Share

EP 12/6 ร้าวราน

last update Last Updated: 2025-06-20 13:00:30

“เดี๋ยวค่ะ บอสจะไปไหนคะ” ถามเขาหน้าตาตื่น อะไรของเขากันล่ะ มาจูบเธอ กอดเธอ แล้วจะหนีไปดื้อๆ อย่างนี้เนี่ยนะ

“ขอโทษนะครับคุณตะวัน ขอโทษจริงๆ” เอ่ยขอโทษขอโพยแล้วรีบกลับมายังห้องโถงกลางบ้าน เจอเวนิสาวิ่งลงมาจากชั้นสองพร้อมกับประเป๋าถือของหล่อนพอดี มีเพื่อนของเจ้าหล่อนอีกคนเพิ่งเดินออกมาจากห้องของตัวเองที่ชั้นล่าง

“อะไรกันยัยวี วิ่งตึงตังเชียว”

เจ๊หวานท้วง แต่เวนิสาไม่ตอบ พยายามอย่างยิ่งในการอดกลั้นหยดน้ำตา

“วี! เธอจะไปไหน คุยกันก่อน ขอร้อง...” ศศินอยากจะบ้าตาย อยากให้เวนิสาโวยวายให้รู้แล้วรู้รอด ทุกคนจะได้รู้ความจริงกันไปเลย

“อย่าทำแบบนี้สิคะ” บอกเขาเสียงเรียบเย็นแต่ดวงตาเอ่อนองหยดน้ำตา แล้วในที่สุดมันก็ไหลออกมา

“เธอนั่นแหละจะหนีไปไหน” เขาถามเสียงร้อนรน

เจ๊หวานเริ่มหนักอกหนักใจในสถานการณ์ ส่วนรวีกานต์ยังมึนงงด้วยไม่รู้เรื่องด้วย

“เปล่าหนีค่ะ เอ่อ...ฉันจะแวะไปหาแม่หน่อย เดี๋ยวมานะ พวกแกกินกันไปก่อน” หันไปบอกแล้วปาดน้ำตาเร็วๆ

รวีกานต์ใจคอไม่ดี

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • พระจันทร์สองใจ   EP 12/7 ร้าวราน

    “แล้วสองคนนั้นเป็นยังไงบ้างคะ ยัยวีมีท่าทางว่าจะท้องบ้างไหม”“ยังเลยคุณวรรณ แต่เริ่มเข้ากันได้ดีแล้ว หนูวีเองก็ดูสดใสมากกว่าแต่ก่อน อีกไม่นานเราคงได้หลานสมหวังแน่ๆ หึๆๆ”“ขอให้จริงเถอะนะคะ ฉันน่ะ เจอเรื่องวุ่นวายใจมาเยอะ ถ้าได้เห็นหน้าหลานคงชื่นใจ โอย...อยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆ จังเลย”น้ำตาของเวนิสาหล่นร่วงราวฝนห่าใหญ่ นี่เธอ...ไม่ได้ป่วยหรอกหรือ!? แล้วเรื่องซีสต์ที่เป็นล่ะ เรื่องเอกสารจากโรงพยาบาลที่มารดาเอามายืนยันล่ะ มันหมายความว่าอย่างไร!ความคิดของเวนิสาตีวนอยู่ในสมองน้อยๆ ยิ่งกว่าความโกรธเคืองคือความเสียใจ พายุแห่งความผิดหวังกำลังถาโถมเข้ามาในอกเธอ อัดแน่นอยู่ในนั้นราวกับหมอนใบเท่าฝ่ามือที่ถูกยัดนุ่นใส่จนใหญ่บอลลูน แต่ความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลนั้นไม่อาจแสดงออกมา มันเจ็บจนจุก เจ็บแน่นอยู่แต่ข้างใน ศศินเดินเฉียดร่างเธอเข้าไปในห้องรับแขก ไอร้อนที่แผ่จากร่างเขาเหมือนพร้อมจะเผาทุกสิ่งที่อยู่ในนั้น เสียงพูดคุยกันยุติลงในนาทีที่เขาเดินเข้าไป ความเงียบงั้นดังกระหึ่มขึ้นราวกลองศึกที่ถูกตีด้วยขนนก เธอเดินตามเขาไปเหมือนโดนยาสั

  • พระจันทร์สองใจ   EP 12/6 ร้าวราน

    “เดี๋ยวค่ะ บอสจะไปไหนคะ” ถามเขาหน้าตาตื่น อะไรของเขากันล่ะ มาจูบเธอ กอดเธอ แล้วจะหนีไปดื้อๆ อย่างนี้เนี่ยนะ“ขอโทษนะครับคุณตะวัน ขอโทษจริงๆ” เอ่ยขอโทษขอโพยแล้วรีบกลับมายังห้องโถงกลางบ้าน เจอเวนิสาวิ่งลงมาจากชั้นสองพร้อมกับประเป๋าถือของหล่อนพอดี มีเพื่อนของเจ้าหล่อนอีกคนเพิ่งเดินออกมาจากห้องของตัวเองที่ชั้นล่าง“อะไรกันยัยวี วิ่งตึงตังเชียว”เจ๊หวานท้วง แต่เวนิสาไม่ตอบ พยายามอย่างยิ่งในการอดกลั้นหยดน้ำตา“วี! เธอจะไปไหน คุยกันก่อน ขอร้อง...” ศศินอยากจะบ้าตาย อยากให้เวนิสาโวยวายให้รู้แล้วรู้รอด ทุกคนจะได้รู้ความจริงกันไปเลย“อย่าทำแบบนี้สิคะ” บอกเขาเสียงเรียบเย็นแต่ดวงตาเอ่อนองหยดน้ำตา แล้วในที่สุดมันก็ไหลออกมา“เธอนั่นแหละจะหนีไปไหน” เขาถามเสียงร้อนรนเจ๊หวานเริ่มหนักอกหนักใจในสถานการณ์ ส่วนรวีกานต์ยังมึนงงด้วยไม่รู้เรื่องด้วย“เปล่าหนีค่ะ เอ่อ...ฉันจะแวะไปหาแม่หน่อย เดี๋ยวมานะ พวกแกกินกันไปก่อน” หันไปบอกแล้วปาดน้ำตาเร็วๆรวีกานต์ใจคอไม่ดี

  • พระจันทร์สองใจ   EP 12/5 ร้าวราน

    “อ่าครับ ผมอยู่หน้าปากซอยแล้วนะ” ปลายสายบอก เขามาตามที่อยู่ที่รวีกานต์บอกไว้ให้แช็ตไลน์ส่วนตัว“อ้อ...บอสขับตรงเข้ามาเลยค่า ถ้าเจอบ้านแล้วก็เปิดรั้วเข้ามาเลย ไม่ได้ล็อกค่ะ เข้ามานั่งรอข้างล่างได้เลยนะคะ เพื่อนฉันก็อยู่ ฉันแต่งตัวยังไม่เสร็จเลยค่า” รวีกานต์เอ่ยเล็กเสียงน่ารักด้วยอยากให้เขาเห็นใจ ความสวยของเธอต้องเป็นหนึ่งในวันนี้“ตามสบายเลยครับ งั้นถ้าถึงแล้วผมขอเข้าไปรอในบ้านนะ ข้างนอกนี่แดดยังร้อนอยู่เลย”“ค่า ตามสบายเลยนะคะ จะลงไปในห้านาทีค่า” บอกคนปลายสายแล้วยิ้มหวาน บอสกำลังจะมาแล้วนะ อา...ตื่นเต้นจัง“เลิกทำหน้าเคลิ้มฝันแล้วชิมพันซ์ให้ที ถ้าเมรีขี้เมาอย่างหล่อนไม่ชิม มันคงไม่ผ่าน”“แหม...เจ๊ก็ เห็นฉันเป็นพวกขี้เหล้าเมายาไปได้”“แล้วไม่จริงเหรอ ในบ้านนี้หล่อนดื่มเก่งที่สุดแล้ว เอาไป!”หวืด!เจ๊หวานยื่นแก้วให้รวีกานต์ แต่ยื่นแรงไปนิด สาวเจ้ารับไม่ทัน ตำแหน่งของแก้วเลยไม่ได้สมดุลกับอุ้งมือ น้ำพันซ์สีสวยเลยหกใส่ชุดสีขาวของรวีกานต์เกือบครึ่งแก้

  • พระจันทร์สองใจ   EP 12/4 ร้าวราน

    “เจ๊! มาผสมน้ำพันซ์ให้หน่อย ใกล้จะหกโมงแล้ว เดี๋ยวไม่ทัน”เวนิสาร้องบอกจากครัวเล็กในตัวบ้าน จัดการเอาเค้กที่เตรียมไว้ออกมาวางบนถาดแล้วปักเทียนให้เรียบร้อย เธอยังต้องทำซอสราดสเต๊ก กะว่าจะทำให้เสร็จก่อนศศินมาเจ๊หวานเดินบิดสะโพกเข้ามาในส่วนของห้องครัว แลหาเหล้าบนชั้นวางแล้วเอาลงมาเปิด เจ๊เทส่วนผสมลงในอ่างแก้วใบใหญ่ตามที่เวนิสาบอก“แล้วยัยเจ้าของวันเกิดมันคิดจะลงมาช่วยไหมเนี่ย”เจ๊คนสวยเริ่มงอน ด้วยว่าตัวเองกับเวนิสาง่วนอยู่กับการจัดโต๊ะเก้าอี้ทั้งเตรียมอาหารมาตั้งแต่หลังมื้อเที่ยงแล้ว แต่รวีกานต์ยังเอาแต่หมกตัวอยู่ในห้องทั้งวัน“ช่างเถอะเจ๊ เราทำกันสองคนก็ได้ วันนี้วันเกิดนาง ให้นางแต่งสวยไปเถอะค่า” ว่าแล้วยิ้มหวาน วงหน้างามมันแผล็บเพราะอยู่ในครัวมาหลายชั่วโมง วันนี้มีสเต๊กเนื้อแกะของโปรดรวีกานต์เป็นนางเอก อย่างอื่นที่ทำเพิ่มก็พร้อมแล้ว คิดว่าน่าจะพอรับประทานสำหรับสี่คน เธอคิดว่าอีกสักครึ่งชั่วโมงค่อยไปอาบน้ำแต่งตัว ตอนนั้นศศินคงมาถึงพอดี“แล้วหล่อนเป็นไงบ้างยะ สบายดีไหม ไม่ค่อยได้เจอกันเลย&rdquo

  • พระจันทร์สองใจ   EP 12/3 ร้าวราน

    ในตอนนี้ แม้ยังไม่รู้ว่าเวนิสาคิดกับเขาอย่างไร แต่หัวใจของเขา เหมือนจะกลายเป็นของหล่อนไปแล้ว มันไม่ค่อยคิดถึงตัวเองเลย คอยแต่จะคิดถึงเวนิสา คิดถึงใบหน้างามกับดวงตาแสนเศร้าคู่นั้นที่พยายามถามไถ่ความรู้สึกของหล่อนในเรื่องเขากับรวีกานต์ นั่นเพราะอยากมั่นใจว่าเวนิสามีใจให้เขาบ้าง มิใช่เห็นเขาเป็นเพียงพ่อพันธ์ที่มีไว้ปั๊มลูก แต่จนแล้วจนรอด แม่ตัวแสบก็บ่ายเบี่ยงเลี่ยงหลบ ไม่ยอมบอกให้เขารู้สักที“ถ้าเธอไม่พูดออกมา แล้วฉันจะรู้ได้ยังไง ฉันคงเป็นผู้ชายโง่ๆ ที่อยากได้ยินคำว่ารักจากคนที่ฉันรัก เธอ...พูดมันออกมาได้ไหมเวนิสา เพราะฉัน...ก็อยากพูดคำนั้นเหมือนกัน” พูดเองเออเองกับของสองสิ่งในกล่องสวย ก่อนจะดันมันลงในลิ้นชักเล่นเดิม “อยู่ในนี้ไปก่อนแล้วกันนะ” เอ่ยแล้วยิ้มบางๆ ได้ยินเสียงเปิดประตูห้องแต่งตัวออกมา เขารีบล็อกลิ้นชักนั้นด้วยกุญแจที่มีเวนิสามองศศินแปลกๆ เหมือนว่ามีแววอ่อนหวานรายล้อมรอบกายเขา ดวงตาคู่นั้นดูอ่อนโยนน่าจดจ้อง และมันยิ่งน่ามอง ยามเมื่อเขาชี้ไปยังกล่องกระดาษใบใหญ่ที่วางอยู่ปลายเตียง เธอเดินไปหามัน เปิดฝากล่องขึ้น แล้วดวงตา

  • พระจันทร์สองใจ   EP 12/2 ร้าวราน

    “งั้นก็คบกับเธอสิคะ” จู่ๆ เปลือกตาบางของเวนิสาก็เลิกขึ้นพร้อมกับเสียงเครือๆ ที่คล้ายตัดพ้อต่อว่า เธอฝืนยิ้มยินดีส่งให้แต่หัวใจปวดร้าวระบม“เอ้า...ไม่ได้หลับเหรอ”“ก็คงจะหลับ ถ้าพี่ไม่มาบ่นแง้วๆ ข้างหูฉัน” บอกแล้วจ้องหน้าคนที่นั่งอยู่ข้างเก้าอี้“งั้นเหรอ” ตอบแล้วลุกขึ้นยืน ไม่มีประโยชน์จะแก้ต่างในเมื่อถูกจับได้ขนาดนี้ ตีหน้ามึนทำไม่รู้ไม่ชี้ไปก็แล้วกัน“ถ้าอยากขอโทษก็ขอโทษสิคะ ฉันจะได้นอนซะที วันนี้เพลียมากเลย” บอกแล้วจะหันหลังให้แต่ถูกคนตัวโตช้อนร่างขึ้นสู่วงแขนหวืด...“เอ๊ะ...อะไร! ปล่อยนะ”“ไปนอนเตียงจะได้สบายๆ”เวนิสาคร้านจะต่อกร อยากทำอะไรก็ทำเถิด เธอเพลียร่างเกินจะกล่าวแล้วชายหนุ่มวางร่างหญิงสาวลงอย่างเบามือ หล่อนดูอ่อนแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่ด่าไม่ว่าเขาด้วยที่อุ้มหล่อนมา ปกติต้องส่งเสียงแวดๆ โวยวายบ้างล่ะหากเขาทำเรื่องขัดใจ“เธอ...อยากให้ฉันคบกับตะวันเหรอ” ถามเมื่อเอนกายลงนอนเคียงข้างเวนิสาเรียบร้อย หล่อนห

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status