บทที่ 9 แล้วเราเป็นอะไรกัน (2) จบตอน

มะนาวบอกเสียงอ่อนเสียงหวาน ทำเอาคนที่กำลังขับรถอยู่นั้นเร่งเครื่องมากขึ้นจนมะนาวที่กำลังตอบกลับเพื่อนผ่านโทรศัพท์ต้องหันไปมอง

“อืม...จะชวนกินข้าวตอนเย็นอีกแล้วเหรอ ขอคิดดูก่อนได้ไหม...อืมแล้วเจอกันนะ”

         มะนาวตอบกลับแค่นั้นเธอก็ตัดสายทิ้งทันที จากนั้นใบหน้าหวานก็หันมามองเสี้ยวหน้าหล่อเหลาของคินน์ที่กำลังจ้องเขม็งไปที่ถนนเบื้องหน้าด้วยสายตาดุกร้าว

         “คุณคินน์ ขับรถเร็วเกินไปแล้วนะคะ”

         “สนใจด้วยเหรอว่าเร็วไม่เร็ว ที่เมื่อกี้ยังคุยกับไอ้เหนือเสียงอ่อนเสียงหวาน” ชายหนุ่มบอกด้วยเสียงที่ติดหงุดหงิด แต่เขาก็ไม่ได้หันหน้ามามองมะนาวทั้งๆ ที่ใจอยากจะจัดการกับเธอจะแย่แล้ว

         “เกี่ยวอะไรกับเหนือคะ เหนือแค่โทรมาถามว่าจะถึงมหาวิทยาลัยหรือยัง” คิ้วสวยขมวดเข้าหากันเป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ของวัน เมื่อคินน์ทำท่าทางเหมือนหงุดหงิดตลอดเวลา

         “แล้วทำไมต้องทำเสียงแบบนั้นมะนาว ทำเสียงอ้อนๆ มันทำไม”

         “อ้อนตรงไหน พูดปกติมากเลยนะคะ” เธอไม่เข้าใจคินน์จริงๆ “คุณวัยทองเหรอ ทำไมต้องมาทำหงุดหงิดใส่มะนาวแบบนี้”

         คินน์เหยียบคันเร่งของตัวเอง จากนั้นเขาก็หักเลี้ยวเข้าสถานที่แห่งหนึ่ง ซึ่งเมื่อหันไปแล้วมะนาวก็ต้องตกใจเมื่อเขาพาเธอมาที่ ‘ม่านรูด’

         “คุณคินน์! พามะนาวมาที่นี่ทำไม”

         “มาสั่งสอนเมีย!” คินน์ไม่ตอบแต่เขาก็เลี้ยวเข้าไปจอดในซอง จากนั้นชายหนุ่มก็จากรถอย่างรวดเร็ว พร้อมทั้งเดินมาที่ฝั่งของมะนาว แล้วทำการอุ้มคนตัวเล็กขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน จนมะนาวดีดดิ้นไปมาอย่างไม่ชอบใจ

         “กรี๊ด...ปล่อยนะ มายุ่งกับมะนาวทำไม มะนาวจะไปเรียน”

         “ไม่ต้องเรียนมันแล้ว ทำตัวแบบนี้ต้องโดนเอาเท่านั้น” ว่าจบร่างใหญ่ของคินน์ก็เปิดประตูห้องเข้าไปพร้อมกับวางร่างบอบบางของมะนาวบนเตียง จนหญิงสาวถึงกับสะบัดหน้ามองอย่างไม่พอใจ

         “คุณคินน์ อย่ามาทำแบบนี้นะ”

         “ทำไม...ทีกับผัวนะขึ้นเสียง ทีกับหนุ่มๆ เสียงอ่อนเสียงหวาน ไหนจะชุดรัดรูปแบบนี้อีก อยากโชว์เหรอ ถ้าอยู่บ้านจะไม่ให้ใส่อะไรเลยคอยดู”

         “ไอ้คนหื่นกาม ไหนบอกไม่ชอบเรื่องแบบนี้ แล้วจะทำทำไม”

         “เปลี่ยนใจชอบแล้ว ชอบทำกับเมียคนเดียวด้วย” คินน์บอกอย่างไม่ปิดกั้นความต้องการของตัวเอง เขาชอบมะนาว ชอบมากด้วย แต่มันคือรักหรือเปล่าเขาไม่แน่ใจเพราะเราสองคนเพิ่งรู้จักกันได้ไม่นาน

         “ใครเมียคุณไม่ทราบ”

         “เธอไงเมียฉัน ทำกันทั้งคืนไม่เรียกเมียแล้วเรียกอะไร”

         “คุณเคยขอมะนาวเป็นแฟนหรือยังถึงได้มาพูดแบบนี้” มะนาวบอกเสียงนิ่ง เนื่องจากเธอไม่ชอบใจที่เขาทำแบบนี้ ทำเหมือนเธอง่าย ทำเหมือนเธอจะต้องยอมเขาทุกอย่าง

         “มะนาว” เมื่อจบคำพูดของมะนาวทำเอาคินน์ฉุกคิดบางอย่าง ว่าเขาทำเกินไปจริงๆ ตัวเองพาเธอมาที่นี่โดยไม่ได้ความยินยอมจากหญิงสาวเลยด้วยซ้ำ

         “ถอยไปค่ะ...” มือบางยันแผงอกกว้างของคินน์พร้อมกับมองใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มอย่างไม่พอใจ เขาทำแบบนี้กับเธอได้ยังไง พามาม่านรูดแบบนี้

         “ขอโทษครับ”

         “ทำแบบนี้ คุณกำลังด้อยค่ามะนาวนะคะ ถึงมะนาวจะไม่มีพ่อแม่ก็ไม่ได้หมายความว่าคุณจะทำแบบนี้กับมะนาวได้นะคะ” หญิงสาวจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของคินน์ ที่ตอนนี้มีสีหน้ากำลังสำนึกผิด

         “มะนาวฉันไม่ได้คิดแบบนั้นเลยนะ”

         “ไม่ได้คิดแบบนั้นคืออะไร คุณจะพามะนาวไปมาไหนก็ได้อย่างนั้นเหรอคะ มะนาวเป็นคนนะคะ ไม่ใช่ตุ๊กตาที่คุณจะทำแบบนี้”

         “มะนาว งอนเหรอ...ฉันขอโทษ”

         “ไม่ได้งอนค่ะ แค่อธิบายให้ฟังว่าสิ่งที่คุณคินน์ทำมันไม่ดี และกำลังดูถูกมะนาวด้วย หรือเพราะมะนาวทำตัวใจง่ายมากเกินไปคุณเลยทำแบบนี้กับมะนาวคะ”

         “ไม่เลย”

         “ไม่เลยแล้วทำไม”

         “หึง...”

         “อะไรนะคะ” มะนาวหันขวับเมื่อชายหนุ่มพูดบางอย่างออกมา เธอไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหมกับสิ่งที่คินน์พูด

         “บอกว่าหึง...ให้พูดซ้ำทำไมมะนาว ฉันรู้นะว่าเธอได้ยิน” คินน์บอกจากความรู้สึกของตัวเองเพราะไม่ชอบใจที่มะนาวทำตัวสนิทสนมกับหลานชายอย่างน้ำเหนือมากเกินกว่าเพื่อน อีกทั้งรู้ดีว่าน้ำเหนือคิดยังไงกับมะนาวด้วย

         “หึงมะนาวเนี่ยนะ” มะนาวชี้ที่ตัวเอง

         “อืม...หึงไม่ได้เหรอ”

         “สถานะอะไรคะ”

         “หะ...”

         “หึงมะนาวในสถานะอะไรเหรอ” มะนาวถึงกับอมยิ้มออกมากับท่าทีเขินอายของชายหนุ่ม ซึ่งเธออยากรู้เหมือนกันว่าชายหนุ่มจะตอบอะไร

         “คือ...”

         “ว่ายังไงคะ ถ้าไม่พูดงั้นมะนาวไปแล้วนะคะ”

         “แฟน หรือเมียก็ได้เธอเลือกเอาเลย” คินน์บอกแต่ไม่หันมองหน้ามะนาว เพราะตอนนี้แก้มทั้งสองข้างของเขามันกำลังเห่อร้อนด้วยความเขินอาย

         “หันหน้ามาหน่อยสิคะ หันไปทางอื่นทำไม เขินเหรอ” มือบางของมะนาวกุมข้างแก้มของชายหนุ่มเพื่อให้ใบหน้าหล่อเหลาของเขาหันกลับมามองเธอ

         “เปล่าสักหน่อย”

         “คนแก่เขินเป็นด้วยเหรอคะ” เธอรู้ว่าอายุของเธอและเขาห่างกันมาก เรียกว่าเกินรอบเลยด้วยซ้ำ แต่เธอชอบคินน์ ชอบมากด้วย ชอบตั้งแต่แรกเห็นเลย และทุกครั้งที่อยู่กับเขาหัวใจของเธอเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ

         “ฉันยังไม่ได้แก่สักหน่อย” ชายร่างสูงจ้องมองใบหน้าหวานของมะนาวที่เธอเอาแต่จ้องมองเขาเช่นเดียวกัน

         “ไม่แก่จริงเหรอ พิสูจน์ได้ไหมคะว่ายังไม่แก่” เสียงหวานร้องถามจนคินน์จ้องมองหญิงสาวอย่างสงสัยอีกครั้ง

         “ทำยังไงเหรอ”

         มะนาวไม่พูดเปล่า แต่เธอกลับใช้มือบางของตัวเองปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของคินน์ แล้วเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาของเขาด้วยสายตาฉ่ำหวาน

         “มะนาว...ไหนบอกจะไปเรียนไง”

         “ไม่เรียนแล้วค่ะ อยากอยู่กับผัวของมะนาว” คำพูดของมะนาวทำให้ฟางเส้นสุดท้ายของคินน์ขาดผึงทันที มันเท่ากับว่าเธอยอมรับเขาแล้ว เธอไม่เกี่ยงงอนถ้าเขาจะขอเข้าไปในตัวของเธออีก

         “รู้ใช่ไหมว่าถ้าทำแบบนี้ วันนี้จะไม่ได้ไปเรียนอีกเลย”

         “ค่ะ...”

         “หึ...ยั่วดีนัก จะจับเ...ย...ซะให้เข็ดเลย” ชายร่างใหญ่บอกพร้อมกับก้าวขึ้นมาบนเตียงพร้อมกับคร่อมร่างบอบบางของมะนาวเอาไว้ทั้งตัว แต่มะนาวกลับส่งยิ้มมาให้ ในเมื่อเขาขอเธอเป็นแฟนแล้ว เธอก็จะตามใจคินน์

         “ถ้าอยากให้เข็ดต้องทำขนาดไหนเหรอคะ” มะนาวมองใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่ม จากนั้นมือหนาจัดการปลดเสื้อนักศึกษาของมะนาวออกอย่างรวดเร็ว

         “เอาแบบลุกจากเตียงไม่ไหวเลย” เมื่อเจอสายตาเย้ายวนของมะนาวทำเอาคนที่ไม่เคยชอบเรื่องเพศอย่างเขาถึงกับตบะแตก ก็ใครใช้ให้มะนาวน่ารักน่ากินแบบนี้ เธอทำเอาเขาแทบคลั่งทุกครั้งที่ได้เห็นเรือนร่างขาวผ่องนี้เลย

         “มันจะสักแค่ไหนกันเชียวคะคุณคินน์” มะนาวใช้สายตายั่วชายหนุ่มเพราะรู้ดีว่าคินน์เริ่มไม่ไหวแล้ว

         “ไม่ต้องไปรงไปเรียนมันแล้ว เอากันเนี่ยแหละ” มือหนาจัดการปลดกระโปรงตัวน้อยของมะนาว จากเผยให้เห็นเรียวขาสวยที่เขาเคยเอาพาดกับบ่าและหน้าขาของตัวเองทั้งคืน ไหนจะร่องรักที่มีชั้นในตัวบางปกปิดเอาไว้อยู่

         “คุณคินน์ คนขี้เอา”

         “ทำตัวน่าเอาทำไม ฉันอยู่ของฉันเฉยๆ แบบนี้ตั้งสามสิบห้าปี เธอต้องรับผิดชอบนะมะนาว” ยามที่ได้แทรกกายเข้าไปในร่องรักของมะนาวทำเอาเขาแทบจะขาดใจ มันแน่นหนึบจนต้องกัดฟันกรอด ไหนจะท่าทียั่วๆ ของหญิงสาวด้วยแล้ว คนที่เคยจำศีลอย่างเขาก็ไม่สามารถอดทนอะไรได้อีกต่อไป

         คินน์พูดจบเขาก็จัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองพร้อมทั้งเสื้อผ้าทั้งหมดของมะนาว จนตอนนี้เขาและเธอไม่เหลือเสื้อผ้าอะไรติดกายอีกต่อไป อีกทั้งบรรยากาศในห้องตอนนี้มันก็เป็นใจทุกอย่าง ทั้งเสียงที่ดังออกมาจากโทรทัศน์ ซึ่งมีภาพชายหนุ่มกำลังทำกิจกรรมเข้าจังหวะกันอยู่ มันเหมือนกับเขาและมะนาวตอนนี้

         “คุณคินน์เคยดูคลิปโป๊ไหมคะ” มือน้อยของมะนาวลูบไล้ที่อกแกร่งของชายหนุ่มแล้วช้อนสายตามองเขาอย่างเย้ายวน

         “ไม่ค่อยดู”

         “แสดงว่าเคยดูมาบ้าง”

         “ผู้ชายมันก็มีบ้างนะมะนาว แต่ฉันไม่ค่อยชอบ เลยไม่ดู” ชายหนุ่มบอกตามความจริง เพราะถ้าเขาเกิดอารมณ์ตัวเองก็จะไปหากิจกรรมอย่างอื่นทำแทน เนื่องจากไม่อยากกลายเป็นคนหมกมุ่นเรื่องเพศ

         “งั้นวันหลังเรามานั่งดูกันสองคนไหมคะ”