บทที่ 20 ทำให้หายงอน (1)

บทที่ 20

ทำให้หายงอน

          “คิดไปไกลมากค่ะ”

          “ไม่ครับ คิดตรงนี้แหละ...มาครับวันนี้พี่จะชดเชยความผิดของตัวเองให้มะนาวนะครับ”

          “ชะ..ชดเชยยังไงคะ แล้วทำไมต้องเอาตัวมาเบียดมะนาวแบบนี้คะ” มะนาวถึงกับตื่นตระหนกเมื่อคินน์ขยับกายเข้าหา แถมยังโอบไหล่บอบบางของมะนาวอย่างแน่นมากขึ้นด้วย

          “อยากอยู่ใกล้มะนาวครับ มะนาวก็รู้ว่าเราสองคนไม่เคยห่างกันเลยสักวันเดียว และวันนี้พี่จะไม่ยอมกลับไปนอนบ้าน พี่อยากนอนกอดมะนาวเท่านั้น” คินน์บอกแล้วก็ดัดร่างเล็กของมะนาวให้นอนราบกับที่นอนอย่างรวดเร็ว จนเธออดใจเต้นแรงไม่ได้จริงๆ

          “พี่คินน์อย่าทำอย่างนี้นะ”

          “ทำอะไร”

          “พี่คินน์จะปล้ำมะนาวเหรอ” ดวงตาสาวมองคนตัวโตด้วยสายตาสั่นระริก

          “ไม่ปล้ำหรอก ให้มะนาวสมยอมง่ายกว่าไม่ดีกว่าเหรอครับ” คินน์ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์พร้อมกับใช้มือหนาของตัวเองลูบไล้ที่ร่างกายขาวผ่องของมะนาวอย่างแผ่วเบา

          “อื้อ” เสียงหวานครางกระเส่า เมื่อคนรักเลื่อนมือไปแตะที่ผิวเนื้ออ่อนของเธออย่างแผ่วเบาจนเธอเสียวซ่านขึ้นมา

          “ครางแบบนี้คืออะไรครับมะนาว แล้วยังจะบอกว่าพี่จะปล้ำมะนาวอีกเหรอ” ยิ่งเห็นสีหน้าที่เต็มไปด้วยความซาบซ่านของหญิงสาว มันก็ส่งเสริมให้เธอเซ็กซี่มากกว่านี้

          “พี่คินน์ไม่เอา”

          “เอาครับ คืนนี้พี่จะจัดให้หนักๆ เลยให้มะนาวรักให้มะนาวหลงพี่คนเดียวเลยครับ”

          “แค่นี้ก็รักจะแย่แล้วนะ” มะนาวยิ้มออกมา แค่เป็นแบบนี้เธอรักก็หลงเขาจะแย่แล้ว จะมีผู้หญิงคนไหนที่โชคดีเหมือนเธอบ้างที่มีแฟนทั้งหล่อ ทั้งรวย ไม่เจ้าชู้ และยังจัดให้ไม่เคยพักแบบนี้บ้าง

          “หึ...พูดแบบนี้รู้ไหมว่ะจะโดนอะไรบ้าง”

          “ตอนแรกไม่อยากหรอกค่ะ แต่ตอนนี้อยากโดนแล้ว อยากรู้ว่าพี่คินน์จะทำอะไรบ้างคะ”

          “หึ...เล่นกับไฟมันไม่ดีนะครับคนสวย”

          คินน์จัดการปลดเสื้อผ้าของมะนาวออก จากนั้นชายหนุ่มก็ทำการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกบ้าง ทำให้ทั้งคู่เปล่าเปลือยอยู่เตียงด้วยสภาพไม่ต่างกัน

          “มะนาวสวยมาก สวยจนพี่ทั้งรักทั้งหลงแล้วนะครับ”

          “แบบนี้บอกรักบ่อยจังนะคะ”

          “อยากบอกรักเมียทุกวันไม่ได้เหรอครับ อย่าเบื่อพี่นะครับมะนาว พี่แก่แล้ว พี่อยากมีมะนาวอยู่ข้างๆ พี่อย่างนี้ตลอดไป” คินน์บอกแบบนั้นก็ทำการประกบริมฝีปากของตัวเองกับปากเรียวเล็กของมะนาว เรียวลิ้นหนาทำการเกี่ยวกระหวัดไปมาอย่างหิวกระหาย

          “ใครจะเบื่อพี่คินน์”

          “ก็แค่กลัว พี่แก่แล้ว พี่กลัวหนุ่มๆ” คินน์บอกแล้วก้มลงมาจูบที่ปากเรียวเล็กอีกครั้ง โดยที่มือทั้งสองข้างของมะนาวทำการโอบรอบต้นคอหนาของเขาเอาไว้ ทั้งสองแลกลิ้นกันไปมาด้วยความรัก มันไม่ใช่เซ็กซ์ที่ธรรมดา แต่มันคือเซ็กซ์ที่เต็มไปด้วยความรักต่างหาก

          จ๊วบ!!

          “รักมะนาวครับ รักมาก ใครจะคิดว่าคนแก่อย่างพี่จะมีเมียเด็กขนาดนี้”

          “มะนาวรักพี่คินน์ อยู่กับมะนาวตรงนี้นะคะ อย่าทิ้งมะนาวไปไหน”

          “ครับ”

          ทั้งสองไม่ได้พูดอะไรต่อเพราะได้ใช้ภาษากายในการบรรยายความรักให้ออกมา คินน์แทรกกายไปอยู่ที่กึ่งกลางความเป็นหญิงของมะนาว จากนั้นเขาก็มองช่องทางรักที่เต็มไปด้วยน้ำหวานที่ไหลออกมาจากกายสาว ทำเอาเขาถึงกับหายใจติดๆ ขัดๆ ใครจะคิดว่าผู้ชายอายุสามสิบห้าอย่างเขาจะมามีเมียตอนนี้ มะนาวคือเด็กสาวที่มาเปิดโลกที่เขาไม่เคยพบ และใครจะคิดอีกว่าเธอเองก็ไม่เคย เขากลับชอบความกร้านโลกที่มีความใสซื่อซุกซ่อนอยู่ในนั้นด้วย

          “มะนาวจ๋า...”

          “อื้อ...พี่คินน์” คินน์ใช้มือหนาของตัวเองกอบกุมกายแกร่งที่แข็งร้อนของตัวเองขึ้นมาแล้วชักขึ้นลงเพื่อปลุกให้มันขยายตัวมากกว่าเดิม

          “อยากเอามะนาวจังครับ เมียใครทำไมน่ารักขนาดนี้ รักมะนาวมากด้วย”

          “เมียพี่คินน์ค่ะ” ยิ่งชายหนุ่มบอกรักเธอมากเท่าไหร่หัวใจสาวก็ยิ่งเต้นแรงมากขึ้นเท่านั้น เธอไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองจะโชคดีขนาดนี้ ที่เจอผู้ชายที่แสนดีอย่างเขา

          “รักมะนาวมากนะครับ”

          ว่าจบมือหนาก็ทำการกดย้ำความเป็นชายเข้าไปในช่องทางรักของมะนาวอย่างรวดเร็ว และความแน่นหนึบทำเอาเขาแทบขาดใจ

          “อย่ารัดพี่แรงขนาดนี้ พี่จะขาดแล้ว” คินน์สบถออกมาอย่างรุนแรง เมื่อช่องทางรักของหญิงมันรัดรึงโอบรอบกายแกร่งของเขาแน่นจนแทบหายใจไม่ออก

          ใบหน้าคมคายของคินน์บิดเบี้ยวด้วยความเสียวซ่าน เพราะความเป็นหญิงของหญิงสาวมันช่างสร้างความรัญจวนให้กับเขาเหลือเกิน

          “พี่คินน์ขา...เข้ามาแรงๆ มะนาวไม่ไหวแล้ว” มะนาวร้องเสียงหลงเมื่อความใหญ่โตของคินน์ทำเอาเธอแทบขาดใจตาย