บทที่ 2...ท้องเหรอ?

เช้าวันใหม่...วันพฤหัสบดีที่ค่อนข้างมัวหม่น ท้องฟ้าอึมครึมด้วยเมฆสีคล้ำ

อรนุชรู้สึกเบื่อและเซ็งจนไม่มีแรงจะลุกจากเตียงนอนเพื่อไปโรงเรียนเลย

“แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะอรนุช” เธออวยพรวันเกิดให้ตัวเองอย่างนึกตลกขบขัน ขณะลงมือเช็ดรอยคราบเลือดที่หยดเปื้อนเต็มพื้นกระเบื้องเย็นเยือบตั้งแต่ประตูห้องนอนของแม่ จึงถึงประตูหน้าบ้าน

“วันเกิดปีนี้ของฉันก็คงจะต้อง...อยู่คนเดียวเหมือนเดิม เหมือนปีที่แล้วนั่นแหละ”

เธอจำได้ไม่ลืมเลยล่ะ วันเกิดของเธอเมื่อปีที่แล้ว เธอได้ของขวัญชิ้นใหญ่เป็นพ่อเลี้ยงตัวใหญ่กล้ามโต ผู้ชายที่แม่หิ้วเข้าบ้านมาอย่างภาคภูมิใจและหลงใหลคลั่งไคล้จนโงหัวไม่ขึ้น หลังจากเลิกรากับพ่อของเธอได้สามเดือนกว่าๆเท่านั้น แม่ผู้มูฟออนไวราวแสง

ดูเหมือนแม่จะเป็นชู้กับลุงช้าง ก่อนที่แม่จะหย่ากับพ่อของเธอนะ ส่วนพ่อของเธอน่ะเหรอ ตอนนี้ก็มีเมียใหม่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว เมียสาวรุ่นราวคราวเดียวกับลูกสาวของตัวเองนั่นล่ะ ต่างฝ่ายต่างวิ่งหาความสุขให้ตัวเองโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

“อ่า.. เลือดออกเยอะเชียว ท่าทางจะหนักนะเนี่ย จะเป็นไรมากมั้ยนะ?”

เธอยอมรับว่าแอบกังวลนิดหน่อย เพราะพ่อเลี้ยงกล้ามโตไม่ยอมส่งข่าวมาบอกเลยว่าอาการของแม่เป็นอย่างไรบ้าง หลังจากหอบหิ้วแบบทุลักทุเลกันออกไปโรงพยาบาลตั้งแต่ช่วงกลางดึกที่ผ่านมา...

“ทำไมไม่โทรมาเลย” เขาควรจะโทรมาบอกเธอบ้างนะ แต่โทรศัพท์ของเธอไม่ได้สัญญาณจากเขาเลย “จะปล่อยให้เราเป็นห่วงแบบนี้เหรอ ใจดำชะมัด หรือเห็นเราไม่มีความหมายอะไร เป็นแค่คนใช้งี้เหรอ???”

“อ้าวหนูอร...ยังไม่ไปโรงเรียนเหรอ??”

เสียงทักจากด้านหลังทำเธอสะดุ้งโหยง ตกใจหันขวับไปมองคนที่เธอกำลังนินทาอยู่..

“อุ๊ย ลุงช้าง! ตกใจหมดเลย!”

เขาโผล่มาด้วยสีหน้าท่าทางไร้กังวล สายตาพราวระยิบเหมือนมีเรื่องชอบใจอีกต่างหาก !

พ่อเลี้ยงกลับมาที่บ้านเพียงลำพัง พร้อมกับแจ้งข่าวสำคัญ...

“ทำไมยังไม่ไปเรียน”

เขาถามย้ำ

“เอ่อ รอฟังข่าวแม่อยู่ค่ะ ตกลงเป็นไงคะ แม่เป็นอะไรมากรึเปล่า” แต่ดูจากสีหน้าท่าทางของเขา เดาได้ว่าพ้นขีดอันตรายแล้ว

“แม่ของหนูท้องได้สองเดือนละ”

“โอว งั้นเลือดก็...แท้งหรือคะ???”

“เปล่า แค่ตกเลือดนิดหน่อย แต่ตอนนี้ปลอดภัยแล้วล่ะ หมอให้นอนพักโรงพยาบาลก่อนสักสองสามคืน เพื่อดูอาการอย่างใกล้ชิดน่ะ”

งั้นก็แสดงว่าของขวัญวันเกิดปีนี้ของเธอก็คือแม่ท้องลูกใหม่สินะ มันช่างเป็นอะไรที่เซอร์ไพรซ์สุดๆ และมันทำให้เธอรู้สึกเหมือนเป็นคนนอกเข้าไปทุกที

เมื่อไหร่ก็ตามที่แม่มีลูกใหม่กับพ่อเลี้ยง แม่จะต้องรักหลงและเอาใจใส่ลูกคนใหม่จนลืมลูกสาวคนโตอย่างเธอไปเลยล่ะ เธอควรเริ่มมองหาเส้นทางชีวิตใหม่ได้แล้วนะ การออกจากบ้านไปใช้ชีวิตตามลำพังน่าจะเป็นสิ่งที่เหมาะกับเธอมากที่สุดแล้วล่ะ