บทที่ 487

แมนดี้โกรธมากหลังจากได้ยินแบบนั้น แต่เธอทำได้เพียงแค่กัดฟันอดทนไว้

ผู้หญิงที่มีเสน่ห์คนนั้นดูเหมือนเธอคุ้นเคยกับเรื่องแบบนี้ เธอกลับไปกวนอารมณ์ฮาร์วีย์ แล้วพูดด้วยความไม่พอใจว่า “นี่ ไอ้โง่ สามีของฉันเป็นคนใจกว้างมาก นายคงต้องทำงานสักสองสามปีกว่าจะได้เงินสามหมื่นดอลลาร์ จริงไหม?”

“ถ้าฉันเป็นนาย ฉันจะเอาเงินแล้วหนีไป ทิ้งผู้หญิงคนนี้ไว้ที่นี่!”

ผู้ช่วยร้านที่อยู่ข้าง ๆ ก็รู้สึกอยากมีส่วนร่วมเหมือนกัน รีบเดินเข้าไปพร้อมเชิดอก

“เฮ้อ ฉันหวังมาตลอดว่าจะมีคนที่มองข้ามข้อบกพร่องของฉันบ้าง…”

“โอ้คุณสวย คุณโชคดีมาก ฉันยินดีที่จะจ่ายค่าทำขวัญการหย่าสามหมื่นดอลลาร์เพื่อคุณโดยเฉพาะ”

แววตาของฮาร์วีย์เริ่มเยือกเย็นลงเรื่อย ๆ เขามองไปที่ผู้ช่วยประจำร้านและผู้ชายคนนั้น

“นั่นเพราะที่นี่เป็นห้างสรรพสินค้า ฉันจะเล่นตามกฎของคุณ”

“คุณคิดว่าการมีเงินเป็นสิ่งที่น่าประทับใจแล้วงั้นเหรอ? ผมจะเอาทุกอย่างในร้านนี้…”

“และคุณ ผมจะให้เงินคุณสามหมื่นดอลลาร์ แต่ผมไม่สนใจผู้หญิงของคุณ ผมแค่อยากให้เธอคุกเข่าขอโทษภรรยาของผม...”

คำพูดของฮาร์วีย์เยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง และดูมีอำนาจ

หัวใจของแมนดี้เต้นแรงหลังจากไ