Mag-log inShare
บทที่ 228
Pinakabagong kabanata
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 944
โชคดีที่หลังจากนั้นไม่นาน คนตระกูลมู่ก็มาถึง รับตัวคนทั้งสองลงมาได้มู่ซ่างเสวี่ยถอดผ้าคลุมของตนออก คลุมร่างเฉียวเนี่ยนเอาไว้ทั้งตัว พอเห็นใบหน้าซีดเซียวของเฉียวเนี่ยนที่หนาวจนแทบไม่มีสีเลือด ก็คิ้วขมวดแน่น “เร็วเข้า! พาคุณหนูกลับไป! เตรียมน้ำอุ่นกับน้ำขิงไว้!”"เจ้าค่ะ!"สาวใช้ก็เข้ามาพยุงเฉียวเนี่ยนมุ่งหน้าไปยังรถม้าที่จอดอยู่ไม่ไกลในทันทีตลอดทาง เฉียวเนี่ยนไม่ได้หันกลับไปมองเพราะนางรู้ดีว่าหลินเย่ว์อยู่ด้านหลังของนางสายตานั้นร้อนแรง ราวกับจะเจาะทะลุแผ่นหลังของนางให้เป็นรูเพียงแต่ ตอนก้าวขึ้นรถม้า นางก็ยังอดไม่ได้ที่จะหันไปมองทางหลินเย่ว์ก็เห็นว่าหลินเย่ว์ยังคงยืนจ้องมองนางอยู่ที่เดิม พอเห็นนางหันมา ก็มอบรอยยิ้มให้นางหนึ่งที ประหนึ่งบอกให้นางไม่ต้องเป็นห่วงใจเฉียวเนี่ยนพลันสะดุด ใบหน้าเคร่งเครียดขึ้นมาทันที สุดท้ายนางก็ขึ้นรถม้าไปสาวใช้ของตระกูลมู่พูดเสียงนุ่มจากนอกรถม้า “คุณหนู มีเตาอุ่นมืออยู่ในรถม้า ท่านถือไว้ให้มืออบอุ่นขึ้นนะเจ้าคะ”เฉียวเนี่ยนเพิ่งเห็นว่าบนโต๊ะเล็กข้างๆ มีเตาอุ่นมือวางอยู่จริงๆนางหยิบเตาอุ่นมือขึ้นมา แล้วกดแนบไว้ตรงอก เพียงหวังว่าไออุ่นจากมันจ
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 943
น่าเสียดาย นางกลับไปอดีตไม่ได้อีกแล้วทุกคนไม่มีวันหวนกลับไปยังอดีตได้อีก...“เนี่ยนเนี่ยน! เนี่ยนเนี่ยน!”หลินเย่ว์ยังคงตะโกนเรียก ร่ำร้องด้วยความร้อนใจ“เนี่ยนเนี่ยน เจ้าหาอยู่ที่ไหน! เจ้าอย่าทำให้พี่ใหญ่ตกใจสิ!”“เนี่ยนเนี่ยน! ออกมาเถอะ! พี่ใหญ่มารับเจ้าแล้ว!”“ขอโทษนะเนี่ยนเนี่ยน พี่ใหญ่มาช้าเกินไป พี่ใหญ่ไม่ควรมาช้าอย่างนี้เลย!”“เนี่ยนเนี่ยน เจ้าอย่าทำให้พี่ใหญ่ตกใจ เจ้าอยู่ที่ไหน ตอบพี่ใหญ่มาสักคำเถอะ!”เสียงของหลินเย่ว์เริ่มปนเสียงสะอื้นบางทีอาจเพราะถูกความรู้สึกนั้นส่งผ่านมา เฉียวเนี่ยนที่พยายามกลั้นน้ำตาไว้ก็สุดจะกลั้น สุดท้ายน้ำตาก็ไหลลงมาใช่แล้ว มาช้าเกินไปจริงๆทำไมถึงมาช้าได้เพียงนี้?เจ้ารู้ไหมว่าสามปีนั้น ขอแค่เจ้าปรากฏตัวขึ้นสักครั้ง แค่ครั้งเดียว...ตอนนี้ นางก็ยังจะมีพี่ใหญ่อยู่...“ข้างบนนั่นมีคน!”ไม่รู้ว่าใครร้องขึ้นมาหลินเย่ว์เงยหน้าขึ้นมองในที่สุดท้องฟ้ายามค่ำมืดมิดเกินไปเขามองไม่เห็นใบหน้าของเฉียวเนี่ยน แต่เพียงแวบเดียวก็จำได้ว่าเงาร่างนั้นคือเฉียวเนี่ยนเขาจึงโบกมือให้เฉียวเนี่ยน “เนี่ยนเนี่ยน! เจ้าอย่ากลัว! พี่ใหญ่มาแล้ว! เจ้าอย่าขยับ
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 942
ชายชราขยับปากจะพูดเห็นเขาทำท่าทีเช่นนี้ เฉียวเนี่ยนจึงกล่าวขึ้นอีกว่า “หากเจ้ารู้ว่าพิษเยือกมรณะแก้อย่างไร ข้าก็จะยอมรับเจ้าเป็นท่านอาจารย์ หากไม่รู้ ก็อย่าหวังเลย”แต่ก่อนหน้านี้ ชายชราเพิ่งจะพูดเองว่าพิษเยือกมรณะเป็นพิษที่เจ้าสำนักแห่งสำนักราชาโอสถเป็นผู้คิดค้นขึ้น ไม่มียาถอนพิษ วิธีแก้พิษนี้ เกรงว่าคงมีเพียงเจ้าสำนักแห่งสำนักราชาโอสถเท่านั้นที่รู้ชายชรมองเฉียวเนี่ยนครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ถอนหายใจอย่างยอมแพ้ “ช่างเถอะ ข้าเพียงเห็นว่าเจ้าแม่หนูผู้นี้มีพรสวรรค์ในการเรียนแพทย์ ข้าเสียดายคนมีความสามารถ จึงอยากรับเจ้าเป็นศิษย์ แต่เจ้าหาได้เห็นคุณค่าไม่ เช่นนั้นก็ช่างเถอะ!”เห็นชายชราทำหน้าผิดหวัง เฉียวเนี่ยนก็อดไม่ได้ที่จะลดท่าทีแข็งกร้าวลงเดิมทีนางคิดว่าจะหลอกถามส่วนผสมของพิษเยือกมรณะออกมาได้ แต่ดูท่าชายชราคนนี้จะไม่รู้จริงๆเฮ้อ ดูท่าหลังจากนี้นางคงต้องไปยังสำนักราชาโอสถเสียแล้วขณะที่กำลังคิด ชายชราก็หมุนตัว แล้วกระโจนหายไปเฉียวเนี่ยนเบิกตากว้าง ยังไม่ทันจะร้องออกไป เสียงและร่างของชายชราก็หายไปหมดแล้วชายชราคนนี้ รับศิษย์ไม่ได้ก็ปล่อยให้นางอยู่คนเดียวที่นี่งั้นหรือ?!สายลมเย็
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 941
ก็ได้ยินชายชราพูดต่อว่า “แม่หนู ด้วยฐานะและตัวตนของเจ้า หากข้าคิดจะสืบหาตัวผู้ที่สอนวิชาให้เจ้าก็ไม่ยากนักหรอก”ได้ยินเช่นนี้ ใจของเฉียวเนี่ยนก็พลันสะท้านวูบหนึ่งฐานะของนาง หากมีคนไปสืบก็ย่อมรู้ได้ไม่ยาก ถึงตอนนั้น อีกฝ่ายจะต้องตามไปที่จวนโหวแน่ หากพบเข้ากับท่านอาจารย์…เฉียวเนี่ยนสูดหายใจลึก ระงับความตื่นตระหนกในใจ แสร้งหัวเราะอย่างไม่ใส่ใจ “วิชาของข้าล้วนแต่เรียนมาจากตําราแพทย์ หากเจ้าสืบหาได้ว่าใครเป็นคนสอนข้า ก็ถือว่าเจ้ามีฝีมือแล้วกัน!”ได้ยินเช่นนี้ ชายชราก็ผงะ “เจ้าว่าอะไรนะ? ตําราแพทย์? มีใครบังอาจนำวิชาของสำนักราชาโอสถไปเขียนเป็นตําราแพทย์รึ?”เชื่อง่ายขนาดนั้นเลยหรือ?เฉียวเนี่ยนรู้สึกแปลกใจอยู่บ้าง แต่ก็ยังแสร้งทำเป็นพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “เจ้าคือใครกันแน่? คนอื่นเขาเอาวิชาของสำนักราชาโอสถไปเขียนเป็นตําราแพทย์แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเจ้าด้วย?”ได้ยินเช่นนั้นชายชราก็ชะงักไปเล็กน้อย แต่กลับกระแอมเบาๆ เปลี่ยนหัวข้อ “เช่นนั้น เจ้าเรียนวิชาแพทย์จากตําราแพทย์หรือ?”“ใช่!”“วิธีการถอนพิษในวันนี้ เจ้าก็เห็นจากตําราแพทย์หรือ?”“ก็ใช่น่ะสิ!”“เจ้าไม่ได้หลอกข้าหรอกหรือ?”เฉียวเน
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 940
เด็กรับใช้ตรงหน้า กับชายชราที่เห็นเมื่อหนึ่งชั่วยามก่อน ไม่ว่าจะอายุหรือหน้าตา ล้วนไม่คล้ายคลึงกันแม้แต่น้อยแต่เฉียวเนี่ยนรู้ดี คนผู้นี้ก็คือชายชราที่วางยาพิษพี่ห้า!ทันใดนั้นคิ้วของนางขมวดเข้าหากัน “ปล่อยพี่ห้าของข้า แล้วข้าจะบอกเจ้า”“ได้” ชายชราตอบรับอย่างง่ายดาย ทันใดนั้นก็ปล่อยมือจากพี่ห้าเฉียวเนี่ยนจึงพุ่งเข้าไปหาพี่ห้า หลังจากแน่ใจว่ามือของพี่หาไม่มีอะไรผิดปกติจึงค่อยถอนหายใจออกมา“พูดมา! ใครเป็นคนสอนเจ้า?”เฉียวเนี่ยนปรายตามองเขาอย่างเยือกเย็น แล้วกล่าวเสียงต่ำว่า “ที่นี่ไม่เหมาะที่จะพูด”เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฝ่ายตรงข้ามก็มองไปรอบๆ ห้องที่เต็มไปด้วยผู้คน เห็นว่าที่เฉียวเนี่ยนพูดนั้นมีเหตุผล ครั้นแล้วก็ก้าวเข้ามากดมือลงบนไหล่ของเฉียวเนี่ยน แล้วจับนางขึ้นมาราวกับจับลูกไก่ พุ่งทะยานออกไปทางหน้าต่างเฉียวเนี่ยนได้ยินเสียงหลินเย่ว์ร้องดังมาจากด้านหลัง “เนี่ยนเนี่ยน!”แต่พอรู้สึกตัวอีกที ร่างก็มาอยู่ห่างจากเดิมถึงสองช่วงถนนแล้วเฉียวเนี่ยนไม่คิดเลยว่าวิชาตัวเบาของชายชราผู้นี้จะเก่งกาจถึงเพียงนี้!เดิมทีที่นางพูดเช่นนั้น ก็แค่ต้องการให้ชายชราไปคุยกันในห้องอื่นเท่านั้น มิใช
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 939
แต่คนที่ตายไปแล้วสองวัน จะไปปรากฏตัวอยู่ในตลาดขายยาได้อย่างไร?แล้วยังจะวางยาพิษใส่พี่ห้าได้อย่างไรอีกจู่ๆ ก็ได้ยินเสียงดังเคร้งขึ้นมาปรากฏว่าถ้วยในมือของหลินเย่ว์พลันหลุดมือ กระแทกกับโต๊ะทำเอาทุกคนสะดุ้งตกใจ แล้วพากันหันไปมองหลินเย่ว์เป็นตาเดียวก็เห็นสีหน้าของหลินเย่ว์มีความหวาดหวั่นอยู่บ้าง “นี่ นี่เจ้าพูดเหลวไหลอะไรกัน! คนที่ตายไปแล้วสองวันจะไปขายยาอยู่ในตลาดได้อย่างไร? อีก อีกอย่างจะเป็นผีได้ยังไงกัน!”แม้หลินเย่ว์จะพูดเช่นนี้ แต่สีหน้าของเขากลับชัดเจนว่าคิดว่าพวกเขาวันนี้เจอผีเข้าแล้วจริงๆไม่ใช่แค่หลินเย่ว์ แม้แต่มู่หงเสวี่ยกับมู่ซ่างเสวี่ยในใจก็ล้วนมีความรู้สึกไม่สบายใจอยู่บ้างอย่างไรเสีย เรื่องนี้ก็ประหลาดเกินไปจริงๆ“แน่นอนว่าไม่ใช่ผี”เมื่อเทียบกันแล้ว เฉียวเนี่ยนกลับเป็นคนที่ใจเย็นที่สุดในบรรดาพวกเขาแม้ว่าตอนที่ได้ยินข่าวการตายของชายชรานั้น นางจะตกใจอยู่บ้าง แต่เมื่อครู่ที่ได้ยินมู่หงเสวี่ยบอกว่าศพนั้นตายมาแล้วสองวัน นางก็รู้ทันทีว่า ศพนั้นไม่ใช่ชายชราที่นางกับพี่ห้าเจอในวันนี้ได้ยินคำพูดของเฉียวเนี่ยน มู่หงเสวี่ยก็ขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย “ข้าได้สืบดูหมดแล้ว
Maaari mong magustuhan
องค์ชายหลีกับชายาลี้รัก
ชาผลไม้132.0K viewsเสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว
หลิ่วเยว่122.0K viewsแม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน22.4K viewsยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี
ดอกถังร่วงหล่น248.9K viewsชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม
เย่ชิงขวง111.7K viewsวาสนานี้เป็นของข้า
วอลจู3.3K viewsภพใหม่นี้ข้าอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น
Tuk Kung7.2K viewsร่ายรักท่านอ๋องไร้ใจ
ฟู่จินเฟย690 views
