Share
บทที่ 981
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 982
เซิ่งฟางสี่หรี่ตาลง ใบหน้ายังคงมีความคาดหวังไม่นานหลังจากนั้น คนรับใช้ก็เข้ามาพร้อมกับนกพิราบสื่อสาร แล้วมอบให้เซิ่งฟางสี่เซิ่งฟางสี่รีบรับนกพิราบสื่อสารมา แล้วยิ้มทันที“อย่างที่คาดไว้ กำลังรออยู่เลย!”หลังจากที่เซิ่งฟางสี่พูดจบ เขาก็พูดต่ออย่างสงบด้วยสีหน้าไม่แยแส“เหตุการณ์เป็นเช่นนี้... ไม่มีใครในแผ่นดินที่จะอยู่อย่างสุขสบายได้!”“โดยเฉพาะเจ้า... หวังหยวน!”ความเคียดแค้นชิงชังของเซิ่งฟางสี่ที่มีต่อหวังหยวน ท่วมท้นราวกับท้องฟ้า!ในที่สุดเขาก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อปีที่แล้ว!เหตุใดฮองเฮาจึงตัดสินใจได้ชาญฉลาดนัก เหตุใดนางจึงพระราชทานยศเจ้าผู้ครองแคว้นให้หย่งเอ๋อร์!เบื้องหลังเรื่องนี้กลับกลายเป็นฝีมือของหวังหยวน!หลังจากรู้เรื่องนี้แล้ว เซิ่งฟางสี่ก็โกรธมาก!แต่ในเวลานั้นไม่มีวิธีที่ดีที่จะจัดการกับหวังหยวนได้ ทำได้เพียงอดทนเท่านั้น!ในปีนี้เซิ่งฟางสี่ไม่ได้เกียจคร้าน ในสถานการณ์เช่นนี้ เขาย่อมมีหนทางที่เตรียมวางแผนไว้แล้ว!ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ทั้งแผ่นดินต้าเย่จะไม่อาจสงบสุขได้อีกต่อไป!หลังจากที่เขาพูดเช่นนี้ สองพี่น้องเซิ่งตงที่เข้ามาหลังจากได้ข่าวก็ตกตะลึงไปครู
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 983
ใบหน้าของจ้าวหย่งมีรอยยิ้มกว้างเขาพยักหน้าแล้วพูดอย่างร่าเริง “ฮ่าฮ่า ใช่หรือไม่ล่ะ ทั้งหมดนี้ต้องยกความดีความชอบให้พี่หยวนของเรา”เมื่อจ้าวหย่งกล่าวถึงหวังหยวน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชมเขายิ้มขณะกล่าวชมเชย “พี่หยวนมีวิสัยทัศน์กว้างไกล พวกโจรทุกกลุ่มที่อยู่ตามทางถูกพี่หยวนปราบหมดแล้ว แน่นอนว่าทุกอย่างจะต้องเรียบร้อยดี”ลูกน้องที่อยู่ข้าง ๆ อดไม่ได้ที่จะพยักหน้า แล้วพูดเสริมอย่างเห็นด้วย “แน่นอนขอรับ”“แต่ลูกชิ้นพวกนี้คงอร่อยมากจริง ๆ แค่ได้กลิ่น ข้าก็น้ำลายสอแล้ว”“ฮ่าฮ่า เช่นนั้นแสดงว่าเจ้ายังไม่เคยกินลูกชิ้นของพี่หยวนสินะ รสชาติมันอร่อยเหลือเชื่อมาก”คนกลุ่มหนึ่งกำลังพูดคุยและหัวเราะกัน ทันใดนั้นมีเสียงฝีเท้าอันรวดเร็วดังมาจากระยะไกล!หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็ถูกกลุ่มโจรสวมชุดดำและสวมหน้ากากขวางหน้าอย่างรวดเร็วจ้าวหย่งและคนของเขาหลายคนมีสีหน้าเข้มขึ้น รีบตั้งท่าป้องกันทันที ยืนล้อมรอบสินค้า เพื่อป้องกันไม่ให้โจรกลุ่มนี้แย่งชิงไปในขณะนี้ จู่ ๆ หัวหน้าโจรคนหนึ่งก็ยกดาบยาวในมือขึ้นมาชี้ไปที่จ้าวหย่ง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน “ภูเขาลูกนี้ข้ายึดครองแล้ว หากอยากมีชีวิต
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 984
จ้าวหย่งวิ่งเร็วมาก เขาไม่กล้าหยุดพักเลย!แต่ในวินาทีต่อมา เขาก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าใต้ต้นไม้ที่อยู่ไม่ไกล มีชายชุดดำคนหนึ่งยืนถือดาบจ้องมองเขาด้วยดวงตาที่ลุกเป็นไฟจ้าวหย่งเห็นเช่นนั้นก็อดทำหน้าเคร่งเครียดไม่ได้เขากำดาบยาวในมือแน่นโดยไม่รู้ตัว ก่อนคำรามด้วยความโกรธ แล้วรีบวิ่งไปหาชายคนนั้น!“ใครก็ตามที่กล้าขวางข้าจะถูกฆ่าอย่างไร้ปรานี!”สิ้นเสียงคำราม กายของจ้าวหย่งราวกับเต็มไปด้วยพลังอันไม่มีที่สิ้นสุดที่ระเบิดออกมาทันที ทำให้เขาว่องไวและเต็มไปด้วยจิตสังหาร!ชายใต้ต้นไม้สูดจมูกอย่างเย็นชา เลิกคิ้วแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “เกรงว่าเจ้าจะไม่รู้จักประเมินตนเอง”“คนประเภทไหนกันที่อยากจะสู้กับข้า?”ชายคนนั้นเขย่งเท้ากระโดดขึ้น จากนั้นยกกริชในมือขึ้นสูง แล้วโจมตีไปที่ตำแหน่งของจ้าวหย่งอย่างโหดเหี้ยม!แสงเย็นวาบหนึ่งปรากฏขึ้น!ดวงตาของจ้าวหย่งเบิกกว้างด้วยความตกใจ ก่อนจะรู้สึกหนาวสั่นที่คอ ไม่มีแรงแม้แต่จะสู้กลับด้วยซ้ำ ร่างของเขาล้มลงกระแทกพื้นอย่างแรง เขาถูกสังหารด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวชายคนนั้นจ้องมองจ้าวหย่งที่ตายแบบดวงตาเบิกกว้างอย่างไม่แยแส เก็บกริชในมือด้วยสีหน้าเย็นชา แล้วหั
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 985
“ข้าเน้นย้ำให้พวกเขาตอบกลับ หลังจากได้รับจดหมายจากนกพิราบสื่อสาร แต่ว่า... ไม่มีการตอบกลับเลย…”หลังจากที่หวงเจียวเจียวพูดจบหวังหยวน ก็ขมวดคิ้วถ้าบอกว่ามีความล่าช้า หนึ่งวันก็ยังพอเป็นไปได้ แต่สามวัน!นี่เป็นไปไม่ได้เลย!ทุกครั้งที่ส่งคนไปคุ้มกันสินค้า หวังหยวนบอกพวกเขาว่าไม่ต้องกังวล แค่ไปให้ถึงจุดหมายอย่างปลอดภัย ไม่จำเป็นต้องลำบากระหว่างทางเพราะคนเหล่านี้ล้วนเป็นทหารผ่านศึกเกราะทมิฬ เป็นพวกพ้องของหวังหยวน การเดินทางนั้นไกล หากเกิดอะไรขึ้นจนทำให้ล่าช้าไปสักวันหนึ่งก็ไม่เป็นอะไรยิ่งไปกว่านั้น ทุกครั้งจะออกเดินทางเร็ว ส่วนใหญ่มักถึงภายในห้าวันเสมอ!พูดอีกอย่างคือจากการคำนวณทั้งหมดแล้ว ครั้งนี้ล่าช้าไปแปดวันเต็ม!ต้องมีปัญหาเกิดขึ้นแล้วแน่นอน!“คือว่า... ล่าช้าเพราะจ้าวหย่งหรือ?”เมื่อหวงเจียวเจียวพูดเช่นนี้ นางก็ลังเลเล็กน้อยเช่นกันเคยล่าช้า แต่นานถึงเพียงนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!หวังหยวนส่ายหน้า “ไม่ใช่หรอก จ้าวหย่งเป็นคนทำอะไรรอบคอบเสมอ สถานการณ์เช่นนี้จะไม่เกิดขึ้น”“ยิ่งกว่านั้น แม้ว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นจนทำให้การเดินทางล่าช้า เขาก็จะแจ้งให้เมืองหยางหรือแม้แต่เราร
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 986
หวังหยวนพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา แล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นก็คงเป็นตระกูลเซิ่ง”หลังจากพูดเช่นนี้ หวงเจียวเจียวรีบถามแทนคนอื่น “แต่ว่าเหตุใดถึงเป็นตระกูลเซิ่ง? เหตุใดพวกเขาถึงต้องการจัดการกับเรา? ไม่น่าจะมีเหตุผลให้ทำเช่นนั้น!”“ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ข้าได้ให้คำแนะนำกับฮองเฮาในวันนั้น วันนี้ข่าวอาจจะรั่วไหลออกไปแล้ว ทำให้เกิดการตอบโต้จากตระกูลเซิ่ง ไม่มีเรื่องอื่นหรอก!”การคาดเดาของหวังหยวนค่อนข้างสมเหตุสมผล“ส่งกองกำลังไปประจำที่ฐานที่มั่นสำคัญทุกแห่ง พร้อมอุปกรณ์ครบมือ ตระกูลเซิ่งต้องการแตะต้องพวกเราจริง ๆ พวกเราย่อมไม่อาจจะปล่อยให้พวกเขาเสวยสุขได้!”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ ก็บอกให้หงเยี่ยและคนอื่น ๆ จัดการทันทีส่วนเรื่องอุปกรณ์ มีการเตรียมมาก่อนนานแล้ว ไม่ต้องใช้เวลามากเกาเล่อพยักหน้าและกำลังจะออกไป แต่ทันใดนั้นมีม้าอีกตัวมาถึง ชายสวมหน้ากากชุดดำมาที่หมู่บ้านต้าหวัง เพื่อส่งจดหมายถึงเกาเล่อเกาเล่อรับจดหมาย แล้วต้องตกใจเมื่ออ่านเพียงปราดแรก!เขารีบส่งจดหมายให้หวังหยวนโดยไม่พูดอะไรเลย!หลังจากที่หวังหยวนได้อ่าน เขาก็แปลกใจเล็กน้อย!ประเสริฐ!ตระกูลเซิ่งประเสริฐยิ่งนัก!มีหลา
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 987
หวังหยวนไม่ต้องการมีความขัดแย้งกับพวกเขาในตอนนี้ยิ่งไปกว่านั้น หวังหยวนไม่ได้ต้องการแย่งชิงแผ่นดิน!มันเหนื่อยเกินไป!การเป็นเศรษฐีนั้นดีกว่ามาก“อืม... เข้าใจแล้ว!”พวกเขายังไม่ค่อยเข้าใจความคิดของหวังหยวน แต่พวกเขายังคงคิดว่าเวลาที่หวังหยวนพูดยังมาไม่ถึงเกาเล่อจึงไปเตรียมการ ในซานโจว กองกำลังทั้งหมดของหวังหยวนมีทั้งอุปกรณ์สู้รบและความแข็งแกร่งมีแม้กระทั่งทหารเกราะทมิฬที่คอยดูแลเป็นการส่วนตัว!ในทุกฐานทัพ มีทหารเกราะทมิฬอย่างน้อยหนึ่งหรือสองคน ถือปืนคาบศิลาและระเบิดมือคอยปกป้องสถานที่หากตระกูลเซิ่งกล้าลงมือ เจ้านายหลายสิบคนของพวกเขาจะถูกฆ่าอย่างง่ายดาย!ในเวลาเดียวกัน ในจวนตระกูลไป๋ ไป๋เจิ้นถังพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา ใบหน้าของเขาเคร่งเครียดมาก!ไป๋เฟยเฟยนั่งอยู่ข้าง ๆ เข้าใจดีว่าเกิดอะไรขึ้นในช่วงสองวันที่ผ่านมา อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ท่านพ่อ ตระกูลเซิ่งเริ่มลงมือแล้วจริง ๆ!”ไป๋เจิ้นถังพยักหน้า “ในที่สุดตระกูลเซิ่งก็ทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว แต่... มันไม่สำคัญ เขาทำเช่นนี้เพียงเพื่อทำให้ต้าเย่ไม่มั่นคง!”“ตราบใดที่ยังมีความวุ่นวาย ก็จะมีโอกาสสำหรับตระกูลไป๋ของเรา หากยังเป็นเช
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 988
ไป๋เหยียนเฟยโกรธมาก นางไม่เคยคิดว่าสถานการณ์จะเป็นเช่นนี้!ตระกูลเซิ่งทำทุกอย่างที่ทำได้จริง ๆ!ในปีที่ผ่านมา ตระกูลเซิ่งได้สร้างปัญหาในราชสำนักนับครั้งไม่ถ้วน ใครจะรู้ว่าตอนนี้พวกเขาจะก่อเรื่องเช่นนี้ได้จริง ๆ!มันทำให้เกิดความวุ่นวายทุกที่ในต้าเย่!“ตระกูลเซิ่งคิดว่าจะสามารถโจมตีข้าได้ง่ายจริงหรือ?”ไป๋เหยียนเฟยสูดจมูกอย่างเย็นชา หลังจากครุ่นคิดอยู่นาน ในที่สุดนางก็พูดว่า “ไปเชิญอ๋องผิงเล่อเข้ามาในเมืองหลวง เพื่อสักการะเนื่องในวันครบรอบหนึ่งปีที่ฝ่าบาทสวรรคต”ดวงตาของไป๋เหยียนเฟยเย็นชา ถึงเวลาที่ตระกูลเซิ่งจะต้องทุบตีบ้างแล้ว!ไม่นานพระราชกฤษฎีกานี้ก็ไปถึงจวนอ๋องผิงเล่อทันทีในจวนอ๋องผิงเล่อ จีหย่งได้รับข้อความทันที“อ๋องผิงเล่อโปรดรับคำสั่ง เนื่องจากจะถึงวันครบรอบหนึ่งปี วันสวรรคตของฮ่องเต้ผู้ล่วงลับ อ๋องผิงเล่อได้รับคำสั่งให้เข้าไปในวังหลวง เพื่อถวายความเคารพ เพื่อเป็นการแสดงความกตัญญูพ่ะย่ะค่ะ”หลังจากที่ขันทีพูดจบ จีหย่งก็คุกเข่าลงบนพื้น“ข้าน้อยน้อมรับคำสั่ง”นี่คือเรื่องสำคัญ เขาต้องยอมรับยิ่งไปกว่านั้น หลังจากได้รับคำสั่งแล้ว ยังไม่แน่ใจว่าเขาจะไปหรือไม่!ขณะที่
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 989
หลังจากนั้น ฎีกาออกจากแคว้นกู่มาถึงเมืองหลวงต้าเย่ สุดท้ายก็มาถึงห้องตำราหลวงของฮองเฮา!เมื่อเห็นฎีกานี้ นัยน์ตาของฮองเฮาก็ฉายแววเย้ยหยันทันที“ตระกูลเซิ่งมีหัวใจเหมือนหมาป่าจริง ๆ!”นางวางฎีกานั้นลง ในเช้าของวันรุ่งขึ้น นางส่งฎีกานี้ให้ขุนนางชั้นผู้ใหญ่ทุกคนดู“ครบหนึ่งปีเต็มแล้วที่ฮ่องเต้ผู้ล่วงลับสวรรคต ขณะนี้เรากำลังเตรียมพิธีรำลึก ไม่ต้องพูดถึงองค์ชาย แม้แต่ขุนพลก็ต้องกลับเมืองหลวงมาร่วมพิธี แต่อ๋องผิงเล่อในฐานะองค์ชายใหญ่ไม่มาวังหลวง เรื่องนี้ช่าง... น่าเศร้าใจนัก!”ฮองเฮากล่าว เหล่าข้าราชบริพารเบื้องล่างต่างสูดหายใจเข้าลึก ๆ ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจพูดตามตรง พวกเขาไม่คาดหวังว่าจีหย่งจะกล้าปฏิเสธ!แม้ว่าจะให้เหตุผลว่าป่วย แต่ใครก็ตามที่มีสายตาเฉียบแหลมย่อมมองออก มันเป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้น!“ฮองเฮา นี่... นี่ไม่ได้ให้เหตุผลว่าประชวรหรอกหรือพ่ะย่ะค่ะ… เนื่องจากประชวร จึงอาจลำบากในการเดินทางมา ฮ่องเต้ผู้ล่วงลับบนสวรรค์ไม่น่าจะทรงตำหนิ... “ขุนนางชั้นผู้ใหญ่คนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะพูดฮองเฮาเหลือบมองขุนนางชั้นผู้ใหญ่คนนั้น พ่นลมหายใจเย็นชา แล้วดุเขาทันที “ใต้เท้
Latest chapter
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1143
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1142
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1141
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1140
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1139
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1138
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1137
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1136
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1135
