LOGINShare
ตอนที่41 กระโจมแดง2
Last Updated:
2025-09-26 12:06:32
Latest chapter
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ตอนที่42 แผนนารีพิฆาต1
ค่ายหน้าด่านเทียนเหมินนับแต่ลี่เซียนหายตัวไปราวล่องหน เย่เสียเป็นห่วงมาก ถึงขนาดกินไม่ได้นอนไม่หลับเลยสักวันนางออกตามหาอีกฝ่ายไปทั่วค่ายทหาร ถามคนนั้นคนนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า กระทั่งทุกคนเอือมระอาไม่อยากสนทนาต่อคำ“หึ! แค่คณิกาหายไปคนหนึ่ง จะอะไรนักหนา คงหนีตามบุรุษคนใหม่ไปแล้วกระมัง”“ไอ๋หย่า ท่านอ๋องไม่อยู่แค่ไม่กี่วัน นางกลับไร้ยางอาย หนีตามชายอื่นไปรึ?”“ย่อมใช่! คณิกาชั้นต่ำเช่นนั้นจะเป็นอื่นได้หรือ?”“อา...ชั่วช้ายิ่งนัก”“หึ! มหาบุรุษเช่นท่านอ๋อง จะหาสาวงามคนใหม่เมื่อใดย่อมได้ทั้งนั้น คณิกาไร้ฐานะเช่นเจ้าจะเดือดร้อนไปไย”“ไปไกลๆ เลย ข้าไม่อยากเสวนากับสตรีชั้นต่ำ”ถ้อยวาจาต่อขานรุนแรงเหล่านั้นคือทหารหญิงกลุ่มหนึ่งซึ่งเย่เสียเดินเข้ามาหาแล้วถามอย่างอ่อนน้อมแท้ๆและนางยิ่งมิใช่สตรีอ่อนแอ “ข้าถามหาคน ไม่เห็นก็บอกแค่ไม่เห็น เหตุใดต้องด่าทอว่าชั้นต่ำด้วย ข้าที่เป็นคณิกาก็เพราะเลือกเกิดไม่ได้ มิใช่อยากเป็นสักนิด พวกเจ้าเลือกเกิดได้หรือไร หากเลือกเกิดได้ไยไม่ไปเกิดเป็นองค์หญิงหรือเจ้าครองแคว้นเล่า จะได้ไม่ต้องมายืนยามให้แดดเผาเช่นนี้ หน้าดำยิ่ง อัปลักษณ์นัก”ทหารหญิงทั้งสามพลันเบิกตาโพลง
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ครอบครอง
อ๋องหนุ่มถามเสียงทุ้มพร่า “พร้อมแล้วหรือยัง? หืม...”ลี่เซียนไม่ได้ตอบคำถามนั้นเพราะยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าใด หากแต่ไม่เคยคิดปฏิเสธวงแขนอบอุ่นคู่นี้อยู่แล้วหญิงสาวเหม่อมองใบหน้าของชายหนุ่มที่ขยับอยู่ใกล้ๆ พลันคิดถึงสัมผัสที่เคยได้รับจากเขาหลายวันมาแล้วที่ต้องห่างกันหลายวันแล้วที่เขามิได้จุมพิตนาง…มือเรียวงามค่อย ๆ เอื้อมขึ้นจับกดศีรษะของคนเหนือร่างให้ก้มหน้าลงมาประกบเข้าหาริมฝีปากของนางอย่างเว้าวอน เนตรงามเปล่งประกายวาบหวามแน่นอนว่าถังไห่เฉิงไม่คิดปฏิเสธ มุมปากหยักยิ้มอบอุ่น ก่อนจรดกลีบปากประทับจูบนางใต้ร่างอย่างอ่อนโยนใบหน้าหล่อเหลาค่อยๆ ขยับเบี่ยงเอียงช้าๆ ริมฝีปากละเลียดขบเม้มหยอกเอินหวิวแผ่ว ไล้เลียปลายลิ้นหยอกเย้าจนมีเสียงครางเบาๆ ผ่านลำคอนางลี่เซียนยามนี้รู้สึกแปลกพิกล นางกำลังความรู้สึกดีระคนวาบหวิวสยิวซ่าน จึงแอบอมยิ้มแม้กำลังถูกจุมพิตรุกล้ำคลอเคล้า ดวงตางามที่หลับพริ้มยังตีวงโค้งดั่งเสี้ยวจันทร์ถังไห่เฉิงเห็นเช่นนั้นจึงอดมิได้ที่จะอมยิ้มตาม เขาค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกเพื่อเย้านาง “เจ้าคงชอบมากกระมัง”แม่นางน้อยพยักหน้า “แน่นอน...ข้าชอบท่าน”อ๋องหนุ่มแสร้งถามยียวน “ชอบตรงไหน?
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ตอนที่41 กระโจมแดง2
ไม่นานก็ได้เห็นภาพนับตั้งแต่ถังไห่เฉิงเป็นหนุ่มน้อยวัยสิบสามปีจนบัดนี้อายุสิบแปดปี ถูกสตรีหมายปองนับไม่ถ้วน หลายครั้งยังถูกบิดามารดาของพวกนางวางแผนร้ายนานัปการ เพื่อแต่งงานผูกสัมพันธ์หวังครอบครองมหาบุรุษแห่งต้าถังไม่ว่าจะเป็นการวางยาปลุกกำหนัด แผนนารีพิฆาตหมายมาดให้บุรุษเพลี่ยงพล้ำ กำยานลงยันต์ บริกรรมคาถาชั่วช้า เมื่อไม่นานมานี้ยังถูกนักพรตนอกรีตใช้วิชามารภาพมายาลวงตา ที่แท้ก็เช่นนี้ ใครๆ ก็อยากได้เขาเป็นสามีมากมายปานนั้น จนต้องสวมหน้ากากตลอดเวลา ช่างน่าอนาถเหลือเกินหากเอ่ยตามจริง สิ่งที่เซียงซิ่นทำอยู่ล้วนเป็นการผูกมัดถังไห่เฉิงไม่ต่างกัน กระนั้นเขาเพียงตอบเสียงเย็น“รุ่ยอ๋องโปรดวางใจ วันนี้เป็นวันดีที่ร้อยปีมีครั้ง ข้าพร้อมส่งข่าวถึงมารดาของเจ้าผ่านนิมิตและนางย่อมยินยอมในไม่ช้า”กล่าวจบชายชราผู้ทำตัวเป็นเทพจันทรารีบหลับตาแน่นกว่าเดิมเพื่อล่องนิมิตทันที มิให้เสียเวลาแห่งการเข้าหออันล้ำค่าเสียงสนทนาเป็นอันยุติเมื่อได้บทสรุปเป็นที่พอใจการแต่งงานถือว่าถูกต้องสมบูรณ์ไม่เป็นการผิดประเพณีหรือละเลยบุพการีย่อมใช้ได้ เหลือแค่กลับวังหลวงแล้วแต่งตั้งพระชายาตามจารีตให้ถูกต้องถูกทำนองคลอง
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ตอนที่41 กระโจมแดง 1
มวลผกาหลากสีหรือจะสู้ความงามหนึ่งเดียวแห่งนารีดวงตะวันลอยเด่น สาดแสงแรงกล้า ส่องสะท้อนผืนไพร รอบกายคือมวลพฤกษาเขียวขจี ตรงหน้ามีแม่นางน้อยวัยสดใส ดวงเนตรกลมเปล่งประกายแวววาว ดวงหน้าเผยความมีชีวิตชีวา กลีบปากสีชมพูแย้มยิ้มละมุนทั้งดูอบอุ่นหวานนุ่มน่าสัมผัสชั่วขณะกำลังยั้งใจอันรุ่มร้อนแทบบ้าคลั่งดุจคลื่นทะเลปั่นป่วนต่อภาพยั่วยวนของหญิงสาวตรงหน้า บนฟากฟ้ากลับมีเสียงทุ้มนุ่มเยือกเย็นแว่วดังมากับสายลม“ก่อนออกจากป่าปลีกวิเวก จงทำสิ่งที่ควรทำเสียก่อน”เจ้าของเสียงคือปรมาจารย์เซียงซิ่นถังไห่เฉิงเลิกคิ้วสูงเมื่อได้ยินลี่เซียนเองก็ได้ยิน นางแหงนหน้ามองบนฟ้าเบิกตาใส ถามกลับไปว่า “ทำสิ่งใด?”คำตอบคือกระโจมสีแดงมงคลหนึ่งหลังผุดขึ้นกลางเวหา ก่อนลอยลงต่ำมาอย่างช้าๆ หยุดตรงเบื้องหน้าระยะสายตาของสองชายหญิงผ้าม่านเปิดออกกว้างเผยให้เห็นเตียงนอนสีแดงด้านใน ไม่ไกลยังมีถังไม้ขนาดใหญ่พร้อมน้ำอุ่นโรยกลีบบุปผามีควันม้วนโชยเอื่อย อบอวลด้วยกลิ่นหอมของมวลไม้กฤษณาผนังผ้าแขวนภาพยวนยางและภาพวสันต์ตลอดแนว ตรงกลางจุดเทียนหงส์คู่มังกรสว่างไสวทั่วกระโจมประทับอักษรมงคลซังฮี้[1]เอาไว้อย่างโดดเด่นแสงสีขาวทอดยาวเก
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ตัวตนนาง
ความเงียบสงัดราวสุสานพลันโอบล้อมทำลายล้างความสวยงามตระการตาของกระโจมเงินเมื่อแม่นางน้อยช่างก้าวร้าว…ลี่เซียนยังคงงอแงโวยวายเสียงสั่น “โชคชะตาเป็นของข้า วาสนาของข้ายิ่งมิใช่สิ่งที่ปรมาจารย์อย่างท่านคิดจะตัดก็ตัดได้”นางลอยตัวมาเกาะแผ่นหลังของถังไห่เฉิง แนบเนินเนื้อนุ่มนิ่มสนิทสนม ตวัดวงแขนกอดคอแกร่งแน่น ก่อนตะโกนลั่น“ข้าเป็นสตรีของเขา พรหมจรรย์ของข้าให้เขาครอบครองก็จบปัญหาแล้ว ท่านจะเดือดร้อนไปไย กลับไปลอยตัวของท่านต่อเถอะ อย่ามายุ่งกับข้า”“...”ลี่เซียนซุกใบหน้าเล็กลอบเช็ดน้ำตากับแผ่นหลังกว้าง พลางยกเรียวขารัดเอวสอบแน่นทั้งแขนทั้งขาเสมือนบ๊ะจ่างเกาะบนตัวบุรุษไม่คิดปล่อยเซียงซิ่นลอบกลืนน้ำลายลงคอเบาๆ ในขณะที่ถังไห่เฉิงสำลักลมหายใจจนหน้าแดงก่ำใบหูขึ้นสีระเรื่อไปทั้งแถบแล้วการเจรจาของบุรุษทั้งสองที่ใกล้เปิดศึกรอมร่อจึงปิดฉากฉับพลันด้วยเสียงร่ำไห้อันเกรี้ยวกราดของแม่นางน้อยไปเช่นนั้นหลังจากใช้เวลาครู่ใหญ่เพื่อช่วยกันปลอบประโลมดรุณีนางน้อยจนหยุดร้องไห้ถังไห่เฉิงจึงประสานมือคารวะกล่าวขอบคุณผู้อาวุโสที่ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของลี่เซียนอยู่หลายประโยค เพลิงโทสะในแววตาคมล้วนมลายหายไป คง
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ เทพโอสถ3
เซียงซิ่นร่ายเวทเสกผลไม้รสเลิศหลายชนิดวางลงบนจานหยกขาวส่งให้ถังไห่เฉิงแล้วกล่าวต่อ “แต่สิ่งที่เหนือคาดการณ์คือครั้งที่ปรมาจารย์เซียนหย่งสือดึงวิญญาณของศิษย์พี่ซานซาน ยามนั้นกลับมีวิญญาณของสตรีนางน้อยติดร่างแหถูกดึงไปด้วย นางจึงต้องถูกขังอยู่ในกำไลหยกลายครามนานหลายร้อยปี ท้ายที่สุดยามนี้นางได้กลายเป็นเหรินเซียนผู้สูงส่งบนแดนมนุษย์ และพรหมจรรย์ของนางยังเป็นที่ต้องการของนักพรตนอกรีต”ถ้อยวาจาช่วงท้ายของชายชราชุดขาวทำถังไห่เฉิงรู้สึกร้อนรุ่มอย่างมิอาจควบคุม หัวใจดิ่งวูบทันใดเขาชะงักเล็กน้อยก่อนพยายามสงบสติอารมณ์ของตนลงแล้วเลื่อนป้านชาไปรินน้ำชาส่งให้ท่านผู้เฒ่าอีกครั้ง ก่อนนั่งฟังด้วยท่าทางนิ่งสงบดุจเดิม หากแต่แววตากลับสั่นไหวไม่หยุดแล้วเซียงซิ่นกล่าวต่อ “ใต้หล้าทั่วแดนย่อมมีคนดีคนชั่วปะปน นักพรตก็คน ยามฝึกฝนย่อมมีเลวร้ายแอบแฝงมิอาจข้ามผ่านได้ เช่นนั้นเพื่อความปลอดภัยแห่งเหรินเซียน ข้าจึงมีหน้าที่มารับนางกลับไปยังที่ที่นางจากมา”ใบหน้าหล่อเหลาฉายแววดุดัน ถังไห่เฉิงขบกรามกรอด ริมฝีปากบางเม้มแน่นเป็นเส้นตรงนี่ล่ะ! ลางสังหรณ์ที่เขากำลังกลัวเซียงซิ่นยกถ้วยน้ำชาขึ้นดื่มด้วยท่าทางสำรวมเยือก
You may also like
ย้อนรักทวงแค้น
วิ๋นเจิง227.4K viewsภรรยามิหวนคืน
ไห่ถาง14.8K viewsพระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง
นางสาวซินหยู่153.8K viewsหลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
เชี่ยเก้อจวี๋จื่อ233.5K viewsมารดามือใหม่ของนางร้ายอันดับหนึ่ง
มิณิณ/ชงฉีป๋อซาน7.3K viewsเพียงเพราะข้าเป็นบุตรอนุ ถึงได้รับบทร้ายหรือ
l3oonm@4.3K viewsเมื่อต้องกลายเป็นนางร้ายในนิยายที่แต่ง
Lailafun / เฉิงเอ๋อร์ / มอ.อาร์.ยอ4.5K viewsนางร้ายอย่างข้าขอลาไปก่อน
Lovedee875 views
