ที่รัก

“ก็เออสิยะ รอแกคุยกับหวานใจตั้งนาน ฉันหิวจะแย่แล้ว เมื่อตอนกลางวันกินไปนิดเดียวเอง เห็นเขาว่าที่โรงแรมนี้มีห้องอาหารไทยอร่อยระดับมิชลินสตาร์ แถมตั้งอยู่ริมน้ำวิวดีด้วย เราไปโซโลกันหน่อยไหม หรือจะไปร้านอื่นดี ว่าไง แกอยากกินอะไรเป็นพิเศษไหมล่ะ”

พอเอ่ยถึงอาหารทำให้หญิงสาวเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเธอเองก็ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องมาหลายชั่วโมงแล้วตั้งแต่ลงจากเครื่องบิน เพราะมัวแต่กังวลเกี่ยวกับอาการของบิดาสุดที่รัก

“ฉันกินอะไรก็ได้”

“เริ่ดค่ะ! ถือว่ามื้อนี้เป็นการต้อนรับแกกลับเมืองไทยครั้งแรกในรอบห้าปี ฉะนั้นมื้อนี้แกต้องเป็นเจ้ามือ!”

คนถูกยัดเยียดตำแหน่งหันขวับ “ไอ้ยุทธ!”

เจ้าของชื่อลอยหน้ายิ้มแป้น “เป็นอันว่าตกลง! งั้นขอฉันไปเติมแป้งแป๊บนะ เผื่อเจอเนื้อคู่หล่อๆ รวยๆ จะได้ไม่เสียโอกาสเหมือนใครบางคน”

คนโดนแขวะส่งค้อนให้เพื่อนตัวแสบอย่างหมั่นไส้

ร้านอาหารไทยที่ว่าเป็นไปตามที่ยุทธนาโฆษณาไว้ คือบรรยากาศดี และอาหารอร่อยเลิศรสการันตีด้วยมิชลินสตาร์ที่ทั่วโลกต่างยอมรับ จะติดก็ตรงที่คนเยอะไปหน่อยแม้ว่าจะเป็นวันธรรมดา ทันทีที่หญิงสาวสวยรูปร่างเพรียวระหงในชุดเดรสสั้นสีฟ้าเทอร์คอยส์เรียบหรูแต่ดูแพงและมีสไตล์เ