โรงพยาบาล N
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ลูกพีชเคาะประตูสามครั้งก่อนที่จะเปิดประตูเข้ามาก็พบกับเพลิงกัลป์ที่นอนหลับทั้งชุด Scrubs หรือชุดแพทย์ศัลยกรรม ใบหน้าที่หลับสนิทดูเหนื่อยล้าอย่างเห็นได้ชัด เพราะมีคนไข้ฉุกเฉินเข้ามาถึงสองเคสติดกันทำให้เพลิงกัลป์ต้องผ่าตัดติดต่อกันยาวนานถึง 6 ชั่วโมงเต็มโดยที่มีเธอเข้าร่วมการผ่าตัดด้วย แต่เธอเพิ่งมาเข้าเวรไงเธอเลยไม่รู้สึกง่วงเท่าไร
แต่สำหรับเพลิงกัลป์ก็คือควบเวรแทนคุณหมออติรุจน์ที่ลูกสาวเกิดป่วยกะทันหันเลยต้องฝากให้หมอปากหมาเข้าเวรแทน ซึ่งเพลิงกัลป์ก็เป็นคนง่าย ๆ อยู่แล้วเรื่องนี้เท่าที่เธอเห็นเขาไม่เคยปฏิเสธเลยสักครั้งเวลาที่มีใครมาขอให้เขาเข้าเวรแทน เธอก็เห็นตอบรับอยู่ทุกครั้งไป
นี่ถ้าเขามีครอบครัวบ้างเขาจะยังเป็นคนดีแบบนี้ไหมนะ
“หลับปุ๋ยเชียวนะ” มองหน้าหล่อที่นอนหลับตาพริ้มหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอก่อนที่จะนึกอะไรสนุก ๆ ได้ร่างบางเดินไปที่โต๊ะทำงานของเพลิงกัลป์ก่อนที่จะค้นหาปากกาเมจิกจนเจอแล้วหยิบออกมาก่อนจะมาหยุดยืนข้าง ๆ ร่างสูงอย่างมีแผนการ
“นายเสร็จฉันแน่ไอ้หมอหมา” ยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจก่อนที่จะเริ่มละเลงปากกาเมจิกลงบนหน้าหล่อ ๆ ของเพลิงกัลป์พร้อมทั้งวาดรูปหมีแพนด้าไปด้วยหัวเราะไปด้วยอย่างสะใจ
“คิก คิก ตลกชะมัด ฮ่า ฮ่า ว้าย!!” และโดยไม่คาดคิดเพลิงกัลป์ที่รู้สึกตัวตื่นไวตามสัญชาตญาณของคนที่ถูกฝึกมาดีเวลาที่มีศัตรูลอบเข้ามาทำร้ายลืมตาตื่นขึ้น ก่อนที่จะตวัดจนลูกพีชล้มลงไปนอนราบอยู่บนโซฟาแทนโดยที่มีกายหนาอย่างคนสุขภาพดีคร่อมร่างบางเอาไว้
“คิดจะแกล้งฉันเหรอยายลูกพีชเน่า” พูดจบก็แย่งปากกาเมจิกในมือของลูกพีชที่พยายามยื้อหนี แต่สุดท้ายแรงเธอหรือจะสู้แรงควายของเพลิงกัลป์ ปากกาถูกแย่งไปได้ก่อนที่จะละเลงลงบนหน้าของเธอด้วยความสะใจ
“ปล่อยเดี๋ยวนี้นะไอ้หมอบ้า” ร้องตะโกนด่าเพลิงกัลป์ที่จับมือเธอเอาไว้แน่นรูปแมวถูกวาดลงบนหน้าสวยพร้อมกับรอยยิ้มที่แลดูสะใจมาก ลูกพีชอยากหลุดออกไปจากมือแกร่งเสียจริง ๆ เธอจะตะกุยหน้าหล่อให้เลือดซิบหมดหล่อไปเลย
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ตลกชะมัดเลยไงล่ะแกล้งฉันพอโดนฉันแกล้งคืนบ้างเป็นไงล่ะ”
หัวเราะขำลูกพีชกวน ๆ ก่อนที่ลูกพีชจะฮึดทุ่มแรงทั้งหมดเพื่อผลักเพลิงกัลป์ทีเผลอจนอีกฝ่ายร่วงลงไปนอนราบบนพื้น แต่ด้วยความมือไวมือแกร่งกลับดึงลูกพีชลงมาด้วยทำให้ริมฝีปากนุ่มประทับเข้ากับริมฝีปากสีไวน์เข้าเต็ม ๆ ทั้งคู่ถึงกับเบิกตาโพลงด้วยความตกใจกับอุบัติเหตุที่โคตรจังหวะนรกสำหรับลูกพีช แต่จังหวะมันโคตรได้สำหรับเพลิงกัลป์
แกรก แอด
เสียงประตูห้องทำงานของเพลิงกัลป์ที่เปิดขึ้นโดยฝีมือของคุณหมอวายุ แต่ภาพตรงหน้าที่ปรากฎสู่สายตาทำให้ผู้มาใหม่นิ่งอึ้งไปเมื่อเข้ามาเจอซีนจูบของพี่ชายกับคุณพยาบาลลูกพีชสุดแซ่บคู่หูคู่กัดของพี่ชายเขา
“อะ เอ่อ เชิญต่อเลยครับ” ผายมือบอกคนทั้งคู่ก่อนที่จะปิดประตูลงอย่างไวแล้วเดินจากไปทันทีส่วนลูกพีชเมื่อได้สติก็พยายามดีดตัวจะลุกขึ้น แต่เพลิงกัลป์กลับรัดแขนที่โอบเอวเธอเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อยง่าย ๆ
โอกาสดีขนาดนี้เขาจะพลาดได้อย่างไร
“ปล่อยเดี๋ยวนี้นะไอ้หมอหมา” ทุบอกเพลิงกัลป์ดังปึ้กก่อนที่จะดีดดิ้นเพื่อให้หลุดพ้นจากอ้อมกอดแข็งแกร่งนี่ แต่ดิ้นอย่างไรก็ดิ้นไม่หลุด
“ปล่อยให้โง่น่ะสิยายลูกพีชเน่า”
พูดจบก็รั้งหน้าสวยที่เต็มไปด้วยรอยปากกาเมจิกลงมาก่อนที่จะประกบจูบที่ไม่ใช่จูบธรรมดา แต่เป็นจูบแลกลิ้นที่ทำเอาลูกพีชถึงกับหลงเคลิ้มไปชั่วขณะกับรสจูบที่แสนหวานนั่น
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ
เพลิงกัลป์บดจูบอย่างดูดดื่มลิ้นแลกลิ้นอย่างเร่าร้อนอย่างลืมตัวจนกระทั่งชายหนุ่มเป็นฝ่ายถอนจูบออกด้วยความเสียดาย
ปากยายลูกพีชเน่าหวานชะมัดเลย
“อ๊ะ นี่นายกล้าจูบฉันอีกแล้วเหรอ” ลูกพีชโวยวายใส่เพลิงกัลป์เสียงดังทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็หลงเคลิ้มไปกับจูบที่แสนวาบหวามจนไม่ทันผลักไสเพลิงกัลป์ออก
“อารมณ์ดีชะมัดเลย วันนี้ได้แกล้งยายลูกพีชเน่าแล้ว” พูดออกมาอย่างอารมณ์ดีที่ได้ผ่อนคลายหลังจากที่เหนื่อยล้าจากการผ่าตัดนานถึงหกชั่วโมงเต็ม ได้แกล้งลูกพีชนิด ๆ หน่อย ๆ เขากลับรู้สึกสดชื่นอย่างบอกไม่ถูก
“หึ ดีมากไหมไอ้หมอหมา” ลูกพีชยิ้มหวานก่อนที่จะถามเพลิงกัลป์ที่ก็ยิ้มหวานตอบลูกพีชเช่นกัน
“ม้ากมาก”
ตอบลูกพีชพร้อมกับมองหน้าสวยที่ซบอยู่บนอกแกร่งเขาอย่างกวน ๆ ก่อนที่มือเล็กของลูกพีชจะยื่นมาบีบลูกชายของเพลิงกัลป์จนเขาถึงกับร้องออกมาเสียงดังด้วยความเจ็บปวดที่โดนบีบไข่
“โอ๊ย ยายลูกพีชเน่ากล้าดีอย่างไรถึงมาบีบไข่ฉันยายบ้า” เพลิงกัลป์ตะโกนร้องด่าลูกพีชก่อนที่พยาบาลสาวสุดแสบจะเชยคางเพลิงกัลป์ขึ้นอย่างยั่ว ๆ ถึงจะแอบตกใจกับขนาดที่ใหญ่โตเกินมาตรฐานชายไทยของเพลิงกัลป์อยู่ไม่น้อยก็เถอะ แต่ก็นะเธอบีบไปแล้วนี่
“น้องชายเล็กจังเลยนะคะคุณหมอ สงสารสาว ๆ ที่โดนคุณหมอฟาดจังคงหมดอารมณ์กันเป็นแถว” ยิ้มเยาะเย้ยใส่เพลิงกัลป์ก่อนที่จะลุกขึ้นจากอกแกร่งแล้วตั้งท่าจะเดินออกจากห้องทำงานของอีกฝ่าย แต่ประโยคต่อมาของคุณหมอคู่ปรับทำเอาเธอเจ็บใจจนแทบอยากจะกรี๊ดออกมาดัง ๆ
“ระวังตัวไว้เถอะจะโดนฉันฟาดเข้าสักวัน ถึงตอนนั้นเธออาจจะหลงลูกชายของฉันจนถึงขั้น...ก็ได้ใครจะไปรู้”
ประโยคที่เจ็บแสบของเพลิงกัลป์ทำเอาลูกพีชถึงกับโมโหจนควันออกหู แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากสะบัดหน้า สะบัดผมใส่เพลิงกัลป์แล้วเดินหนีออกไปจากห้องทำงานทันที ส่วนเพลิงกัลป์ถึงจะเจ็บไข่ที่โดนลูกพีชบีบ แต่ก็แอบหมายมาดในใจเงียบ ๆ ว่าสักวันลูกพีชต้องมานอนครางขาสั่นอยู่ใต้ร่างของเขาแน่นอน
“อูย เจ็บมากไหมลูกรัก” ยื่นมือมาลูบไข่แสนรักที่เจ็บแสบ ๆ คัน ๆ ไปมาอย่างปลอบประโลม
“ฝากไว้ก่อนเถอะยายลูกพีชเน่า” เพ่งมองไปที่ประตูก่อนที่จะไหวไหล่น้อย ๆ แล้วเดินเข้าห้องน้ำเพื่อล้างคราบปากกาเมจิกที่แม่ดาวยั่ววาดเอาไว้เสียจนหน้าเขาเละไปหมดเลย
โรงอาหาร
“ขอนั่งด้วยคนนะครับ” พีทหรือหมอพีระเอ่ยปากขออนุญาตพร้อมกับถือวิสาสะนั่งลงตรงข้ามกับลูกพีชที่กำลังทานมื้อเที่ยงพร้อมกับเล่นโทรศัพท์ไปด้วย เขาแอบชอบลูกพีชมานานแล้ว แต่ยังไม่มีโอกาสได้สารภาพรักกับสาวเจ้าเท่านั้นเอง
“อ้าว คุณหมอพีทเชิญค่ะ” ลูกพีชเงยหน้าขึ้นมาจากโทรศัพท์ก่อนที่จะส่งยิ้มกว้างให้กับคุณหมอพีระคุณหมอมากฝีมืออีกหนึ่งคนของแผนกฉุกเฉิน แต่ถ้าเทียบความเก่งแล้วลูกพีชกลับมองว่าเพลิงกัลป์คือมือหนึ่งของที่นี่ละนะ
นี่ไม่ได้ลำเอียงนะคะทุกคนลูกพีชดูจากผลงานเฉย ๆ
ส่วนใครบางคนที่กำลังยืนสั่งข้าวอยู่ถึงกับเบ้ปากมองบนให้กับภาพคุณหมอหนุ่มที่มองตาก็รู้ว่ามันแอบชอบยายลูกพีชเน่าของเขา แล้วดูยายลูกพีชเน่าสิระริกระรี้จนหน้าบานเป็นกระด้งแล้วนั่นเห็นแล้วขัดลูกตาชะมัด
ไม่ได้การแล้ว แบบนี้เขาต้องกันซีนเสียหน่อยแล้ว
“ดูอะไรอยู่เหรอครับยิ้มเสียกว้างเชียว” พีทแซวลูกพีชยิ้ม ๆ ก่อนที่ลูกพีชจะยกมือขึ้นปิดปากขำแล้วหันหน้าจอที่มีรายการตลกชื่อดังมาให้คุณหมอหนุ่มดู
“ฮามากเลยค่ะ ทำงานมาเหนื่อย ๆ ต้องรีแลกซ์เสียหน่อย” บอกคุณหมอหนุ่มที่มองตามรอยยิ้มสวยด้วยความรู้สึกทั้งชอบและเอ็นดูก่อนที่เพลิงกัลป์จะเดินมานั่งลงข้าง ๆ ลูกพีชทำเอาสาว ๆ ที่จ้องจะมานั่งทานมื้อเที่ยงกับเพลิงกัลป์ได้แต่กินแห้วไปตาม ๆ กันที่คุณหมอเลือกที่จะนั่งกับพยาบาลคู่หูอย่างลูกพีชแทน
“ทานข้าวน่าอร่อยนะครับ” เพลิงกัลป์ยิ้มหวานทักทายคุณพยาบาลคู่หูคู่ปรับ แต่ลูกพีชแอบหันหน้าหนีไปเบ้ปากก่อนที่จะหันมายิ้มหวานให้เพลิงกัลป์อย่างคนที่กำลังสร้างภาพว่าเป็นคู่หูที่เข้าขากันได้ดี
“แหม คุณหมอขาอาหารที่นี่ก็อร่อยอยู่แล้วนี่คะ” บอกเพลิงกัลป์ก่อนที่จะตักข้าวเข้าปากส่วนพีทได้แต่นิ่งเงียบไปเมื่อผู้มาใหม่เข้ามามีบทบาทกับลูกพีชแทนที่เขาผู้ซึ่งมาก่อน แต่เธอไม่เคยมองเห็น
“อ้าว คุณหมอพีทก็อยู่ตรงนี้ด้วยเหรอครับ ผมไม่ยักกะเห็น”
หันมาเหน็บพีระที่นั่งอยู่ตรงข้าม เขาเห็นมันเต็มตานี่แหละ แต่แค่แกล้งไม่เห็นแล้วใครจะทำไม
“เอ่อ ผมมานั่งได้สักพักแล้วครับ” พีระบอกเพลิงกัลป์ยิ้ม ๆ ส่วนลูกพีชกระทืบเท้าใส่เพลิงกัลป์ที่ไม่ทันตั้งตัวจนเขาเผลอยกเท้าขึ้นมาชนกับโต๊ะดังปึ้กทำเอาเจ็บไม่น้อยหัวเข่าช้ำแน่นอนเลย
“หึ หึ ฉันเจ็บนะยายลูกพีชเน่า” กัดฟันพูดไปด้วยยิ้มให้ลูกพีชไปด้วยส่วนคนต้นเรื่องได้แต่ลอยหน้าลอยตาใส่เพลิงกัลป์อย่างสะใจ ยกนี้เธอชนะใส ๆ ก่อนที่เพลิงกัลป์จะฉวยโอกาสหันช้อนของลูกพีชที่กำลังจะส่งเข้าปากบางให้หันมาเข้าปากของตัวเองแทนแล้วพยักหน้าให้กับรสชาติที่อร่อยของอาหาร
“อืม มันอร่อยแบบนี้นี่เอง” ลอยหน้าลอยตาใส่ลูกพีชที่ทำหน้าไม่พอใจใส่เพลิงกัลป์ชัดเจนก่อนที่จะเอาช้อนตักข้าวในจานของลูกพีชขึ้นมากินอีกอย่างหน้าตาเฉย หญิงสาวหนึ่งเดียวของโต๊ะแทบปรี๊ดแตกที่โดนหมอหมาแย่งข้าวก่อนมือบางจะรีบยกจานข้าวหนี
“อ้าว แค่นี้ทำเป็นงก เชอะ กินของตัวเองก็ได้” เมื่อโชว์ความสนิทสนมของเขากับยายลูกพีชเน่าเย้ยหมอพีระที่หน้าเจื่อนลงกับความสนิทสนมของทั้งคู่เพลิงกัลป์ก็แอบยิ้มอย่างสะใจ
เอาดิยังจะหน้าด้านนั่งอยู่อีกไหม
“เอ่อ ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” พีระบอกลาหนุ่มสาวทั้งคู่ก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเดินจากไปในขณะที่เพลิงกัลป์ได้แต่นั่งยิ้มอย่างสะใจที่กำจัดคู่แข่งออกไปได้แล้วหนึ่ง
เอ๊ะ คู่แข่งไหนคนแบบเขาเหรอจะมีคู่แข่ง ทั้งหล่อ ทั้งรวยแบบนี้สาว ๆ วิ่งตามกันเป็นแถวไม่ใช่ล่ะ ๆ
“เฮ้อ พอมีมารมาผจญอาหารก็ไม่อร่อยเสียอย่างนั้นไปดีกว่าเห็นหน้าคนแถวนี้แล้วอยากจะอ้วก”
ลุกขึ้นยืนสะบัดผมยาวสวยใส่เพลิงกัลป์แล้วเดินเชิด ๆ เลิศ ๆ จากไปทิ้งให้อีกฝ่ายมองตามอย่างคาดโทษ
ฝากไว้ก่อนเถอะ ยกนี้เสมอกันยกหน้าเธอแพ้ฉันแน่ยายลูกพีชเน่า คาดโทษลูกพีชไว้ในใจก่อนที่จะนั่งทานข้าวต่อไปเงียบ ๆ คนเดียว แต่พอมีสาว ๆ จะมานั่งด้วยเพลิงกัลป์ก็ลุกขึ้นหนีทันทีทำพวกเธอหน้าเหวอไปตามกัน
เช้าวันหยุดวันนี้เรียวอิจิรับหน้าที่ดูแลเจ้าแฝดทั้งสองคน เพราะเพลิงกัลป์พาลูกสะใภ้ของเขาไปหาหมอโดยสันนิษฐานจากอาการคลื่นไส้อาเจียนและเวียนศีรษะลูกพีชแล้ว ลูกสะใภ้ของเขาน่าจะกำลังมีหลานคนที่สามให้เขาอย่างแน่นอนซึ่งดูเหมือนเพลิงกัลป์ก็พอจะมองออก แต่ก็พาภรรยาไปตรวจเพื่อความแน่ใจ“วันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่เพนท์กับพายอยากไปเที่ยวเล่นที่ไหนว่ามาสิเดี๋ยววันนี้ปู่จะพาเราสองคนไปเที่ยวเล่นให้สนุกกันไปเลย” เรียวอิจิถามหลานน้อยทั้งสองคนซึ่งเพทายกับพายุหันมามองหน้ากันก่อนที่จะพร้อมใจกันตอบคำถามของเรียวอิจิอย่างพร้อมเพรียง“สวนสนุกครับผม” คำตอบของหลานน้อยทั้งสองทำเอาเรียวอิจิอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ ที่เขาว่ากันว่าเด็กแฝดมักจะรู้ใจกันและกันและสามารถสื่อถึงกันได้น่าจะจริง เพราะหลานน้อยของเขาบอกสถานที่เดียวกันพร้อมกันเป๊ะ ๆ โดยที่ไม่ได้ถามไถ่กันเลยสักนิด“ย่อมได้ อยู่กับปู่คนนี้ไม่มีขัดใจ อยากไปสวนสนุกย่อมได้ไป”พายุเมื่อได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจส่วนเพทายยิ้มออกมาน้อย ๆ ในใจรู้สึกดีใจไม่ต่างกับพายุเพียงแค่ไม่ชอบแสดงออกมาก็เท่านั้น แต่ยังไม่ทันที่เรียวอิจิจะได้พาหลาน ๆ ไปเที่ยวเสียงรถที่แล่นมาจ
5 ปีผ่านไปจากเด็กน้อยในวันนั้นเติบโตมาเป็นอย่างดีโดยการอบรมเลี้ยงดูของผู้เป็นปู่อย่างเรียวอิจิ ที่ทุ่มเทเวลาว่างเลี้ยงหลานชายทั้งสองคนจนเติบโตมาเป็นเด็กที่ช่างแสบสันหาตัวจับยากจนลูกพีชถึงกับอ่อนอกอ่อนใจที่ลูกชายทั้งสองคนช่างแสนดื้อและแสนซนเสียเหลือเกิน“น้องพายคะแม่บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ให้กินอมยิ้มเดี๋ยวจะฟันผุนะ รู้ไหมเด็กดี” ลูกพีชบอกลูกชายที่กำลังเคี้ยวข้าวตุ้ย ๆ จนแก้มป่องด้วยความอ่อนใจในกระเป๋านักเรียนของเด็กชายเต็มไปด้วยอมยิ้มเกือบสิบแท่ง ถ้าลูกชายของเธอฝันผุคงไม่ต้องถามหาสาเหตุกันให้ยุ่งยาก เพราะหลักฐานคาตาอยู่ในกระเป๋าเห็น ๆ “ไม่ใช่ของพายสักหน่อย อมยิ้มนี้สาว ๆ เขาซื้อมาให้พาย เพราะพายหล่อต่างหากละครับแม่” คำตอบของลูกชายทำเอาคุณแม่ลูกสองถึงกับชะงักมือที่กำลังหยิบอมยิ้มออกมาจากกระเป๋าก่อนที่จะหันไปมองลูกชายคนเล็กที่หันมาฉีกยิ้มหล่อพร้อมกับยักคิ้วให้เธอเพื่อยืนยันว่าตนเองหน้าตาดี ยิ้มหล่อ และมีเสน่ห์ อย่างนี้แล้วสาวน้อยที่ไหนจะไม่ตกหลุมรัก หล่อเสียจนผู้เป็นแม่อย่างเธอเองยังหลงลูกชาย“เจ้าชู้แต่เด็กเลยนะครับลูกพ่อ”เพลิงกัลป์ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ อดที่จะหันมาลูบหัวลูกชายคนเล็กด้วยค
ห้องคลอด“โอเคเบ่งแรง ๆ นะลูกพีช เจ็บก็อดทนนะสู้ ๆ” กฤษฎิ์บอกลูกพีชที่พยักหน้ารับพร้อมกับให้กำลังใจอดีตพยาบาลสาวไปด้วย มือบางถูกมือใหญ่ของเพลิงกัลป์เกาะกุมเอาไว้ตลอดเวลาก่อนที่ความเจ็บปวดจะทำให้ลูกพีชกลั้นใจเบ่งสุดแรงเพื่อให้สองแฝดออกมาไว ๆ “อื้ออออออออออออ ฮึบ แฮ่กกกก แฮ่กกกก”ลูกพีชเบ่งสุดแรงเจ้าสองแฝดก็ยังไม่ออกมา ดวงตาคู่สวยตอนนี้มีน้ำตาไหลรินออกมาด้วยความทรมาน เพลิงกัลป์ใช้หลังมือเช็ดน้ำตาให้ภรรยาอย่างแผ่วเบา ใบหน้าสวยของคุณแม่ตอนนี้เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อที่ซึมเต็มกรอบหน้า พร้อมหยาดน้ำใส ๆ ที่ไหลรินอยู่ตลอดเวลาด้วยความเจ็บปวดที่ลูกพีชรู้ซึ้งและรู้สึกนับถือใจคนเป็นแม่ทุกคนที่ยอมเจ็บปวดเพื่อให้ลูกน้อยออกมาลืมตาดูโลกอย่างปลอดภัย“อดนะคะคนดี เพลิงอยู่ตรงนี้ลูก ๆ อยากออกมาหาพ่อกับแม่แล้วคุณปู่ก็รออยู่” เพลิงกัลป์ปลอบใจลูกพีชเสียงนุ่ม ลูกพีชจึงบีบมือสามีเอาไว้แน่นก่อนที่จะรวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดและกลั้นใจเบ่งอีกครั้งสุดแรงเกิด“อื้ออออออ ฮึบบบ กรี๊ดดดดดด”“อุแว้ อุแว้ อุแว้”สิ้นสุดเสียงกรี๊ดของลูกพีชเสียงร้องของทารกแรกเกิดเพศชายก็แผดเสียงร้องออกมาดังลั่นห้อง ลูกพีชน้ำตาไหลออกมาด้วยความด
หลังจากงานแต่งผ่านพ้นไปเพลิงกัลป์ก็ขอร้องให้ลูกพีชลาออกจากงานเพื่อเตรียมตัวเป็นคุณแม่อย่างเต็มตัว ซึ่งลูกพีชก็ยอมลาออกอย่างว่าง่าย ถึงแม้ว่าเธอจะรักอาชีพพยาบาลมากแค่ไหนก็ตาม แต่เธอก็อยากจะเลี้ยงดูลูกชายทั้งสองคนด้วยตัวของเธอเอง เธออยากอยู่กับลูกชายในทุกช่วงเวลาของชีวิตไม่ว่าจะเป็นก้าวแรกที่ลูกหัดเดินหรือฟันที่ขึ้นซี่แรกของลูก เธออยากจะเฝ้ามองการเติบโตของเจ้าแฝดทั้งสองจนเขาเติบใหญ่สามารถที่จะดูแลตัวเองได้และตอนนี้เธอก็ใกล้จะคลอดแล้วร่างอวบอิ่มแลดูอุ้ยอ้าย เพราะตั้งครรภ์ลูกแฝดทำให้ท้องของลูกพีชใหญ่กว่าปกติเพลิงกัลป์ยังคงดูแลเธอดีเสมอมาเขาทำหน้าที่พ่อของลูกและสามีที่ดีได้อย่างสมบูรณ์แบบไร้ที่ติวันนี้เพลิงกัลป์ขออนุญาตเธอไปนั่งดื่มเป็นเพื่อนธามไทที่ผับซึ่งดูเหมือนคุณหมอหนุ่มจะมีเรื่องปรึกษาสามีของเธอ ลูกพีชเดาว่าน่าจะเป็นเรื่องปัญหาหัวใจแน่นอน เพราะหลัง ๆ มานี้เพลิงกัลป์บอกเธอว่าคุณหมอธามไทเลี้ยงต้อยเด็กมัธยมหน้าตาน่ารักราวกับตุ๊กตา ซึ่งเธออยากจะเห็นเอามาก ๆ ว่าผู้หญิงแบบไหนกันนะที่สามารถทำลายกำแพงที่แสนเย็นชาของเพลิงกัลป์ลงได้“อ๊ะ!!”ลูกพีชร้องขึ้นมาด้วยความรู้สึกเจ็บหน่วงที่ท้องเมื่อ
หลังจากที่ทุกคนออกจากห้องไปหมดแล้วภายในห้องก็เหลือเพียงคู่สามีภรรยาที่ถูกต้องทั้งทางนิตินัยและพฤตินัย และตอนนี้เพลิงกัลป์ก็เริ่มรู้สึกว่าชุดเจ้าสาวราคาแพงที่ลูกพีชสวมอยู่มันช่างเกะกะเสียจริง เพราะในค่ำคืนนี้เจ้าสาวของเขาสวยมาก ร่างอวบอิ่มขาวผ่องที่มีเขาเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียวกำลังนั่งก้มหน้าอย่างทำตัวไม่ถูก เพราะวันนี้คือวันแต่งงานวันแรกของลูกพีชและเพลิงกัลป์ถ้าเป็นในเวลาปกติเพลิงกัลป์คงจับเธอกินจนตัวอ่อนเหลวไปนานแล้ว แต่ในวันนี้ลูกพีชให้รู้สึกขัดเขินอย่างบอกไม่ถูกกับสถานะสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายของเพลิงกัลป์ มือใหญ่ค่อย ๆ ยื่นมาจับใบหน้าสวยของลูกพีชให้หันมาหาตนเองช้า ๆ ก่อนที่เพลิงกัลป์จะก้มหน้าลงมากระซิบชิดใบหูหอมกรุ่นเสียงกระเส่า“เข้าหอวันแรกไอ้ธามมันบอกว่าให้โต้รุ่งถึงเช้าไปเลยจ้ะ เมียจ๋าว่าแบบนี้ดีไหมจ๊ะ” เพลิงกัลป์ถามภรรยาตามกฎหมายที่หน้าขึ้นสีแดงระเรื่อและเห่อร้อนกับคำแนะนำของคุณหมอธามไท ก่อนที่ดวงตากลมโตจะช้อนขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาอย่างขลาดเขินแกมยั่วยวนอยู่ในทีโดยไม่รู้ตัว“เราจะพาลูกนอนดึกไม่ได้นะคะ เด็ก ๆ กำลังโต”น้ำเสียงหวานหูแย้งเพลิงกัลป์ แต่มือบางกลับยกขึ้นโอบรอบคอ
งานแต่งของลูกพีชกับเพลิงกัลป์จัดขึ้นอย่างเรียบง่ายที่โรงแรมหรูระดับห้าดาวโดยทั้งคู่เชิญแขกเฉพาะคนที่สนิทเท่านั้น พิธีการช่วงเช้าผ่านไปด้วยดีมาจนถึงเวลานี้ที่เจ้าสาวกำลังจะโยนช่อดอกไม้ให้กับเพื่อน ๆ ที่พากันรอรับอยู่ด้านล่าง น้ำชากับพาขวัญพากันร้องเรียกเพื่อนสาวเสียงดังลั่นเพื่อให้โยนช่อดอกไม้มาทางที่พวกเธอยืนอยู่“ลูกพีช ลูกพีช ทางนี้ ๆ น้ำชาอยู่นี่” น้ำชาโบกมือให้ลูกพีชที่ยืนถือช่อดอกไม้เคียงข้างเพลิงกัลป์ที่อยู่ในชุดเจ้าบ่าวเต็มยศ ดวงตากลมโตกวาดตามองไปรอบ ๆ บริเวณก่อนที่จะแอบยิ้มขำออกมาเมื่อเห็นธามไทยืนทำหน้าเซ็งอยู่ข้าง ๆ มีนาที่ลากคุณหมอสุดหล่อให้มายืนรอรับช่อดอกไม้ด้วยกัน“คุณหมอธามไทขาวันนี้งานมงคลยิ้มหน่อยสิคะสุดหล่อ”มีนาบอกธามไทที่ยังคงตีหน้านิ่งตามสไตล์ผู้ชายเย็นชาก่อนที่ธามไทจะฉีกยิ้มออกมาเพียงแวบเดียวแล้วก็หุบยิ้มลงทันที ทำเอาคนที่หลงเคลิ้มกับรอยยิ้มหล่อของธามไทถึงกับบึนปากน้อย ๆ อย่างงอน ๆ กับคนที่หวงรอยยิ้มเอามาก ๆ อย่างธามไท “นี่ยังไม่โยนดอกไม้ใช่ไหมครับ ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวกลับไปนั่งดื่มต่อนะ” ธามไทมองขึ้นไปบนเวทีก็เห็นลูกพีชกำลังมองลงมาทางเขากับมีนาพอดีก่อนที่เขาจะหัน