หน้าหลัก / มาเฟีย / พ่ายรักนางบำเรอ / ตอนที่ 107 นวดให้เป็นเหตุ

แชร์

ตอนที่ 107 นวดให้เป็นเหตุ

ผู้เขียน: หอมชา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-10 13:53:57

“ว่ายังไงล่ะ สาวน้อย ฉันไม่มีเวลาว่างมานั่งรอคำตอบเธอนานหรอกนะ ถ้าไม่ขอร้องฉันให้ทำต่อ ฉันจะได้ออกไปทำงาน เวลาของฉันเป็นเงินเป็นทอง”

“ค่ะ...คือ...”

“ฉันไปล่ะ” ชายหนุ่มทำท่าทางกำลังจะลุกขึ้นยืนเพื่อเดินออกไป

“ดะ..เดี๋ยวค่ะ คะ..คุณแดเนียลช่วยหนูหน่อยได้ไหมคะ” หญิงสาวพูดก้มหน้าไม่กล้ามองหน้าชายหนุ่มเพราะเขินอายที่ขอร้องชายหนุ่มไปแบบนั้น

"ให้ฉันช่วยอะไรเหรอ??" ชายหนุ่มเลิกคิ้วใส่หญิงสาวอย่างยียวน

"ช่วยจุ๊บ!! ตรงนั้นของหนูหน่อยค่ะ"

"แค่จุ๊บอย่างเดียวเหรอ??"

"อะ เออ คุณแดเนียล งะ งั้น มะ อือออ" หญิงสาวกำลังจะปฏิเสธชายหนุ่ม

แต่ทันใดนั้น ชายหนุ่มก็รีบคุกเข่าก้มลงไปเลียยังกลีบกุหลาบของเธออีกครั้ง ตอนแรกคิดว่าจะแกล้งหญิงสาวแต่กลับเป็นตัวเองที่แทบจะทนไม่ไหว

"อืออ อ่าส์ อือออ" หญิงสาวจับที่ผมชายหนุ่มอย่างเบามือ

แผล่บ!! แผล่บ!!

“อือ อ๊ะ หนูใกล้แล้ว อ๊ะ”

"นะ หนู สะ เสียว จังเลยค่ะ"

ชายหนุ่มยิ่งลงลิ้นหนักขึ้นเรื่อย จนร่างบางกระตุกออกมาเบาๆ

"อร๊ายยยยยยยย!! ฮือ แฮ่กๆ"

“อือ ขอบคุณค่ะ หนูเสร็จแล้ว อ๊ายยยย อ๊า!!”

ชายหนุ่มเห็นดังนั้น ก็หมั่นเขี้ยวและแกล้งเธอต่อ จนเธอกระตุกร่างบีบน้ำจากด้านในของเธอออกมาหลา
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • พ่ายรักนางบำเรอ   ตอนที่ 108 คุณพอใจไหม

    หญิงสาวค่อยๆ ลุกออกจากบนตักของชายหนุ่ม แล้วย้ายไปนั่งคุกเข่าใต้โต๊ะแทนอย่างช้าๆ แล้วเงยหน้าขึ้นมามองชายหนุ่ม เป็นภาพที่ชายหนุ่มนั้นคลั่งไคล้มาก แค่เห็นภาพนี้แก่นกายของเขาก็แทบจะระเบิดออกมาใส่หน้าของเธอชายหนุ่มปลดเข็มขัด ถอนกางเกงออก ทำให้แก่นกายของชายหนุ่มผงาดขึ้นมาต่อหน้าหญิงสาว“โอ้โห้ว ใหญ่จังเลยค่ะ มะ..มันจะเข้าปากหนูได้ไหม??” หญิงสาวตะลึงกับความใหญ่เกินขนาดของชายหนุ่ม“ได้สิ แค่เธออ้าปากกว้างๆ ก็เข้าได้แล้วแต่จะอึดอัดนิดหน่อย เพราะว่าของฉันมันใหญ่นะ" หญิงสาวได้ยินเช่นนั้นก็ทำให้เธอหน้าแดงขึ้นอีก"ใช้มือสัมผัสมันสิ”หญิงสาวใช้สองมือโอบแก่นกายอย่างช้าๆ มือนุ่มๆ ของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มแทบคลั่ง“อ่าส์!!”“ทำไมมันร้อนอย่างนี้คะ”“มันใกล้จะระเบิดใส่ปากของเธอแล้ว อ่าส์!! รีบๆ ทำ อย่างที่เธอดูคลิปมาเมื่อกี้นี้”หญิงสาวลองใช้ลิ้นแตะที่หัว และค่อยๆ เลียตั้งแต่โคนจรดปลาย“กรอดดดดดดด!! อ่าส์!! เธอยัยแม่มด โอ้ววว”หญิงสาวค่อยๆ ใช้ปากครอบเข้าไปอย่างช้าๆ แต่ได้แค่ครึ่งหนึ่งของแก่นกายเท่านั้น แล้วโยกอย่างเบาๆ“โอ้ววว อืมมม อ่าส์!!”หญิงสาวเห็นชายหนุ่มร้องครางออกมาก็หยุดการกระทำ“หยุดทำไม??” ชาย

  • พ่ายรักนางบำเรอ   ตอนที่ 107 นวดให้เป็นเหตุ

    “ว่ายังไงล่ะ สาวน้อย ฉันไม่มีเวลาว่างมานั่งรอคำตอบเธอนานหรอกนะ ถ้าไม่ขอร้องฉันให้ทำต่อ ฉันจะได้ออกไปทำงาน เวลาของฉันเป็นเงินเป็นทอง”“ค่ะ...คือ...”“ฉันไปล่ะ” ชายหนุ่มทำท่าทางกำลังจะลุกขึ้นยืนเพื่อเดินออกไป“ดะ..เดี๋ยวค่ะ คะ..คุณแดเนียลช่วยหนูหน่อยได้ไหมคะ” หญิงสาวพูดก้มหน้าไม่กล้ามองหน้าชายหนุ่มเพราะเขินอายที่ขอร้องชายหนุ่มไปแบบนั้น"ให้ฉันช่วยอะไรเหรอ??" ชายหนุ่มเลิกคิ้วใส่หญิงสาวอย่างยียวน"ช่วยจุ๊บ!! ตรงนั้นของหนูหน่อยค่ะ""แค่จุ๊บอย่างเดียวเหรอ??""อะ เออ คุณแดเนียล งะ งั้น มะ อือออ" หญิงสาวกำลังจะปฏิเสธชายหนุ่มแต่ทันใดนั้น ชายหนุ่มก็รีบคุกเข่าก้มลงไปเลียยังกลีบกุหลาบของเธออีกครั้ง ตอนแรกคิดว่าจะแกล้งหญิงสาวแต่กลับเป็นตัวเองที่แทบจะทนไม่ไหว"อืออ อ่าส์ อือออ" หญิงสาวจับที่ผมชายหนุ่มอย่างเบามือแผล่บ!! แผล่บ!!“อือ อ๊ะ หนูใกล้แล้ว อ๊ะ”"นะ หนู สะ เสียว จังเลยค่ะ"ชายหนุ่มยิ่งลงลิ้นหนักขึ้นเรื่อย จนร่างบางกระตุกออกมาเบาๆ"อร๊ายยยยยยยย!! ฮือ แฮ่กๆ"“อือ ขอบคุณค่ะ หนูเสร็จแล้ว อ๊ายยยย อ๊า!!”ชายหนุ่มเห็นดังนั้น ก็หมั่นเขี้ยวและแกล้งเธอต่อ จนเธอกระตุกร่างบีบน้ำจากด้านในของเธอออกมาหลา

  • พ่ายรักนางบำเรอ   ตอนที่ 106 เอาแต่ใจ

    ตึงงงงง!!!!“เหี้ยไรมึงอีกเนี้ยะ ไอ้แดเนียล” ทุกคนนั่งตกใจกับการกระทำของแดเนียล เพราะเมื่อชายหนุ่มได้ยินประโยคว่า จะพาหญิงสาวหนี ก็เกิดความไม่พอใจ จนวางแก้วกาแฟที่กำลังดื่มอยู่อย่างเสียงดัง“มึงรีบตรวจ แล้วรีบกลับไปได้แล้ว”“พอดีว่ากูรีบมาที่บ้านมึงแต่เช้า เลยยังไม่ได้กินข้าว ก็เลยจะฝากท้องไว้กับมึงสักมื้อว่ะ”“กูไม่ให้กิน ไปหากินที่อื่น”“เห้อ!! เศร้าจังเลยนะครับน้องกอหญ้า พี่หิวข้าวจนจะเป็นลมแล้ว แต่ดูเจ้าของบ้านสิ ไล่พี่กลับอย่างกับหมูกับหมา” หมอหนุ่มพูดจาเรียกร้องความสนใจจากกอหญ้า จนทำให้หญิงสาวมองหน้าหมอหนุ่มอย่างสงสารหญิงสาวก้มหน้าบีบมือตัวเอง แล้วก็พูดกับหมอหนุ่มออกไปเบาๆ ว่า“เออ ตั้งแต่กอหญ้ามาอยู่ที่นี่ก็ไม่ค่อยได้ทานข้าวเหมือนกันค่ะพี่โรม” หมอหนุ่มได้ยินเช่นนั้นก็โมโหขึ้นมาและต่อว่าชายหนุ่ม“ไอ้แดเนียล มึงทำไมมันเหี้ยอย่างนี้วะ วันนี้กูจะพาน้องกอหญ้าออกไปทานข้าวข้างนอก”“ไอ้ฟิลิป” ชายหนุ่มเบื่อที่เพื่อนรักต่อว่าตน จึงหันไปสั่งบอดี้การ์ดของตัวเองอย่างไม่เต็มใจ“ครับนาย”“ไปบอกแม่บ้านให้ตั้งโต๊ะอาหาร 3 ที่”“รับทราบครับ”"ก็แค่นั้น ทำเป็นหวง"“รีบๆ ตรวจ รีบไปกินข้าว แล้วรีบก

  • พ่ายรักนางบำเรอ   ตอนที่ 105 จะพาหนี

    แอ๊ดดด!! ปัง!!“มึงมาทำเชี้ยไรอีกเนี้ยะ ไอ้โรม” ชายหนุ่มมองหน้าเพื่อนรักอย่างหงุดหงิดที่มารบกวนเวลานอนของเขา“หวัดดี!! กูมาดูอาการของน้องกอหญ้าครับเพื่อนรัก” หมอหนุ่มยืนโบกมือและส่งยิ้มไปหาเพื่อนรักเบาๆ“มึงไม่มีงานมีการทำหรือไง คนไข้ที่โรงพยาบาลมึงน้อยไปหรอ กูจะได้จัดการยิงคนส่งไปให้มึงรักษา”“มีครับ แต่กูไม่ทำ มึงลืมไปแล้วเหรอ ว่ากู...เป็นเจ้าของโรงพยาบาล” หมอหนุ่มยืนยักคิ้วเบาๆ ใส่ชายหนุ่ม“ไอ้เหี้ยยยย!!”“ว่าแต่มึงเถอะ สายขนาดนี้งานการไม่มีทำหรือไง กูจะได้ให้ลูกน้องไปทุบตึกโรงแรมมึงแล้วให้มึงสร้างใหม่ และปกติเนี้ยะ...กูเห็นทำงานหามรุ่งหามค่ำ หรือว่ามีอะไรผิดปกติไปนะ” หมอหนุ่มยืนจ้องชายหนุ่มอย่างจับผิด“กูก็ปกติของกู แค่วันนี้กูอยากพักผ่อน”“โว้วๆ เป็นห่วงแม่สาวน้อยที่นอนอยู่บนเตียงก็บอกมาเถอะ” หมอหนุ่มทำท่ามองทะลุเข้าไปในห้องของชายหนุ่ม“ไอ้โรม มึงห้ามมอง” ชายหนุ่มพยายามปิดประตูเพื่อไม่ให้หมอหนุ่มเห็นหญิงสาวในสภาพแบบนี้ แต่ก็ถูกหมอหนุ่มพยายามดันประตูเพื่อแกล้งชายหนุ่ม"แต่กูจะมอง""กูไม่ให้มอง"“หึๆ งั้นกูมีข้อตกลง”“อะไร??”“มึงต้องยกเว้นการเข้าใกล้กูกับน้องกอหญ้า”“ไม่ได้!!”“งั

  • พ่ายรักนางบำเรอ   ตอนที่ 104 ทายา

    “ไอ้มิกซ์ ไอ้ฟิลิป พวกมึงหายหัวไปไหนกันหมดวะ!!” ชายหนุ่มตะโกนดังลั่นคฤหาสน์บอดี้การ์ดรีบวิ่งมาหาชายหนุ่มอย่างตกใจเพราะตั้งแต่ทำงานกับเจ้านายไม่เคยเห็นพฤติกรรมของเจ้านายแบบนี้เลย“ครับนาย/ครับนาย”“เธอหายไปไหน??” พอชายหนุ่มกล่าวออกมาก็ทำให้บอดี้การ์ดทั้งสองรู้ทันทีว่าหมายถึงใคร“ผมเห็นเธอเดินกะเผลกขาเข้าไปในห้องรับรองครับ” ฟิลิปรีบตอบผู้เป็นนายเมื่อชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็ใจชื่นขึ้นทันที“อืม พวกนายไปทำงานได้แล้ว”"ครับนาย/ครับนาย" ทั้งสองโค้งคำนับและพากันเดินออกไปทำหน้าที่ของตนณ ห้องรับรองชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องเห็นหญิงสาวนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงก็แทรกตัวเข้าไปนอนใต้ผ้าห่มเดียวกับเธอและดึงเธอมากอดเอาไว้“อือ...” หญิงสาวพึมพำในละคอเบาๆ เหมือนถูกใครดึงมากอดอย่างอ่อนโยนและซุกเข้าไปหาแผงอกแกร่งอย่างเบาๆ19.00 น.“อือ...” หญิงสาวลืมตาขึ้นมาก็พบว่าชายหนุ่มกำลังกอดเธอไว้ เธอก็ตกใจเล็กน้อย ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ เธอจองใบหน้าของเขา ปลายจมูกของเขา และริมฝีปากของเขา“ทำไมคุณใจร้ายกับกอหญ้าจังเลยนะ” หญิงสาวพูดออกมาเบาๆ นอนมองชายหนุ่มที่กอดเธอไว้และน้ำตาคลอเธอยกแขนชายหนุ่มออกจากตัวเธออย่างเบ

  • พ่ายรักนางบำเรอ   ตอนที่ 103 ขอดูแล

    “ใครอยู่ข้างนอก ไปตามหมอโรมมา!!!” ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวนอนแน่นิ่งก็ทำให้เขาแทบคลั่ง"เธอจะตายไม่ได้ นี่คือคำสั่ง"เอี๊ยดดดดดดดดด!!!หมอโรมรีบวิ่งเข้ามาในคฤหาสน์อย่างรวดเร็ว เมื่อได้รับสายโทรศัพท์จากบอดี้การ์ดของแดเนียลว่าน้องกอหญ้าหมดสติ“ไอ้แดเนียล กูมาแล้ว”ชายหนุ่มวิ่งขึ้นไปบนห้องรับรองที่หญิงสาวพักอาศัยอยู่เมื่อแต่“ทางนี้โว้ย!! ไอ้โรม”“ห๊ะ!!” แดเนียลตะโกนเรียกหมอหนุ่มที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องนอนของตัวเอง“ทำไมน้องกอหญ้าถึงไปอยู่ห้องมึงได้??” หมอหนุ่มถามออกมาอย่างสงสัย“ก่อนจะตั้งคำถามมาถามกู มึงมาดูเธอก่อนเถอะ” หมอหนุ่มหยุดความสงสัยไว้ ณ ตอนนั้น และรีบวิ่งเข้าไปดูหญิงสาวที่ห้องของแดเนียล“ไอ้แดเนียลลล ไอ้เพื่อนเวร ทำไมมึงทำร้ายน้องเขาหนักขนาดนี้วะ”หมอหนุ่มยืนดูหญิงสาวที่ตอนนี้หมดสติอยู่ ร่างกายเธอตอนนี้บอบช้ำไปหมด ไหนจะผ้าปูที่นอนที่ยับยู่ยี่ คราบเลือดเกรอะบนที่นอน ที่มาจากบริเวณขาของเธอเต็มไปด้วยรอยถลอก หมอหนุ่มเอื้อมไปแตะหน้าผากเธอก็พบอีกว่า ตัวเธอนั้นร้อนเป็นไฟ“มึงทำร้ายน้องกอหญ้าของกูแล้วใช่ไหม??” หมอหนุ่มหันหน้าไปถามชายหนุ่ม“ไม่ใช่ของมึง!!” ชายหนุ่มเถียงกลับมาอย่างลืมตัว จนห

  • พ่ายรักนางบำเรอ   ตอนที่ 102 เป็นของฉันแค่คนเดียว nc18+

    ชายหนุ่มลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าไม่สนใจหญิงสาว มองดูคราบเลือดที่เปื้อนบนที่นอนอย่างสงสัยและแอบดีใจที่เขาเป็นคนแรกของเธอ“ฉันให้เวลาเธอแต่งตัว 15 นาที เตรียมตัวไปทำงาน”“แต่หนูเจ็บตรงนั้น หนูลุกไม่ไหว”“โดนแค่นี้ อย่ามาสำออย เธอเป็นแค่เชลย ไม่มีสิทธิ์มาต่อรองกับฉัน”“ฮือๆ”“หยุดร้อง ฉันรำคาญ”“ฮึก!! ค่ะ”“ฉันจะไปรอข้างล่าง ถ้าช้า!!เธอโดนหนักกว่านี้แน่” แล้วชายหนุ่มก็เดินออกจากห้องไป“เธอต้องเข้มแข็งนะ กอหญ้า” แล้วหญิงสาวก็ลุกขึ้นอย่างช้าๆ แล้วรีบเดินไปอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวชายหนุ่มจะโมโหอีก15 นาทีต่อมาณ หน้าคฤหาสน์หญิงสาวแต่งตัวด้วยชุดเดรสสีครีม เธอใส่ชุดนี้ทำให้เธอดูดีเป็นอย่างมาก และเดินขากะเผลกลงมายังประตูทางเข้าคฤหาสน์ ชายหนุ่มเห็นดังนั้นจึงไม่พอใจขึ้นอีก“อ่อยเพื่อนฉันยังไม่พอ นี่ยังมาอ่อยบอดี้การ์ดของฉันอีกหรอ ห๊ะ”“หนูเปล่านะ หนูยังไม่ได้ทำอะไรเลย” หญิงสาวถามชายหนุ่มอยากสงสัย“ก็เธอใส่ชุดนี้ลงมายังไงล่ะ”“ก็ในตู้เสื้อ..” หญิงสาวกำลังจะบอกว่าในตู้เสื้อผ้ามีแต่ชุดเดรสจะให้เธอใส่อะไร แต่ชายหนุ่มก็ไม่สนใจคำอธิบายของเธอ“อย่ามาเถียงฉัน”“ค่ะ” หญิงสาวยืนก้มหน้าน้ำตาคลอ ไม่กล

  • พ่ายรักนางบำเรอ   ตอนที่ 101 โมโห nc18+

    เช้าวันต่อมา…“สวัสดีค่ะ” หญิงสาวยกมือไหว้หมอหนุ่มที่เข้ามารักษาเธอ“สวัสดีครับ ผมชื่อโรม เป็นหมอประจำคฤหาสน์แห่งนี้ครับ” หมอโรมกล่าวทักทายหญิงสาว“หนูชื่อกอหญ้านะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” เมื่อชายหนุ่มได้ยินชื่อหญิงสาวก็คิ้วขมวดเล็กน้อย เพราะจำได้ว่าแดเนียลบอกว่าคนที่ทำร้ายพี่ชาย ชื่อว่า ข้าวฟ่าง“อ๋อ เอ่อ ครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณกอหญ้า”“เรียกกอหญ้า เฉยๆ ก็ได้ค่ะ” หญิงสาวยิ้มตาหยีส่งให้หมอหนุ่ม‘เชี้ยแล้วไหมล่ะ ไอ้โรม ทำไมเธอน่าตาน่ารัก น่าทะนุถนอมขนาดนี้ว่ะ’ หมอหนุ่มคิดอยู่ในใจ“เออ หมอโรมคะ อาการกอหญ้าเป็นอย่างไงบ้างคะ”“เรียกผมพี่โรมก็ได้ครับ ตอนนี้อาการน้องกอหญ้าดีขึ้นมากๆ เลยครับ นอนพักอีกสักวันน่าจะหายดีแล้วครับ”“ขอบคุณมากค่ะ พี่โรม”“ครับ งั้นพี่ขอตัวก่อนนะครับ หวังว่าเราคงจะได้เจอกันอีกนะครับ” หญิงสาวยิ้มให้ชายหนุ่มด้วยนัยตาเศร้าเมื่อได้ยินว่าจะต้องอยู่ที่นี่ต่อไป“ไม่เจอกันเลยน่าจะดีกว่านะคะ ถ้าพี่โรมมาแสดงว่ากอหญ้าจะต้องป่วย กอหญ้าไม่ชอบฉีดยาค่ะ” หญิงสาวทำจมูกย่นอย่างน่าเอ็นดูหมอหนุ่มยื่นมือไปลูบศรีษะของกอหญ้าเบาๆ“หึ เด็กน้อย วันหน้าถ้าพี่ว่างพี่จะพาน้องกอหญ้าไปเที่

  • พ่ายรักนางบำเรอ   บทที่ 100 รักษาตัว

    ณ ห้องทำงานก๊อก!! ก๊อก!!“เข้ามา”“นายครับ หมอโรม มาถึงแล้วครับ”“ให้ไปที่ห้องของเธอได้เลย”“ครับนาย”20 นาทีต่อมาแอ๊ดดด!! ปัง!!หมอโรมรักษากอหญ้าเสร็จเรียบร้อยแล้วด้วยความโมโหจึงเปิดประตูเข้ามายังห้องทำงานของแดเนียลที่เจ้าตัวกำลังนั่งทำงานอยู่อย่างรวดเร็ว“ไอ้แดเนียล มึงทำอะไรของมึงเนี้ยะ”“ทำอะไร??” ชายหนุ่มรู้อยู่แล้วว่าเพื่อนของตนจะเข้ามาต่อมา“ก็มึงเอาคุณข้าวฟ่างเข้ามาในบ้านยังไงล่ะ”“แล้วจะทำไม”“นี่มันก็ผ่านมา 2 ปีแล้วนะเว้ย มึงจะจับตัวเธอมาแก้แค้นไม่ได้ ตัวเธอยิ่งเล็กๆ บอบบางอยู่ นี่ถ้ากูมาไม่ทันนะ เธออาจจะช็อคตายไปแล้วก็ได้”“มึงไม่ใช่กูจะไปรู้อะไร กูรอวันเวลานี้มานานมาก กว่าจะจับตัวเธอมาได้ และอีกอย่างนังนั่นไม่ใช่ผู้หญิงตัวเล็กๆ บอบบาง แต่คือ ฆาตรกร!!”“กูคงห้ามมึงไม่ได้สินะ”“ก็รู้คำตอบอยู่แล้ว แล้วมึงจะถามทำไม”“งั้นก็เบาๆ กับเธอหน่อยก็แล้วกัน จากที่ฉันดูลักษณะเธอไม่น่าจะมีพิษภัยอะไร น่าเอ็นดูด้วยซ้ำไป”“กูไม่รับปาก”“ไอ้แดเนียล มึงนี่มัน!!” หมอโรมยืนชี้หน้าชายหนุ่มอย่างโมโห“ตรวจเสร็จแล้วใช่ไหม”“เออ อีก 1-2 วัน น่าจะดีขึ้น กูฉีดยาลดไข้และให้น้ำเกลือไว้แล้ว เพราะร่างกา

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status