Share

บทที่ 765

Author: มู่โร่ว
ครึ่งชั่วยามต่อมา ฮูหยินเฉินได้ก็พาเหล่าลูก ๆ มาส่งเฉินขุยด้วยดวงตาที่รื้นไปด้วยน้ำตา

อนุภรรยาทั้งสองคนร้องไห้สะอึกสะอื้น ส่งเฉินขุยอย่างอาลัยอาวรณ์

กลัวว่าเฉินขุยจะไปแล้วไม่กลับมา

ในความเข้าใจของพวกนาง สถานที่ที่ท่านเทพอาศัยอยู่คือแดนสวรรค์ มีวิชาอาคมและยาวิเศษหลากหลากชนิด สามารถทำให้มนุษย์มีอายุยืนยาวไม่แก่เฒ่า...

หากเฉินขุยถูกแดนสวรรค์ล่อลวงไป และไม่เต็มใจกลับมา

สตรีเช่นพวกนางทั้งสามคน เลี้ยงดูลูกห้าคน ควรจะทำเช่นไรดีเล่า?

เฉินขุยกลับกล่าวอย่างสบาย ๆ ว่า “วางใจเถิด ท่านเทพจะต้องให้ข้ากินอิ่มนอนหลับอย่างแน่นอน!”

“ใช่แล้วฮูหยิน ของที่ให้เจ้านำมา นำมาแล้วใช่หรือไม่?”

ฮูหยินเฉินหยิบกล่องที่ประณีตงดงามใบหนึ่งออกมา ด้านในคือเครื่องประดับที่ประดับประดาด้วยทับทิม

สร้อยคอ ต่างหู กำไลข้อมือ ปิ่นปักผม ปิ่นระย้า...ทั้งชุดจำนวนสิบแปดชิ้น

ต่อให้ตระกูลชนชั้นสูงและขุนนาง ก็เป็นสิ่งที่งดงามและล้ำค่าอย่างยิ่ง

“ท่านพี่ ใส่เครื่องประดับเอาไว้เรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ!”

“ข้านำหีบทองหยวนเป่ามาด้วยเจ้าค่ะ ท่านไปที่นั้นจำเป็นต้องมีค่าใช้จ่าย เอาติดตัวไปเถิดเจ้าค่ะ!”

เฉินขุยเปิดหีบออกมา ด้านในมีทอง
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ   บทที่ 768

    พูดจบ เขาก็โขกศีรษะด้วยเสียงที่ดังก้องและหนักแน่นเย่มู่มู่ได้สติในทันที แล้วรีบพยุงเขาขึ้นมา“เจ้า เจ้าคือแม่ทัพเฉินขุย เจ้ามาที่นี่ได้ยังไงกัน!”เฉินขุยกำลังจะอธิบาย ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องดังขึ้นมีคนหล่นลงมาที่พื้นคนที่มาในครั้งนี้เป็นสตรี นางสวมชุดกระโปรงยาวสีเขียวคราม บนศีรษะหวีเป็นมวยแบบโบราณปักด้วยปิ่นปักผมแบบเรียบง่ายเมื่อนางเห็นเฉินขุยคุกเข่าอยู่ที่พื้น กำลังเตรียมจะหัวเราะทันใดนั้นก็มองเห็นเย่มู่มู่!“คุณหนู่เย่?”เย่มู่มู่มองเห็นนางแวบแรก ก็เข้าใจได้ในทันที “หยางชิงเหองั้นหรือ?”หยางชิงเหอพยักหน้าอย่างรัวเร็ว “ใช่ใช่ใช่ ดีใจมากที่ได้พบคุณนะคะ!”เย่มู่มู่ยื่นมือออกมาเพื่อจับมือทักทายเธอเฉินขุยยืนขึ้น แล้วลองยื่นมือที่ดำคล้ำออกมาเย่มู่มู่จับมือทักทายเขาอย่างแผ่วเบา “สวัสดีค่ะ แม่ทัพเฉินขุย!”เฉินขุยใจเต้นราวกับกลอง!เขาได้จับมือกับท่านเทพ!มือของท่านเทพเชียวนะ~เธอเหมือนกับเทพธิดาอย่างไรอย่างนั้นน้ำเสียงของเธอน่าฟังยิ่งนัก ไพเราะจับใจราวกับนกขมิ้นที่ออกมาจากหุบเขาเย่มู่มู่เห็นป้าหลิวยังเป็นลมอยู่ที่หน้าประตู เธอจึงเดินเข้าไปหมายจะกดจุดเหรินจงให้กับป

  • ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ   บทที่ 767

    เย่มู่มู่กำลังโทรศัพท์อยู่ โทรศัพท์สายนี้โทรมานานมากแล้วเหวินเหลียนเยว่กับทนายความบินมาถึงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตอนที่ไปยังฟู่ลี่กรุ๊ป ถูกขัดขวางเอาไว้นอกประตูไม่สามารถเข้าไปภายในบริษัทได้เธอกำลังโทรศัพท์ไปแก้ไขปัญหานี้และจางเฉินซีที่อยู่ในเที่ยวบินหลังจากพวกเขา กำลังซื้อหุ้นของฟู่ลี่กรุ๊ปบนเครื่องบิน เพื่อดึงราคาหุ้นให้ขึ้นมาอย่างต่อเนื่องทว่าเงินทุนจำนวนสามพันล้านที่อยู่ในมือเหลืออยู่ไม่มากนักเขาบอกว่ามีคนขายหุ้นอย่างมีเจตนาร้าย ทว่าไม่สามารถต้านทานนักลงทุนรายย่อยที่เข้ามาได้ จึงถูกกลืนไปจนหมดชื่อเสียงของคุณชายตระกูลจางของเขา ยังคงมีประโยชน์ในตลาดหุ้นอยู่บ้างนักลงทุนรายย่อยแทบจะพุ่งเป้ามาที่เขาเขาเพิ่งจะเข้าสู่ตลาดหุ้น ก็ถูกพาดหัวข่าวว่าเงินลงทุนระยะสั้นของตระกูลจางเข้าสู่ตลาด และกระตุ้นความกระตือรือร้นจากนักลงทุน!เขาให้เย่มู่มู่โอนเงินเข้าไป เพื่อรับประกันว่าหุ้นจะยังคงเพิ่มขึ้นเป็นสีแดงอย่างต่อเนื่องในวันพรุ่งนี้!เย่มู่มู่โอนเงินสองพันห้าร้อยล้านให้เขา!จากนั้น เธอก็โทรศัพท์หาฮ่าวอี้ ฮ่าวอี้เพิ่งจะขับรถคุ้มกันเซิ่นอันเพื่อนำของโบราณไปขายหลังจากที่เขารับโทรศัพท

  • ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ   บทที่ 766

    หยางชิงเหอให้แท็บเล็ตไว้กับเด็กสาวเพื่อร่ำเรียนหลักสูตรระดับประถมศึกษาในยุคปัจจุบัน นางกับหยางซีจะได้เรียนด้วยกันนางขยันเรียนอย่างมาก และพยายามเป็นคนที่มีประโยชน์ต่อหยางชิงเหอสิบกว่าปีที่ผ่านมานางใช้ชีวิตท่ามกลางวิกฤตอย่างไร้จุดหมาย คนเดียวที่ทำให้นางเชื่อใจและรู้สึกปลอดภัยได้ก็คือหยางชิงเหอตอนนี้ต้องแยกจากชิงเหอช่วงระยะเวลาหนึ่ง ไม่รู้ว่าเด็กสาวจะร้องไห้จนอยู่ในสภาพไหนเมื่อใกล้จะเดินถึงหน้ากระโจมของท่านแม่ทัพใหญ่เสี่ยวเถาก็เช็ดน้ำตา แล้วนำห่อสัมภาระของหยางชิงเหอส่งให้นางแม้ว่าจะยังอาลัยอาวรณ์ ก็กัดฟันกล่าวอย่างสะอึกสะอื้นว่า “คุณหนู หากท่านมีชีวิตที่ดีอยู่ในโลกของท่าน ก็ไม่ต้องกลับมาอีกแล้วเจ้าค่ะ!”เมื่อหยางซีได้ฟังดังนั้น ก็ดึงเอาไว้พลางงร้องไห้โฮและถูกชีเหนียงรีบปิดปากไว้อย่างรวดเร็วนางกล่าวด้วยดวงตาแดงก่ำว่า “คุณหนู เข้าไปเถิดเจ้าค่ะ มีข้าอยู่ พวกเด็ก ๆ ไม่อดหรอก”หยางชิงเหอรับห่อสัมภาระไว้ พลางพยักหน้าให้กับชีเหนียงจากนั้นก็มองไปยังเสียวอู่ หลีชิง และสวีจู้ “ช่วงที่ข้าไป พวกเจ้าดูแลพวกเขาทั้งสามคนให้ดี เมื่อข้ากลับมาจะเอาของขวัญมาฝากพวกเจ้า”เมื่อสหายทั้งสา

  • ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ   บทที่ 765

    ครึ่งชั่วยามต่อมา ฮูหยินเฉินได้ก็พาเหล่าลูก ๆ มาส่งเฉินขุยด้วยดวงตาที่รื้นไปด้วยน้ำตา อนุภรรยาทั้งสองคนร้องไห้สะอึกสะอื้น ส่งเฉินขุยอย่างอาลัยอาวรณ์กลัวว่าเฉินขุยจะไปแล้วไม่กลับมาในความเข้าใจของพวกนาง สถานที่ที่ท่านเทพอาศัยอยู่คือแดนสวรรค์ มีวิชาอาคมและยาวิเศษหลากหลากชนิด สามารถทำให้มนุษย์มีอายุยืนยาวไม่แก่เฒ่า...หากเฉินขุยถูกแดนสวรรค์ล่อลวงไป และไม่เต็มใจกลับมาสตรีเช่นพวกนางทั้งสามคน เลี้ยงดูลูกห้าคน ควรจะทำเช่นไรดีเล่า?เฉินขุยกลับกล่าวอย่างสบาย ๆ ว่า “วางใจเถิด ท่านเทพจะต้องให้ข้ากินอิ่มนอนหลับอย่างแน่นอน!”“ใช่แล้วฮูหยิน ของที่ให้เจ้านำมา นำมาแล้วใช่หรือไม่?”ฮูหยินเฉินหยิบกล่องที่ประณีตงดงามใบหนึ่งออกมา ด้านในคือเครื่องประดับที่ประดับประดาด้วยทับทิมสร้อยคอ ต่างหู กำไลข้อมือ ปิ่นปักผม ปิ่นระย้า...ทั้งชุดจำนวนสิบแปดชิ้นต่อให้ตระกูลชนชั้นสูงและขุนนาง ก็เป็นสิ่งที่งดงามและล้ำค่าอย่างยิ่ง“ท่านพี่ ใส่เครื่องประดับเอาไว้เรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ!”“ข้านำหีบทองหยวนเป่ามาด้วยเจ้าค่ะ ท่านไปที่นั้นจำเป็นต้องมีค่าใช้จ่าย เอาติดตัวไปเถิดเจ้าค่ะ!”เฉินขุยเปิดหีบออกมา ด้านในมีทอง

  • ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ   บทที่ 764

    เฉินอู่ออกจากกระโจมในทันทีส่วนคนที่เหลือ เขามองไปรอบ ๆ ก็มองเห็นเฉินขุยที่สูงใหญ่กำยำ ใบหน้าเต็มไปด้วยหนวดเครา!“แม่ทัพเฉิน ข้ากังวลว่าท่านเทพจะเกิดเรื่อง หากมีใครก่อเรื่องขึ้นมา สตรีอ่อนแอเพียงคนเดียวเช่นนาง คงไม่อาจต้านทานผู้ที่สร้างปัญหาได้ อาศัยเพียงแค่หลูซีกับหลูหมิงยังไม่พอ เจ้าพาคนสักสองสามคนไปปกป้องท่านเทพในยุคปัจจุบัน!”มั่วฝานผุดลุกขึ้นมาในฉับพลัน แล้วยืนอยู่เบื้องหน้าเฉินขุย“ข้า ข้า...ข้ามีบัตรประชาชน มีทะเบียนบ้าน ข้าไป!”เฉินขุยดึงเขากลับมาในทันที “ท่านแขนขาเล็ก สามารถต้านทานคนได้ไม่กี่คน ไม่เคยได้ยินหรือไรว่าเมื่อไม่จ่ายค่าจ้างคนงาน ก็จะเริ่มเกิดการก่อจลาจลน่ะ?”“ท่านไปได้งั้นหรือ? หากข้าไป ข้าคนเดียวสามารถต้านทานได้สิบคน ไม่สิ หนึ่งร้อยคนเลย!”หยางชิงเหอก็อยากกลับไปที่ยุคปัจจุบันเช่นกัน เธอมาที่ยุคโบราณได้สิบกว่าปีแล้ว ไม่รู้ว่ายุคปัจจุบันเปลี่ยนแปลงไปเช่นไรแล้วบ้างเวลาของยุคปัจจุบันคือสิบปีเหมือนกันหรือไม่?พ่อแม่ของนางคิดว่านางหายตัวไป จะต้องร้อนใจเป็นแน่นางเป็นลูกสาวคนเดียว ระยะเวลาสิบปีที่พ่อแม่อยู่อย่างเป็นห่วง พวกท่านจะสามารถผ่านพ้นไปได้หรือไม่?เธอก

  • ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ   บทที่ 763

    มั่วฝาน หยางชิงเหอ เฉินอู่ และซ่งตั๋วที่อยู่ด้านหลังของเฉินขุย หรือแม้กระทั้งหวังเซิ่งก็ล้วนแต่ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ เพื่อดูตัวอักษรที่อยู่บนกระดาษดวงตาทั้งสองของเฉินขุยเบิกกว้างราวกับกระดิ่งทองแดง พลางถามด้วยเสียงที่ตรงไปตรงมาว่า “ท่านแม่ทัพ นะ นี่มัน...”“ท่านเทพจะแต่งงานแล้วหรือขอรับ? จะแต่งงานกับคุณชายที่หมั้นหมายกันตั้งแต่อยู่ในครรภ์งั้นหรือ?”ทุกคนต่างก็สับสนในทันที~ท่านเทพกำลังจะแต่งงาน?ไม่รู้เรื่องเลย!ไม่เคยได้ยินมาก่อน!สำหรับพวกเขาแล้วท่านเทพนั้นทั้งลึกลับและห่างไกล ถึงแม้มั่วฝานจะเคยเห็นเย่มู่มู่ และรู้ว่านางกำลังศึกษาอยู่ และยังเป็นเพียงนักศึกษาผู้หนึ่งเท่านั้นในความเข้าใจของเขาที่อาศัยอยู่ในยุคปัจจุบันมาหนึ่งเดือน นักเรียนจะออกเรือนได้อย่างไรกันเล่า?มั่วฝานกล่าวถาม “เกิดอันใดขึ้นกันแน่?”หวังเซิ่งเห็นว่ามีกระดาษสองสามแผ่นอยู่บนเศษไม้หักที่อยู่บนพื้น จึงหยิบขึ้นมาแล้วส่งให้แก่พวกเขาพวกเขาหยิบไปปัดฝุ่นออก แล้วอ่านทีละแผ่น หน้าของทุกคนต่างก็เปลี่ยนสีท่านเทพเกิดเรื่องแล้วงั้นหรือ?ถูกคนชั่วหลอกลวง แบกรับหนี้สินจำนวนมหาศาลเป็นหนี้ธัญพืชกว่าสามพันล้านชั่ง~ต

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status