และยังมีหยกสลักบางส่วนอีกด้วย อาทิหยกแขวน ห่วงหยกแขวนเอว เข็มขัดหยก...ผู้อาวุโสทั้งสามคนต่างตื่นเต้นอย่างไร้ที่เปรียบราวกับหนูตกถังข้าวสารก็มิปาน ลูบอันนั้นที สัมผัสอันนี้ที!พวกเขานำม้าทอง กระถางทองและกระบี่ทองออกมา...ทุกคนเห็นตราประทับที่จักรพรรดิราชวงศ์ต้าฉี่ใช้เบื้องล่างม้าทองหยกแขวนและห่วงหยก เข็มขัดหยก แกะสลักลาย ส่วนใหญ่ปรากฏเป็นลายมังกรและหงส์“นี่ ๆ มันของที่จักรพรรดิราชวงศ์ต้าฉี่ใช้ทั้งนั้นนี่!”“ดูจากงานฝีมือแกะสลักลาย วิธีฉลุลวดลายเป็นเส้นนี่แล้ว นี่เป็นของต้าฉี่เมื่อสองพันปีก่อน ยอดเยี่ยมยิ่งกว่างานฝีมือในยุคปัจจุบันของเรามาก!”“สวย สวยงามมาก ๆ มิหนำซ้ำยังเก็บได้อย่างสมบูรณ์แบบ เป็นวัตถุโบราณที่ยังมีอยู่ในโลกตอนนี้มากที่สุด จำนวนมากที่สุด และสวยงามมากที่สุด!”“ไม่รู้เลยจริง ๆ ว่าเก็บมาจนถึงตอนนี้ได้ยังไง วัตถุโบราณเหล่านี้สวยมาก ๆ!”ผู้อาวุโสสวี่กอดกระถางทองชิ้นหนึ่งไม่ยอมปล่อยมือ เนื่องจากเขาเห็นอักษรภาพที่สลักเอาไว้อยู่ข้างในกระถางทอง ตรงก้นประทับว่าใช้สำหรับฮ่องเต้กระถางทองหนักมาก มีสิบกว่ากิโลกรัมแค่ใช้ราคาทองในปัจจุบันเปรียบเทียบ มีมากกว่าสืบล้านแน่น
ฮ่าวอี้ตั้งใจฟังบทสนทนาของเย่มู่มู่และผู้อาวุโสมู่ ผู้อาวุโสมู่ราวกับดีใจเป็นอย่างมาก“ดี ๆ ๆ สามลัง ตั้งสามลัง ผมจะได้เปิดโลกใหม่แล้ว!”“มู่มู่ ทำไมฉันได้ยินว่าเหล่าสวี่กับเหล่าจางต่างมีราชโองการล่ะ คุณทำผมตกหล่นหรือเปล่า!”“คุณจะเลือกที่รักมักที่ชังไม่ได้นะ พวกเขามี ผมก็ต้องมี!”“ผมรู้ว่าคุณขายให้พวกเขาไปหนึ่งหมื่นล้าน ตอนนี้ผมไม่มีเงินสดมากมายขนาดนั้น เจ็ดพันห้าร้อยล้านเป็นยังไง?”“นี่เป็นเงินสดที่มากที่สุดที่ผมจะควักออกมาได้ในตอนนี้แล้ว”เย่มู่มู่รับตอบตกลงทันที “ได้ค่ะ เจ็ดพันห้าร้อยล้านก็เจ็ดพันห้าร้อยล้าน แต่คุณจะให้พวกเขารู้ไม่ได้เป็นอันขาดนะคะ”ผู้อาวุโสมู่หัวเราะร่าอย่างดีอกดีใจ“โอเค ผมรู้อยู่แล้วเชียวว่าคุณเป็นเด็กดี ตอนนี้ถึงไหนแล้ว ผมจะไปที่เหล่าสวี่เดี๋ยวนี้!”“อีกครึ่งชั่วโมงก็จะถึงคฤหาสน์ของผู้อาวุโสสวี่แล้ว!”“เราอีกไม่ถึงชั่วโมงก็จะถึงแล้ว!”หลังเย่มู่มู่วางสาย ในหมายเลขบัตรแบล็กการ์ดก็มีเพิ่มขึ้นมาเจ็ดพันห้าร้อยล้าน!ว้าว~ผู้อาวุโสมู่เร็วจริง ๆ กลัวว่าเธอจะเปลี่ยนใจ จึงให้เงินก่อน!ครึ่งชั่วโมงต่อมาผู้อาวุโสมู่กับนักเรียนของเขาก็มาถึงยังคฤหาสน์ของผู
ไม่ว่าใครก็ต้องมีจุดตกต่ำกันทั้งนั้น ขอเพียงอีกหนึ่งเดือนเธอชำระตรงตามเวลาก็พอเย่มู่มู่ถอนหายใจเฮือกใหญ่หลังจากนั้น เย่มู่มู่ก็โทรหาเถ้าแก่โรงงานเสื้อเกราะกันกระสุนเถ้าแก่ได้ยินดังนั้นก็เงียบไปอยู่นาน สุดท้ายก็ตอบตกลงเนื่องจากทำธุรกิจกับเย่มู่มู่ค่อนข้างได้อย่างใจ ได้ของจ่ายเงิน พวกเขาไม่ได้ทำธุรกิจกันเป็นครั้งแรก ทว่าทำธุรกิจกันมานักต่อนักแล้วตอนนี้เย่มู่มู่เป็นลูกค้ารายใหญ่ที่สุดของพวกเขาเถ้าแก่ยินดีส่งเสื้อเกราะกันกระสุนไปที่คลังบ้านพักตากอากาศเซียนหยวนสุดสัปดาห์ ตามแผนในก่อนหน้านี้ทว่าออเดอร์หลังจากนี้ ต้องได้เงินก่อนถึงจะผลิตอีกครั้งเย่มู่มู่ตอบตกลงแบบนี้เงินในบัตรของเธอก็จะจ่ายเงินเดือนให้คนงานได้แล้วขณะเย่มู่มู่ลงมาชั้นล่าง เห็นเพียงเหวินเหลียนเยว่กำลังทำงานอยู่ว่ากันว่าจางเฉินซีไปหาลูกค้าแล้วเข้าเพิ่งได้รับเงินลงทุนมากกว่าหนึ่งหมื่นล้าน แต่ไม่รู้ว่าไปหาลูกค้าที่ไหนเย่มู่มู่ไม่วางใจ จึงวิดีโอคอลหาเขายังดีที่ เขาไปวิ่งหาลูกค้าจริง ๆ ไม่ได้ไปใช้เงินอยู่ที่ไนต์คลับเขาดีใจเป็นอย่างมาก บอกว่าเจรจากับบริษัทนำร่องด้านวิทยาศาสตร์และนวัตกรรมแห่งหนึ่งได้สำเร็
ลู่ฉิงยวนเห็นนิ้วของเย่มู่มู่สั่นเทิ้ม ขอบตาแดงก่ำ น้ำตากลิ้งไปกลิ้งมาอยู่ในเบ้าตา...เธอกัดฟันแน่นเธอถูกหลอก ถูกปิดบัง ถูกชิงไปจนเหลือแค่ชื่อบริษัท...ขอเพียงเป็นผู้ใหญ่คนหนึ่งก็ไม่สามารถรับเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเช่นนี้ได้ทั้งนั้นยิ่งไปกว่านั้นเธอเคยผ่านแรงกระแทกจากการสูญเสียพ่อแม่ไป และอยู่ตัวคนเดียวเพียงลำพังอีกด้วยลู่ฉิงยวนดันทิชชูบนโต๊ะไป“ผมรู้ว่าตอนนี้คุณเสียใจมาก แต่ผมแนะนำให้คุณแจ้งความ และแจ้งความในเมืองหลวง! ฟ้องว่าพวกเขาฉ้อโกงธุรกิจ!”“สืบสาวราวเรื่องตอนนี้ยังทัน และผมสงสัยว่าการตายของพ่อคุณ ไม่ใช่อุบัติเหตุธรรมดา ๆ ต้องเกี่ยวกับพวกเขาอย่างแน่นอน!”“ถ้าพวกเขาใช้ปัญหาการเป็นหนี้มากดดันคุณ ส่งคุณเข้าตาราง มู่มู่...ห้าหมื่นล้านไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ นะ!”“แม้เป็นผม ก็ยังไม่มีเงินสดเยอะขนาดนี้ ต้องขายอสังหาริมทรัพย์ออกเยอะมากถึงจะรวบรวมได้ครบ ตอนนี้มีแค่คุณแต่งงานกับผมเท่านั้น ผมถึงจะป้องกันคุณได้ทุกทาง!”นิ้วของเย่มู่มู่หนีบเอกสารพร้อมสั่นรัวไม่หยุดเมื่อรวมหนี้ทั้งหมดเข้าด้วยกัน มีราวมากกว่าสามหมื่นล้านมิหนำซ้ำ หนี้ยังเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องอีกด้วยตอนนี้ จ่ายไม่ได้ก
เป็นลู่ชิงยวนที่คอยทยอยกว้านซื้อหุ้นรายย่อยทุกวัน จนทำให้ตัวเองกลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่อันดับห้าได้ในที่สุดลู่ชิงยวนกล่าวต่อว่า “ยังมีอีกเรื่อง ผู้ถือหุ้นคนอื่น ๆ ต่างก็ติดต่อมาหาผม บอกว่ายินดีจะขายหุ้นในมือให้ผม ในราคาที่เป็นธรรม!”“พวกเขายักย้ายถ่ายเททรัพย์สินของบริษัทนี้ไปหมดแล้ว ทำให้มันกลายเป็นแค่บริษัทกลวง ๆ ที่มีหนี้ค่าสินค้าค้างจ่ายอยู่หลายพันล้าน!”“ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาสั่งซื้อสินค้าในนามบริษัทใหม่ แต่กลับให้ฟู่ลี่กรุ๊ปเป็นคนจ่ายเงิน!”“มู่มู่ นี่เข้าข่ายการฉ้อโกงทางธุรกิจนะ ถ้าปล่อยให้พวกเขาทำแบบนี้ต่อไป หนี้สินทั้งหมดจะตกเป็นภาระของคุณในฐานะผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุด!”“ถึงตอนนั้นหนี้มันอาจจะพอกพูนเป็นหมื่นล้าน คุณจะรับภาระไม่ไหวแน่!”“บริษัทลูกที่มีอนาคตไกลที่สุด ก็ถูกพวกเขายักย้ายถ่ายเทไปจดทะเบียนในชื่อของตัวเองแล้ว ไม่ได้เป็นบริษัทลูกของฟู่ลี่กรุ๊ปอีกต่อไป!”ลู่ชิงยวนยื่นเอกสารฉบับหนึ่งให้ ซึ่งเป็นข้อมูลเกี่ยวกับบริษัทลูกด้านพลังงานใหม่บริษัทลูกแห่งนั้นถูกพวกเขาเปลี่ยนชื่อเป็น ‘บริษัท เฉาหยาง พลังงานใหม่และเหมืองแร่ จำกัด’ แล้ว!นิติบุคคลของบริษัทคืออดีตรองประธา
เย่มู่มู่กลับมาเรียนที่วิทยาลัยอีกครั้ง แม้ว่าเหตุการณ์ที่คุณหญิงลู่ใส่ร้ายป้ายสีเรื่องพกมีดในครั้งก่อนจะกลายเป็นเรื่องใหญ่โตก็ตามแต่ก็มีผู้บริหารวิทยาลัยคอยสนับสนุนเธอ ทำให้เธอโด่งดังไปทั่ววิทยาลัยในชั่วข้ามคืนรูปถ่ายของเธอถูกนำไปโพสต์ในฟอรัมของวิทยาลัย เว็บบอร์ดต่าง ๆ รวมถึงเพจสารภาพรักนักศึกษาชายหลายคนในวิทยาลัยรู้จักเธอ ชื่อเสียงของเธอได้รับการกอบกู้จนขาวสะอาดนักศึกษาชายจำนวนมากต่างรู้สึกว่าเธอเปรียบเสมือนไข่มุกเม็ดงามที่ถูกซ่อนไว้ในวิทยาลัยแห่งนี้ถึงยังไง เพศเดียวกันมักไม่ค่อยถูกกัน พวกนักศึกษาหญิงส่วนใหญ่จึงชื่นชอบลู่ฉีหยางแต่นักศึกษาชายกลับมองว่าลู่ฉีหยางนั้นเสแสร้งส่วนเธอไม่เกรงกลัวอิทธิพลใด ๆ จัดการลู่ฉีหยางจนต้องเข้าโรงพยาบาล ทำให้คุณหญิงลู่ผูกใจเจ็บและหาทางแก้แค้นเธอตอนนี้เธอกลายเป็นคนดังคนหนึ่งในโรงเรียนไปแล้วไม่ว่าเธอจะเดินไปที่ไหน ก็มักจะมีนักศึกษาชายแอบมองอยู่เสมอหลังเลิกเรียนสองคาบเช้า หลูหมิงที่ไปนั่งฟังเลคเชอร์ห้องข้าง ๆ ก็ออกมา เตรียมจะไปกินมื้อกลางวันที่โรงอาหารกับเย่มู่มู่ทันทีที่พวกเขาลงมาชั้นล่าง ก็ถูกชายหนุ่มท่าทางเหมือนเลขานุการ สวมสูท ใส่
เมื่อเห็นภาพเหตุการณ์ตรงหน้า จ้านเฉิงอิ้นก็พอใจเป็นอย่างยิ่งแม้จะมีการเสียเลือดเนื้อและสังหารไปหลายสิบคน แต่ก็ลดความสูญเสียของจำนวนคนลงได้ต่ำที่สุดแล้วเมื่อเห็นว่าหัวหน้าอาวุโสไม่ยินยอมสวามิภักดิ์ ริมฝีปากบางก็ยกยิ้มเย็นชา “โอ้ เจ้าไม่ยินยอมสวามิภักดิ์หรือ?”หัวหน้าชรา เบนสายตาที่พร่ามัวไปยังจ้านเฉิงอิ้น ร่างกายที่เหี่ยวแห้งสั่นเทาไม่หยุด เขาไม่เต็มใจที่จะสวามิภักดิ์คู่ต่อสู้เก่าของเขา หัวหน้าเผ่าอูคู่เสียชีวิตไปแล้วหากเขานำชนเผ่าปาเอ่อร์ยอมจำนนต่อชาวฮั่น ในภายหลังจะถูกชนเผ่าอื่น ๆ ในทุ่งหญ้ามองว่าเป็นความอัปยศเขาไม่ต้องการเป็นหัวหน้าเผ่าแรกที่ยอมจำนนต่อกองทัพตระกูลจ้านจ้านเฉิงอิ้นเอามือไพล่หลังข้างหนึ่ง ยิ้มแต่ไม่พูดนานทีเดียว ริมฝีปากบางของเขาก็ขยับเล็กน้อย “ผู้ไม่สวามิภักดิ์...สังหาร!”ล่ามรีบแปลออกมาในทันทีพลธนูที่อยู่ด้านหลังจ้านเฉิงอิ้นโก่งคันธนู เงื้อลูกศรไปยังหัวหน้าเผ่าปาเอ่อร์ ขณะที่หัวหน้าเฒ่าสั่นเทา มือเท้าเย็นเฉียบเขารู้สึกหวาดกลัวต่อความตายแล้วใครจะคาดคิดว่า วินาทีต่อมา เขาก็ถูกลูกชายและผู้อาวุโสที่อยู่ข้าง ๆ กดตัวลง บังคับให้คุกเข่าลูกชายของเข
เด็ก ๆ ทุกคนถือลูกอมอยู่ในมือ บางคนถือขนมปังแผ่นหนึ่งอยู่ในมือพวกเขาล้วนว่านอนสอนง่าย กัดลูกอมไปครึ่งเม็ด หรือแบ่งขนมปังอีกครึ่งแผ่น ป้อนเข้าปากแม่!ผู้หญิงทุกคนซ่อนแป้งสาลีถุงเล็ก ๆ ไว้ในอ้อมอกเป็นทหารของกองทัพตระกูลจ้านที่เรียกพวกนางออกจากกระโจมและแจกจ่ายให้พวกเขายังบอกอีกว่า ทางนี้มีคนแจกจ่ายหญ้าแห้ง โดยรับตามจำนวนคน!ผู้หญิงกลัวว่าจะมาช้าแล้วจะไม่ได้ พวกนางจึงพาครอบครัวทั้งหมดมาด้วยความเร็วที่สุดผู้หญิงและเด็กไม่ได้เข้าไปในสนามรบ พวกเขายืนต่อแถวรับสิ่งของอยู่ด้านนอกสุดมีคนบอกว่าทุกครัวเรือนจะได้รับข้าวสารกระสอบใหญ่หนักหนึ่งร้อยชั่ง และแป้งสาลีห้าสิบชั่งหลังจากพวกนางมาถึง ได้ยินเสียงประกาศจากลำโพงขนาดใหญ่ที่วนเวียนอยู่“ยอมสวามิภักดิ์ต่อกองทัพตระกูลจ้าน เป็นพลเมืองของดินแดนกองทัพตระกูลจ้าน ทุกครัวเรือนจะได้รับข้าวสารหนึ่งร้อยชั่ง แป้งสาลีห้าสิบชั่ง เด็กหนึ่งคนจะได้รับหญ้าแห้งหนึ่งร้อยชั่ง!”“มีน้ำให้ไม่จำกัด!”“ผู้ที่ยินดีสวามิภักดิ์ โปรดเข้าแถวรับสิ่งของได้เลย!”“กองทัพตระกูลจ้านจะไม่บังคับ ผู้ที่ไม่ยินดีสวามิภักดิ์ จะไม่มีอาหาร หญ้าแห้ง และน้ำ…”เมื่อลำโพงขนาดให
ในศึกกับเผ่าหมานครั้งนี้ที่ร่วมรบกับท่านแม่ทัพใหญ่ กองทัพธงเหลืองทั้งหมดต่างสมัครเข้าร่วมแต่มีเพียงหนึ่งในสามเท่านั้นที่ได้รับคัดเลือกพวกเขาล้วนอยากได้รับรถบ้านเป็นรางวัลเป็นอย่างยิ่งทุกคนต่างฮึกเหิมราวกับม้าพยศ อยากจะรีบพรวดพราดเข้าไปในสนามรบเพื่อช่วงชิงตัดหัวศัตรูมาให้ได้ใครจะคาดคิดว่า หน่วยหน้าไม้ราชวงศ์ฉินจะเป็นฝ่ายลงมือก่อน!ฟิ้ว~เสียงลูกศรแหวกอากาศดังขึ้น หน้าไม้ราชวงศ์ฉินถูกยิงออกไป คนของเผ่าอูคู่ที่บุกเข้ามาก่อนล้มลงทั้งแถวในทันทีหัวหน้าเผ่าอูคู่ดวงตาแดงก่ำด้วยความโกรธแค้น ชักดาบใหญ่ของตนพุ่งออกมาเฉินขุยชักดาบม่อเตาออกมารับมือ ดาบม่อเตานั้นหนักยิ่งนัก เมื่อฟันลงไปเพียงดาบเดียว ก็ฟันดาบใหญ่ของหัวหน้าเผ่าจนขาดสะบั้นเป็นสองท่อนร่างกายของเขาไม่อาจรับน้ำหนักอันมหาศาลของดาบม่อเตาได้ ขาทั้งสองข้างพลันอ่อนแรง ทรุดฮวบลงไปผู้คนของเผ่าอูคู่ต่างตกตะลึงอ้าปากค้างหัวหน้าเผ่าคือยอดนักรบที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเขา ทั้งยังเป็นยอดฝีมือด้านหมัดมวย แต่กลับรับดาบไม่ได้แม้เพียงดาบเดียวแม้หัวหน้าเผ่าจะล้มลงไป แต่ใบหน้าและลำคอก็ยังแดงก่ำด้วยความเดือดดาล เขาร้องโวยวายเสียงดัง