21 | เจ้าเล่ห์

หลังจากที่คริสติน่าเดินออกไป คริสเตียนก็นั่งเคลียร์งานที่กองตรงหน้าจนเกือบเสร็จ แต่อยู่ๆ ก็เกิดนึกถึงใครบางคนขึ้นมา จนต้องหยิบมือถือขึ้นมา แล้วต่อสายหาเธอทันที

(สวัสดีค่ะ)

เสียงหวานของปลายสายทำเอาหัวใจแกร่งเต้นแรงขึ้นมาราวกับเด็กวัยรุ่นที่พึ่งจะมีความรัก เขารู้สึกว่าตัวเองกำลังกลายเป็นคนคลั่งรัก ที่เอาแต่คิดถึงเธอตลอดเวลา

“ทำอะไรอยู่ครับ”

คริสเตียนกรอกเสียงไปขณะที่เอนหลังพิงเก้าอี้ทำงานในท่าสบาย ใบหน้าคมเข้มที่เคยนิ่งเรียบเต็มไปด้วยความสุข อยากจะให้ถึงตอนเย็นเร็วๆ จะได้เห็นใบหน้าหวานๆ ของเธอ แล้วยังได้อยู่กับลูกด้วย

(กำลังจะแพคสินค้าไปส่งให้ลูกค้าค่ะ)

ปลายสายตอบมาด้วยท่าทางรีบร้อน ราวกับว่ากำลังวุ่นวายกับอะไรบางอย่างอยู่

“ออกไปส่งที่ไหน? แล้วไปกับใคร?”

คริสเตียนถามเสียงเข้มแล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ความหวงเมียปะทุขึ้นมาทันที แล้วลูกน้องเขาไปไหนกันหมด ทำไมไม่โทรมารายงาน ถ้าเขาไม่โทรไป... คงไม่รู้ว่าเมียกำลังจะออกไปข้างนอก

(ไปหลายที่ค่ะ แค่นี้ก่อนนะคะ ฉันต้องรีบจัดของไปส่งให้ลูกค้า)

“ไม่ๆ อย่าพึ่งวาง”

(มีอะไรเหรอคะ)

“หนูอย่าพึ่งไปส่งของนะ พี่กำลังจะไปหา แล้วพี่จะพาไปส่งเอง” เป็นข้ออ้างท