แชร์

บทที่ 16

ผู้เขียน: เจ้าหน่อไม้น้อยแห่งตระกูลกู่
ร่างกายของหลิง อี้หราน แข็งทื่อ เมื่อใดก็ตามที่เธอได้ยินชื่อของสองคนนั้นเธอรู้สึกราวกับว่าเธอกำลังฝันร้าย!

เธอรู้จักแหวนเพชร 6 กะรัต อย่างที่เคยเห็นในข่าว แม้ว่าเธอจะพยายามหลีกเลี่ยงการอ่านข่าวเกี่ยวกับทั้งสองคน แต่เธอก็จะเห็นการพูดถึงเรื่องนี้เมื่อเธอใช้โทรศัพท์มือถือค้นหาข้อมูล

ย้อนกลับไปตอนที่เธอและเซียว จื่อฉี อยู่ในร้านเครื่องประดับเธอได้เห็นเพชรสีชมพู เซียว จื่อฉี เคยบอกเธอว่า "อี้หราน ถ้าคุณชอบผมจะซื้อให้คุณเป็นแหวนแต่งงานของเรา"

อย่างไรก็ตาม เซียว จื่อฉี และแหวนเพชรไม่ได้เป็นของเธอ

“อี้หราน... คุณกำลังจะกลับบ้านหรือเปล่า?” เสียงของชายคนหนึ่งดังก้องอยู่ในหูของ หลิง อี้หราน

หลิง อี้หราน เงยหน้าขึ้นและเห็นชายอายุประมาณ 30 ปี ยิ้มให้เธออย่างเขินอาย เขาไว้ผมสั้นและสวมเครื่องแบบของคนขับรถ

หลิง อี้หราน ผงะ ทันใดนั้นเธอก็จำได้ว่าเขาคืออากว๋อ คนขับรถของศูนย์บริการสุขาภิบาล

"ใช่ค่ะ" หลิง อี้หราน ตอบ

“ผมว่างให้ผมไปส่งคุณที่บ้านนะ” กว๋อ ซิ่นหลี่ พูดพร้อมกับรวบรวมความกล้าของเขา

หลิง อี้หราน จำที่พี่ซูได้บอกเธอว่า อากว๋อสนใจเธอ “อากว๋อพยายามจีบฉันหรือเปล่า?” อย่างไรก็ตามหลิง อี้หราน ไม่มีความตั้งใจที่จะมีความสัมพันธ์ใด ๆ

“ไม่ต้องก็ได้ค่ะ” หลิง อี้หราน ปฏิเสธเขา

"ไม่เป็นไรครับ ผมมีรถผมสะดวกที่จะไปจะส่งคุณที่บ้าน" กว๋อ ซิ่นหลี่ กล่าวทันทีที่เขาพยายามครั้งที่สอง

"หึ! รถของคุณถูกเกินไปเธออยากนั่งรถหรู ถ้าคุณสามารถซื้อแหวนเพชรหกกะรัตให้เธอได้เธอจะให้เธอไปส่ง" ฟาง เชี่ยนเชี่ยน จากแผนกเก็บอุปกรณ์ กล่าวด้วยความอิจฉา

ใบหน้าของกว๋อ ซิ่นหลี่ เปลี่ยนเป็นสีแดงทันทีโดยไม่รู้ว่าจะพูดอะไร

หลิง อี้หราน เหลือบมองไปที่ ฟาง เชี่ยนเชี่ยน และพูดว่า "ในกรณีนี้ถ้ามีใครประสงค์ที่จะไปส่งคุณที่บ้าน และคุณปฏิเสธเขา คงเป็นเพราะมันไม่ใช่รถหรูและไม่มีแหวนเพชรหกกะรัต! หรือคุณจะยอมรับใครก็ได้คนที่มีความประสงค์จะส่งคุณกลับบ้าน?”

“เธอ... " ฟาง เชี่ยนเชี่ยน พูดไม่ออกขณะที่เธอจ้องมองไปที่ หลิง อี้หราน

หลิง อี้หราน หันไปหา กว๋อ ซิ่นหลี่ และกล่าวว่า "ขอบคุณค่ะ อย่างไรก็ตามฉันอาศัยอยู่ใกล้ ๆ และคุ้นเคยกับการเดินกลับบ้านเป็นประจำ" หลังจากพูดอย่างนั้นเธอก็หันเดินออกกไป

ระหว่างทางกลับบ้าน หลิง อี้หราน ซื้อเนื้อสัตว์ไม่ติดมันและผัก หลังจากที่เธอกลับไปที่อพาร์ทเมนต์เช่า เธอก็ปรุงผักและโจ๊กเนื้อไม่ติดมันและทานอาหารเย็นกับ อี้ จิ่นหลี

“วันนี้ยังปวดท้องอยู่หรือเปล่า?” หลิง อี้หราน ถามด้วยความเป็นห่วง

"ไม่มันไม่เจ็บปวดอีกต่อไปแล้ว" อี้ จิ่นหลี ตอบ

“กินยาต่อไปอีกวันเพื่อให้อาการคงที่ ในอนาคตนายต้องกินอาหารให้ตรงเวลา 3 มื้อ นายไม่สามารถแจกใบปลิวเพื่อเลี้ยงชีพได้ ไปหางานที่มั่นคงกว่านี้เถอะ” หลิง อี้หราน กล่าวต่อว่า "ให้ฉันช่วยหางานทางอินเทอร์เน็ตเพื่อดูว่ามีงานอะไรที่เหมาะสมสำหรับนายเอาไหม?"

"ไม่เป็นไร ผมจะมองไปรอบ ๆ นี้ " อี้ จิ่นหลี กล่าว “ถ้าพี่สาวอยากให้ผมได้งานที่มั่นคง ผมก็จะทำอย่างนั้น”

"เด็กดี!" หลิง อี้หราน ยกมือขึ้นแตะศีรษะของอี้ จิ่นหลี และยิ้มอย่างมีความสุข

เธอรู้สึกว่ามันวิเศษมากที่มีน้องชาย

อี้ จิ่นหลี ตกใจ เมื่อเขามองไปที่เธอดูเหมือนว่าจะมีชั้นหมอกปกคลุมดวงตาของเขา เมื่อ หลิง อี้หราน แตะศีรษะเขา เขารู้สึกว่าเธอปฏิบัติกับเขาเหมือนเด็กน้อย ไม่มีใครแตะศีรษะได้มานานเเล้ว

เมื่อตอนที่เขายังเด็กมากพ่อของเขาได้แตะศีรษะของเขาบอกเขาว่า "จิน ลูกต้องเข้มแข็ง ลูกต้องแข็งแกร่งกว่าใคร ๆ และไม่ใช่คนอ่อนแออย่างพ่อ"

“ถูกต้อง ฉันต้องเข้มแข็งและโหดเหี้ยมเท่านั้น การทำเช่นนั้นฉันจะได้ในสิ่งที่ต้องการและไม่ต้องลงเอยเหมือนเช่นพ่อ”

ปัจจุบัน อี้ จิ่นหลี ควบคุมอี้ กรุ๊ป ทั้งหมด ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของเมืองนี้ เขามีทุกสิ่งที่ปรารถนาแต่เขาไม่พอใจ มันมีบางอย่างที่เขาต้องการ

เขาต้องการ .. สายตาของเขา... จับจ้องไปที่คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา…

จู่ ๆ โทรศัพท์มือถือของหลิง อี้หราน ก็ดังขึ้น

เธอเลื่อนมือออกไปเพื่อหยิบโทรศัพท์มือถือ อี้ จิ่นหลี รู้สึกถึงความอบอุ่นที่กำลังจากเขาไปและเขาก็ขมวดคิ้วรู้สึกอย่างหงุดหงิด

ดูเหมือนเขาจะอยากได้ความอบอุ่นของเธอมากขึ้น

มันเป็นตัวเลขที่ไม่คุ้นเคย เมื่อหลิง อี้หราน รับโทรศัพท์ก็ได้ยินเสียงสะดุดที่ปลายสาย

"นั่นคือ อี้-อี้หรานใช่ไหม? นี่กว๋อ ซิ่นหลี่ นะ ผมอยากจะ... บอกคุณว่าอย่าไปสนใจสิ่งที่ฟาง เชี่ยนเชี่ยนพูด ผมรู้ว่าคุณไม่ใช่ผู้หญิงวัตถุนิยมแม้ว่าผมจะขับรถในประเทศ ฉันจะตั้งใจทำงานหนักและจะได้รถที่ดีกว่านี้ในอนาคต!"

ก่อนที่หลิง อี้หรานจะตอบกลับ กว๋อ ซิ่นหลี่ ก็วางสายไป

หลิง อี้หราน มองไปที่โทรศัพท์ของเธอ ดูเหมือนจะมีปัญหา เธอสงสัยว่าเธอควรปฏิเสธกว๋อ ซิ่นหลี่อย่างไม่ไยดีเพื่อที่เขาจะได้ไม่เสียเวลาและความรู้สึกกับเธออีก

“ใครโทรหาพี่เหรอ?” ทันใดนั้นเสียงอันเยือกเย็นก็ดังก้องในห้อง

"เพื่อนร่วมงานจากศูนย์บริการสุขาภิบาล" หลิง อี้หราน ตอบขณะที่เธอวางโทรศัพท์มือถือลง

อี้ จิ่นหลี เหลือบมองไปที่โทรศัพท์มือถือและถามว่า "เพื่อนร่วมงานผู้ชาย?" แม้ว่าเธอจะไม่ได้เปิดลำโพงพูด แต่เขาก็สามารถได้ยินเสียงขณะที่เขานั่งใกล้เธอ

“ใช่แล้ว”

“เขาชอบพี่ใช่ไหม?” การจ้องมองของอี้ จิ่นหลี กลับรุนเเรงขึ้นอย่างครุมเครือ

“อาจจะ” เธอตอบ

“แล้วพี่สาวล่ะ พี่ชอบเขาไหม?”

หลิง อี้หราน ตอบว่า "ถ้าเขารู้ว่าฉันเคยติดคุกมาก่อนเขาก็จะอยู่ห่างจากฉันดังนั้นมันไม่สำคัญว่าฉันจะชอบเขาหรือไม่"

“มีอะไรผิดปกติกับพี่ที่เคยอยู่ในคุกมาก่อนหรือ? ถ้าเขาชอบพี่จริงเขาจะไม่รังเกียจสิ่งนั้น” อี้ จิ่นหลี กล่าว

หลิง อี้หราน ยิ้มอย่างขมขื่นเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น หลายคนในโลกนี้ไม่สนใจเรื่องแบบนี้ มันคล้ายกับรักแท้ที่เธอเคยคิดว่าเธอมีในตอนนั้น เมื่อเธอประสบปัญหาและความรักที่แท้จริงก็ไร้ค่า

"แล้วถ้าผู้ชายคนนั้นยอมรับว่าพี่เคยถูกคุมขังมาก่อนล่ะ พี่จะชอบเขาไหมพี่สาว?" อี้ จิ่นหลี ถามอีกครั้ง

หลิง อี้หราน ตกตะลึง “ถ้ามีคนเต็มใจที่จะยอมรับฉันทั้งที่รู้ว่าฉันเป็นอดีตนักโทษ...”

อี้ จิ่นหลี ดูไม่มีความสุขเมื่อเห็นเธอด้วยความงุนงง เขาจับมือเธอและกัดปลายนิ้วเบา ๆ

"อา!" หลิง อี้หราน ตะโกน เธอกลับมามีสติและมองเข้าไปในดวงตาคู่ที่งดงามนั้น

"พี่ต้องการเขาไหม พี่สาว?" เขามุ่งมั่นที่จะได้รับคำตอบจากเธอ

"ไม่" หลิง อี้หราน ตอบ "ฉันจะปฏิบัติต่อเขาเหมือนเพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ " ยิ่งไปกว่านั้นเธอไม่ได้ตั้งใจที่จะมีความสัมพันธ์ใด ๆ ทั้งสิ้น

เมื่ออี้ จิ่นหลี ได้ยินสิ่งที่เธอพูดเขาก็ยิ้ม เขาเป็นคนหน้าตาดีและเมื่อเขายิ้มดวงตาของเขาก็เปล่งประกายทำให้ดวงตาของเขาดูเจ้าชู้

ทันใดนั้นเธอก็หลงเสน่ห์เขาโดยไม่สามารถละสายตาจากเขาไปได้

อี้ จิ่นหลี อารมณ์ดี เขาเลียปลายนิ้วที่เขาเพิ่งกัดและพูดว่า "ในกรณีนี้พี่สาวจงปฏิบัติต่อเขาเหมือนเพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ "
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย   บทที่ 1480

    หลิงอี้หรานลุกขึ้นและกอดชินเหลียนอีเบา ๆ “ฉันขอโทษที่ทำให้เธอต้องเสียใจ”“เธอพูดเรื่องอะไรกัน? ฉันก็แค่อยากให้เธอโอเคแล้วก็ไม่ได้รับผลกระทบจากเรื่องในอดีต ยังไงซะ เธอก็ต้องเดินหน้าต่อไปใช่ไหมล่ะ?” ชินเหลียนอีพูดพร้อมสูดจมูกและฝืนยิ้มให้หลิงอี้หรานแต่หลิงอี้หรานรู้สึกแสบจมูกเมื่อเธอเห็นรอยยิ้มของเพื่อนรัก เหลียนอีนั้นยังเจ็บช้ำจากอาการอกหัก แต่ว่าเลือกทึ่จะกลบฝังความเจ็บปวด และเผชิญหน้ากับคนอื่นด้วยรอยยิ้ม“ฉันจะไม่เป็นอะไร เธอไม่ต้องห่วงฉันหรอก เธอสิเป็นคนที่ต้องไม่เป็นอะไร รีบ ๆ หายดีไว ๆ เธอต้องมาเล่นกับลูก ๆ ของฉันตอนที่พวกเขาเกิดมาแล้ว” หลิงอี้หรานบอก“พวกเราทุกคนจะต้องไม่เป็นอะไร” ชินเหลียนอีกอดเพื่อนรักเธอแน่นและก็พูดกับตัวเองอีกครั้ง “ฉันจะลืมไป๋ถิงซิน ฉันทำได้แน่ ๆ ฉันก็แค่ต้องมองว่า ความสัมพันธ์ของฉันและไป๋ถิงซินก็เป็นความทรงจำเรื่องหนึ่ง จากนี้ไปมันจะเป็นแค่ความทรงจำเท่านั้น”อาการเริ่มเย็นขึ้นเรื่อย ๆ และตอนนี้ก็ใกล้วันตรุษจีนเข้ามาทุกที หลิงอี้หรานเอามือลูบท้อง เธอไม่เห็นจินมาหลายวันแล้ว ทุกวันนี้เธอคิดถึงแต่เรื่องที่เหลียนอีพูด ‘เดินไปข้างหน้า’ เธอถามตัวเองว่า เธอรัก

  • พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย   บทที่ 1479

    ”นายน้อยอี้แค่ต้องการปกป้องคุณให้ดีขึ้นแค่นั้นครับคุณผู้หญิง” เกาฉงหมิงบอก “เขาจะปกป้องฉัน หรือว่าคอยจับตาดูฉันกันแน่?” อี้หรานถาม เกาฉงหมิงเงียบไปทันที เพราะอย่างไรนายน้อยอี้ก็สั่งไม่ให้บอกอี้หรานเรื่องเลขาหวังเพื่อไม่ให้เธอต้องเป็นกังวลโดยเฉพาะตอนนี้เธอใกล้คลอดแล้ว หลิงอี้หรานเองก็ไม่ได้คาดคั้นเธอแค่ก้มหน้ามองหน้าท้องที่พองนูน เมื่อมาถึงโรงพยาบาลหลิงอี้หรานก็เจอชินเหลียนอี เธอดูท่าทางสดใสตอนนี้เธอดูแลตัวเองได้แล้ว เมื่อออกจากโรงพยาบาลและได้พักผ่อนสักหน่อย เธอก็สามารถกลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิมได้ชินเหลียนอี้ทักหลิงอี้หราน “อี้หราน เธอมาแล้ว มาสิมา มานั่งเร็ว เธอเป็นคนท้องแล้วตอนนี้ก็เป็นช่วงต้องระวัง” หลังจากที่อี้หรานนั่ง เธอก็ถามว่า “เป็นยังไงบ้าง? หมอบอกไหมว่า เธอจะออกจากโรงพยาบาลได้วันไหน?”“หมอบอกว่า ฉันออกได้อาทิตย์หน้าน่ะ” ชินเหลียนอี้ยิ้มกริ่มพร้อมเอามือลูบหัวที่โล้นเลี่ยน หลังจากที่เธอผ่าตัดสมองผมของเธอก็โดนโกนออกจนเกลี้ยงและเธอก็อาจจะต้องใส่วิกไปสักพักหลังจากที่ออกจากโรงพยาบาล “เมื่อวานพี่โจวมาหาฉันแล้วบอกว่าเธอออกจากโรงพยาบาลแล้ว ฉันว่าเธอเหมือนรอดตายหวุดหวิดเลยห

  • พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย   บทที่ 1478

    อี้จิ่นหลีเกือบจะวิ่งออกจากห้องตรวจของหมอด้วยอาการตื่นตระหนก เขาสั่งหวงเซียนบอดี้การ์ดของหลิงอี้หรานแล้วหมอคนใหม่ให้กลับมาที่ห้องตรวจ หมอที่เคยตรวจหลิงอี้หรานนั้นโดนคนของกู้ลี่เฉินทำให้สลบ“นายน้อยอี้ คุณเป็นอะไรไหมครับ?” เกาฉงหมิงถาม เพราะว่าตอนนี้นายน้อยอี้ดูหน้าซีดมาก“ฉันไม่เป็นอะไร” อี้จิ่นหลีหายใจอย่างยากลำบาก เขาไม่คาดคิดว่า ตัวเองจะยังหวาดกลัวอยู่ เขานั้นกลัวว่า เธอจะตอบว่าเสียใจ แม้เธอจะยังไม่ได้คิดถึงเรื่องการหย่า เขาก็กลัวว่าสักวันเธอจะคิดขึ้นมา เขานั้นกลัวว่า เธออาจจะรักเขาไม่มากพอ.. เขากลัวหลายอย่างมาก“นายเจอเลขาหวังหรือยัง?” อี้จิ่นหลียกมือขึ้นปาดเหงื่อบนหน้าผากและถามเกาฉงหมิง“ยังครับ” เกาฉงหมิงตอบ ตั้งแต่งานศพของนายท่านอี้ เลขาหวังที่เคยทำงานให้นายท่านอี้ก็หายตัวไป แม้ว่าพวกเขาจะสั่งคนเพิ่มไปตามหาเลขาหวังก็ยังหาไม่เจอ“ตามหาต่อไป ตราบใดที่เขายังไม่ออกจากเมืองเฉินไป ถึงต้องพลิกแผ่นดินก็ต้องหาเขาให้ได้” อี้จิ่นหลีสั่ง สีหน้าเขามืดครึ้ม เลขาหวังนั้นเป็นคนเก็บความลับของปู่ ปู่ของเขาน่าจะทำมากกว่าแค่ส่งอีเมลข้อมูลความจริงไปหากู้ลี่เฉิน มันจะต้องมีอย่างอื่นอีก ไม่อย่า

  • พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย   บทที่ 1477

    ขณะที่พูดเขาก็เดินมาหาหลิงอี้หรานและจ้องเธอ “เธอเคยบอกว่าเธอจะไม่ทิ้งฉันตราบใดที่ฉันไม่ทิ้งเธอใช่ไหม? ดังนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอก็จะไม่ทิ้งฉันไปตราบที่เธอยังมีชีวิตอยู่ใช่ไหม?” หลิงอี้หรานอึ้งไป สิ่งที่เธอเคยพูดก่อนหน้านี้ยังดังกังวาลในหูเธอ มือของเธอจับหน้าท้องซึ่งตอนนี้ใหญ่เท่าอายุครรภ์พร้อมคลอด เธอสูดหายใจลึกก่อนบอกว่า “ใช่ ฉันพูดแบบนั้น” จากนั้นเธอก็หันไปมองกู้ลี่เฉินและพูดว่า “กู้ลี่เฉิน คุณก็ได้ยินเขาแล้ว ฉัน… จะไม่ทิ้งจินไป” เมื่อเธอพูดคำว่า ‘จิน’ ออกมา ดวงตาของอี้จิ่นหลีก็เป็นประกายขณะที่เขายืนอยู่ข้างเธอ ความตื่นเต้นยินดีฉายผ่านใบหน้าเขาอย่างห้ามไม่อยู่ ‘เธอเรียกฉันว่าจินอีกครั้งแล้ว นี่หมายความว่าเธอยอมอภัยให้แล้วลืมเรื่องในอดีตใช่ไหม?’สีหน้ากู้ลี่เฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ว่าก็ไม่ได้รู้สีกแปลกใจมากนัก บางทีเขาก็อาจจะคาดคำตอบนี้ไว้แล้ว เขาแค่อยากรู้ว่า เธอจะยังอยู่กับอี้จิ่นหลีไหมหลังจากที่ได้รู้ความจริง “โอเค เข้าใจแล้ว ถ้านั่นคือสิ่งที่คุณต้องการ” กู้ลี่เฉินพูดก่อนที่จะออกจากห้องตรวจของหมอไปพร้อมคนของเขา อี้จิ่นหลียังสั่งให้คนอื่นออกไปจากห้อง จู่ ๆ ก็เหลือ

  • พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย   บทที่ 1476

    ”จิ่นหลีขังคุณไว้เหรอ?” กู้ลี่เฉินถาม หลิงอี้หรานอึ้งไป ‘ขังฉันเหรอ? เขาเอาความคิดนี้มาจากไหนกัน?’เมื่อเห็นสีหน้าสับสนของเธอ กู้ลี่เฉินก็บอกว่า “จำนวนของยามในคฤหาสน์อี้ทุกวันนี้เพิ่มขึ้นมาสามเท่า และผมก็ได้ยินว่าระบบรักษาความปลอดภัยก็เปลี่ยนเป็นตัวที่ดีขึ้น อีกอย่างผมไปหาคุณสองครั้งแล้ว แต่ว่าอี้จิ่นหลีก็หยุดผมไว้ทั้งสองครั้ง ผมเจอคุณไม่ได้เลย พอผมโทรเข้ามือถือของคุณ สัญญาณก็โดนตัดไปอัตโนมัติ” หลิงอี้หรานตกใจเมื่อเธอได้ยินเช่นนี้ กลายเป็นที่เธอรู้สึกว่าจำนวนของบอดี้การ์ดเพิ่มขึ้นนั้นเธอไม่ได้คิดไปเอง แสดงว่าจินส่งคนมากขึ้นให้มาคอยตามเธอ มีครั้งหนึ่งที่เธออยากไปเดินแถวบ้านแต่ว่าย่านนั้นก็มีการจัดการเก็บกวาดจนหมด และเธอก็มีบอดี้การ์ดกลุ่มหนึ่งคอยห้อมล้อม ตั้งแต่นั้นเธอก็ไม่ออกไปเดินเตร่อีกเลย เธอเดินอยู่แต่ในคฤหาสน์เท่านั้น แต่ก็ดูเหมือนมีกล้องวงจรปิดในบ้านเพิ่มขึ้นด้วย 'นีจินกลัว… ว่าฉันจะหนีเหรอ? เขาเลยขังฉันไว้ด้วยวิธีนี้’ หลิงอี้หรานครุ่นคิดขณะที่กู้ลี่เฉินพูดอย่างวิตก “ระหว่างคุณกับเขาเกิดอะไรขึ้นกันแน่? หรือว่าเขา…” เขานั้นกลัวว่าหลังจากที่อี้หรานรู้ความจริง ความสัมพันธ์ร

  • พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย   บทที่ 1475

    ”แต่ถึงอย่างนั้นคุณก็ยังเป็นทายาทลำดับที่สองของตระกูลห่าว ไม่ใช่ว่าคุณจะไม่ได้อะไรเลย คุณก็ยังได้สิ่งที่พ่อแม่ของคุณจะให้อยู่ดี”“ได้มาไม่เท่าไหร่แล้วจะมีประโยชน์อะไร?” ห่าวอี้เหมิงแค่นเสียง “ถ้าพี่สาวฉันยังมีชีวิตอยู่แล้วฉันเป็นทายาทลำดับสองของตระกูลห่าว พ่อแม่ของคุณคงไม่ให้ค่าฉันแบบนี้แล้วก็ต้องบอกให้คุณระวังตอนที่คบกับฉัน” เซียวจื่อฉีหน้าแดงก่ำทันที เขารู้ว่าห่าวอี้เหมิงพูดถูก พ่อแม่ของเขาเลือกเธอเพราะว่าเธอจะเป็นผู้สืบทอดของตระกูลห่าว “แต่หลิงอี้หรานบริสุทธิ์ ทำไมคุณถึงทำกับเธอแบบนั้นตอนที่อยู่ในคุก ทั้ง ๆ ที่คุณก็ป้ายความผิดให้เธอแล้ว?” เซียวจื่อฉีถาม เซียวจื่อฉีตัวสั่นเมื่อคิดถึงว่า ห่าวอี้เหมิงทำกับอี้หรานอย่างไรในตอนนั้น แล้วที่แท้ตัวเธอเองกลับเป็นฆาตกรตัวจริง ผู้หญิงคนนี้เสแสร้งแกล้งแสดงใส่เขามากแค่ไหนนะ?“เธอเป็นแฟนคุณ มีเพียงแต่ต้องกำจัดหล่อนเท่านั้นฉันถึงจะมีโอกาสได้เป็นแฟนคุณ” ห่าวอี้เหมิงยิ้มเย้ย “ ฉันก็แค่อยากเห็นว่า หลิงอี้หรานสำคัญกับคุณมากแค่ไหน แต่… ฮ่าฮ่า… กลายเป็นว่าเธอไม่มีค่าอะไรเลย” หลังจากนิ่งไปครู่หนึ่ง ห่าวอี้เหมิงก็บอกอีกว่า “เซียวจื่อฉี คุณเขี่ยหลิง

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status