ตอนที่3.

ตอนที่3.

คำพูดร้ายกาจออกมาจากปากหยักสวนสีแดงเรื่อราวปากอิสตรี แต่แต่ละคำพูดที่ออกจากปากนั้นช่างแสบสันและทำร้ายจิตใจคนฟังมากมาย บารนีมองหน้าของสามีหมาดๆ ด้วยความกลัวจับใจ ร่างบางในชุดสีขาวสะอาดถอยกรูดชิดผนังเมื่อร่างสูงใหญ่ของเขาปรี่เข้ามาใกล้ มือหนากระชากไหล่มนเข้ามาหาอย่างดุดันแล้วโน้มใบหน้าหล่อเหลาราวเทพบุตรลงมาช้าๆ ดวงตาสีน้ำเงินดูมืดดำจนบารนีหัวใจแทบหล่นไปอยู่แทบเท้าของเขา

“อย่าทำอะไรบีเลยนะคะ ได้โปรดสงสารบีเถอะ”

เมื่อเห็นท่าทางของเขาอย่างนี้บารนีรู้สึกหวิวหวั่นในใจ ความเจ็บแปลบที่เหมือนร่างจะแตกเป็นเสียงๆ นั้นยังตรึงอยู่ในจิตใจอันบอบบาง และหากเขาทำแบบนั้นกับเธออีกเธอคงตายแน่ๆ บารนีมองเขาด้วยน้ำตานองหน้า...

“เธอจะต้องชดใช้ที่ทำให้ชีวิตของฉันพังไม่เป็นท่า และเธอจะต้องชดใช้ที่พี่ชายของเธอมันแย่งแฟนฉัน...” อัคนีกล่าวเสียงลอดไรฟัน ใบหน้าหล่อเหลาเข้มด้วยความเกลียดชังและความคับแค้นใจที่ถูกมัดมือชก

ในคืนนั้น คืนที่เขาพร่าพรหมจรรย์ของบารนี แล้วพี่ชายของเธอกลับมาพบว่าเขาทำอะไรกับน้องสาวของตนอีกทั้งอดีตคนรักของเขาก็อยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วย การแก้แค้นของเขาคงสิ้นสุดลงหากภัทราไม่อยู่ในคืนนั้น เพราะหญิงสาวไม่ยอมให้เรื่องนี้ผ่านไปแม้รู้ดีว่าที่เขาทำแบบนี้เพราะอะไร สุดท้ายเรื่องมันก็ยิ่งมัดเขาไว้จนดิ้นไม่หลุดเมื่อบารนีอายุยังไม่ถึงยี่สิบปีและที่สำคัญบิดามารดาของเขาไม่เห็นด้วยกับการกระทำของเขา และยังเข้าข้างบริบูรณ์กับภัทราว่าทั้งสองรักกันและไม่ได้ทำอะไรผิดต่อเขาด้วย พวกท่านจึงให้เขารับผิดชอบบารนีด้วยการแต่งงานและยังย้ำว่าเขาเองควรจะพิจารณาตนเองเสียก่อนก่อนที่จะเที่ยวโทษคนโน้นคนนี้ชีวิตของเขาล้มไม่เป็นท่าเพราะสองพี่น้องหน้าซื่อใจคดแล้วยังไม่มีใครสงสารเขาที่เป็นคนถูกกระทำด้วยซ้ำ อัคนีคิดในใจด้วยความเกรี้ยวกราด...

“อย่า ได้โปรด อื้อออ...” บารนีพยายามร้องขอความเมตตาจากเจ้าบ่าวของเธอ แต่ก็ไม่เป็นผลเพราะอัคนีบดขยี้เรียวปากบางของเธออย่างรุนแรงเหมือนเป็นการลงทัณฑ์จนเธอรู้สึกเจ็บไปทั้งเรียวปากและยังรับรู้รสเค็มของเลือดในปากด้วย เขาช่างใจร้ายเหลือเกิน สาวน้อยวัยสิบแปดคิดอย่างอ่อนล้าไร้หนทางจะหลุดออกจากกรงเล็บพญามารแต่แล้วเธอก็รู้ดีว่าตนไม่มีวันหนีพ้น เมื่อชุดเจ้าสาวแสนสวยถูกกระชากจนขาดวิ่นไม่มีชิ้นดี และเนื้อผ้าก็ครูดกับผิวขาวลออของเธอจนแดงช้ำ แต่อัคนีก็ไม่สนใจตั้งหน้าตั้งตาจัดการกับเสื้อผ้าของเธออย่างไร้ความปราณีจนในที่สุดเธอก็เปลือยเปล่าสั่นเทาอยู่บนเตียงกว้างที่ไร้ความอบอุ่น...

“คุณเดียวขา อย่าทำอะไรบีเลย ได้โปรดเถอะ...”

สาวน้อยยังไม่วายจะเอ่ยขอความเห็นใจพลางกระถดหนีร่างสูงใหญ่ที่ย่างสามขุมเข้ามาหาด้วยเรือนกายแกร่งเปล่าเปลือยและร่างกายของเขาบ่งบอกเป็นอย่างดีเมื่อมันแสดงความต้องการออกมาด้วยความแกร่งกระด้างใหญ่โต... บารนีหน้าซีดตัวสั่นแล้วก็ต้องหวีดร้องออกมาอีกครั้งด้วยความหวาดกลัวเมื่อเขากระชากร่างบอบบางเข้าไปหาร่างแกร่งอย่างรุนแรงบดขยี้เรียวปากบวมช้ำด้วยความเดือดดาลอีกครั้ง มือหนาโลมลูบเรือนกายละมุนอย่างหยาบคายไม่มีความอ่อนโยนเลยแม้แต่น้อย ทรวงสาวแรกผลิต้องชอกช้ำเพราะมือภมรร้ายที่จิตใจเต็มไปด้วยความเกลียดชังต้องการฟาดฟันให้ศัตรูแหลกลาญไป

ริมฝีปากร้อนผ่าวราวเปลวเพลิงขบเม้มอย่างรุนแรงไปตามผิวเนื้ออ่อนนุ่มและทิ้งรอยราคีไว้บนร่างกายสาวถ้วนทั่วไม่ว่าจะเป็นลำคอขาวผ่องเนินอกอวบใหญ่หรือแม้แต่หน้าท้องเนียนก็มีรอยแดงเป็นจ้ำจากการดูดกลืนด้วยอารมณ์ร้อนแรง มือหน้าลูบไล้ผ่านไปที่ใดก็เหมือนมีเปลวไฟลามเลียไปที่นั่น...บารนีพยายามเบี่ยงหน้าหนีคมจุมพิตร้อนระอุนั้นแต่ก็ยากเหลือเกินเพราะเธอรู้สึกแสบร้อนไปทั้งตัว ร่างบางสั่นสะท้านทั้งด้วยความกลัวและความซ่านรัญจวนที่เริ่มก่อตัวขึ้นเมื่อความร้อนแรงของสัมผัสจากชายหนุ่มนั้นอ่อนลงเธอจึงเริ่มปรับตัวและรับรู้สัมผัสนั้นได้

อัคนีเพลิดเพลินไปกับเรือนกายขาวลออเนียนนุ่ม ดื่มกินทรวงสาวอย่างหิวกระหายหลงใหลในความนุ่มหยุ่นและหอมหวานจากเรือนร่างที่เขาเชยชมอยู่ ความรุนแรงจากสัมผัสหายไปเหลือเพียงความเร่าร้อนมาแทนที่เมื่อสาวน้อยตอบสนองริมฝีปากร้อนผ่าวที่ดื่มกินยอดอกสีหวานอย่างเอร็ดอร่อยด้วยการแอ่นกายขึ้นเหนือที่นอนนุ่มยุ่งเหยิงเสนอตัวให้เขาดื่มกิน เรียวขาเสลาที่อัคนียอมรับว่ามันสวยกว่าเรียวขาของหญิงสาวที่ตนเคยควงแยกออกจากกันเปิดทางให้ร่างใหญ่โตของเขาแทรกเข้าไป ทุกการกระทำของเธอช่างไร้เดียงสาเสียงครางกระเส่าแผ่วหวานดังออกจากริมฝีปากบวมเห่อเพราะแรงจุมพิตของเขาก็ยิ่งเร้าอารมณ์หนุ่มให้เตลิด โอ คุณพระ... เธอช่างเซ็กซี่กว่าที่เขาคิดไว้ อัคนีมองทรวงอกอวบใหญ่ที่ไหวกระเพื่อมเพราะแรงหอบสะท้าน กายบางส่ายพลิ้วเมื่อมือหนาเลื่อนลงไปสำรวจซอกอ่อนไหวของอิสตรี

“เธอให้ความรู้สึกดีเหรอเกินสาวน้อย อา... เธอชุ่มฉ่ำ และรัดฉันแน่นจริงๆ”

อัคนีเสียงแหบพร่าเมื่อนิ้วแกร่งของเขาแทบไม่สามารขยับได้เพราะความคับแน่นของเธอบีบรัดจนนิ้วของเขาชาไปหมด ชายหนุ่มถอนนิ้วออกจากซอกดอกไม้หวานฉ่ำ จูบไล่จากใบหน้าหวานแดงก่ำลงมายังหน้าท้องนวลอย่างอดใจไม่ไหวเมื่อกลิ่นหอมจากดอกไม้สาวสดฉ่ำยั่วให้เขาลิ้มลอง... กลิ่นกายสาวน้อยล่อลวงให้เขาหลงใหลได้อย่างไม่น่าเชื่อ อัคนีคิดขณะแตะปลายลิ้นกับเกสรสีหวานชำแรกเรียวลิ้นผ่าวโลมเลียความอ่อนนุ่มของสาวน้อยที่ดิ้นเร่าครวญครางด้วยลีลาเจนจัด