เจ้ากำลังปั่นหัวข้า

ซุนเหยานางขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ จะไปรอนางที่จวนไหน ในเมื่อนางไม่เคยบอกเขาว่าจวนหลังใหม่ของนางอยู่ที่ใด

แต่ซูเซวียนคิดว่านางยินยอมที่จะกลับจวนตระกูลซูแล้ว จึงได้กลับไปอย่างวางใจ อีกอย่างเขาต้องกลับไปดูอาการของมารดาด้วย ทั้งยังสั่งอาหารที่เหม่ยสือตามที่มารดาชื่นชอบไปฝากนาง

นับตั้งแต่ซุนเหยานางออกจากจวนมา มารดาของซูเซวียนก็ตรอมใจจนกินข้าวได้น้อยลง ถึงแม้เขาจะคอยอยู่เอาใจนางไม่ห่าง ก็ดูเหมือนจะไม่ได้ผล

ซูเซวียนเมื่อกลับถึงจวนก็เข้าไปพบมารดา และบอกเรื่องที่เขาไปตามซุนเหยานางกลับมาที่จวนด้วย

“จริงรึอาเซวียน อาเหยานางยอมกลับมาหรือไม่”

“ท่านแม่ไม่ว่าอย่างไร ข้าจะพานางกลับมาอย่างแน่นอนขอรับ”

เรื่องหย่าของทั้งคู่ยังไม่ถูกพูดถึงมากนัก แม้จะมีข่าวลือที่ซุนเหยานางขนของออกจากจวนตระกูลซู แต่เมื่อมีคนไปสอบถามทั้งสองตระกูลต่างก็ไม่ได้รับคำตอบที่แน่ชัด ได้แต่คาดเดาไปต่างๆ นานา

จ้าวกงหยวนก็วุ่นวายกับแผนงานร้านฝากเงินที่ได้รู้มาจากซุนเหยา เรื่องนี้เขานำไปให้ฮ่องเต้ไปถอดพระเนตรดู เมื่อพระองค์ได้เห็นแผนการก็เห็นด้วยกับจ้าวกงหยวนที่จะจัดตั้งขึ้นในนามของกรมการคลัง

อย่างไรก็มีแต่ผลได้ เพราะดอกเบี้ยจากการปล