนจะพิลึกพิลั่นนั้น
“ถ้าพี่มีอะไรกับเวนิสวันนี้ เวนิสจะไม่บอก เรื่องนี้กับใครทั้งนั้น เวนิสจะอยู่ในที่ของตัวเอง และพี่กันต์ ก็ไม่ต้องมารับผิดชอบเวนิส มันเป็นความต้องการของเวนิสเอง พี่กันต์จะให้เวนิสได้มั้ยคะ...”
น้ำเสียงออดอ้อนตรงท้ายประโยค กรภัทร์ไม่สนเรื่องอะไรทั้งนั้น เธอรักผู้ชายคนนี้ รักมาก รักมาตลอด ถึงแม้ หลังจากนี้ เธอจะไม่ได้รับสถานะใดๆ จากเขาเลยก็ตาม...
สวบ! กึด! เสียงบางอย่างพรวดเข้าอย่างกะทันหันโดยที่หญิงสาวไม่ทันได้ตั้งตัว! “กะ-กรี๊ด! อุ๊บ!!”เสียงกรีดร้องของหญิงสาวดังขึ้นแทบจะทันที แต่ทว่ามือของเธอก็รีบยกมาอุดเสียงของตัวเองเอาไว้ ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจสุดขีด! ‘ครั้งแรกจะเจ็บมาก!’ แต่เธอไม่คิดว่ามันจะเจ็บมากขนาดนี้! “อึ้มมม์...”เสียงทุ้มครางต่ำในลำคอ ความคับแน่นที่เกิดขึ้นนั้น มันบีบรัดเจ้าแท่งเหล็กของเขาจนไม่สามารถที่จะขยับตัวได้เลย ทั้งๆ ที่มันยังเข้าไปไม่ทันถึงครึ่งลำเลยด้วยซ้ำ “อึก...!!”ร่างบอบบางผวาหนัก เมื่อความเจ็บปวดแทบแตกดับนั้นมันไปกองอยู่เบื้องล่างของเธอ น้ำตาของเธอไหลลงมาจากหางตาทั้งสองข้าง เธอรีบปาดสิ่งนั้นออกทันที “ยะ-หยุดมั้ย!”เสียงทุ้มพร่าเอ่ยถาม เรือนร่างกำยำสั่นเทาอย่างเห็นได้ชัด เขากำลังควบคุมร่างกายตัวเองอย่างหนัก “ไม่ค่ะ!”กรภัทร์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ถ้ากรภัทร์หยุด เธอก็จะไม่มีวันได้เข้าใกล้เขาอีกแล้ว แต่! ‘ถ้าหลังจากความเจ็บไปแล้ว...แกจะเจอความเสียว แบบขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดเลยนะ’ คำพูดของเพื่อนรักผุดขึ้นมาในห้วงความคิดของเธอกะทันหัน ใช่! เธอจะต
“เธอแน่ใจนะ ว่าเธอจะไม่เสียใจ!”สันกรามอันแข็งแกร่งขบกันแน่นเพื่อสะกดความรู้สึกต่างๆ ของเขาเอาไว้ ชนกันต์พยายามเลี่ยงเธอมาตลอด เธอชอบเขามันเป็นเรื่องดี แต่สำหรับชนกันต์แล้ว เขาไม่สามารถรับความรู้สึกนี้จากเธอได้ ชนกันต์ไม่มีวันที่จะรักเธอ ไม่แม้แต่จะคิดเลยสักครั้ง... “ไม่เสียใจ เวนิสชอบพี่ อยากมีอะไรกับพี่ และแค่อยากให้พี่เป็นคนแรกของเวนิส ก็เท่านั้นเอง พี่ไม่ต้องรู้สึกผิดอะไรหรอกค่ะ คิดซะว่า มันเป็นแค่เซ็กส์ระหว่างเราสองคน แค่นั้นก็พอ”พูดจบกรภัทร์ก็ผงกศีรษะขึ้น จูบปากหนาที่กำลังเผยอค้างไว้ เขาตะลึงกับประโยคที่เธอพูดออกมา “อึก!...”ปลายลิ้นเล็กหยอกเย้าเข้าไปในโพรงปากของเขา เธอจูบเขาอย่างหนัก ราวกับว่า เธอเคยทำสิ่งนี้มาก่อนแล้ว และเขาจะเป็นคนแรกของเธอได้อย่างไร ในเมื่อเธอดูช่ำชองขนาดนี้ “จะ-จูบเวนิสสิคะ เวนิสต้องการพี่ ได้โปรดมีอะไรกับเวนิสเถอะค่ะ...นะคะ...พี่กันต์”มือเล็กๆ ลูบไล้ไปทั่วอกกว้าง ริมฝีปากบางซุกไซร้ไปที่ซอกคอของเขา กรภัทร์พยายามทำจนสุดความสามารถ เธอเรียนรู้จากหนังผู้ใหญ่ที่เพื่อนของเธอส่งให้ดู วันนี้ เธอได้ลงมือปฏิบัติจริงแล้ว “ได้ส
@โรงแรมการ์เด้นพาร์ค ห้อง 403 “เซนต์…แกว่า ตอนนี้เวนิส มันจะเป็นยังไง” “ฉันคิดว่า มันยังทำไม่สำเร็จหรอก แต่ก็น่าจะเริ่มปฏิบัติการแล้วแหละ แกถามทำไมโดนัท? หรือแกอยากจะไปแอบดูมัน*เอากับพี่กันต์เหรอ?” “บ้าสิ! ฉันไม่ใช่พวกวิปริตบ้ากามขนาดนั้นนะ ฉันแค่เป็นห่วงมัน ก็เท่านั้นเอง” “แกจะห่วงมันทำไม มันกำลังจะขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดนะ ฉันว่า แกห่วงเราสองคนดีกว่า” “ทำไม?” “เอ๊า! ก็เราสองคน จะต้องมานั่งเฝ้ามันอยู่ในห้องนี้ไง” “แล้วแกจะนั่งเฝ้ามันไปทำไมเล่า แกก็นอนไปเลยสิ ไหนๆ พวกเราก็อุตส่าห์จองห้องใกล้ๆ มันไว้แล้ว เหมือนจะฉลาดนะแก...” “แกว่าฉันเหรอโดนัท” “ก็นั่งกันแค่สองคน แกจะให้ฉันไปว่าผีที่ไหนล่ะ” “เออ งั้น ฉันนอนล่ะนะ” “เอ๊า! แกไม่อาบน้ำเหรอ จะนอนทั้งอย่างนั้นหรือไง” “นอนแบบนี้แหละ แกรังเกียจฉัน ก็ไปนอนโซฟาสิ” “ทำไมฉันต้องไปลำบากนอนโซฟาด้วยล่ะ ฉันกับแก เคยนอนด้วยกันเป็นร้อยๆ ครั้ง ฉันไม่สนแกหรอกเซนต์” “ถ้าแกสน ก็บ้าแล้ว แกจะเอาผู้หญิงด้วยกันลงเหรอ?”
เวลา 00.30 น. “โอเค เสร็จแล้ว กลับบ้านเถอะกันต์ พรุ่งนี้วันเสาร์ นายได้มีเวลาพักผ่อนเต็มวัน นอนให้เยอะๆ นะ” “อืม...ก็คงประมาณนั้นแหละนนท์ แล้วนายล่ะ เลิกงานแล้วไปไหนต่อล่ะ” “ฉันว่า จะแวะไปดื่มแถวๆ นี้กับพวกน้องๆ ในร้านสักหน่อย พรุ่งนี้ วันหยุดฉัน นอนยาวได้ ไปด้วยกันมั้ย” “ไม่ดีกว่า เอาไว้วันหลังก็แล้วกัน”ชนกันต์เหนื่อยมาทั้งวันแล้วเพราะแขกสาวไฮโซคนนั้น เขาเลยต้องทำงานหนักและเอาใจเธอเป็นพิเศษอีกด้วย เอาเข้าจริงๆ เธอแทบจะไม่ได้ทำอะไรอย่างที่เจ้านายเขาสั่งให้ชนกันต์ทำเลย แค่เธอดื่ม ไม่ถึงสิบแก้ว ก็สลบเหมือบไปแล้ว “ฉันไปแล้วนะกันต์” “โอเค...แล้วเจอกัน”ชนกันต์เดินตามหลังเพื่อนเขาออกไปเช่นกัน ทุกวัน เขาจะเดินกลับบ้านคนเดียว ระยะทางจากบ้านกับที่ทำงานห่างกันประมาณหนึ่งกิโลเมตร เขาก็เลยคิดว่า เดินกลับจะสะดวกกว่าเรียกแท็กซี่มาก อีกทั้งยังประหยัดอีกด้วย ชนกันต์อาศัยอยู่กับแม่และพี่สาวในบ้านเช่า พ่อของเขาเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุเมื่อสี่ปีที่แล้ว ตั้งแต่นั้นมา ครอบครัวของเขาก็เปลี่ยนไป ตอนนี้ ชนกันต์เรียนอยู่มหาวิทยาลัยชั้นปีที
“แล้วฉันจะซื้อถุงยางอนามัยขนาดไหนล่ะ ฉันไม่เคยจับของพี่กันต์ จะไปรู้ได้ยังไงโดนัท...” “แกเคยจับของผู้ชายคนอื่นมาแล้วเซนต์ เพราะฉะนั้น ดูจากรูปร่างหน้าตาของพี่กันต์แล้ว แกก็น่าจะวัดได้นะ...ไหนบอกว่ากินผู้ชายมาเยอะไง...เรื่องแค่นี้ ทำไม่ได้เหรอ?”เพื่อนเธอ ชักน่าสงสัยแล้วสิ... “เออ...ฉันทำได้...อืม...พี่กันต์สูงเท่าไหร่นะเวนิส” “188 น้ำหนัก72” “เป๊ะ! เว่อร์!” “แกคงชอบพี่เขามากๆ เลยนะเวนิส จำแม่นขนาดนี้” “เอาความชอบของพี่เขาด้วยมั้ยล่ะ ฉันรู้ว่าพี่เขาชอบกินอะไร ชอบสีอะไร ใส่รองเท้าเบอร์ไหน ฉันรู้หมด” “มีอย่างเดียวที่แกไม่รู้นะ เวนิส” “อะไร?” “ก็ขนาด*กะเจี้ยวพี่เขาไง!” “บ้า! ฉันจะไปรู้ขนาดนั้นได้ยังไง”กรภัทร์หน้าแดงขึ้นมาทันที เรื่องแบบนั้น เธอยังไม่เคยเลย จะให้เธอรู้ลึกขนาดนั้นได้อย่างไรกัน “นั่นสิ แกก็พูดเกินไปนะเซนต์ ฉันว่า ส่วนสูงระหว่างพี่กันต์กับแก ก็พอกันนะ วัดขนาดของแกไม่ได้เหรอ?” “ฉันสูง 183 ห่างจากพี่เขาตั้ง 5เซนต์ และฉันก็ผอมกว่าพี่เขาเยอะเลย ฉันมันหุ่นนางแบบ
“เยี่ยม! แกมีเงิน จะเปย์พี่เขากี่รอบ จะเอาพี่เขากี่ทีก็ได้”“แกต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ”“อืม...บางที ฉันก็อยากเป็นคนบ้าบ้างก็ได้นะโดนัท”“เดี๋ยวนะว่าแต่ แกมั่นใจเหรอ ว่าพี่เขาจะรับความบริสุทธิ์ของแกเวนิส ดูจากสองปีที่ผ่านมา พี่กันต์ปฏิเสธแกทุกครั้ง ฉันว่าไม่น่าจะเป็นไปได้เลยนะ...พี่กันต์พยายามเว้นระยะห่างกับแกมาตลอด และอีกอย่าง พี่กันต์เป็นเพื่อนกับพี่ชายแกด้วยนะ”“นั่นสินะ...”พี่กันต์เคยพูดกับเธอตลอด ว่าเขามองเธอเพียงแค่น้องสาวเท่านั้น และเขาจะยอมทำแบบนั้นได้อย่างไรกัน“เออ...อันนี้ ก็น่าคิดแฮะ...”“ใช่มั้ยเซนต์...แกจะให้เวนิส มันไปซื้อชั่วโมงพี่กันต์ได้ยังไง ถ้าพี่เขาปฏิเสธ เวนิสมันต้อง*หน้าแหกมั้ย”“เออ...ใช่ ฉันก็ลืมไป แกนี่ก็รอบคอบเหมือนกันนะโดนัท”“ฉันมีสติไง ไม่ได้ใช้เงินแก้ปัญหาอย่างแกนี่”“แหม...ชมหน่อยทำเป็น...”“งั้น...แกสองคนช่วยฉันคิดหน่อยได้มั้ย ว่าจะทำยังไง...”“ให้ตายสิ นี่แกยังไม่ล้มเลิกความคิดบ้าๆ แบบนี้อีกเหรอ...แกโดนพี่กันต์ปฏิเสธเป็นสิบๆ ครั้งแล้ว แกยังจะทำอีกเนี่ยนะ”“ฉันชอบพี่กันต์มาก แกก็รู้นี่โดนัท”“แต่ฉันมีวิธี!”“วิธีของแก ไม่น่าจะเป็นเรื่องดีหรอก”“วิธีอะไรเหรอ



![สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)



![สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)