บทที่ 906

ตามที่พลทหารชั้นผู้น้อยซึ่งไปจัดซื้อบอกมา ตอนนี้คนของตระกูลมู่ยังอยู่ที่เมืองจี๋เสียง ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่นี่นัก

เฉียวเนี่ยนกับฉู่จืออี้จึงออกเดินทางกลางดึก ควบม้ามุ่งหน้าไปยังเมืองจี๋เสียง

เมืองจี๋เสียงนับว่าเป็นเมืองใหญ่แห่งหนึ่งในแถบชายแดน ความเจริญไม่แพ้เมืองหลวง

เฉียวเนี่ยนควบม้าเคียงข้างฉู่จืออี้ มองดูผู้คนที่สัญจรไปมารอบข้าง รวมถึงโรงเตี๊ยมและที่พักริมถนน จึงอดถามขึ้นไม่ได้ว่า “พี่ใหญ่รู้หรือไม่ว่าคนของตระกูลมู่อยู่ที่ไหน?”

ฉู่จืออี้สีหน้าเรียบเฉย ตอบว่า “ตระกูลมู่ร่ำรวยมาตั้งแต่ร้อยปีก่อน คนของตระกูลมู่เกิดมาก็เป็นชนชั้นสูง ไม่เคยลำบาก ไปที่ไหนก็ต้องกินดีอยู่ดี โรงแรมอิ๋งฝูน่าจะเป็นโรงแรมที่ดีที่สุดในเมืองจี๋เสียง คนของตระกูลมู่น่าจะพักอยู่ที่นั่น”

เมื่อได้ยินดังนั้น เฉียวเนี่ยนก็พยักหน้า แล้วเดินทางไปกับฉู่จืออี้ต่ออีกครู่หนึ่งก็เจอโรงแรมอิ๋งฝู

พอลงจากหลังม้า เด็กรับใช้ก็รีบเข้ามาต้อนรับอย่างกระตือรือร้น ก้มหน้าโค้งตัวพลางพูดว่า “เชิญแขกทั้งสองท่านด้านใน ร้านเล็กๆ ของเรามีทั้งอาหารหลากรส เหล้าชั้นเลิศ ห้องพักก็ยอดเยี่ยม ทั้งสองท่านจะมาพักหรือแค่แวะรับประทานอาหารขอรับ?”