Accueil / โรแมนติก / พันธะแค้นผูกรัก / บทที่ 2 เข้าใจผิด

Share

บทที่ 2 เข้าใจผิด

last update Dernière mise à jour: 2025-02-13 21:24:40

หลายวันผ่านไป

@โชว์รูมรถหรูภาคิน

ร่างสูงในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงสแล็คสีดำเดินเข้ามาในโชว์รูมรถหรูพร้อมกับผู้ช่วยอีกหนึ่งคนเดินตามหลัง ก่อนเท้าใหญ่จะหยุดชะงักเมื่อสายตาสะดุดเข้ากับคู่หนุ่มสาวที่กำลังเดินดูรถในโชว์รูม "ไอวา"

 ดวงตาคมกริบจับจ้องผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนเก่าของเขาที่กำลังใช้มารยาหญิงออดอ้อนผู้ชายที่ควงมาด้วยให้ซื้อรถให้อย่างนึกสมเพชคงเป็นเหยื่อของเธอสินะ

"หึ" เสียงเค้นหัวเราะดังกระหึ่มในลำคอหนาอย่างเย้ยหยันก่อนดวงตาคมกริบจะละออกจากร่างบางแล้วก้าวเท้าเดินขึ้นไปยังห้องทำงานบนชั้นสอง

"พรุ่งนี้ช่วยเชิญผู้หญิงคนเมื่อกี้มาเจอฉันหน่อยรู้ใช่ไหมว่าต้องทำยังไง" ร่างสูงเดินเข้ามานั่งลงที่โต๊ะทำงานแล้วออกคำสั่งกับผู้ช่วยคนสนิทจากนั้นก็หยิบแฟ้มเอกสารบนโต๊ะมาเปิดดู

เขาบนั่งจัดการเอกสารที่กองพะเนินอยู่บนโต๊ะจนเสร็จจึงออกจากโชว์รูมตรงกลับคอนโดวันนี้เขาเลือกจะพักคอนโดเพราะมีนัดกับเพื่อนตอนค่ำซึ่งสะดวกกว่ากลับไปคฤหาสน์

@SS PUB

ภายในห้องวีไอพีของผับเผยให้เห็นหนุ่มๆ หน้าตาหล่อเหลาสามคนกำลังดื่มพูดคุยสังสรรค์กันอย่างสนุกหนึ่งในนั้นก็คือภาคิน

"ไอ้ภาคินเมื่อวานกูเจอไอวาแฟนเก่ามึงด้วยวะ" เสียงของเจมส์ทำให้ภาคินละสายตาจากหน้าจอมือถือเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของเสียงด้วยแววตาราบเรียบ "แล้วยังไง"

"บอกให้รู้ไงเผื่อมึงอยากเอาคืน" 

"กูเอาคืนอยู่แล้ว" เสียงทุ้มเปล่งออกจากริมฝีปากหนาอย่างเยือกเย็นจนสัมผัสได้ถึงความโกรธแค้นของคนพูด ก่อนมือหนาจะยกน้ำสีอำพันในแก้วขึ้นกระดกรวดเดียวจนหมด 

"ไอ้เจมส์มึงนั่งเงียบๆ ก็ไม่มีใครว่าอะไรนะ" เจ้านายเพื่อนอีกคนในกลุ่มหันไปเอ็ดเจมส์อย่างไม่ชอบใจที่เจมส์ยุยงให้ภาคินแก้แค้น

"ผู้หญิงแบบนั้นต้องสั่งสอนให้รู้สำนึกจะได้ไม่ไปหลอกใครอีก มึงจำไม่ได้เหรอว่าภาคินเกือบจะเสียคนก็เพราะเธอ" เจมส์ตอกกลับอย่างไม่สบอารมณ์เขายังจำได้ไม่ลืมว่าวันที่ภาคินรู้ความจริงและถูกผู้หญิงคนนั้นทิ้งไปเพื่อนชายมีสภาพยังไง

ภาคินร้องไห้ฟูมฟายอยู่เป็นเดือนขังตัวเองอยู่แต่ในห้องดื่มเหล้าแทนน้ำเปล่าเลยก็ว่าได้เกือบจะเรียนไม่จบด้วยซ้ำโชคดีที่พ่อของเขามีเส้นสายทำให้ทุกอย่างลุล่วงไปได้ด้วยดี พอนึกถึงเรื่องนี้เขาเองก็โกรธแค้นแทนเพื่อนชายไม่น้อย

"กูรู้แต่แก้แค้นไปจะมีประโยชน์อะไรใจเราจะเป็นทุกข์เปล่าๆ" เจ้านายเอ่ยให้เพื่อนทั้งสองได้คิดแต่ดูเหมือนคำพูดของเขาจะไม่เข้าหูเพื่อนทั้งสองเสียเลย

ภาคินนั่งกระดกเหล้าเข้าปากฟังเพื่อนทั้งสองถกเถียงกันเงียบๆ ไม่ออกความคิดเห็นใดๆ เพราะยังไงเขาก็จะเอาคืนหญิงสาวแน่นอน

"กูไปห้องน้ำก่อน" เสียงทุ้มเปล่งออกจากริมฝีปากหนาอีกครั้งหลังจากที่นั่งดื่มเหล้าเงียบๆ มานาน สิ้นเสียงบอกกล่าวร่างสูงก็หยัดกายลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไปจากห้อง เท้าใหญ่ที่กำลังเดินตรงไปยังห้องน้ำหยุดชะงักฉับพลันเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นแฟนเก่ากำลังนั่งดื่มอยู่กับชายหนุ่มหน้าตาดีแต่ไม่ใช่คนที่เธอควงไปโชว์รูมเมื่อตอนเที่ยง 

"กลางวันควงอีกคนกลางคืนควงอีกเธอนี่มันร่านได้ใจจริงๆ ไอวา" ภาคินส่ายหน้าอย่างนึกสมเพชก่อนก้าวเท้าเดินต่อหลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จก็เดินออกมาซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่เอวาเดินออกมาจากโต๊ะที่สาวฝาแฝดนั่งอยู่หลังจากเอาของให้พี่สาวเรียบร้อยแล้วทำให้เจอกับชายหนุ่มจังๆ

"คุณ!" ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจไม่คิดว่าจะได้เจอเขาอีกเมื่อได้สติก็รีบส่าวเท้าเดินหนีด้วยความเร็วกลัวว่าเขาจะหาเรื่องเหมือนวันนั้นเพราะคิดว่าเธอเป็นพี่สาวฝาแฝด ทว่าการกระทำของเธอยิ่งทำให้อีกคนคิดว่าเธอกลัวความผิดที่ได้ทำไว้เลยรีบหนี

Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application

Latest chapter

  • พันธะแค้นผูกรัก   บทส่งท้าย

    5 ปีต่อมาวันเวลาหมุนเวียนดำเนินไปเรื่อย ๆ นี่ก็ผ่านมาห้าปีแล้วที่เอวากับภาคินได้สร้างครอบครัวด้วยกัน ทั้งสองคนได้ตกลงแต่งงานจดทะเบียนสมรสกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วเมื่อสามปีก่อนมีลูกเป็นโซ่ผูกใจด้วยกันสามคนก็คืออลัน อลินดา อคิน และยังมีบุตรสาวบุตรธรรมอีกหนึ่งคนชื่อพะพายอายุรุ่นราวคราวเดียวกับอคินบุตรชายคนสุดท้อง"มามี๊ แด๊ดดี๊พี่อลันแกล้งพะพายอีกแล้วครับ" เสียงของอคินเด็กน้อยวัยสี่ขวบเศษ ๆ หน้าตาหล่อเหลาตั้งแต่เด็กวิ่งเข้ามาฟ้องบิดากับมารดาที่นั่งอยู่ในบ้านเสียงดั่งลั่น ภาคินกับเอวาที่กำลังนั่งคุยกันถึงกับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนลุกเดินตามบุตรชายคนเล็กออกไปยังลานหน้าบ้าน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ลูกชายคนโตอย่างอลันทะเลาะกับลูกบุตรธรรมแต่มันเกิดขึ้นตลอดตั้งแต่พวกเขารับพะพายเด็กกำพร้ามาเลี้ยงดู "พะพาย! ยัยตัวแสบกล้าทำฉันเลือดออกเหรอห๊ะ""พะพายไม่ได้ตั้งใจนะ ก็พี่อลันแกล้งพะพายก่อน""ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าพี่ ฉันไม่ใช่พี่เธอ" เสียงของอลันกับพะพายที่กำลังทะเลาะกันดังแว่วมาทำให้ภาคินต้องรีบเดินเข้าไปห้ามศึก "ทะเลาะอะไรกันอลัน พะพาย" อลันกับพะพายเงียบปากลงทันทีมองหน้าผู้เป็นบิดาตาปริบ ๆ ภาคิน

  • พันธะแค้นผูกรัก   บทที่ 52 The end

    วันต่อมา"แด๊ดดี๊ มามี๊ๆ" เสียงร้องตะโกนของสองแฝดที่ดังอยู่หน้าห้องปลุกให้คนเป็นพ่อแม่อย่างเอวากับภาคินที่กำลังนอนกอดกันอยู่ภายในห้องรู้สึกตัวตื่น"คุณนอนต่อเถอะผมไปเปิดประตูให้ลูกเอง" ภาคินยกมือขึ้นรั้งไหล่เมียสาวที่กำลังจะลุกให้นอนลงเหมือนเดิมเพราะอยากให้เธอพักผ่อนเมื่อคืนเขาเล่นต่อแขนต่อขาให้ลูกจนเธอแทบหมดแรง ก่อนเขาจะลุกลงจากเตียงเดินไปเปิดประตูให้ลูกแทน"กู๊ดมอร์นิ่งค่ะแด๊ดดี๊" อลินดาเอ่ยทักทายเสียงใสพร้อมฉีกยิ้มจนตายีทันทีที่บิดาเปิดประตูออกมา"มอร์นิ่งคิดส์ครับคนสวย" ภาคินย่อตัวลงหอมแก้มซ้ายแก้มขวาของบุตรสาวฟอดใหญ่แล้วหอมแก้มบุตรชายต่อ "มอร์นิ่งคิดส์ครับคนหล่อ""มอร์นิ่งครับแด๊ดดี๊" อลันยิ้มตอบบิดาด้วยใบหน้ายิ้มแย้มจากนั้นก็พากันเดินเข้าไปในห้อง"ทำไมไม่นอนต่อ" ใบหน้าหล่อเหลาเลิ่กคิ้วขึ้นถามเมื่อเห็นว่าร่างบางนั่งพิงหัวเตียงอยู่"นอนไม่หลับแล้ว" เอวาระบายยิ้มตอบชายหนุ่มแล้วหันไปถามไถ่สองแฝดต่อ "เมื่อคืนนอนกับคุณปู่ คุณย่าเป็นไงบ้างคะ""สบายมากครับ สบายมากค่ะ" สองแฝดตอบเสียงเจื้อยแจ้วก่อนอลินดาจะกระโดดขึ้นเตียงไปนั่งทับหน้าขามารดาที่นั่งยืดขายาวเหยียด การกระทำของบุตรสาวสร้างความ

  • พันธะแค้นผูกรัก   บทที่ 51 สมบูรณ์แบบ

    "ว๊าย!""ภาคินปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้นะ" เอวาร้องท้วงเสียงดังลั่นเมื่อจู่ ๆ ชายหนุ่มก็เดินอ้อมมาช้อนตัวเธอขึ้นอุ้มในท่าเจ้าสาวขณะที่เธอกำลังลงจากรถหลังจากรถมาจอดลงหน้าบ้านวิโรจน์อัครโชติแล้ว"ปล่อยแน่...แต่หลังจากต่อแขนต่อขาให้ลูกแล้วนะ" ภาคินตอบหน้าระรื่นไม่ได้สนใจเสียงโวยวายของคนในวงแขนสักนิดอุ้มเธอเดินดุ้ม ๆ เข้าบ้าน "ฉันท้องอยู่นะ คุณคงจะทำอย่างที่พูดจริง ๆ ไม่ได้" คนฟังถึงกับอ้าปากเหวอเมื่อได้ยินคำพูดจากริมฝีปากหนาทำได้เพียงส่งเสียงร้องท้วงไม่กล้าดิ้นหรือขัดขืนอะไรยกมือขึ้นคล้องคอร่างสูงไว้แน่นเพราะกลัวตกตอนนี้เธอไม่ได้ตัวคนเดียวแล้วร่างบางถูกภาคินอุ้มมาวางบนเตียงอย่างแผ่วเบาก่อนเขาจะตามขึ้นไปคร่อมเธอเอาไว้จับจ้องใบหน้าคมที่ห่างกันเพียงคืบด้วยแววตาหวานเยิ้ม "ผมรักคุณนะ"เอวาระบายยิ้มหวานให้คนด้านบนมองสบแววตาหวานเยิ้มด้วยแววตาอ่อนโยนยกมือขึ้นประคองใบหน้าหล่อเหลาพร้อมเอื้อนเอ่ยความรู้สึกในใจออกมา "ตอนนี้ฉันยังไม่รู้หรอกว่าตัวเองรักคุณแล้วหรือเปล่า แต่ฉันมีความสุขและรู้สึกอบอุ่นที่มีคุณอยู่ใกล้ ๆ ฉันเชื่อว่าสักวันคุณจะทำให้ฉันกล้าพูดได้เต็มปากเต็มคำว่าฉันรักคุณ ฉันเปิดโอกาสให้คุณได้ทำ

  • พันธะแค้นผูกรัก   บทที่ 50 ตีตราจอง

    วันเวลาหมุนเวียนมาจนถึงวันงานประมูลเครื่องเพชร รถลีมูซีนคันหรูที่มีสองหนุ่มสาวนั่งอยู่เบาะหลังเคลื่อนตัวมาจอดลงยังหน้าโรงแรมชื่อดังใจกลางเมืองกรุงซึ่งเป็นสถานที่จัดงานประมูลเครื่องเพชรร่างสูงในชุดสูทสีเทาเข้มเข้ารูปเปิดประตูลงจากรถด้วยท่าทางสง่าผ่าเผยก่อนเดินอ้อมไปเปิดประตูรถอีกฝั่ง"ขอบคุณค่ะ" เอวาในชุดเดรสเปิดไหล่แขนพองสีเทาอ่อนยาวเสมอเข่าผ่าข้างเล็กน้อยโชว์เรียวขาขาวเนียนเรียบหรูดูดีก้าวลงจากรถพร้อมระบายยิ้มหวานให้ชายหนุ่มเชิงขอบคุณ "พร้อมไหม" ชายหนุ่มระบายยิ้มบาง ๆ พร้อมยกแขนขึ้นให้อีกคนคล้อง มือเรียวสอดเข้ามาคล้องแขนแกร่งอย่างว่าง่ายพยักหน้าแทนคำตอบว่าเธอพร้อมแล้วจากนั้นทั้งสองก็เดินควงคู่เข้าไปในงานทันทีที่ภาคินกับเอวาย่างกรายเข้ามาในงานทุกสายตาก็มองมายังทั้งสอง ก่อนเสียงซุบซิบจะเริ่มดังขึ้นทุกคนต่างให้ความสนใจกับผู้หญิงหน้าตาสะสวยข้างกายนักธุรกิจหนุ่มชื่อดังเพราะเขาไม่เคยควงผู้หญิงออกงานเลยสักครั้ง กล้องจากนักข่าวหลายสำนักก็กดชัตเตอร์รูปของสองหนุ่มสาวระรัวก่อนจะมีนักข่าวสองสามคนเดินเข้ามาสัมภาษณ์ "สวัสดีค่ะคุณภาคิน""สวัสดีครับ" ภาคินตอบกลับด้วยใบหน้ายิ้มแย้มก่อนปรายตามองสี

  • พันธะแค้นผูกรัก   บทที่ 49 ลูกคนที่3

    แสงแดดยามเช้าสาดส่องผ่านม่านหน้าต่างกระจกเข้ามากระทบเปลือกตาบางของร่างสูงที่นอนกอดลูกบนเตียงคิงไซส์ให้รู้สึกตัวตื่นในช่วงสาย ๆ ของวันใหม่ใบหน้าหล่อเหลาระบายยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาก็ได้เจอหน้าลูกเมียเป็นอันดับแรกเขาหยัดกายลุกขึ้นนั่งก่อนโน้มไปจูบหน้าผากบุตรชายที่นอนข้าง ๆ อย่างแผ่วเบาแล้วเลื่อนไปจูบหน้าผากบุตรสาวต่อจากนั้นก็ลงจากเตียงเดินอ้อมไปริมเตียงอีกฝั่งที่แม่สองแฝดนอนอยู่โน้มลงจูบหน้าผากมนเบา ๆ "ผมรักคุณกับลูกนะ" ดวงตาคมกริบไล่มองใบหน้าสามคนแม่ลูกที่นอนหลับบนเตียงด้วยความอิ่มเอมใจ ก่อนละสายตาออกแล้วจัดการอาบน้ำแต่งตัวหยิบโน้ตบุ๊คเดินลงมานั่งทำงานที่ห้องนั่งเล่นปล่อยให้เมียกับลูกนอนต่อโดยไม่คิดจะปลุกเพราะเมื่อคืนทั้งสามคนนอนดึกเพราะมัวแต่พูดคุยหยอกล้อกับเขาอยู่"คุณน้าจะไปไหนครับ" ภาคินเปล่งเสียงถามขึ้นเมื่อเหลือบสายตาาไปเห็นมารดาของหญิงสาวกำลังเดินถือตะกร้าผ่านห้องนั่งเล่นไป ดวงเดือนหยุดชะงักหันไปตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มกว่าที่ผ่านมา "ว่าจะออกไปจ่ายตลาดหน่อยนะ" ทำคนฟังอย่างภาคินแปลกใจไม่น้อยกับท่าทีที่เปลี่ยนไปของดวงเดือนทั้งที่ที่ผ่านมาเธอมักจะแยกเขี้ยวใส่เขาตลอดบาง

  • พันธะแค้นผูกรัก   บทที่ 48 รัก

    วันต่อมา"มามี๊คะเมื่อไรแด๊ดดี๊จะกลับมา อลินคิดถึงแด๊ดดี๊แล้วค่ะ" เสียงของอลินดาดังขึ้นทำลายความเงียบขณะที่ทุกคนกำลังนั่งทานอาหารอยู่ "อีกสองวันแด๊ดดี๊ก็จะกลับแล้วค่ะ อดทนอีกหน่อยนะคะ" เอวาวางช้อนลงเอื้อมมือไปลูบศรีษะเล็กทุยอย่างเอ็นดูเธอเองก็คิดถึงชายหนุ่มมากเหมือนกันไม่รู้ทำไมถึงคิดถึงมากขนาดนี้ "อลันก็คิดถึงแด๊ดดี๊ครับ" อลันพูดเสริมอีกเสียงพร้อมทำหน้าเหงาหงอยจนคนเป็นแม่ต้องเลื่อนไปลูบศีรษะปลอบประโลม "เดี๋ยวแด๊ดดี๊ก็กลับมาแล้วครับ""ครับ ค่ะ" สองแฝดพยักหน้ารับรู้แล้วก้มหน้าก้มตาทานอาหารต่อเมื่อเสร็จก็ขอมารดาขึ้นไปนอนดูการ์ตูนบนห้องนอน ส่วนเอวาก็ช่วยมารดาเก็บจานล้างจากนั้นก็มานั่งคุยกันต่อที่โซฟา"แม่ว่าลูกดูมีน้ำมีนวลขึ้นนะ" ดวงเดือนไล่สายตามองบุตรสาวตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าก่อนพูดลอย ๆ เพราะดูบุตรสาวมีน้ำมีนวลอวบอิ่มขึ้นกว่าเดิมมาก "สงสัยช่วงนี้คงเจริญอาหารค่ะ" คนโดนทักตอบอย่างไม่ใส่ใจมากนัก ดวงเดือนไม่ได้ซักไซร้อะไรต่อพูดคุยเรื่องอีกแทนผ่านไปครึ่งชั่วโมงเธอจึงขอแยกตัวออกไปข้างนอกเพราะมีนัดกับเพื่อน ๆ"เฮ้อ" เอวาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เอนกายพิงพนักโซฟาแล้วค่อย ๆ หลับตาลงด้วยสมองหนัก

Plus de chapitres
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status