MasukShare
บทที่ 366
Bab terkait
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 367
ฉู่เฉินขมวดคิ้ว เงยหน้ามองไปทางหลินฟางเจิ้งแล้วเอ่ยพลางหัวเราะหยันว่า “ทั้งหมดนี้เป็นแผนการที่คุณวางไว้ไม่ใช่หรือไง?” หลินฟางเจิ้งอึ้งไปเล็กน้อย แล้วหรี่ตากล่าวว่า “นายอย่ามาใส่ร้ายกันนะ!”“ฉันหลินฟางเจิ้งทำอะไรตรงไปตรงมา ต่อให้เป็นการแข่งขันทางธุรกิจ ก็ไม่ถึงกับผลักหลานสาวของตัวเองมานอนกับนายหรอก”“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่านายแม่งคิดถึงหลานสาวของฉันมานานแล้ว”“ในออนเซ็นครั้งก่อน ถ้าเกิดไม่ใช่เพราะหลานสาวของฉันหนีไว เธอคงโดนนายปล้ำไปนานแล้ว!”ฉู่เฉินได้ยินคำกล่าวก็หัวเราะหยัน หลินฟางเจิ้งคนนี้กุเรื่องเก่งจริง ๆ เพียงแต่ว่าแผนการของเขาจะล้มเหลวในท้ายที่สุด“หลินฟางเจิ้ง อาพูดจาเหลวไหล! คุณฉู่เคยจ้องร่างกายหนูตาเป็นมันตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!”หลินชือหย่าทนฟังต่อไปไม่ไหวแล้วจริง ๆ เธอเพิ่งจะติดกระดุมบนตัวเสร็จก็หันหน้าไปมองหลินฟางเจิ้งด้วยความโกรธเป้าหมายของเขาไม่อาจชัดเจนไปมากกว่านี้แล้ว เขาแค่อยากใช้เหตุผลข่มขืนมาบีบบังคับฉู่เฉิน!แต่ตอนนี้หลินชือหย่าไม่สนใจแม้แต่ความเป็นความตาย เธอจะทนรับการข่มขู่ของหลินฟางเจิ้งอีกได้อย่างไร“ไอ้คนแซ่ฉู่ ต่อให้นายเถียงไปก็ไม่มีประโยชน์ นายดูว่านี
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 368
กรอบ ๆๆ!เสียงกระดูกหักดังขึ้นอย่างเลือนราง หลินฟางเจิ้งใจกระตุก เงยหน้ามองไปทางฉู่เฉินด้วยความหวาดผวาไอ้เด็กเวรนี่ดูท่าทางคงแก่เรียน ทำไมมือถึงมีเรี่ยวแรงเยอะขนาดนี้?“อ๊าก...นะ...นายทำอะไร? แขนฉันจะหักแล้ว ยังไม่รีบปล่อยมืออีก!” เพียงชั่วพริบตาเดียว หลินฟางเจิ้งก็ส่งเสียงร้องโหยหวนราวกับหมูถูกเชือด“นายเป็นคนแรกที่กล้าข่มขู่คนของฉัน!”ฉู่เฉินคว้าข้อมือของหลินฟางเจิ้งไว้ เอ่ยด้วยรอยยิ้มเย็นชา เมื่อเห็นรัศมีเย็นเยียบแล่นวาบในดวงตาของฉู่เฉิน หลินฟางเจิ้งก็หลั่งเหงื่อเย็น ๆ ทันที “ใครก็ได้! ใครก็ได้มาที!”เรื่องมาถึงขั้นนี้ก็ควรเผยไพ่ตายของเขาออกมาแล้ว นอกจากนี้เขาตั้งใจเชิญยอดฝีมือระดับปรมาจารย์จากเมืองหลวงของมณฑลเพื่อวางแผนการในวันนี้ มีปรมาจารย์นั่งรักษาการณ์ เขายังจะกลัวคนตัวเล็ก ๆ อย่างฉู่เฉินอีกเหรอ?ทันทีที่สิ้นเสียงพูดของเขา ทันใดนั้นก็มีเสียงดังมาจากในห้องชั้นสองจากนั้นก็มีชายวัยกลางคนสวมชุดฝึกวิชาสีขาวพังหน้าต่างลงมา!ในขณะเดียวกัน มีเงาหลายร่างพุ่งออกมาจากภายในสวนดอกไม้หลังบ้าน แยกกันเฝ้าประตูห้องทางด้านหน้าและด้านหลังเอาไว้ฟึบ ๆๆ!พวกเขาหลายคนพากันชักก
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 369
ปรมาจารย์จางได้ยินคำกล่าวก็ก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าว เอ่ยด้วยสีหน้าน่าครั่นคร้ามเล็กน้อย “เจ้าหนู เดิมทีฉันไม่อยากฆ่านาย น่าเสียดาย ประธานหลินให้มากเกินไป”ฉู่เฉินขมวดคิ้ว มองไปทางปรมาจารย์จางแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้มใคร่ครวญว่า “ดังนั้น?” “ดังนั้นนายต้องตาย!” ปรมาจารย์จางตวาดเสียงดังแล้วทะยานขึ้นมาฉับพลัน กระบี่ยาวในมือวาดเป็นเส้นโค้งที่งดงามกลางอากาศ เงากระบี่แทงตรงไป ที่ลำคอของฉู่เฉินราวกับสายรุ้งกระบี่นี้ไม่ว่าจะเป็นความเร็วหรือว่าความแม่นยำเรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบทั้งหมดถึงขนาดชั่วขณะที่ปรมาจารย์จางลงมือ หลินฟางเจิ้งเหมือนกับเห็นฉู่เฉินล้มลงไปนอนจมกองเลือดแล้ว “ชาติหน้าจำว่าอย่าเล่นดาบเล่นกระบี่ มันไม่เหมาะกับคุณเลยจริง ๆ”พอเห็นกระบี่ยาวของจางหลงแทงมา ฉู่เฉินยิ้มอย่างเฉยชาโดยไม่มีความตื่นตระหนกเลยแม้แต่น้อย ก่อนจะเอื้อมมือไปปลดเข็มขัดเมื่อเห็นฉากนี้ แม้แต่หลินฟางเจิ้งก็ตกตะลึงไปโดยสิ้นเชิง!ไอ้เด็กเวรฉู่เฉินจะตายอยู่แล้ว แม่งยังคิดเรื่องชายหญิงเหลวไหลนั้นอีกเหรอ? เวรเอ๊ย!ปรมาจารย์จางก็มองฉู่เฉินด้วยความประหลาดใจเช่นกัน ช่วงความเป็นความตายแล้ว ไอ้เด็กเวรคงไม่ได้อยากแสดงวิช
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 370
สมองของเขาทำงานกำลังอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ต้องคิดหาเหตุผลออกมาสักข้อ ไม่เช่นนั้นเขาไม่สงสัยเลยว่าฉู่เฉินจะเงื้อมมือฟันกระบี่ลงมาตัดศีรษะของเขา! “หลินฟางเจิ้ง อาก็มีวันนี้เหมือนกันนะ!” หลินชือหย่าที่อยู่ทางด้านข้างเห็นหลินฟางเจิ้งคุกเข่าต่อหน้าฉู่เฉิน ไม่กล้าขยับเลยสักนิดเดียว น้ำตาในดวงตาพลันคลอเบ้า เธอหยิบขวดไวน์บนโต๊ะขึ้นมาแล้วฟาดใส่ศีรษะของหลินฟางเจิ้งแรง ๆ เพล้ง!ขวดไวน์แดงถูกฟาดจนแตกเป็นเสี่ยง ๆ เลือดผสมกับไวน์แดงไหลนองพื้นทว่าตั้งแต่ต้นจนจบ หลินฟางเจิ้งไม่กล้าส่งเสียงร้องแม้แต่คำว่าเจ็บ “พ่อแม่ของหนูไม่เคยใจดำกับอา ทำไมอาต้องใช้หนอนกู่ทำร้ายพวกเขาจนตายด้วย!” หลินชือหย่าคว้าคอเสื้อของหลินฟางเจิ้งโดยที่น้ำตานองหน้า ตะโกนถามเสียงดัง“ชือหย่า เธอฟังอานะ อะ...อาไม่ได้ตั้งใจเหมือนกัน อา...”เพียะ!หลินชือหย่าสะบัดมือตบหน้าหลินฟางเจิ้งไปหนึ่งฉาดก่อนจะกัดฟันกล่าวว่า “ไม่ได้ตั้งใจ? งั้นหนอนกู่บนตัวหนู อาจะอธิบายว่ายังไงอีก!”เมื่อเผชิญหน้ากับการซักถามติดต่อกันของหลินชือหย่า หลินฟางเจิ้งก็น้ำท่วมปากฉู่เฉินหรี่ตาเล็กน้อย เอ่ยด้วยเสียงเย็นชาว่า “หลินฟางเจิ้ง คุณเองก็ก่อกรรมทำ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 371
อะไรนะหลินฟางเจิ้งมองหนอนกู่ที่กระดุกกระดิกอยู่ในฝ่ามือของฉู่เฉิน ดวงตาเบิกกว้าง หนอนกู่เหล่านี้ก็คือสิ่งที่เขาตั้งใจหามาจากทางเหมียวเจียง จะไม่รู้ได้อย่างไรว่าขอเพียงโดนพิษหนอนกู่กลืนวิญญาณ ก็เท่ากับว่าขาข้างหนึ่งได้ก้าวเข้าประตูนรกแล้ว?“คะ...คุณฉู่ ผะ...ผมผิดไปแล้วจริง ๆ หนอนกู่นี้...”ฉู่เฉินยิ้มเย็นชาแล้วกล่าวว่า “ถ้าไม่อยากตายตอนนี้ ก็กินหนอนกู่ลงไป คุณไม่มีทางเลือกที่สาม!”“แต่คุณวางใจได้ ผมมีวิธีการควบคุมหนอนกู่ในร่างคุณ ขอเพียงคุณเชื่อฟัง หนอนกู่ในร่างคุณก็จะไม่ออกฤทธิ์ตลอดกาล!” “ไม่อย่างนั้น ผมรับรองว่าคุณอยู่ไม่เกินสามเดือน!”อึก! หลินฟางเจิ้งกลืนน้ำลาย ตอนนี้เขามีความคิดอยากตายแล้วจริง ๆ นี่เท่ากับว่าขุดหลุมฝังตัวเองไม่ใช่เหรอ?แต่ตอนนี้เขารู้ดีว่า ถ้าไม่ทำตามคำพูดของฉู่เฉิน เขาจะต้องตายทันที! เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลินฟางเจิ้งก็หยิบหนอนกู่ตัวนั้นขึ้นมาด้วยมือสองข้างที่สั่นเทา ก่อนจะหลับตาแล้วกลืนลงไปตรง ๆทันทีที่หนอนกู่ลงคอ หลินฟางเจิ้งตัวสั่นยะเยือกอย่างควบคุมไม่อยู่เขาอยากคายหนอนกู่ตัวนั้นออกมามาก แต่เขาอาเจียนอยู่เนิ่นนานก็ไม่มีประโยชน์เลย ถึงขนาดที่ถ่มแม
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 372
หลินชือหย่าพยักหน้ากล่าวว่า “วางใจเถอะค่ะ ฉันจัดการคนเดียวได้ ไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอก”หลินชือหย่ากล่าวจบก็ไปส่งฉู่เฉินถึงหน้าประตูแล้วค่อยหันตัวกลับมาเวลานี้หลินฟางเจิ้งยังมีความน่าเกรงขามเหมือนเมื่อกี้ที่ไหนกัน?เมื่ออยู่ต่อหน้าหลินชือหย่า เขาถึงขนาดไม่กล้าหายใจแรงด้วยซ้ำเมื่อครู่นี้เขาได้ยินชัดเจนมากว่ายาที่ฉู่เฉินมอบให้หลินชือหย่านี้จำเป็นต้องกินเดือนละครั้ง ต่อให้แย่งยาเม็ดนี้จากในมือของหลินชือหย่าก็ไม่มีประโยชน์ ชีวิตน้อย ๆ อยู่ในกำมือของหลินชือหย่า เขาไม่มีแม้แต่ความกล้าที่จะต่อต้านเลยสักนิดเดียว “หลินฟางเจิ้ง กลับไปที่บริษัทกับหนูเดี๋ยวนี้!”หลินชือหย่ากลับไปเปลี่ยนชุดที่ห้องของตัวเองก่อน จากนั้นถึงค่อยเดินกลับไปที่ห้องรับแขกอีกครั้งแล้วออกคำสั่งอย่างเย็นชา“งั้น...นี่จะทำยังไงดี?”หลินฟางเจิ้งชี้ไปยังศพบนพื้นที่ยังคงมีไอร้อนลอยออกมา เอ่ยถามด้วยสีหน้าย่ำแย่“อาก็หาทางจัดการเองสิ!” หลินชือหย่าทิ้งคำพูดไว้อย่างเย็นชาแล้วก้าวเท้าเดินออกไป หลินฟางเจิ้งถอนหายใจหนัก ๆ ล้วงโทรศัพท์ออกมาส่งข้อความไปหาลูกน้องของตัวเอง จากนั้นก็ตามหลินชือหย่าออกไปจากคฤหาสน์ตระกูลหลินด้วย
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 373
ซุนเซี่ยวเหรินส่ายหน้าเล็กน้อย และไม่ได้ตอบอะไรแต่เมื่อเวลาผ่านไปเรื่อย ๆ สีหน้าของเขาก็ยิ่งดูย่ำแย่ ผ่านไปสามนาทีเต็ม ๆ เขาถึงค่อยจขมวดคิ้วแน่นพลางพูดว่า “ประธานหลิ่ว ลูกสาวของคุณถูกพิษร้ายแรงนี่ครับ!” อะไรนะ?!หลิ่วชิงเหอได้ยินคำพูดนี้ ดวงหน้างามก็ซีดเผือดราวกับกระดาษทันที หลิ่วหรูเยียนที่แทบจะขดตัวเป็นก้อนไม่อยากจะเชื่อคำพูดของซุนเซี่ยวเหรินจริง ๆ เธอเอ่ยปากพูดอย่างยากลำบากว่า “หมอเทวดาซุนคะ ฉะ...ฉันถูกพิษอะไรคะ?” ซุนเซี่ยวเหรินขมวดคิ้วมุ่น ครุ่นคิดพลางเอ่ยว่า “คุณหนูหลิ่ว พิษที่คุณได้รับมันแปลกประหลาดมาก แม้แต่ผมก็ยังบอกชื่อไม่ได้ แต่ว่าคุณได้รับพิษมานานมากแล้ว”“จากที่ผมคาดการณ์ อย่างน้อยก็สามปีแล้ว” “นอกจากนี้ เนื่องจากซึมซับพิษมาเป็นเวลานาน ตอนนี้มันทำลายเส้นเลือดหัวใจของคุณแล้ว ดังนั้นถึงแม้ปกติดูเหมือนไม่เป็นอะไร แต่ขอเพียงพิษกำเริบขึ้นมาก็จะเป็นอันตรายถึงชีวิตแทบทุกครั้ง!” เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ซุนเซี่ยวเหรินอดมองไปทางหลิ่วชิงเหอด้วยความสงสัยไม่ได้แล้วกล่าวว่า “ประธานหลิ่ว ดูจากชีพจรของลูกสาวคุณ ก่อนหน้านี้เธอเคยอาการกำเริบอย่างน้อยสองครั้ง คุณไม่เคยสังเกตเห็นเล
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 374
ซุนเซี่ยวเหรินกล่าวจบก็หยิบขวดแก้วออกมาจากในกล่องยาทันที จากนั้นก็เทน้ำยาด้านในใส่ถ้วยใบเล็กแล้วยื่นให้หลิ่วหรูเยียนพร้อมกล่าวว่า “คุณหนูหลิ่ว ดื่มมันแล้ว อาการของคุณก็จะคงที่ได้ในไม่ช้า”หลิ่วหรูเยียนรีบรับถ้วยยาแล้วดื่มรวดเดียวจนหมด เวลาผ่านไปไม่นาน หลิ่นหรูเยียนพลันรู้สึกได้ความง่วงงุนถาโถมเข้ามา ก่อนจะเคลิ้มหลับไปเมื่อเห็นฉากนี้ หลิ่วชิงเหอก็เอ่ยอย่างไม่เข้าใจว่า “หมอเทวดาซุน นี่คุณทำอะไรคะ?” “นี่เป็นผลข้างเคียงของน้ำยาแก้พิษ นอนหลับสักตื่นก็ไม่เป็นไรแล้วครับ แต่ผมยังคงย้ำคำพูดประโยคนั้น นี่เป็นการรักษาที่ปลายเหตุ”ซุนเซี่ยวเหรินกล่าวจบก็สะพายกล่องยาขึ้นมาแล้วหันตัวเดินจากไป “หมอเทวดาซุน!” หลิ่วชิงเหอรีบตามออกไป จนกระทั่งมาถึงหน้าประตู ซุนเซี่ยวเหรินถึงค่อยชะงักฝีเท้า เบนสายตาเล็กน้อยมองมาทางหลิ่วชิงเหอแล้วพูดว่า “ประธานหลิ่ว ความจริงคุณน่าจะรู้ว่าใครสามารถรักษาอาการป่วยของคุณหนูหลิ่วได้”“ไม่อย่างนั้น เธอคงไม่รอดมาจนถึงตอนนี้” “ถ้าเกิดผมเดาไม่ผิด คนผู้นั้นน่าจะเป็นคุณฉู่สินะ?” เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หลิ่วชิงเหอทำหน้าอึ้งไปชั่วขณะ ก่อนจะเม้มริมฝีปาก ไม่เอ่ยปากพูดอะไรเ
Bab terbaru
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1056
“ได้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะคุณฉู่”หลินเยว่หรูขอบคุณเป็นล้นพ้นแล้ววางสายไปแต่หลินเจิ้งไท่ที่อยู่ทางด้านข้างกลับมองไปยังฉู่เฉินด้วยความสงสัยเขาอยู่ระดับสร้างรากฐานชั้นเจ็ด แต่หลินเยว่หรูกลับให้ฉู่เฉินช่วยต่อกรกับยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานชั้นเก้าเหรอ?ลูกสาวของเขาคงไม่ได้โดนฉู่เฉินเอาจนโง่งมไปแล้วใช่ไหม?แต่พอขบคิดให้ละเอียด ด้วยสถานะของฉู่เฉินในตอนนี้ ระดับสร้างรากฐานชั้นเก้ายังไม่อยู่ในสายตาเขาจริง ๆ ต่อให้ฉู่เฉินเป็นแค่คนธรรมดา แต่ใครจะกล้าแตะต้องเขาแม้กระทั่งปลายนิ้ว? “หัวหน้าจ้าว เมื่อกี้คุณบอกว่าจะพาผมไปส่งที่เจียงจงเหรอครับ?” ฉู่เฉินวางโทรศัพท์ลง จิบชาแล้วเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “แน่นอนสิครับ ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่คุณฉู่มาที่เมืองชิงหลง ผมกับผู้เฒ่าหลินจะต้องออกมาต้อนรับสิบลี้ ไปส่งสิบลี้อย่างแน่นอน” จ้าวเต๋อฉวนพรูลมหายใจยาวออกมา ในที่สุดก็จะได้ส่งไอ้ตัวซวยคนนี้ออกไปสักทีเมื่อเห็นฉู่เฉินกับหลิงเสวี่ยลุกขึ้น หลินเจิ้งไท่ก็รีบตามไป คนทั้งกลุ่มมุ่งหน้าตรงไปทางทางออกฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือของเจียงจงทันที ......อีกทางด้านหนึ่ง หลินเยว่หรูเพิ่งจะวางโทรศัพท์ลง ลั่วเทียนเต๋อก็ตบโต๊ะด้วย
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1055
“คุณฉู่ ตอนนี้ลูกชายของฉันฟื้นแล้ว หมอบอกว่าพักอีกหน่อยก็ไม่เป็นอะไรแล้ว ที่ฉันโทรหาคุณครั้งนี้ ไม่ใช่เพราะเรื่องนี้ แต่...”เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ หลินเยว่หรูลังเลอยู่นาน ก่อนจะกล่าวต่อ “ไม่ทราบว่าช่วงนี้คุณฉู่พอจะมีเวลาว่างไหมคะ?”“ช่วงนี้... คงไม่มีเวลาไปไปเยี่ยมเยียนเส้นทางที่ร่มรื่นของคุณหรอกครับ”ขณะที่ฉู่เฉินกล่าว ก็หันศีรษะไปมองหลิงเสวี่ยที่อยู่ข้างๆเมื่อเทียบกับหลิงเสวี่ยแล้ว สุดท้ายหลินเยว่หรูก็ยังด้อยกว่าอยู่ระดับหนึ่งไม่ต้องพูดถึงอย่างอื่น แค่ในแง่ของความอดทน แม้ว่าหลิงเสวี่ยจะเป็นมือใหม่ แต่ความอดทนของเธอก็ดีกว่าหลินเยว่หรูไม่น้อยหลังจากศึกหนักเมื่อคืนนี้ หลิงเสวี่ยไม่เพียงแต่ไม่อ่อนเปลี้ยเพลียแรง แต่กลับได้รับการพัฒนาอย่างลึกซึ้ง ยิ่งกว่านั้น หลิงเสวี่ยยังมีร่างกายพิเศษซึ่งมีคุณสมบัติในการบำรุงฉู่เฉินไม่น้อยเมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว หลินเยว่หรูยังคงมีร่างกายเป็นกระถางรับซึ่งเป็นเพียงการเล่นสนุกเท่านั้นและฉู่เฉินก็ไม่ได้รับผลประโยชน์ใดๆหลินเยว่หรูที่ปลายสายเงียบไปชั่วขณะ ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วกล่าวว่า “คุณฉู่คะ ฉัน... ฉันมีเรื่องอยากจะขอความช่วยเหลือจากคุณค่ะ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1054
แม้แต่ฉู่เฉินเองก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เมืองเล็กๆ ในโลกแห่งการหยั่งรู้ใหญ่โตขนาดนี้เลยเหรอ?งั้นจะยังเดินเที่ยวทำไม มันเดินให้ทั่วไม่ได้อยู่แล้ว“หัวหน้าจ้าว ศูนย์กระจายวัตถุดิบยาของเมืองชิงหลงอยู่ที่ไหนครับ พาผมไปดูหน่อย”ฉู่เฉินกล่าวเสียงเรียบแม้จะค้นหาในคลังวัตถุดิบยาของสำนักชิงอวิ๋นและคลังยาของวังเทียนเจี้ยนแล้ว ฉู่เฉินก็ยังคงไม่พบหญ้าเทียนเซียง สถานการณ์ของอวี้ลู่เริ่มไม่มั่นคงขึ้นเรื่อยๆ แล้ว จำเป็นต้องหาวิธีโดยเร็วที่สุดและเอาหญ้าเทียนเซียงอีกสองต้นมาให้ได้“ไม่ทราบว่าคุณฉู่ต้องการซื้อวัตถุดิบยาอะไรครับ ถ้าเป็นไปได้ ผมอยากจะมอบมันให้กับคุณฉู่ครับ”จ้าวเต๋อฉวนกล่าวด้วยสีหน้าประจบสอพลอตราบใดที่ฉู่เฉินพอใจ บางทีอาจจะไล่เขาออกไปได้เร็วขึ้น“หญ้าเทียนเซียง”ฉู่เฉินกล่าวเสียงเรียบออกมาสามคำ ทั้งจ้าวเต๋อฉวนและหลินเจิ้งไท่ต่างก็ชะงักไป แต่ในวินาทีต่อมา สีหน้าของทั้งสองก็กลับมาเป็นปกติในทันที“คุณฉู่ครับ วัตถุดิบยาแบบนี้ ในเมืองชิงหลงเราก็ไม่มีเช่นกัน ถ้าไม่เชื่อ คุณสามารถตามผมไปที่ตรวจสอบที่ถนนขายวัตถุดิบยาด้วยตนเองได้เลยครับ!”เมื่อฉู่เฉินได้ยินก็หรี่ตาลง สายตาพิจารณาของ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1053
“กลับเหรอ? ไม่ต้องรีบ ผมกำลังอยากไปเดินเล่นในเมืองพอดี”ฉู่เฉินเอามือข้างหนึ่งไพล่หลังและชี้ไปที่เมืองชิงหลงซึ่งอยู่ไม่ไกลอะไรนะ?หยาดเหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นที่ขมับของจ้าวเต๋อฉวนทันที มองไปทางฉู่เฉินแล้วกล่าวว่า “คุณฉู่ครับ เมืองชิงหลงทรุดโทรมมาก เกรงว่ามันจะไม่เข้าตาของคุณฉู่หรอกครับ”ฉู่เฉินแค่นเสียงเย็น มองสำรวจจ้าวเต๋อฉวนและกล่าวว่า “นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่สำนักชิงอวิ๋นของคุณเป็นฝ่ายยั่วยุผม คุณคิดว่าผมฉู่เฉินเป็นคนยังไง? ที่พวกคุณเรียกมาก็มา ไล่ไปก็ไปงั้นเหรอ?”หลังจากที่กล่าวคำนี้ออกมา แม้แต่จ้าวเต๋อฉวนก็ยังยืนตะลึงอยู่กับที่“ฉู่เฉิน แกอย่ารังแกคนอื่นมากเกินไปนัก”หลินฮ่าวกัดฟันจ้องฉู่เฉินด้วยความโกรธฉู่เฉินคนนี้ไม่ใช่แค่คำว่าเกินไปสองคำจะมาอธิบายได้แล้ว แทบจะไม่เห็นใครอยู่ในสายตาเลยในเมืองชิงหลง ไม่ต้องพูดถึงการตบคนตระกูลหลินของพวกเขา และยังข่มขู่ครั้งแล้วครั้งเล่า นี่มันอวดดีเกินไปแล้วในขณะนี้ จู่ๆ จ้าวเต๋อฉวนก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวหลายสายกำลังสอดส่องมาทางนี้ ในใจพลันหนักอึ้ง ก่อนจะยกเท้าเตะหลินฮ่าวลงไปกองกับพื้น“นี่แกมีสิทธิ์อะไรมาพูด?”ตอนนี้ใน
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1052
สิ้นเสียงของฉู่เฉิน ก็ตบใบหน้าอีกด้านของหลินฮ่าว ตบซ้ำไปสองครั้งเสียงดังสนั่น“ไอ้คนแซ่ฉู่!”หลินฮ่าวโกรธจัดจนแทบคลั่ง!เห็นชัดว่าเขาพาคนมาดักฆ่าฉู่เฉิน แต่ผลลัพธ์ล่ะ?ฉู่เฉินไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย แต่เขากลับโดนตบหน้าไปหกเจ็ดครั้งติดต่อกันจนแก้มบวมเป่งแล้วเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?“ฉู่เฉิน ฉันแนะนำให้แกทำแต่พอดี ไม่งั้น...”เมื่อหลินเจิ้งไท่กล่าวไปได้เพียงครึ่งประโยค ฉู่เฉินก็หันขวับมามองหลินเจิ้งไท่และกล่าวแทรกด้วยรอยยิ้มเยาะ “ถ้าคุณไม่พูด ผมคงเกือบลืมคุณไปแล้ว”“เมื่อกี้คุณเพิ่งพูดว่าอะไรนะ? ฆ่าผม?”เพียะ เพียะ!ตบที่รวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาดลงบนใบหน้าชราของหลินเจิ้งไท่อย่างจังเสียงตบดังสนั่นสองครั้งติดต่อกัน หลินเจิ้งไท่ตกตะลึง และทุกคนในตระกูลหลินต่างก็ตกตะลึงเช่นกันหลินเจิ้งไท่ลูบใบหน้าชราที่ถูกตบจนแดงก่ำด้วยความไม่เชื่อ ราวกับตกอยู่ในภวังค์ไปชั่วขณะเขาเป็นใคร?เขาอยู่ไหน?นี่คือในเมืองชิงหลง และตระกูลหลินก็เป็นหนึ่งในสามตระกูลใหญ่ของเมืองชิงหลง ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเป็นผู้นำตระกูลหลินไม่ต้องพูดถึงการโดนตบเลย ปกติแล้วใครจะกล้าแม้แต่มาขึ้นเสียงกับเขา?แล้ววันนี้
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1051
เมื่อเห็นว่าคนในตระกูลหลินกำลังจะลงมือกับฉู่เฉินจริงๆ จ้าวเต๋อฉวนก็แทบจะกระอักเลือดออกมาสมองของกลุ่มคนนี้ช่างไม่เหมือนใครจริงๆ ฆ่าฉู่เฉิน นี่พวกเขาต้องการจะทำลายสำนักชิงอวิ๋นงั้นเหรอ?“พวกคุณตระกูลหลินอยากให้สำนักชิงอวิ๋นของผมจะถูกล้างบางมากนักใช่ไหม?”ครั้งนี้จ้าวเต๋อฉวนโกรธจัด คนอื่นมองสถานการณ์ไม่ออก เขายังพอเข้าใจได้ แต่หลินเจิ้งไท่อายุมากแล้ว ยังจะไร้เดียงสาเหมือนเด็กอีกงั้นเหรอ?เมื่อหลินเจิ้งไท่ได้ยินคำพูดนี้ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย มองไปที่จ้าวเต๋อฉวนแล้วกล่าวว่า “หัวหน้าจ้าว คุณพูดแบบนี้ได้ยังไงครับ?”ในสายตาของเขา การฆ่าฉู่เฉินจะเป็นยังไง?อย่างไรก็ตาม ว่านโซ่วเซียนเวิงและคนอื่นๆ ต้องการหยกโลหิตกิเลน และไม่เคยบอกว่าจะปกป้อง ฉู่เฉินถ้าพวกเขาไม่แตะหยกโลหิตกิเลนเรื่องก็จบไม่ใช่เหรอ?“พูดแบบนี้ได้ยังไงน่ะเหรอ? ตราบใดที่เกิดเรื่องไม่คาดฝันกับคุณฉู่ในเมืองชิงหลง ในไม่ช้าทางสำนักว่านเซียนก็จะได้รับข่าว เมื่อถึงเวลานั้นคนที่จะมาก็ไม่ใช่แค่สำนักว่านเซียนแล้ว”“สำนักเสวียนปิง รวมถึงบรรดาสำนักใหญ่ที่โด่งดังพอๆ กับสำนักว่านเซียนต่างจะส่งคนมาที่นี่ ผมขอถามคุณว่าเมื่อถึงเวลานั้นใครจะส
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1050
สิ้นเสียง คนในตระกูลหลินต่างก้าวเท้าไปข้างหน้าและล้อมจ้าวเต๋อฉวนไว้ดูเหมือนว่าถ้าพูดไม่ถูกใจก็จะลงมือทันทีจ้าวเต๋อฉวนโกรธจนหัวเราะกับคนตระกูลหลิน มองสำรวจหลินเจิ้งไท่และกล่าวอย่างเย็นชา “ให้คำอธิบายกับคุณน่ะเหรอ? ผมจะอธิบายอะไรให้คุณล่ะ”หลินเจิ้งไท่สีหน้ามืดมน กัดฟันกล่าวว่า “พวกเราดักฆ่าฉู่เฉินที่นี่แล้วผิดอะไร? เจ้าสำนักก็เคยกล่าวไว้ ถ้าได้หยกโลหิตกิเลนมาก็เป็นประโยชน์ต่อสำนักชิงอวิ๋นของเราอย่างยิ่ง หัวหน้าจ้าวไม่รู้เหรอครับ?”“หึ ดักฆ่าฉู่เฉิน?”จ้าวเต๋อฉวนกัดฟันกรอดจนฟันแทบแตก มองหลินเจิ้งไท่อย่างเย็นชาและกล่าวว่า “พวกคุณคิดว่ามีแค่พวกคุณที่ได้รับข่าวว่าฉู่เฉินนำหยกโลหิตกิเลนเข้าสู่โลกแห่งการหยั่งรู้งั้นเหรอ?”“จนถึงตอนนี้ ฉู่เฉินยังคงปลอดภัยดี พวกคุณไม่คิดบ้างเหรอว่าทำไม?”หมายความว่ายังไง?เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลินเจิ้งไท่ก็มองไปที่จ้าวเต๋อฉวนด้วยความไม่เข้าใจ“ไม่แปลกใจเลยที่เจ้าสำนักดูถูกพวกคุณตระกูลหลิน พวกคุณสร้างปัญหาให้เจ้าสำนักเก่งจริงๆ”ตอนนี้จ้าวเต๋อฉวนโกรธจนอยากจะด่าคน ไม่เคยเจอใครโง่งมขนาดนี้มาก่อน“หัวหน้าจ้าว หวังว่าคุณจะอธิบายให้ชัดเจนครับ”หลินเจิ้งไท่
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1049
ในขณะนี้ หลิงเสวี่ยก็รู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อยเช่นกันเพราะไม่ใช่แค่หลินเจิ้งไท่เท่านั้น รวมถึงยอดฝีมือของตระกูลหลินทั้งสามที่อยู่เบื้องหลังเขาต่างก็ก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าวแม้ว่าตอนนี้หลิงเสวี่ยจะอยู่ระดับสร้างรากฐานขั้นแปด แต่ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินเจิ้งไท่อย่างแน่นอนยิ่งกว่านั้น เหล่าคนที่อยู่เบื้องหลังหลินเจิ้งไท่ก็ล้วนมีพลังระดับสร้างรากฐานขั้นสูงสุด ถ้าลงมือขึ้นมาจริงๆ เธอและฉู่เฉินก็ไม่มีโอกาสชนะเลยแม้แต่น้อย“ฉู่เฉิน ฉันบอกคุณนานแล้วว่าอย่าอยู่ในโลกแห่งการหยั่งรู้นานเกินไป คุณก็ไม่ฟัง”หลิงเสวี่ยกระซิบตำหนิฉู่เฉินไปพลาง มองไปรอบๆ อย่างกระวนกระวายไปพลางเมื่อเห็นว่าหลิงเสวี่ยเริ่มลนลานแล้ว หลินฮ่าวที่กำลังเอามือกุมหน้าก็ปาดเลือดที่มุมปากออก ก้าวไปข้างหน้าและมองสำรวจฉู่เฉินด้วยความดูถูกพลางกล่าวว่า “ไอ้คนแซ่ฉู่ ตอนนี้รู้แล้วหรือยังล่ะ?”ขณะกล่าว ก็กวาดตามองไปยังเหล่ายอดฝีมือของตระกูลหลินและกล่าวอย่างเย็นชา “ตอนนี้ จงส่งหยกโลหิตกิเลนมาซะ และทิ้งผู้หญิงข้างๆ แกไว้ ไม่งั้น ตาย!”ทันทีที่คำว่าตายหลุดออกมา คนในตระกูลหลินแทบจะก้าวเท้าไปข้างหน้าพร้อมกันแรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัว
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1048
ในขณะที่คนในตระกูลหลินกำลังหัวเราะเยาะอยู่ในใจ ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ คนแซ่ฉู่คนนี้ช่างมีดวงผู้หญิงของผู้หญิงจริงๆ“ผมเอง มีอะไรเหรอครับ?”ฉู่เฉินเหลือบมองหลินฮ่าวและคนอื่นๆ แล้วพยักหน้าเล็กน้อย“เหอะๆ มีอะไรงั้นเหรอ?”หลินฮ่าวหัวเราะอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ฉู่เฉิน แกคงไม่รู้ตัวว่าใกล้ถึงวาระสุดท้ายของแกแล้วสินะ?”ฉู่เฉินขมวดคิ้ว มองสำรวจหลินฮ่าวและคนอื่นๆ พร้อมกับสงสัยว่า “ใกล้ถึงวาระสุดท้าย? ดูเหมือนว่าเราจะไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกันนะครับ?”ขณะกล่าว ฉู่เฉินและหลิงเสวี่ยต่างก็มองไปที่สมาชิกตระกูลหลินด้วยความระแวดระวังแม้ว่าคนเหล่านี้จะอยู่ในระดับสร้างรากฐานขั้นหกเท่านั้น แต่ฉู่เฉินกลับรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ายอดฝีมือจำนวนมากกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้เมื่อหลินฮ่าวได้ยินเช่นนี้ ก็แค่นเสียงเย็นและกล่าวว่า “คนแซ่ฉู่ แกจะแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องไปทำไม เจ้าสำนักให้เวลาแกสามวันเพื่อไปรับโทษตายที่สำนักชิงอวิ๋น แกคิดว่าแกซ่อนตัวอยู่ในโลกแห่งการหยั่งรู้แล้วจะไม่มีใครหาแกเจองั้นเหรอ?”“ฉันแนะนำให้แกส่งหยกโลหิตกิเลนมาจะดีที่สุด แล้วทิ้งผู้หญิงข้างๆ แกไว้ ไม่งั้นฉันจะฆ่าแกให้ตายอย่างไม่เหลือซาก
