LOGINShare
บทที่ 853
Related chapters
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 854
“ใช่ค่ะ”“แล้ว… น้องชายของคุณไปไหนแล้วครับ”เธอตัวแข็งทื่อเมื่อได้ยินเขาพูดคำว่า ‘น้องชาย’ ครั้งหนึ่งเธอเคยรู้สึกใกล้ชิดกับคำนั้นมาก แต่ตอนนี้มันกลับรู้สึกห่างไกลเหลือเกิน“เขา… กลับไปบ้านของเขาแล้ว ฉันแค่พาเขามาอยู่ด้วยชั่วคราว” หลิง อี้หรานพึมพำ จากนั้นเธอก็กลับไปที่นั่งของตัวเอง ก้มศีรษะลงและเริ่มทานอาหารต่อกวอ ซิ่นหลี่เพียงจ้องมองที่หลิง อี้หราน‘ทำไม ‘น้องชาย’ คนนั้นที่ดูตัวติดเธอกลับทิ้งเธอไป?’‘ตอนนี้เธออยู่คนเดียวเหรอ? หมายความว่าฉัน... มีโอกาสใช่ไหม?’ ความคิดนั้นผุดขึ้นชัดเจนเรื่อย ๆ ในใจของเขาทั้งสองคนในร้านอาหารไม่ได้สังเกตเห็นรถเก๋งสีดำที่จอดอยู่ไม่ไกลจากร้านอาหารชายในรถกำลังจ้องมองพวกเขาผ่านหน้าต่างเกา ฉงหมิงไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ เขามองไปที่เจ้านายของเขาด้วยความกลัว ก่อนที่จะมองไปที่ หลิง อี้หรานและชายที่ชื่อกวอ ซิ่นหลี่ในร้านอาหารหลังจากทราบตำแหน่งปัจจุบันของหลิง อี้หรานแล้ว นายน้อยอี้ก็ให้เขาขับรถมาที่นี่ และ... เขาก็จับตาดูเธอ‘เมื่อไหร่เขาจะหยุดจับตาดูเธอ?’เกา ฉงหมิงแค่ต้องการให้หลิง อี้หรานและชายคนนั้นทานอาหารเสร็จเร็ว ๆ นี้หลังทานอาหารกลางวันเสร็จ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 855
ก็เพราะว่า... การพูดแบบนี้จะทำให้เขาไม่คิดไปไกลเหมือนกับตอนที่ใครบางคนต้องการทำให้เธอเป็นแพะรับบาปเพราะเธอไม่มีอำนาจอะไรที่จะต่อสู้ได้ จากนั้นเธอก็ถูกทอดทิ้งอย่างง่ายดาย!กวอ ซิ่นหลี่รู้สึกอับอาย แต่เขากลับพูดด้วยความมั่นใจ “ผม... ผมรู้ว่าผมทำอะไรไม่ได้มาก แต่... แต่ถ้าผมรู้จักคุณก่อนหน้า ผมจะทำทุกอย่างที่สามารถช่วยคุณได้!”เขาขับรถมาจอดที่อาคารสำนักงานกฎหมายของหลิง อี้หรานหลิง อี้หรานโน้มตัวเล็กน้อยและมองชายที่อยู่ข้าง ๆ เธออย่างระมัดระวังผู้ชายคนนี้ดูธรรมดา แต่เขากลับสามารถทำให้ผู้คนรู้สึกอบอุ่น หลังจากผ่านอะไรมามากมาย เธอรู้ดีว่าความธรรมดาอาจเป็นสิ่งล้ำค่าที่สุด“กวอ ซิ่นหลี่คุณเป็นคนดี แต่ฉันไม่เหมาะกับคุณ ฉันผ่านอะไรมามากมายและผิดหวังในความรักและการแต่งงาน ตอนนี้ฉันแค่อยากจะโฟกัสหน้าที่การงาน ที่เหลือมันไม่สำคัญอะไรกับฉันอีกต่อไปแล้วค่ะ!” หลิง อี้หรานพูด“ถ้าอย่างนั้นผมรอได้ ผมจะรอจนกว่าคุณจะสนใจเรื่องความรักและการแต่งงานอีกครั้ง!” กวอ ซิ่นหลี่เอื้อมมือออกไปและจับมือของหลิง อี้หรานเอาไว้ด้วยความกล้าหาญเขาจับมือเธอไว้แน่นและแววตาของเขาก็ชัดเจนมากมือคู่นี้แตกต่างจากมือ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 856
“ผม... ผมชอบคุณจริง ๆ ผม... ผมรู้ว่าผมไร้ประโยชน์ ผมให้ความหรูหราแก่คุณไม่ได้ แต่ผมอยู่กับคุณได้ทุกวัน ผมจะทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อปกป้องคุณ ถ้าคุณไม่ลอง คุณจะรู้ได้ยังไงว่าเราจะสามารถพัฒนาความรู้สึกได้ไหม?”เขาพูดติดอ่าง เขาดูกังวลมากแต่กลับดูจริงจังมากเช่นกันหลิง อี้หรานรู้สึกแสบจมูก และน้ำตาก็เอ่อล้นออกมา เธอเพิ่งรู้ว่ามีคนชอบเธอมากถึงขนาดนี้และเขาก็ให้เกียรติเธอไม่ว่าเธอจะยากจนแค่ไหนเธอไม่ได้ผลักเขาออกไปและรู้สึกถึงความอบอุ่นของอ้อมกอดของเขาเพราะอ้อมกอดที่อบอุ่น ทำให้เธอหวังว่าวันหนึ่งเขาจะได้พบกับผู้หญิงที่รักเขาจริง ๆ!“กวอ ซิ่นหลี่ ขอบคุณที่ชอบฉัน แต่ถึงตอนนี้ที่คุณกอดฉัน ฉันกลับไม่รู้สึกอะไรกับคุณเลย คุณคิดว่าเรายังจำเป็นต้องลองดูอยู่อีกไหม?” เธอถามเธอได้ยินเพียงลมหายใจของเขาที่รดโรยรินอยู่ข้างใบหูของเธอ...รถสีดำที่จอดอยู่ไม่ไกล ใครบางคนในรถกำลังมองดูทั้งคู่โอบกอดกันในรถคันข้างหน้า ขณะที่มือของเขากำแน่นอยู่บนตัก......ในค่ำคืนที่มืดมิดหลิง อี้หรานผล็อยหลับไปบนเตียงในห้องที่เงียบสงบ แต่ไฟข้างเตียงของเธอยังคงเปิดอยู่ตั้งแต่ที่เธอย้ายออกจากคฤหาสน์อี้ เธอก็เริ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 857
จากนั้นราวกับถูกสิง เขาจุมพิตบนริมฝีปากเย้ายวนของหญิงสาว…‘อืม... มีบางอย่างกำลังกดทับริมฝีปากฉัน ร้อนจัง…’ หลิง อี้หรานง่วงมากทำให้เธอรู้สึกได้เพียงการกดทับของบางอย่างบนริมฝีปากของเธอเท่านั้นเธอพยายามหลบหนีตามสัญชาตญาณ แต่ดูเหมือนเธอจะขยับตัวไม่ได้จากนั้นเธอก็ค่อย ๆ ตื่นขึ้นมา‘ไม่ มีคนจูบฉัน!’ เธอลืมตาขึ้นโดยสัญชาตญาณ แต่กลับเห็นเพียงความมืดมิด‘เป็นมือคน! เธอรู้สึกเหมือนถูกมือกดทับ’ มีมือปิดตาเธอไว้ เธอจึงมองไม่เห็นอะไรเลยจูบนั้นร้อนแรงมากยิ่งขึ้น‘เขาคือใคร? ใครเป็นคนจูบฉัน?’ หลิง อี้หรานรู้สึกหวาดกลัว เธอพยายามดิ้นรนเกือบสุดกำลังของเธอทว่า การดิ้นรนของเธอกลับถูกปราบด้วยกำลังที่แข็งแรงเธอไม่สามารถหลุดพ้นหรือหลบหนีได้ ทันใดนั้น เธอก็ได้กลิ่นที่คุ้นเคยพร้อมกับจูบที่ทำให้เธอตัวสั่น‘เขา... อี้ จิ่นหลี?’พวกเขารู้จักกันดีมากที่สุดแล้วทำไมเธอถึงจำกลิ่นของเขาไม่ได้ล่ะ? นอกจากนี้ จูบนี้... ความรู้สึกที่คุ้นเคยนี้...‘ต้องเป้นเขาอย่างแน่นอน’‘เขาจูบฉันทำไม? ทำไมเขาถึงทำเป็นแบบนี้?’‘ไม่ ฉันไม่ต้องการแบบนี้!’หลิง อี้หรานกัดลิ้นร้อนที่อยู่ในปากของเธออย่างแรงและปากของเธอก
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 858
หลิง อี้หรานตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้นเพราะเสียงนาฬิกาปลุกจากโทรศัพท์ของเธอเธอรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อยและมีอาการเจ็บคอ เธอจึงยกมือขึ้นลูบคอของเธอโดยไม่รู้ตัว ทันใดนั้น เธอก็จำบางอย่างได้ เธอชะงักและมองไปรอบ ๆ ห้องของเธออย่างรวดเร็วทุกอย่างในห้องก็เหมือนเดิม แม้แต่ชุดนอนของเธอก็ยังไม่บุบสลาย ไม่มีอะไรผิดปกติเธอจำได้ว่าเธอถูกจูบตอนหลับ แล้ว... เธอก็สลบไป!‘ฉันไม่เห็นว่าเขาเป็นใคร แต่จูบนั้นเหมือน... ของจิน!’‘แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรผิดปกติ ฉันฝันว่าเขาจูบฉันเหรอ? ที่ฉันฝันแบบนี้เพราะฉันยังไม่ลืมเขาใช่ไหม?’ดวงตาของหลิง อี้หรานดูมัวหมองลง จากนั้นเธอก็ยกผ้าห่มบาง ๆ ขึ้นก่อนจะลุกจากเตียง‘เมื่อไหร่ฉันจะลืมผู้ชายคนนั้นได้? ฉันเคยคิดว่าฉันจะมีครอบครัวจริง ๆ แล้ว แต่นั่นกลับกลายเป็นแค่ความฝัน’เธอจะเริ่มต้นใหม่ได้ก็ต่อเมื่อเธอลืมเขาได้แล้วเท่านั้น!หลิง อี้หรานเข้าไปในห้องน้ำ หยิบแปรงสีฟันและแก้วน้ำของเธอ เธอบีบยาสีฟันลงบนแปรงสีฟัน และกำลังจะแปรงฟัน แต่เธอกลับเหลือบเห็นรอยจ้ำสีแดงที่ลำคอของเธอ ทันใดนั้น เธอก็ตัวแข็งทื่อทันที!‘นี่คืออะไร? นี่คือ…’เธอวางแปรงสีฟันลงแล้วยกมือขึ้นเ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 859
“ขอบใจนะ” โจว เชียนหยุนพูด“อย่าทำเหมือนฉันเป็นคนแปลกหน้าเลยค่ะ พี่โจว ถ้าวันหนึ่งฉันมีปัญหา ฉันก็คิดว่าพี่คงจะช่วยฉันเหมือนกัน” หลิง อี้หรานพูดด้วยรอยยิ้ม“ก็จริง” โจว เชียนหยุนยิ้มตอบ “ยังไงซะ ฉันกำลังวางแผนที่จะย้ายไปทีเมืองจี”“เมืองจี?” หลิง อี้หรานรู้สึกประหลาดใจ เมืองนี้อยู่ไม่ไกลจากเมืองเฉินมากนัก แต่ก็ไม่ได้อยู่ใกล้เช่นกัน ต้องใช้เวลาขับรถถึงสามชั่วโมงเมืองนั้นมีทิวทัศน์ที่สวยงาม แม้จะเป็นเมืองท่องเที่ยวแต่ค่าครองชีพก็ไม่สูงนัก มันใกล้เคียงกับค่าครองชีพในเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับที่สามในประเทศ“พี่จะย้ายไปเมื่อไหร่คะ?” หลิง อี้หรานถาม“น่าจะในเดือนกันยายน ฉันต้องหาโรงเรียนอนุบาลให้อาหยันน้อย พออาหยันสวมเครื่องช่วยฟัง เขาเป็นก็เหมือนเด็กธรรมดาทั่วไปที่ไม่มีปัญหาในการสื่อสารกับคนอื่น ฉันเลยอยากหาโรงเรียนอนุบาลธรรมดาให้เขา ฉันสงสัยว่าจะมีโรงเรียนอนุบาลไหนจะรับเขาบ้าง”เนื่องจากลูกชายของเธอพิการทางการได้ยิน จึงเป็นเรื่องปกติที่เขาจะต้องไปโรงเรียนเพื่อคนพิการก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้เขาเป็นเหมือนเด็กธรรมดาทั่วไป โจว เชียนหยุนจึงอยากพาเขาไปเข้าเรียนที่โรงเรียนอนุบาลธรรมดาเธอต้องก
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 860
เด็กน้อยรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมกอดของหลิง อี้หรานในทันที“ว่าแต่อาทิตย์นี้ไปสวนสนุกกันไหม?” หลิง อี้หรานถามดวงตาของเด็กน้อยเป็นประกายในทันที ขณะที่หัวเล็ก ๆ ของเขาพยักหน้าหลายครั้ง“ถ้าอย่างนั้น”“มันจะไม่เป็นการรบกวนเธอมากไปเหรอ?” โจว เชียนหยุนถาม“ไม่เลย ฉันอยากจะได้ใช้เวลาทั้งวันที่สวนสนุกกับอาหยันน้อย!” หลิง อี้หรานพูด นอกจากนี้ ถ้าพี่โจวกับครอบครัวของเธอย้ายไปที่เมืองจี เธอคงจะไม่ได้พบอาหยันบ่อย ๆ เหมือนตอนนี้“นอกจากนี้ พี่ต้องไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจร่างกายในสุดสัปดาห์นี้พอดี คุณน้าจะได้พาพี่ไป ส่วนฉันจะพาอาหยันไปสวนสนุกด้วยกัน” หลิง อี้หรานพูด“ถ้าอย่างนั้น... ขอบใจนะ” โจว เชียนหยุนตอบรับอย่างเกรงใจ“ไม่เป็นไรค่ะ ใช่ไหมอาหยัน?” หลิง อี้หรานถามขณะที่เธอหันหน้าไปหาเด็กน้อยในอ้อมแขนของเธอคนตัวเล็กเพียงจูบแทนให้คำตอบโจว เชียนหยุนมองไปที่ลูกชายของเธอที่อยู่ในอ้อมแขนของหลิง อี้หรานด้วยรอยยิ้ม อาหยันน้อยคือชีวิตของเธอ เธอจะปกป้องลูกชายคนนี้จากทุก ๆ คนและจะไม่ยอมให้ใครพรากเขาไปจากเธอไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น!…“เหวินหมิง เหวินหมิง?” เสียงผู้หญิงดังขึ้นเบา ๆ ดึงสติของเย่ เหวินหมิงกลั
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 861
แม้ว่าเขาจะดีกับเธอ แต่... เธอกลับยังรู้สึกเหมือนขาดอะไรไปที่สำคัญไปกว่านั้น หลังจากที่โจว เชียนหยุนติดคุก เธอก็คิดว่าอีกไม่นานเขาคงจะแต่งงานกับเธอทว่า งานแต่งงานของพวกเขากลับยังไม่มีกำหนดและสิ่งนี้ทำให้เธอกังวลเป็นอย่างมากคง จื่ออินกัดริมฝีปากของเธอเล็กน้อยและมองไปที่ชายที่อยู่ข้างหน้าเธอขณะที่เธอถามว่า “ถ้าฉันอยากจะแต่งงานกับคุณ คุณจะ... เต็มใจแต่งงานกับฉันไหมคะ?”เธอไม่อยากรอช้าอีกต่อไป หลังจากที่รู้ว่าเขาได้พบกับโจว เชียนหยุนในเมืองเฉินแล้ว เธอก็ยิ่งกังวลใจมากขึ้นไปอีก‘ที่เขาอยู่ต่อในเมืองเฉินอีกสองสามวันคงเป็นเพราะโจว เชียนหยุน!’‘แต่เขาก็กลับมาเร็วกว่าที่คิด! ยิ่งกว่าไปนั้นเขามักจะพูดถึงการแก้แค้นโจว เชียนหยุน’‘เกิดอะไรขึ้น? เขาจะไม่ไปเจอโจว เชียนหยุนแล้วใช่ไหม? ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น’แม้หลังจากที่เขากลับมา เขาก็ไม่เคยพูดถึงโจว เชียนหยุนอีกเลยเกิดอะไรขึ้นกับเขาและโจว เชียนหยุนในเมืองเฉิน?แม้ว่าคง จื่ออินจะรู้สึกสงสัย แต่เธอก็ไม่กล้าขอให้ใครไปตรวจสอบเรื่องนี้ เธอกลัวว่าการเคลื่อนไหวของเธอจะกลายเป็นจุดสนใจและเขาจะสังเกตเห็นมัน หากเป็นเช่นนั้น เธออาจจะทำให้
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
หลิงอี้หรานลุกขึ้นและกอดชินเหลียนอีเบา ๆ “ฉันขอโทษที่ทำให้เธอต้องเสียใจ”“เธอพูดเรื่องอะไรกัน? ฉันก็แค่อยากให้เธอโอเคแล้วก็ไม่ได้รับผลกระทบจากเรื่องในอดีต ยังไงซะ เธอก็ต้องเดินหน้าต่อไปใช่ไหมล่ะ?” ชินเหลียนอีพูดพร้อมสูดจมูกและฝืนยิ้มให้หลิงอี้หรานแต่หลิงอี้หรานรู้สึกแสบจมูกเมื่อเธอเห็นรอยยิ้มของเพื่อนรัก เหลียนอีนั้นยังเจ็บช้ำจากอาการอกหัก แต่ว่าเลือกทึ่จะกลบฝังความเจ็บปวด และเผชิญหน้ากับคนอื่นด้วยรอยยิ้ม“ฉันจะไม่เป็นอะไร เธอไม่ต้องห่วงฉันหรอก เธอสิเป็นคนที่ต้องไม่เป็นอะไร รีบ ๆ หายดีไว ๆ เธอต้องมาเล่นกับลูก ๆ ของฉันตอนที่พวกเขาเกิดมาแล้ว” หลิงอี้หรานบอก“พวกเราทุกคนจะต้องไม่เป็นอะไร” ชินเหลียนอีกอดเพื่อนรักเธอแน่นและก็พูดกับตัวเองอีกครั้ง “ฉันจะลืมไป๋ถิงซิน ฉันทำได้แน่ ๆ ฉันก็แค่ต้องมองว่า ความสัมพันธ์ของฉันและไป๋ถิงซินก็เป็นความทรงจำเรื่องหนึ่ง จากนี้ไปมันจะเป็นแค่ความทรงจำเท่านั้น”อาการเริ่มเย็นขึ้นเรื่อย ๆ และตอนนี้ก็ใกล้วันตรุษจีนเข้ามาทุกที หลิงอี้หรานเอามือลูบท้อง เธอไม่เห็นจินมาหลายวันแล้ว ทุกวันนี้เธอคิดถึงแต่เรื่องที่เหลียนอีพูด ‘เดินไปข้างหน้า’ เธอถามตัวเองว่า เธอรัก
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
”นายน้อยอี้แค่ต้องการปกป้องคุณให้ดีขึ้นแค่นั้นครับคุณผู้หญิง” เกาฉงหมิงบอก “เขาจะปกป้องฉัน หรือว่าคอยจับตาดูฉันกันแน่?” อี้หรานถาม เกาฉงหมิงเงียบไปทันที เพราะอย่างไรนายน้อยอี้ก็สั่งไม่ให้บอกอี้หรานเรื่องเลขาหวังเพื่อไม่ให้เธอต้องเป็นกังวลโดยเฉพาะตอนนี้เธอใกล้คลอดแล้ว หลิงอี้หรานเองก็ไม่ได้คาดคั้นเธอแค่ก้มหน้ามองหน้าท้องที่พองนูน เมื่อมาถึงโรงพยาบาลหลิงอี้หรานก็เจอชินเหลียนอี เธอดูท่าทางสดใสตอนนี้เธอดูแลตัวเองได้แล้ว เมื่อออกจากโรงพยาบาลและได้พักผ่อนสักหน่อย เธอก็สามารถกลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิมได้ชินเหลียนอี้ทักหลิงอี้หราน “อี้หราน เธอมาแล้ว มาสิมา มานั่งเร็ว เธอเป็นคนท้องแล้วตอนนี้ก็เป็นช่วงต้องระวัง” หลังจากที่อี้หรานนั่ง เธอก็ถามว่า “เป็นยังไงบ้าง? หมอบอกไหมว่า เธอจะออกจากโรงพยาบาลได้วันไหน?”“หมอบอกว่า ฉันออกได้อาทิตย์หน้าน่ะ” ชินเหลียนอี้ยิ้มกริ่มพร้อมเอามือลูบหัวที่โล้นเลี่ยน หลังจากที่เธอผ่าตัดสมองผมของเธอก็โดนโกนออกจนเกลี้ยงและเธอก็อาจจะต้องใส่วิกไปสักพักหลังจากที่ออกจากโรงพยาบาล “เมื่อวานพี่โจวมาหาฉันแล้วบอกว่าเธอออกจากโรงพยาบาลแล้ว ฉันว่าเธอเหมือนรอดตายหวุดหวิดเลยห
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
อี้จิ่นหลีเกือบจะวิ่งออกจากห้องตรวจของหมอด้วยอาการตื่นตระหนก เขาสั่งหวงเซียนบอดี้การ์ดของหลิงอี้หรานแล้วหมอคนใหม่ให้กลับมาที่ห้องตรวจ หมอที่เคยตรวจหลิงอี้หรานนั้นโดนคนของกู้ลี่เฉินทำให้สลบ“นายน้อยอี้ คุณเป็นอะไรไหมครับ?” เกาฉงหมิงถาม เพราะว่าตอนนี้นายน้อยอี้ดูหน้าซีดมาก“ฉันไม่เป็นอะไร” อี้จิ่นหลีหายใจอย่างยากลำบาก เขาไม่คาดคิดว่า ตัวเองจะยังหวาดกลัวอยู่ เขานั้นกลัวว่า เธอจะตอบว่าเสียใจ แม้เธอจะยังไม่ได้คิดถึงเรื่องการหย่า เขาก็กลัวว่าสักวันเธอจะคิดขึ้นมา เขานั้นกลัวว่า เธออาจจะรักเขาไม่มากพอ.. เขากลัวหลายอย่างมาก“นายเจอเลขาหวังหรือยัง?” อี้จิ่นหลียกมือขึ้นปาดเหงื่อบนหน้าผากและถามเกาฉงหมิง“ยังครับ” เกาฉงหมิงตอบ ตั้งแต่งานศพของนายท่านอี้ เลขาหวังที่เคยทำงานให้นายท่านอี้ก็หายตัวไป แม้ว่าพวกเขาจะสั่งคนเพิ่มไปตามหาเลขาหวังก็ยังหาไม่เจอ“ตามหาต่อไป ตราบใดที่เขายังไม่ออกจากเมืองเฉินไป ถึงต้องพลิกแผ่นดินก็ต้องหาเขาให้ได้” อี้จิ่นหลีสั่ง สีหน้าเขามืดครึ้ม เลขาหวังนั้นเป็นคนเก็บความลับของปู่ ปู่ของเขาน่าจะทำมากกว่าแค่ส่งอีเมลข้อมูลความจริงไปหากู้ลี่เฉิน มันจะต้องมีอย่างอื่นอีก ไม่อย่า
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
ขณะที่พูดเขาก็เดินมาหาหลิงอี้หรานและจ้องเธอ “เธอเคยบอกว่าเธอจะไม่ทิ้งฉันตราบใดที่ฉันไม่ทิ้งเธอใช่ไหม? ดังนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอก็จะไม่ทิ้งฉันไปตราบที่เธอยังมีชีวิตอยู่ใช่ไหม?” หลิงอี้หรานอึ้งไป สิ่งที่เธอเคยพูดก่อนหน้านี้ยังดังกังวาลในหูเธอ มือของเธอจับหน้าท้องซึ่งตอนนี้ใหญ่เท่าอายุครรภ์พร้อมคลอด เธอสูดหายใจลึกก่อนบอกว่า “ใช่ ฉันพูดแบบนั้น” จากนั้นเธอก็หันไปมองกู้ลี่เฉินและพูดว่า “กู้ลี่เฉิน คุณก็ได้ยินเขาแล้ว ฉัน… จะไม่ทิ้งจินไป” เมื่อเธอพูดคำว่า ‘จิน’ ออกมา ดวงตาของอี้จิ่นหลีก็เป็นประกายขณะที่เขายืนอยู่ข้างเธอ ความตื่นเต้นยินดีฉายผ่านใบหน้าเขาอย่างห้ามไม่อยู่ ‘เธอเรียกฉันว่าจินอีกครั้งแล้ว นี่หมายความว่าเธอยอมอภัยให้แล้วลืมเรื่องในอดีตใช่ไหม?’สีหน้ากู้ลี่เฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ว่าก็ไม่ได้รู้สีกแปลกใจมากนัก บางทีเขาก็อาจจะคาดคำตอบนี้ไว้แล้ว เขาแค่อยากรู้ว่า เธอจะยังอยู่กับอี้จิ่นหลีไหมหลังจากที่ได้รู้ความจริง “โอเค เข้าใจแล้ว ถ้านั่นคือสิ่งที่คุณต้องการ” กู้ลี่เฉินพูดก่อนที่จะออกจากห้องตรวจของหมอไปพร้อมคนของเขา อี้จิ่นหลียังสั่งให้คนอื่นออกไปจากห้อง จู่ ๆ ก็เหลือ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
”จิ่นหลีขังคุณไว้เหรอ?” กู้ลี่เฉินถาม หลิงอี้หรานอึ้งไป ‘ขังฉันเหรอ? เขาเอาความคิดนี้มาจากไหนกัน?’เมื่อเห็นสีหน้าสับสนของเธอ กู้ลี่เฉินก็บอกว่า “จำนวนของยามในคฤหาสน์อี้ทุกวันนี้เพิ่มขึ้นมาสามเท่า และผมก็ได้ยินว่าระบบรักษาความปลอดภัยก็เปลี่ยนเป็นตัวที่ดีขึ้น อีกอย่างผมไปหาคุณสองครั้งแล้ว แต่ว่าอี้จิ่นหลีก็หยุดผมไว้ทั้งสองครั้ง ผมเจอคุณไม่ได้เลย พอผมโทรเข้ามือถือของคุณ สัญญาณก็โดนตัดไปอัตโนมัติ” หลิงอี้หรานตกใจเมื่อเธอได้ยินเช่นนี้ กลายเป็นที่เธอรู้สึกว่าจำนวนของบอดี้การ์ดเพิ่มขึ้นนั้นเธอไม่ได้คิดไปเอง แสดงว่าจินส่งคนมากขึ้นให้มาคอยตามเธอ มีครั้งหนึ่งที่เธออยากไปเดินแถวบ้านแต่ว่าย่านนั้นก็มีการจัดการเก็บกวาดจนหมด และเธอก็มีบอดี้การ์ดกลุ่มหนึ่งคอยห้อมล้อม ตั้งแต่นั้นเธอก็ไม่ออกไปเดินเตร่อีกเลย เธอเดินอยู่แต่ในคฤหาสน์เท่านั้น แต่ก็ดูเหมือนมีกล้องวงจรปิดในบ้านเพิ่มขึ้นด้วย 'นีจินกลัว… ว่าฉันจะหนีเหรอ? เขาเลยขังฉันไว้ด้วยวิธีนี้’ หลิงอี้หรานครุ่นคิดขณะที่กู้ลี่เฉินพูดอย่างวิตก “ระหว่างคุณกับเขาเกิดอะไรขึ้นกันแน่? หรือว่าเขา…” เขานั้นกลัวว่าหลังจากที่อี้หรานรู้ความจริง ความสัมพันธ์ร
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
”แต่ถึงอย่างนั้นคุณก็ยังเป็นทายาทลำดับที่สองของตระกูลห่าว ไม่ใช่ว่าคุณจะไม่ได้อะไรเลย คุณก็ยังได้สิ่งที่พ่อแม่ของคุณจะให้อยู่ดี”“ได้มาไม่เท่าไหร่แล้วจะมีประโยชน์อะไร?” ห่าวอี้เหมิงแค่นเสียง “ถ้าพี่สาวฉันยังมีชีวิตอยู่แล้วฉันเป็นทายาทลำดับสองของตระกูลห่าว พ่อแม่ของคุณคงไม่ให้ค่าฉันแบบนี้แล้วก็ต้องบอกให้คุณระวังตอนที่คบกับฉัน” เซียวจื่อฉีหน้าแดงก่ำทันที เขารู้ว่าห่าวอี้เหมิงพูดถูก พ่อแม่ของเขาเลือกเธอเพราะว่าเธอจะเป็นผู้สืบทอดของตระกูลห่าว “แต่หลิงอี้หรานบริสุทธิ์ ทำไมคุณถึงทำกับเธอแบบนั้นตอนที่อยู่ในคุก ทั้ง ๆ ที่คุณก็ป้ายความผิดให้เธอแล้ว?” เซียวจื่อฉีถาม เซียวจื่อฉีตัวสั่นเมื่อคิดถึงว่า ห่าวอี้เหมิงทำกับอี้หรานอย่างไรในตอนนั้น แล้วที่แท้ตัวเธอเองกลับเป็นฆาตกรตัวจริง ผู้หญิงคนนี้เสแสร้งแกล้งแสดงใส่เขามากแค่ไหนนะ?“เธอเป็นแฟนคุณ มีเพียงแต่ต้องกำจัดหล่อนเท่านั้นฉันถึงจะมีโอกาสได้เป็นแฟนคุณ” ห่าวอี้เหมิงยิ้มเย้ย “ ฉันก็แค่อยากเห็นว่า หลิงอี้หรานสำคัญกับคุณมากแค่ไหน แต่… ฮ่าฮ่า… กลายเป็นว่าเธอไม่มีค่าอะไรเลย” หลังจากนิ่งไปครู่หนึ่ง ห่าวอี้เหมิงก็บอกอีกว่า “เซียวจื่อฉี คุณเขี่ยหลิง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
แต่ด้านนอกช่วงนี้ก็มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก เครือข่ายของตระกูลห่าวล้มและไม่สามารถจ่ายหนี้ธนาคารได้ ดังนั้นธนาคารจึงยื่นเรื่องให้ห้ามมีการเคลื่อนไหวใด ๆ เกี่ยวกับทรัพย์สินของตระกูลห่าว ขณะเดียวกัน ข่าวก็แพร่ไปว่า ตำรวจได้ไปจับกุมห่าวอี้เหมิงในงานแฟนมีตติ้ง แม้ว่าห่าวอี้เหมิงจะออกจากวงการบันเทิงมาแล้ว แต่เธอก็ยังมีแฟนคลับเหนียวแน่นจำนวนมาก เธอนั้นแต่งตัวเพื่อไปงานแฟนมีตติ้งโดยใส่สร้อยคอมูลค่า 300 ล้านบาท เธอถึงขั้นเชิญนักข่าวมาร่วมงาน เจตนาของห่าวอี้เหมิงที่จัดงานแฟนมีตติ้งก็คือเพื่อแสดงให้เห็นว่า ตระกูลห่าวไม่ได้เจอปัญหาทางด้านการเงิน และเพื่อให้ชื่อของเธอติดกระแสในโลกออนไลน์ แต่ตำรวจกลับโผล่มาในงานแฟนมีตติ้งของเธอเธอนั้นโดนใส่กุญแจมือต่อหน้าแฟนคลับกลุ่มใหญ่โดยตำรวจที่บอกว่า มาจับเธอในข้อหาต้องสงสัยการฆาตกรรม บรรดาแฟนต่างก็ตกตะลึง ‘ฆาตกรรมเหรอ? ฆาตกรรมอะไรกัน? เทพธิดาห่าวของเราเป็นผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรมเหรอ?’ ด้วยสถานการณ์เช่นนี้จึงไม่มีโอกาสที่จะปกปิดข่าวไว้ได้ แม้ห่าวอี้เหมิงและตระกูลห่าวจะอยากทำแค่ไหนก็ตาม เพราะอย่างไรก็มีแฟน ๆ อยู่มากเกินไป จากนั้นเหตุการณ์นี้ก็กลายเป็นหัวข้
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
เขานั้นจะทำทุกอย่างให้เธอยอมอภัยทุกอย่างยกเว้นไปจากเขา เขาไม่สนใจว่าเธอต้องการจะไปจากคฤหาสน์อี้ หรือไปจากเขา แต่ว่าเขายังอยากจะกักขังเธอไว้ในคฤหาสน์อี้ มันเหมือนกับเขาเชื่อว่า เธอจะไม่มีทางทิ้งไปแบบนั้นแน่ เมื่อพูดจบแล้วจิ่นหลีก็หันหลังเดินออกจากห้องไป ไม่นานพยาบาลก็เข้ามาซึ่งเป็นคนเดียวกับที่คอยดูแลอี้หรานตอนกลางคืนตลอดหลายวันมานี่ “คุณผู้หญิงอี้คะ คุณผู้ชายอี้บอกว่าให้คุณพักผ่อน เขาจะไม่เข้ามาในห้องอีกแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องห่วงเรื่องอะไรแล้วค่ะ” พยาบาลผู้ดูแลบอกหลิงอี้หรานเงียบ เธอนอนลงและหลับตาช้า ๆ แต่มือของเธอยังคงลูบท้องอยู่ เธอนั้นพยายามสงบสติอารมณ์ลง เธอต้องทำใจให้สงบเพื่อเด็ก ๆ ‘ฉันควรทำยังไงดี? ฉันไม่สามารถลืมความเจ็บปวดและการที่เขามองดูอยู่ข้าง ๆ เพราะเห็นแก่ผลประโยชน์ได้? ใช่ไหม?’จู่ ๆ เธอก็คิดถึงสิ่งที่เขามักบอกเธอเสมอว่า หากเขารู้จักเธอเร็วกว่านี้ เขาก็จะไม่ปล่อยให้เธอต้องทรมานแบบนี้น ตอนนั้นเธอเพียงคิดว่า เขาหมายถึงช่วงเวลาที่เธอต้องทรมานอยู่ในคุก แต่มันมีความหมายอื่นที่แฝงอยู่ในคำพูดของเขา หากว่าเขารู้จักและตกหลุมรักเธอเร็วกว่านี้ เขาก็คงไม่นั่งดูอยู่เฉย ๆ เขาจะต้อ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
เมื่อหมอและพยาบาลออกไป หลิงอี้หรานก็มองอี้จิ่นหลีที่ยังคงยืนอยู่ในห้อง เขายืนไม่ไกลจากเตียงนักและเหมือนห้อมล้อมไปด้วยความเปล่าเปลี่ยวสิ้นหวัง อี้หรานเม้มปากและบอกว่า “พอลูกคลอดแล้ว ฉันอยากจะย้ายออกจากบ้านตระกูลอี้”อี้จิ่นหลีเงยหน้ามองเธอทันทีด้วยสีหน้าตระหนกตกใจ “เธออยากจะ… ออกจากคฤหาสน์อี้เหรอ?”เธอตอบ “ใช่ เพราะว่าฉันไม่รู้ว่าจะมองหน้าคุณยังไง บางทีการย้ายออกจากคฤหาสน์อี้อาจจะดีกับเราทั้งคู่”เธออาจจะหาข้อแก้ตัวมาช่วยแก้ตัวให้การกระทำของเขาได้ อย่างเช่น เธออาจจะบอกว่าเพราะตอนนั้นเขายังไม่รู้จักเธอและเธอก็ไม่มีค่าอะไรในสายตาเขา แล้วเขาจะมาเห็นอกเห็นใจคนที่ไม่มีความสำคัญอะไรได้อยางไร ในเมื่อเขานั้นมักจะไร้ความรู้สึกอยู่เสมอ? มันก็จะอธิบายได้ว่า ทำไมเขาถึงได้ทำเพียงแค่ดูแต่ไม่เข้ามามีส่วนร่วมอะไร เธออาจจะหาข้ออ้างได้มากกว่าหนึ่งข้อเพื่อที่จะใช้เกลี้ยกล่อมตัวเอง เธอนั้นถูกเลี้ยงดูมาให้เชื่อมั่นในความยุติธรรม นั่นเลยเป็นสาเหตุที่เธอเลือกเป็นทนายซึ่งจะต่อสู้เพื่อความถูกต้องและความยุติธรรมด้วยการใช้กฎหมายเป็นเครื่องมือ แต่คนที่เธอรักที่สุดกลับไม่แยแสและปล่อยให้เธอต้องติดคุกโดยไร้ค
