“ปล่อยคุณคิณไปก่อนนะคะคุณกร...พูดอะไรไปตอนนี้คุณคิณก็ไม่รับฟังหรอกค่ะ”
“อืม...ก็ได้”
อิทธิกรชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะล้มเลิกความตั้งใจด้วยเห็นว่าคงจริงอย่างที่กิ่งแก้วพูดเขาเองก็ลืมคิดไปว่าพี่ชายตนนั้นหากไม่คิดจะฟังอะไรแล้วต่อให้พูดให้ตายก็เข้าหูซ้ายทะลุหูขวาทำหูทวนลมอยู่ดี
“คุณกรคงอยากให้คุณอนุญาตให้พัชเข้ามาในงานน่ะค่ะ”
กิ่งแก้วเอ่ยพร้อมจับมืออคิณไว้หลวมๆในขณะที่นั่งรถอยู่ด้วยกัน อคิณฟังจบก็ยังคงเงียบเฉยมองเหม่อออกไปนอกหน้าต่าง
“นี่พัชไปทำอะไรคุณกรคะถึงได้ดูรักกันขนาดนี้”
กิ่งแก้วซบบ่าของอคินเบาๆ
“ยัยนั่นมันแม่มดทุกคนเอาแต่เข้าข้างเธอจนไม่ลืมหูลืมตา”
น้ำเสียงของชายหนุ่มเอ่ยด้วยความคับแค้นอยู่ในใจ
“กิ่งไม่อยากจะเชื่อเลยนะคะว่าพัชรินทร์จะกล้าทำเรื่องแบบนี้อย่างว่าล่ะนะคะเงินทองไม่เข้าใครออกใคร”
“อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีกเลย”
อคิณไม่อยากได้ยินชื่อของพัชรินทร์ในตอนนี้สักเท่าไรเพราะมันยิ่งตอกย้ำให้เขาคิดว่าแม่ของเขาจากไปในเวลาที่ไม่ควรเพราะฝีมือของคนที่เห็นแก่ได้คนนึง
"อืม..."
กิ่งแก้วดึงมือหนาของชายหนุ่มเข้ามาในใต้กระโปรงทรงเอของเธอช้าๆ
"ฉันรู้ค่ะว่าคุณอยากผ่อนคลาย"
อคิณหันมามองหญิงสาวด้วยสายตาหยาดเยิ้มเมื่อมือของเขาสัมผัสกับจุดกึ่งกลางของเธอและรู้ได้ทันทีว่ามันไม่ได้มีอะไรขวางกั้นนิ้วยาวสอดเข้าไปหยอกล้อกับช่องทางรักที่กำลังมีน้ำเยิ้มแฉะเข้าออกไปมาและค่อยๆแรงขึ้น
"อือ.. อืม" จนกิ่งแก้วเริ่มนั่งไม่อยู่และมีเสียงคราออกมาเบาๆทั้งสายตาหยาดเยิ้มของเธอก็เชิญชวนเขาเสียจนชายหนุ่มอดใจไม่ไหว
พรึ่บ
อคิณปิดม่านตรงหน้าเพื่อให้คนที่ขับรถได้รู้ว่าเขาและเธอต้องการความเป็นส่วนตัว
"อะ.. อ้ะ.." กิ่งแก้วปิดปากแน่นเมื่อรู้ตัวว่ากำลังครางออกมา
อคิณถอดกางเกงของเขาออกและดึงมือกิ่งแก้วมากอบกุมมังกรของเขาที่กำลังผงาดและบดจูบกับเธออย่างหนักหน่วง
"คิณคะ.. อื้มม"
อคิณยกร่างบางขึ้นมานั่งบนหน้าตักและถกกระโปรงเธอขึ้นเขายกสะโพกเธอเล็กน้อยก่อนจะสอดใส่เจ้ามังกรยักษ์ของเขาเข้าไปในช่องทางรักที่กำลังเปียกชื้นจนร่างบางแอ่นตัวด้วยความเสียว
"อะ.. อ้าสส"
อคิณกัดฟันส่งเสียงในลำคอเมื่อร่างบางบนหน้าตักค่อยๆยกตัวขึ้นลงช้าๆเป็นจังหวะเรียกความเสียวกระสันให้เขาได้เป็นอย่างดีมือหนาไม่เคยอยู่สุขบีบสะโพกกลมจนเป็นรอยแดงด้วยความหมั่นเขี้ยว
"อืม..."
ในขณะที่ร่างบางบนหน้าตักกำลังขยับตัวขึ้นลงอคิณก็ปลดกระดุมเสื้อของหญิงสาวและดันบราสีหวานขึ้นด้านบนทั้งบดจูบดูดคลึงเต้างามอย่างมูมมามจนกิ่งแก้วต้องกัดปากระบายความเสียว
"อ้าสส.."
อคิณปรับเบาะให้นอนลงและพลิกร่างบางลงไปนอนเขารีบอัดสะโพกแกร่งใส่หญิงสาวรัวจนเธอตัวโยนเสียงเนื้อที่กระทบกันดังสนั่น
"อ.. อ๊ายยย.."
ไม่นานหญิงสาวก็บิดเร่าเกร็งตัวโยนเพราะเสร็จสมถึงสวรรค์เรียบร้อย
"อ.. อ้าสสส.."
อคิณเห็นเช่นนั้นจึงรีบซอยสะโพกหนักหน่วงกว่าเดิมจนพ่นธารน้ำสีขาวออกมาที่หน้าท้องแบนราบของกิ่งแก้มพร้อมทั้งฟุบหน้าลงไปที่อกตูมด้วยอาการผ่อนคลาย
“วันนี้เป็นวันเผาคุณแม่แล้วสินะคะพัชขอโทษนะคะที่พัชไม่มีโอกาสแม้แต่จะกราบศพคุณแม่ขอให้คุณแม่ไปสู่สุขคตินะคะ..ฮึกๆ..ฮือๆๆ”
พัชรินทร์นั่งสะอื้นให้เกาะขอบหน้าต่างด้วยความเศร้าใจ
“ทานข้าวทานยาหน่อยนะคะคุณพัช”
พิมพรรณเดินถือถาดอาหารเย็นเข้ามาในห้องของพัชรินทร์เธอรู้สึกเห็นใจหญิงสาวอยู่ไม่น้อยเมื่อได้ฟังเธอระบายความอึดอัดอยู่พักใหญ่
“ค่ะ”
“ฉันเชื่อนะคะว่าคุณแม่ของคุณรับรู้ได้ว่าคุณรักท่านเสมอ”
พิมพรรณก้มตัวมองหน้าของพัชรินทร์ด้วยรอยยิ้ม
“ขอบคุณนะคะที่เข้าใจฉัน”
พัชรินทร์พยักหน้าเบาๆอย่างน้อยพิมพรรณก็ยังเป็นคนที่รับฟังเธอทำให้เธอคลายความอึดอัดได้บ้าง
22.00 น.
บ้านอคิณ
อคิณนั่งไขว่ห้างดื่มไวน์ในชุดคลุมสีดำโดยมีกิ่งแก้วที่อยู่ในชุดนอนสายเดี่ยวซาตินสีแดงเข้มนั่งอยู่บนตัก
“กิ่งว่าจะรีบหาฤกษ์งานแต่งเราเลยดีไหมคะ”
กิ่งแก้วเห็นว่าตอนนี้อคิณเริ่มอารมณ์ดีขึ้นเธอจึงอยากพูดถึงเรื่องแต่งงานเพราะเธอถูกเขาขอแต่งงานมานานแล้วแต่ยังไม่ได้มาคุยกันเรื่องนี้เสียที
"คุณก็รู้ว่าแม่ผมพึ่งเสียจะให้ผมจัดงานแต่งเร็วๆนี้คงไม่ได้"
อคิณไม่ใช่ว่าไม่อยากแต่งแต่ตอนนี้เขาไม่มี่เวลาคิดเรื่องนี้เลยอีกอย่างแม่ของเขาก็พึ่งเสียหากมีข่าวเรื่องงานแต่งของเขาออกไปมันจะดูไม่ดีเท่าไรนัก
"กิ่งรู้ค่ะแต่เราแค่หาฤกษ์ไว้ก่อนก็ได้นี่คะกิ่งไม่ใช่ว่าจะให้คุณจัดงานแต่งเดี๋ยวนี้เลยซะหน่อย"
กิ่งแก้วรีบก้มหัวซบกับอกแกร่งทั้งทำเสียงอ่อนออดอ้อน
"คุณจะหาฤกษ์คุณก็จัดการเลยผมไม่มีเวลาคิดเรื่องพวกนี้หรอก"
"อืม.. ค่ะ... อย่าทำหน้าเครียดสิคะมาสนุกกันดีกว่านะคะ"
กิ่งแก้วเงยหน้ามองอคิณด้วยสายตายั่วยวนเช่นเคยเธอค่อยๆสอดมือเรียวเข้าไปในชุดคลุมของชายหนุ่มเริ่มลูบไล้และปลดเสื้อคลุมออกแล้วเลื่อนลงไปนั่งคุกเข่าลงนั่งกลางหว่างขาชายหนุ่มทั้งก้มหน้าใช้ลิ้นแตะตวัดเล่นหัวเห็ดที่กำลังบานขึ้นเรื่อยๆเธอค่อยๆอ้าปากรวบแท่งร้อนรูดขึ้นลงอย่างสนุกสนานทั้งเงยหน้ามองตาอคิณด้วยแววตาหยาดเยิ้มทั้งรีบปลดเดรสตัวบางที่เธอใส่ออกให้กองอยู่ที่พื้น
"อืม... กิ่ง.. อ้าสสส.. "
อคิณกระดกไวน์กลืนด้วยความเสียวทั้งสอดมือหนาไปที่หัวทุยของหญิงสาวกดให้หญิงสาวรูดเข้าออกเป็นจังหวะ
หญิงสาวหยอกหัวเห็ดกับปากเธอจนหนำใจแล้วจึงลุกขึ้นและหันหลังให้ชายหนุ่มพร้อมทั้งถ่างขาออกและจับแท่งร้อนยัดเข้าช่องทางรักที่เปียกเยิ้มของเธอทั้งขยับขึ้นลงเป็นจังหวะนุ่มนวล
"อ่ะ..อ้ายยย..."
"อ้าสส.. อย่างนั้นแหละ.."
อคิณพึงพอใจกับลีลาเร่าร้อนของกิ่งแก้วอย่างมากเพราะแบบนี้เขาจึงถูกใจเธอกว่าผู้หญิงคนไหนๆ
"อ้ะๆๆ.. อ้ะ..คิณ..อ..อ๊ายยย"
กิ่งแก้วกระแทกกระทั้นบั้นท้ายเธอกับหน้าตักของชายหนุ่มพักใหญ่จนเธอมาถึงจุดสุดยอดและค่อยๆหันหน้าเข้าหาอคิณที่นั่งส่งสายตาหยาดเยิ้มบ่งบอกถึงความปรารถนาให้เธอ
"พ่อขอโทษขอปืนให้พ่อเถอะนะ"มิฮาอิลนั่งร้องให้อ้อนวอนลูกของเขาแทบขาดใจเขาผิดเองผิดทั้งหมดผิดที่รักลูกผิดวิธี"ลาก่อนนะคะพ่อหนูจะไปอยู่กับวินซ์"ปั้งงงงงง"ม่ายยยยย..ไอรีน อย่าจากพ่อไปนะลูก"และแล้วภาพที่น่าหดหู่ตรงหน้าก็ได้เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาทุกคนเป็นมิฮาอิลที่ร้องให้แทบเสียสติเมื่อเห็นลุกสาวของเขาตายไปต่อหน้าต่อตาแต่นั่นมันก็คงเป็นกรรมที่พวกเขาได้กระทำเอาไว้โรงพยาบาล"ตอนนี้หมอผ่าตัดเอากระสุนออกแล้วนะครับเธอปลอดภัยแล้ว”ทุกคนต่างก็โล่งใจเมื่อพาเพนนีนั้นมาที่โรงพยาบาลได้ทันโดยเฉพาะธารธาราที่นั่งภาวนาอยู่ทุกนาทีให้หญิงสาวปลอดภัย“ฉันจะอยู่เฝ้าพี่ฉันเองค่ะ” ตรีรัตน์บอกกับทุกคนว่าวันนี้เธอจะอยู่เฝ้าพี่สาวของเธอที่นี่เอง“คุณกลับไปเถอะครับผมจะดูแลเธอเอง”ธารธาราคงปล่อยให้เป็นแบบนั้นไม่ได้เขาคงใจขาดแน่หากไม่ได้อยู่ดูอาการเพนนี“แต่ว่า”“เธอกลับไปกับฉันก่อนเถอะ”โนอาห์พูดตัดบทภรรยาของเขาไปก่อนเพราะเขาดูออกว่าทั้งสองนั้นไปถึงขั้นไหนกันแล้วตั้งแต่ประคองกันเข้ามาคุยในบ้านพักที่เกาะไหนจะความเสียใจของธารธาราเมื่อเห็นเพนนีเจ็บอีกทำไมเขาจะเดาไม่ออก“ฝากพี่ฉันด้วยนะคะ”ตรีรัตน์เห็นว่าธารธาราดูจ
“นี่แสดงว่าฉันเป็นภรรยาของเค้าจริงเหรอ”ตรีรัตน์นั่งหน้าสลดเอ่ยเสียงเบาๆเพราะความจำเกี่ยวกับโนอาห์ไม่มีในหัวของเธอเลยสักนิดแบบนี้เธอจะกลับมาใช้ชีวิตอยู่ปกติกับเขาได้อย่างไร“พี่ขอโทษที่ไม่ยอมบอกความจริง”เพนนีจับมือตรีรัตน์เอาไว้หลวมๆมันคือความจริงที่ตรีรัตน์จะต้องรับรู้“ยังไงพี่ก็เป็นพี่ของฉันเหมือนเดิมนะคะ”หญิงสาวค่อยอุ่นใจขึ้นมาหน่อยที่ตอนนี้มีพี่สาวของเธออยู่ข้างๆแม้เธอจะไม่ใช่แต่เธอก็คิดแบบนั้นไปแล้ว“โซเฟีย”เพนนีสวมกอดตรีรัตน์อีกครั้งที่ไม่ทำให้เธอเสียน้องสาวไปอีกครั้งทางด้านโนอาห์ที่เข้ามานั่งคิดอะไรเงียบๆกับยูริ“นายจะทำยังไงต่อครับ”ยูริเดาอารมณ์ของนายเขาไม่ถูกเลยในตอนนี้“ฉันจะไปหาไอรีน”โนอาห์เอ่ยจบก็เดินดุ่มๆออกไปที่ลานจอดเครื่องบินเจ็ททันที“นายครับเดี๋ยว”ยูริเห็นทีจะตามไม่ทันจึงรีบมายบอกทุกคนในห้องว่าตอนนี้โนอาห์นั้นบุกไปหาไอรีนเพียงคนเดียวยังดีที่ตอนนี้ยังมีเครื่องบินของธารธาราทุกคนจึงตามโนอาห์ออกจากเกาะไปได้ไม่นานนักโนอาห์ก็ขับเครื่องบินจอดที่คฤหาสน์ของเขาและต่อรถไปที่MHLทันทีเพราะคนอย่างไอรีนต้องถูกเขาสั่งสอนอีกอย่างเขาก็อยากจะรู้เหตุผลที่แท้จริงว่าไอรีนทำเรื่อ
"คุณสวยที่สุดสำหรับผม"สายตาชายหนุ่มมองเรือนร่างหญิงสาวที่เปลือยเปล่าโดยปราศจากเสื้อผ้าด้วยฝีมือการถอดของเขาสายตาคมจ้องมองหญิงสาวที่เขากอดก่ายอยู่เบื้องบนตัวของเธออย่างหลงไหลเพนนีหลบสายตาชายหนุ่มเล็กน้อยแก้มนวลแดงซ่านด้วยเขินอายเพราะเธอไม่เคยได้มีชายใดแตะต้องเนื้อตัวแนบชิดแบบนี้มาก่อนแม้จะอยู่ในวัฒนธรรมที่เรื่องแบบนี้มันเป็นปกติก็เถอะ"อืม.."เพนนีวาดมือเรียวจับแขนแกร่งของธารธาราไว้แน่นเมื่อคนตัวโตบนร่างของเธอประกบสองเต้างามรัวลิ้นอย่างกระหาย"อ อื้ม.."ร่างบางสะท้านเล็กน้อยเมื่อนิ้วแกร่งของเขากำลังหยอกล้ออยู่กับดอกไม้งามช่วงล่างของเธอในขณะที่ริมฝีปากของเขาก็ดูดคลึงฉกชิมเนื้อตัวของเธอจนเป็นรอยแดงเต็มไปหมด"อ อ๊ายย.."เพนนีถึงกับร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บเมื่อตัวทนของธารธาราบดเบียดหมายจะเข้ามาในตัวของเธอแต่ก็เข้าได้เพียงแค่หัวเท่านั้น"ทนหน่อยนะคนดี"ชายหนุ่มเสียงแหบพร่าเขากอดก่ายร่างบางบดจูบให้เธอผ่อนคลายและค่อยๆเบียดแท่งร้อนระอุของเขาเข้าไปในร่องสวาทของหญิงสาวจนสุด"อื้อ..."เพนนีแทบหยุดหายใจตัวเกร็งไปครู่หนึ่งเพราะความเจ็บจุกแผ่ซ่านไปทั่วตัวเมื่อคนด้านบนเสียบแท่งร้อนเข้ามาโดยที่ไม่
หลายชั่วโมงต่อมาหลังจากที่เพนนีเป็นลมไปพักใหญ่เมื่อเธอตื่นมาได้ก็เอาแต่ร้องให้หลังพิงข้างฝาของกระท่อมหลังเล็ก"โอเคแล้วหรือยัง" ณ ตอนนี้ธารธาราเห็นว่าเสียงสะอื้นของหญิงสาวเงียบลงแล้วหลังจากที่เขานั่งเฝ้าเธอพักใหญ่จึงค่อยๆขยับเข้าไปจับบ่าของหญิงสาวเบาๆ"อืม" เพนนีสูดหายใจเข้าปอดลึกๆและพยักหน้าเบาๆ"เล่าให้ผมฟังได้หรือเปล่าว่ามันเกิดอะไรขึ้น" ธารธาราเอ่ยถามหญิงสาวเสียงอ่อนหวังว่าเธอจะยอมปริปากเรื่องทังหมดออกมาเสียทีว่าตรีรัตน์นั้นไปอยู่กับเธอได้อย่างไร"ฉันได้รับคำสั่งจากคุณไอรีนให้กลับมาเธอพาโซเฟียมาหาฉันตอนนั้นโซเฟียพึ่งออกจากโรงพยาบาลจำอะไรไม่ได้คุณไอรีนบอกให้ฉันช่วยทำตามที่เธอบอกคุณไอรีนให้ฉันบอกว่าฉันเป็นพี่สาวของโซเฟียเพราะโซเฟียเป็นคนที่เธอช่วยชีวิตเอาไว้แต่จำอะไรไม่ได้ที่ทำแบบนี้ก็เพราะอยากให้โซเฟียมีชีวิตใหม่ฉันเลยตกลงเพราะฉันอยากมีน้องสาวโซเฟียคนใหม่นี้ทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันได้น้องฉันกลับมาอีกครั้งแต่เหตุผลอื่นฉันไม่รู้จริงๆ"ด้วยตอนนี้เพนนีไม่จำเป็นต้องช่วยอะไรครอบครัวมิฮาอิลอีกแล้วเธอจึงบอกความจริงไปแต่เธอไม่รู้ว่าเรื่องนี้มิฮาอิลรู้เรื่องหรือเปล่าและไม่เข้าใจว่าไอรีนทำไมต้
“ผมเค้นถามคุณมาหลายวันแล้วนะแต่คุณก็ไม่ยอมตอบผมเสียที”ธารธาราพาหญิงสาวที่อยู่ในชุดเสื้อสีขาวแขนกุดผ้าฝ้ายและผ้าซิ่นสีน้ำตาลหม่นชุดแบบนี้ธารธาราเป็นคนจัดการให้หญิงสาวใส่เองเมื่ออยู่ที่นี่เนื่องด้วยจะได้ไม่แว้งต่อยตีเขาโดยง่าย“เค้นให้ตายฉันก็ไม่บอกนาย ว้ายย”เพนนีมองธารน้ำตกเบื้องหน้าที่ไหลผ่านด้วยอาการที่สงบเธอชักรู้สึกชอบที่นี่มากๆเข้าแล้วหากแต่ไม่มีชายหนุ่มคอยเค้นถามเรื่องที่เธอไม่อยากตอบอยู่ด้วยก็คงดีแต่ในขณะที่สายตาของเธอเอาแต่มองแต่น้ำที่ไหลอยู่นั้นเธอก็เหยียบเข้ากับก้อนหินที่มีขี้ตะไคร่จนลื่น“เดินระวังสิ” ดีที่ธารธารานั้นรับร่างบางเอาไว้ได้ทันปึก “อ๊ายย..” หญิงสาวได้ทีที่เขาเผลอหมายจะฟาดศอกเข้ากับหน้าท้องแกร่งแต่ก็ถูกเขารวบกอดเอาไว้ได้ก่อน“นึกว่าจะทำอะไรผมได้ง่ายๆงั้นเหรอ”ฟอดดด ชายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงและสีหน้าของผู้ชนะทั้งยังกดจมูกโด่งเข้ากับแก้มนวลหอมไปฟอดใหญ่เพื่อทำโทษเธอที่ริอาจจะทำร้ายเขา“นี่ อย่ามารุ่มร่ามกับฉันนะ”กำปั้นน้อยทุบลงอกแกร่งอย่างเต็มแรงด้วยความไม่พอใจ“ตอนคุณดุนี่โคตรน่ารักเลยรู้หรือเปล่า”แม้จะเจ็บอยู่บ้างเพราะแรงทุบของเธอค่อนข้างเยอะพอสมควรแต่เขาก็ยัง
“อ๊าย ฉ ฉันไม่ใช่ อื้มม”แม้จะเอ่ยปฏิเสธชายหนุ่มเธอก็ยังทำไม่ได้เพราะรสสัมผัสที่เขาทำกับเธอทำให้เธอบิดเร่าหายใจไม่ทั่วท้อง“อื้อ”เมื่อดูดกลืนน้ำหวานอย่างพึงพอใจชายหนุ่มจึงคว้ากอดก่ายร่างบางจนแน่นบดเบียดแท่งร้อนของเขากับช่องทางรักของเธอด้วยความยากลำบากความเจ็บและจุกทำเอาหญิงสาวหน้าเหยเกแต่เมื่อเขากดแช่อยู่ครู่หนึ่งความรู้สึกเสียวซ่านก็มาแทนที่ความเจ็บนั้นไปโดยปริยาย“อ่าส “สะโพกแกร่งบดเบียดกระแทกเข้าออกร่างบางจนตัวโยนมือหนาของเขาขยำเต้างามสลับดูดคลึงตัวตนที่ถูกบีบรัดตอดจากช่องทางรักอันคับแคบทำเอาชายหนุ่มต้องกัดฟันสบถความเสียวออกมาจากลำคอแกร่ง“อื้อ.”ร่างบางถูกอุ้มให้นั่งอยู่บนหน้าตักของชายหนุ่มเธอซุกใบหน้าเข้ากับอกแกร่งอย่างผวาเมื่อเขาเริ่มกระแทกแท่งร้อนของเขาเข้ามาในตัวของเธออย่าหนักหน่วงจนเธอแทบหายใจไม่ทันคนตัวโตตักตวงความสุขจากร่างบางในอ้อมกอดพักใหญ่แล้วจึงวางเธอนอนคว่ำลงกับเตียงนุ่มมือหนาท้องสองค่อยๆยกสะโพกของเธอขึ้นค่อยๆเสียบตัวตนอันฉ่ำเยิ้มของเขาเข้าไปที่ปากทางร่องสวาทพรวดเดียวจนสุดลำสะโพกแกร่งเร่งทำงานอย่างเป็นจังหวะความเสียวซ่านที่ชายหนุ่มมอบให้ทำเอาร่างบางต้องก้มหน้างุดไปก