LOGINShare
บทที่ 118
Latest chapter
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 1248
เซี่ยหย่วนเบิกตากว้างขึ้นมาทันที จ้องเขม็งไปยังดาบที่ปักอยู่กลางอกของตน ร่างกายสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว“ขะ ข้าเป็นผู้บัญชาการกองทหารรักษาพระองค์ จะ เจ้าจะฆ่าข้าไม่ได้...”จนถึงตอนนี้ เขายังเน้นย้ำถึงฐานะของตนเองอยู่หลินเย่ว์สีหน้าเคร่งขรึม “ในฐานะทหารรักษาพระองค์ ควรจะถือหอกปกป้ององค์เหนือหัว มอบชีวิตเพื่อแผ่นดิน แต่เจ้าที่เป็นถึงผู้บัญชาการกองทหารรักษาพระองค์ ยังกล้าทรยศหักหลัง ทำผิดฐานกบฏ ฟ้าดินย่อมไม่อาจให้อภัย!”สิ้นเสียง ดาบยาวก็ถูกดึงออกโลหิตพุ่งกระเซ็นราวกับย้อมใบไม้เหล่านั้นให้กลายเป็นสีแดงฉานเซี่ยหย่วนเซถอยไปสองก้าว มือกุมบาดแผลกลางอกแน่น “ขะ ข้าถูกบังคับ ฮองเฮาข่มขู่ข้า ข้า... ข้าถูกบังคับจริงๆ...”ไม่ทันขาดคำ ดาบในมือหลินเย่ว์ก็ฟาดฟันลงมาอีกครั้งเซี่ยหย่วนยังไม่ทันตั้งตัว ก็เห็นแขนซ้ายของตนขาดตกลงไปบนพื้นมองเห็นนิ้วยังขยับกระตุกอยู่ เขาจึงรู้สึกถึงความเจ็บปวดในภายหลัง ร้องออกมาด้วยเสียงแผดเผาใจหลินเย่ว์ไม่เกิดความเวทนาแม้แต่น้อย ฟันดาบอีกครั้ง แขนขวาของเซี่ยหย่วนก็ขาดสะบั้นตามไป หลินเย่ว์ดวงตาแดงก่ำ เต็มไปด้วยความเคียดแค้น “วันนั้น ตอนเจ้าฟันแขนบิดาข้าทิ้ง เจ
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 1247
คำพูดนั้นเอ่ยออกมาไม่ทันไร เสียงสะอื้นเจ็บปวดก็หลุดออกจากลำคอของหลินเย่ว์โดยไม่รู้ตัวความทรงจำอันแสนเจ็บปวดถาโถมเข้ามาราวกับคลื่นทะเล ค่อยๆ กลืนกินเขาไปทีละน้อย...เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าพ่อแม่ของตนจะตายเช่นนี้แต่ก็ไม่อาจไม่เชื่อชายหนุ่มร่างใหญ่ร้องไห้ออกมาแทบขาดใจ เสียงร้องสะอื้นน่าสะเทือนใจจนชายชราข้างๆ ยังต้องยกมือปาดน้ำตาซ้ำแล้วซ้ำเล่าแม้แต่ฉู่จืออี้เอง ดวงตาก็แดงระเรื่อขึ้นมาไม่รู้จะปลอบอย่างไรได้ เขาจึงได้แต่ตบไหล่หลินเย่ว์เบาๆหลินเย่ว์เหมือนเพิ่งได้สติว่าข้างกายยังมีคนอยู่ เขาค่อยๆ หันหน้าไปมองฉู่จืออี้ จากเสียงร้องไห้ที่ยังสะอึกสะอื้นนั้น ก็ฝืนบีบคำพูดออกมาทีละคำ“อย่า อย่าบอกเนี่ยนเนี่ยน... นาง... นางรับไม่ไหวแน่”จะให้บอกนางได้อย่างไร ว่าพ่อแม่ที่นางเคียดแค้นนักหนา ตายเพราะนางจะให้บอกได้อย่างไร ว่าพ่อแม่ที่ครั้งหนึ่งเคยส่งนางไปเป็นทาสในกรมซักล้าง เคยส่งนางไปอยู่ในมือหมิงอ๋อง ปล่อยให้นางถูกหมิงอ๋องทารุณ...วันหนึ่ง กลับยอมตายเพื่อปกป้องนางอย่างเต็มใจแล้วนางจะรับมือกับความจริงนี้ได้อย่างไร?จะยังคงเกลียดชังต่อไป หรือทั้งชีวิตนี้ต้องอยู่กับความเจ็บปวดและความรู
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 1246
เมื่อพูดถึงเฉียวเนี่ยน สีหน้าของฮ่องเต้ก็พลันหม่นลงในช่วงเวลาที่พระองค์ยากลำบากและสิ้นหวังที่สุด เป็นเฉียวเนี่ยนที่นำความหวังมาให้พระองค์ภายหลัง ซูกงกงมักจะกราบทูลให้พระองค์ทราบเสมอว่าเฉียวเนี่ยนได้พยายามเพียงใดเพื่อพระองค์ และก็เพราะเช่นนั้น พระองค์จึงสามารถอดทนยืนหยัดได้จนกระทั่งฉู่จืออี้กลับมา!อารมณ์ในใจพลันพลุ่งพล่าน ฮ่องเต้พยักหน้าอย่างหนักแน่น “อืม รีบไปรับเฉียวเนี่ยนกลับมาสำคัญที่สุด”เมื่อได้ยินดังนั้น ฉู่จืออี้ก็รีบทำความเคารพ แล้วหันหลังจากไปแต่สิ่งแรกที่เขาทำ กลับไม่ใช่รีบมุ่งหน้าไปยังสำนักราชาโอสถเพื่อรับเฉียวเนี่ยนทว่ากลับไปหาหลินเย่ว์ แล้วมุ่งหน้าไปยังสุสานสาธารณะพร้อมกันเสียงเกือกม้าทำลายความเงียบของชานเมือง ลมพัดใบไม้แห้งกระจาย พาเอากลิ่นเน่าคร่ำครึโอบล้อมเข้ามา หลินเย่ว์กำสายบังเหียนแน่นจนข้อนิ้วขาวซีดสุสานสาธารณะนั้นทรุดโทรม โคมไม่กี่ดวงสั่นไหวอยู่ในสายลม สะท้อนเงาฝาผนังที่แตกร้าวผู้ดูแลเป็นชายชราหลังค่อม เห็นทั้งสองแต่งกายสูงศักดิ์ ก็รีบต้อนรับอย่างหวาดหวั่น“ท่านผู้สูงศักดิ์ทั้งสอง... มีธุระอันใดหรือขอรับ?”เสียงของหลินเย่ว์เย็นเยียบดั่งน้ำแข็ง “โ
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 1245
ท้องพระโรงเต็มไปด้วยเสียงแตกตื่นเซ็งแซ่ในแววตาฮ่องเต้ฉายความเจ็บปวด "ฮองเฮา เรากับเจ้าเป็นสามีภรรยากันมาตั้งแต่เยาว์วัย ตลอดหลายปีมานี้ผ่านความเป็นความตายมาด้วยกัน เราเคยคิดว่าต่อให้คนมากมายอาจคิดร้ายต่อเรา แต่ไม่มีทางจะเป็นเจ้าแน่! เจ้าลืมแล้วหรือ วันที่ตระกูลเมิ่งถูกล้างบาง เป็นเราที่ช่วยให้เจ้ารอดชีวิตมาได้!"ฮองเฮาได้ยินดังนั้นก็หัวเราะอย่างเสียสติ "ใช่แล้ว คู่สามีภรรยาเยาว์วัย ผ่านความเป็นความตายมาด้วยกัน ฟังดูช่างน่าตื้นตันใจเหลือเกินเพคะ! เราทั้งสองควรจะมีความผูกพันลึกซึ้งอย่างหาที่สุดมิได้สิ! แต่ฮ่องเต้! ในใจพระองค์เคยมีหม่อมฉันจริงหรือเพคะ? วังหลังมีนางสนมมากมาย พระองค์กลับให้ค่าทุกนาง แม้แต่นางในในตำหนักของเต๋อกุ้ยเฟย พระองค์ก็ยังไม่ละเว้น! ตอนที่พระองค์กอดก่ายอยู่กับนังพวกผู้หญิงต่ำช้าเหล่านั้น เคยคิดถึงภรรยาวัยเยาว์ของพระองค์เองบ้างไหมเพคะ!"ฮ่องเต้อึ้งจนสีหน้าแข็งค้าง "เพราะเช่นนั้นเจ้าถึงได้คิดจะวางยาฆ่าเรารึ?""ใช่!" ฮองเฮาตะเบ็งสุดเสียง "แทนที่จะรอให้พระองค์เบื่อหน่าย แล้วถูกส่งไปอยู่ในตำหนักเย็น ชิงลงมือฆ่าท่านก่อนเสียยังดีกว่า!""จับตัวไว้!" ฮ่องเต้ออกคำสั่งเสีย
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 1244
เพียงแต่องค์รัชทายาทมีสีหน้าซีดขาวราวกระดาษ ดวงตาไร้ประกาย ที่มุมปากยังมีคราบน้ำลายที่น่าสงสัยเปื้อนอยู่เล็กน้อยส่วนฮองเฮาทรงยืนอยู่ข้างบัลลังก์มังกร ภายใต้ม่านที่ทอดต่ำลง ปลายเนตรคมดั่งหงส์มองลอดม่านออกไป เฝ้าสังเกตสีหน้าของเหล่าขุนนางใหญ่แต่ละคนอย่างเงียบงันจนกระทั่งเหล่าขุนนางยืนเรียงแถวเรียบร้อย ฮองเฮาจึงเอื้อนพระโอษฐ์ “คิดว่าพวกท่านทั้งหลายคงได้ยินข่าวแล้ว อ๋องผิงหยางฉู่จืออี้ร่วมมือกับขันทีซูเต๋อไห่ แอบลอบเข้าวังมาขโมยราชลัญจกรหยก หลังถูกพบ ก็ได้จับฮ่องเต้เป็นตัวประกันหลบหนีออกจากวัง ทหารรักษาพระองค์ออกค้นหาฮ่องเต้เสียทั่ว แต่กลับพบเพียง... พบเพียง...”นางกลั้นเสียงสะอื้นไว้ทันที แล้วหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาซับน้ำตาทั่วท้องพระโรงเกิดเสียงฮือฮาขึ้นทันที เสนาบดีกระทรวงพิธีการเอ่ยถามเสียงสั่น “ฮองเฮา ฮ่องเต้ทรง...”ฮองเฮาหลับพระเนตรด้วยความเศร้า “ทหารรักษาพระองค์พบเศษเครื่องทรงของฮ่องเต้และ... และส่วนหนึ่งของพระศพที่สุสานไร้ญาติทางเฉิงซี หลังแพทย์หลวงตรวจสอบแล้ว ยืนยันว่าเป็นฮ่องเต้...”ทั่วท้องพระโรงระเบิดเสียงร้องไห้ระงมทันทีเลขาธิการฝ่ายกลาโหมเปล่งเสียงขึ้นอย่างเร่งร้อน “ใ
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 1243
กล่าวจบ ก็สั่งเสียงเข้มไปทางด้านหลัง “ถอนกำลัง!”"พ่ะย่ะค่ะ!"ทุกคนรับคำอย่างพร้อมเพรียงเกอซูอวิ๋นเห็นดังนั้น จึงย้ายดาบยาวออกจากลำคอตนเอง แล้วโยนไปตรงหน้าทหารรักษาพระองค์ผู้นั้นชายคนนั้นเก็บดาบขึ้นเสียบเข้าฝักจากนั้นก็คารวะต่อเกอซูอวิ๋นอย่างนอบน้อม แล้วจึงกล่าวว่า “ขอพระชายาท่านอ๋องโปรดกราบทูลต่อท่านอ๋องด้วยว่า เหล่าพี่น้องทหารรักษาพระองค์ ล้วนกำลังรอท่านอยู่”ว่าจบก็หันหลังเดินจากไปจนกระทั่งทุกคนลับสายตา เกอซูอวิ๋นจึงสูดลมหายใจเข้าลึกๆลำคอแผ่วระบม นางยกมือขึ้นแตะ ก็สัมผัสได้ถึงรอยเลือดอุ่นๆทว่า นางกลับไม่รู้สึกหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย ความรู้สึกที่พลุ่งพล่านอยู่ในอกนั้น คือความตื่นเต้นและภาคภูมิที่ได้ปกป้องจวนรุ่ยอ๋อง ปกป้องเซียวเหอไว้ได้เมื่อคิดถึงตรงนี้ นางก็เงยหน้าขึ้นโดยไม่รู้ตัว มองไปยังดวงดาวที่ส่องระยิบระยับเต็มท้องฟ้าท้องฟ้ายามราตรีของแคว้นจิ้ง ไม่อาจเทียบได้กับท้องฟ้าแห่งดินแดนกลุ่มชนเตอร์กิกแต่ภายใต้ท้องฟ้ายามราตรีนี้ กลับมีบุคคลที่นางให้ความสำคัญที่สุดอยู่แม้เนี่ยนเนี่ยนอยู่ในสำนักราชาโอสถ แต่ก็ยังอยู่ภายใต้ท้องฟ้าเดียวกันนี้เช่นกันเพียงหวังว่า เมื่อล
You may also like
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง
มาแล้วก็อยู่ต่อเถอะ14.9K viewsยอดหญิงในเงามาร
ฉินอันอัน158.9K viewsข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน
ชาไทยเย็น17.4K viewsพระชายาสุดหวงของท่านอ๋องคลั่งรัก
ชาไทยเย็น39.5K viewsสามีอยากดื่มสุราต้องช่วยข้าทำสวน
องค์หญิงโนเนม2.3K viewsแฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ)
ไห่ถาง8.0K viewsย้อนเวลากลับมาเป็นพระชายาของท่านอ๋องผู้คลั่งรัก
เดลิล2.4K viewsพ่ายรักฮูหยินตัวป่วน
กะปอมพ่นไฟ1.4K views
