Share

ดักทางทัน

last update Last Updated: 2025-12-05 22:30:48

และแล้วก็มาถึงวันที่พวกผเราจะไปทะเลกันพวกเรามารวมตัวกันที่บ้านพี่ทันตะ ผมเอารถเข้ามาจอดที่โรงจอดรถของบ้านพี่พอดีกับที่ไอ้วิทย์มันเดินมากับเด็กสาวหน้าตาน่ารักคนนึงพร้อมกับกระเป๋าทั้งคู่เดินมาที่รถของผม

" มึงมากับใครว่ะ?"

ผมหันไปมองคนที่อยู่ด้านข้างของวิทย์ ที่ตอนนี้จ้องหน้าผมอยู่

" ไอ้วิทย์เด็กมึงจ้องหน้ากูเหมือนรู้จักกูงั้นแหละ"

" เหรอว่ะ?? มึงมองผิดป่าว??"

" มึงก็ดูดิ!"

ผมชี้ไปที่น้องคนที่มากับมันให้ดูว่าตอนนี้เธอกำลังมองมาที่ผมจริง

" หนูรู้จักมันเหรอ??"

ไอ้วิทย์หันไปถามน้องที่มันพามาด้วย ก่อนที่จะพากันเดินเข้าไปในบ้าน

" พี่เขาเคยคบหากับเพื่อนของหนูค่ะ แต่พี่เขาจำหนูไม่ได้อะ"

" นั่นไง...กูบอกแล้วว่ามึงเข้าใจผิด"

" เฮียตี๋ขา~~รอณิชาด้วยซิคะ"

" อ่อ มาสิเข้าไปข้างในกัน"

ณิชาเดินมาเกาะแขนผมแล้วเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกันพอเดินเข้าไปถึงก็เจอเข้ากับพี่ทันตะกับมิ้นท์ที่นั่งเล่นกันอยู่พวกผมเลยเข้าไปนั่งด้วย

" พี่..ไปกันได้ยัง??"

" ยัง! เหลืออีกคนรอก่อน"

" ใคร???"

ไม่นานลูกพี่ลูกน้องของพี่ก็เดินถือกระเป๋าลงมา เธอเดินยิ้มลงมาแต่ไกลพอเธอหันมาเห็นผมก็หุบยิ้มลงทันที สายตาของเธอบงบอกได้ว่าไม่พอใจที่ผมไปด้วยแต่มีหรือที่ผมจะสนใจพี่เป็นคนชวนผมมาไม่ใช่เธอสักหน่อย

" พี่ทันตะมากันแล้วเเหรอคะ?"

" ยังมั่ง??ให้คนอื่นเขานั่งรออยู่แค่คนเดียว ไม่มีมารยาท!!"

เสียงของณิชาพูดขึ้นมาก่อนที่เธอจะเดินมาถึงเธอหันมาส่งสายตาที่ไม่พอใจใส่ณิชาทันทีผมที่นั่งอยู่ก็ไม่ได้ห้ามณิชานะครับผมปล่อยให้เธอพูดเดี๋ยวมีอะไรค่อยห้ามแค่นั้น

" แล้วเธอเป็นใครถึงกล้ามาพูดแบบนี้กับฉัน??"

" ฉันก็เป็นแฟนของเฮียตี๋นะสิ เธอนั้นแหละเป็นใครมาทำให้พวกพี่ๆเขารอกัน "

" ฉันจะเป็นใครก็ไม่เกี่ยวกับเธอ อ่อ!แล้วฉันก็ไม่ได้อยากกรู้ว่าเธอเป็นแฟนของใครด้วยเพราะดูแล้วก็แค่ของเล่น......"

เธอพูดจบก็เดินไปที่พี่พร้อมกระเป๋าที่เธอถือมาด้วย ส่วนณิชาก็นั่งทำหน้าไม่พอใจที่ถูกพูดใส่แบบนั้น แต่ ..เธอก็พูดถูกนะครับณิชาก็เป็นแค่ของเล่นแก้เบื่อของผมก็แค่นั้น เพราะณิชาหน้าตาสวยเหมาะแกการเอาไว้ควงเล่นๆผมไม่เอาณิชามาเป็นแม่ของลูกผมแน่ๆผมไม่ชอบผู้หญิงที่เข้าหาผมเพื่อหวังผลแบบนี้ อย่างที่รู้ผมไม่เคยคบใครได้นานเต็มที่ก็ไม่เกิน2เดือน นั้นแหละครับผมก็เป็นแบบนี้แหละเบื่อง่าย

" เป็นไรครับน้องณิชาทำไม??ทำหน้าแบบนั้นล่ะเดี๋ยวก็เที่ยวไม่สนุกนะ"

" ก็...."

ณิชามองไปทางเธอที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าพี่ แล้วพยายามที่จะนั่งลงข้างๆพี่ผมที่เห็นแบบนั้นก็ลุกขึ้นเดินไปหาพี่แล้วแกล้งชนเธอให้ออกไปจากตรงนั้น

" นิ!!นายทำอะไรอ่ะ??ไม่เห็นคนยืนอยู่หรือไงห๊ะ!!!พี่คะดูสิ"

" ไอ้ตี๋ มึงก็ไปอย่าไปแกล้งดาซิ...เดี๋ยวก็โดนคุณพ่อจัดการเอาหรอก"

มิ้นท์รีบห้ามผมทันทีเพราะมันรู้ว่าผมไม่ถูกกับดา เพราะอะไรน่ะที่มิ้นท์มันรู้ก็ผมเอาเรื่องที่ผมโดนดาไล่ออกจากบ้านเมื่อตอนที่เอาของมาให้คุณลุงรอบก่อน มันกลัวว่าผมจะแกล้งดาแรงๆจนเธอจะอยู่ที่ไทยไม่ได้

" กูไมได้ทำอะไรเลยนะ "

" ก็กูเห็นมึงเดินมาชนดาชัดๆไอ้นี่ ไปกับไปที่มึงนู้นเลย"

" ไม่เอากูอยากอยู่ตรงนี้"

ไม่นานคุณลุงก็ลงมาจากด้านบน ท่านเดินลงมาก็เห็นพวกผมนั่งคุยกันอยู่ที่ห้องรับแขก ดาพอเธอเห็นก็เดินไปหาคุณลุงสงสัยจะไปฟ้องเรื่องเมื่อกี้นี้แน่ๆ

" คุณลุงขา ไปเที่ยวกับน้องดานะคะนะ"

" โอ้ย ไม่ไหวๆหรอกลูกลุงไม่อยากนั่งเรือเดี๋ยวเมา พวกน้องดาไปกันเถอะเที่ยวเผื่อลุงด้วยแล้วกันนะ"

" แบบนี้น้องดาก็เหงาแย่เลยสิ น้องดาไม่รู้จักใครเลย"

" ทำไมจะไม่รู้จัก??มิ้นท์กับทันตะก็ไปไหนจะ เจ้าตี๋อีกคน "

" คุณลุงขา แค่พี่กับแฟนพี่ก็จะะเขข้าใจได้แต่อีกคนไม่ไหว...ไม่อยากรู้จักด้วยหรอก"

" ใครเขาอยากรู้จักเธอกัน ??"

ผมเดินกับไปนั่งที่ของผมแล้วมองไปที่เธอกับคุณลุงที่ตอนนี้เธอพามานั่งที่โซฟาข้างๆพี่

" เอาน่า...เจ้าตี๋น้องดาก็พูดไปงั้นแหละเขาก็ไม่ได้สสนิทกับแกเหมือนเจ้าทันตะนี้หนายอมๆน้องดาหน่อยน่ะ"

" คุณลุงอ่ะ....ผมยอมให้ก็ได้แต่ผมว่าต่างคนต่างอยู่ดีกว่า..."

" แกนี่นะจริงๆเลย "

ผมพูดจบก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมานั่งกดดูข้อความที่ส่งเข้ามาเมื่อกี้ มันเป็นข้อความจากผผู้หญิงอีกคนของผมเธออยากให้ผมไปหาคืนนี้ ผมเลยบอกเธอไปว่ามีธุระต้องไปต่างจังหวัดเธอเลยยอม แต่ผมก็ปิดท้ายว่าถ้ากับมาแล้วจะไปหาเธอทันทีเหมือนเคยแต่ผมก็ไม่เคยไปหาใครทั้งนั้น ผมใช้มุกนี้ตลอด

" ไปกันได้แล้วเดี๋ยวก็ตกเครื่องกันพอดี"

คุณลุงไล่ให้พวกผมออกเดินทางกัน ทุกคนเลยเดินไปที่รถผมรีบเอากระเป๋าไปใส่ที่รถตู้ของพี่แล้วขึ้นไปนั่งเบาะข้างหลังทันทีแล้วณิชาก็เดินมานั่งข้างๆผมดาพอเห็นว่าต้องนั่งรถคันเดียวกับผมเธฮก็ทำหน้าเซ็งขึ้นมาก่อนที่จะเดินไปนั่งด้านหลังพอพี่กับมิ้นท์ขึ้นมารถก็ขับออกจากบ้านส่วนวิทย์กับเด็กของแล้วก็ไอ้เอสก็ขับรถตามออกมา ส่วนพี่แจ็คกับพี่นิวตอนนี้รออยู่ที่สนามบินเรียบร้อยแล้ว

----สนามบิน----

พอมาถึงสนามบินทุกคนก็เดินลากกระเป๋าของตัวเองเดินเข้าไปข้างใน ไม่นานก็เจอกับพี่แจ็คกับพี่นิว

" ไอ้ทันตะ!!ทางนี้ "

" เอ่อ!มาแล้วๆ"

" ทำไมมาช้าจังว่ะ??พวกกูมารอนานล่ะนะ"

" ตอนแรกก็จะมาเร็วแหละพี่! แต่คนบางคนทำให้ช้า..."

ผมหันไปมองทางเธอที่ตอนนี้ทำเป็นไม่สนใจแล้วเดินตามพี่ไปเงียบๆผมไม่รู้ว่าเธอคิดจะทำอะไรแต่ผมจะไม่ยอมให้เธอทำอะไรคู่ของพี่เด็ดขาด

+++น้องดา+++

วันนี้โคตรเซ็งอุตส่าจะได้ไปเที่ยวกับพี่ทันตะอย่างสบายใจกับต้องมาเจอกับไอ้คนปากไม่ดีคนนั้นอีกแค่คนเดียวก็ว่าไปอย่างดันพาปแฟนมาด้วยอีก ทิปนี้คงไม่สนุกแน่ๆเลย แต่ไม่เป็นไรยังไงก็ยังมีพี่ทันตะอยู่ส่วนแฟนพี่เขายังไงก็ต้องหาทางกันให้ออกไปให้ได้เราจะได้อยู่กับพี่ทันตะตามลำพังแล้วจะทำยังไงล่ะยังคิดไม่ออกเลย ไม่เป็นไรเดี๋ยวค่อยไปถึงที่เกาะก่อนแล้วค่อยคิดก็ได้

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • พ่ายรักยัยจอมเหวี่ยง   งานแต่งคู่ (จบ )

    #วันถ่ายพรีฯนอกสถานที่ ผมกับดามาถึงที่ๆเราต้องถ่ายรูปกันที่ๆดาเลือกเป็นทะเลที่เธอชอบเราถ่ายรูปกันทั้งวันดามีอาการแพ้ตลอดทั้งวัน แม่ผมก็มาด้วยท่านมาคอยดูแลดาช่วยผมเพราะท่านกลัวว่าผมจะดูแลไม่ดีแต่จริงๆแล้วท่านคงกลัวน้องดาจะเป็นอะไรเพราะเห่อหลานในท้องของเธอมากกว่า " เจ้าตี๋ใกล้เสร็จรึยัง?? แกอย่าลืมนะว่าเมียกำลังท้องกำลังไส้อยู่นะ" " ครับ ผมรู้แล้วแต่น้องดาดื้อมากเลยครับไม่ยอมเลย แม่ช่วยไปพูดให้ผมหน่อย" " ได้!เดี๋ยวแม่ไปคุยเอง แกไปเตรียมเปลี่ยนชุดเลย" " ครับ เดี๋ยผมไปเปลี่ยนชุดแล้วเตรียมรถรอเลยครับผม" ผมเดินไปบอกช่างภาพให้เตรียมเก็บของได้เลยวันนี้ให้พอก่อนเพราะกลัวน้องดาจะเหนื่อยเกินไปเพราะวันนี้พวกเราไปกันหลายที่ แล้วต้องตื่นมาแต่เช้าด้วย ผมกลัวร่างกายเธอจะไม่ไหวเอาแต่ดีที่วันนี้แม่มาด้วยไม่งั้นคงถ่ายกันไม่เสร็จน้องดาจะเป็นลมไปก่อน แต่ก็ยังเหลืออีกที่ที่เราต้องไปถ่ายแแต่ก็คงต้องเลื่อนไปถ่ายอีกวันแทน พอเปลี่ยนชุดเสร็จผมก็เดินมารอที่รถไม่นานแม่ก็มาพร้อมกับดาที่เปลี่ยนชุดเสร็จเรียบร้อยเราทั้ง3คนก็พากันกลับมาที่บ้าน พอมาถึงก็เห็นกับข้าวเต็มโต๊ะ " โอ้โห้ วันนี้มีงานเลี้ยงเหรอครับป้า

  • พ่ายรักยัยจอมเหวี่ยง   เห่อลูก(หลาน))ได้อีก

    พอกินข้าวเสร็จพวกเราก็เดินมานั่งที่ห้องนั่งเล่นเพื่อคุยเรื่องโรงแรมกับเตรียมไปถ่ายรูปพรีเวดดิ้งผมกับพี่คุยเรื่องโรงแรมกันจนเสร็จก็พอดีกับที่ดากับมิ้นท์ตกลงเรื่องไปถ่ายรูปเสร็จพอดี " เอาตามนี้นะ วันอาทิตย์เจอกันที่ร้านพรีเวดดิ้งเลยอย่าสายล่ะ" " ครับ เจอกันวันอาทิตย์" " มิ้นท์เจอกันวันอาทิตย์นะจ๊ะ" " ได้ เจอกันจ๊ะ" ผมพาดากลับบ้านไปพักผ่อนพอกลับมาถึงก็มืดแล้วแม่บ้านรีบมาเปิดประตูให้ทันทีภายในบ้านเงียบสงัด มีเพียงแม่บ้านที่ยังรอพวกเราอยู่ส่วนพ่อกับแม่ก็คงไปคุยเรื่องงานกับลูกค้าอีกแน่ๆ ทั้งที่ผมก็ดูแลกิจการให้อยู่แล้วแท้ๆยังจะไปคุยธุระกิจเองอีก ผมพาดาขึ้นไปพักบนห้องเธอคงจะเพลียพอเข้าห้องปุ๊บยังไม่ทันที่จะได้อาบน้ำเธอก็หลับไปทั้งแบบนั้นเลย " คงจะเหนื่อยซินะ นอนหลับไม่รอเลย" ผมจัดท่าให้เธอนอนในท่าที่สบายก่อนที่ผมจะเดินเข้าไปอาบน้ำแล้วกับมานอนข้างๆเธอจนตอนเช้า เสียงอะไรเอะอะแต่เช้าผมหันไปมองดาที่ยังคงนอนหลับอยู่อย่างสบายใจผมรีบออกไปดูข้างนอกห้องททันทีปล่อยให้ดานอนไปปก่อนส่วนผมรีบเดินไปดูข้างล่างก็เห็นญาติๆมาเต็มกันไปหมด แล้วมาทำไรกันเนี้ยเสียงดังขนาดนี้เดี๋ยวน้องดาก็ตื่นพอดี " แม่ครั

  • พ่ายรักยัยจอมเหวี่ยง   เตรียมงานแต่ง

    หลังจากที่ดาเข้าโรงพยาบาลผมก็เข้าออกโรงพยาบาลบ่อยซะยิ่งกว่าเข้าบริษัทซะอีกวันนี้ก็เหมือนกันผมมาเฝ้าดาที่โรงพยาบาลเช่นเคย ผมนั่งคุยงานกับพี่เลขาจนเธอตื่นขึ้นมามองหน้าผมตาแป๋วเธอนอนมองผมอยู่บนเตียงเงียบๆ จนผมเงยหน้าขึ้นไปก็เห็นดานอนมองผมอยู่ " น้องดาตื่นแล้วเหรอครับ หิวไหม??" เธอส่ายหน้าตอบกลับเป็นจังหวะที่ผมคุยงานเสร็จก็เลยลุกขึ้นเดินไปที่เตียงทันที พี่เลขาก็เตรียมเก็บเอกสารออกจากโต๊ะแล้วเตรียมอาหารที่เตรียมมาพร้อมกับซุปบำรุงของแม่ผมที่เตรียมมาไว้ให้พี่เลขาจัดดการเอาของไปอุ่นให้ร้อนเพื่อให้เธอได้กินผมพาดาลุกออกจากเตียงเดินมานั่งที่โต๊ะเพื่อกินข้าด้วยกันพอพี่เลขาจัดเสร็จก็เตรียมที่จะกลับ " พี่เลขาอยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิคะ" " ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวพี่กลับไปทานกับลูกสาวที่บ้านดีกว่า พ่อเขาคงไปรับที่โรงเรียนแล้ว" " อ๋อ ค่ะงั้นพี่รีบกลับไปหาน้องเถอะค่ะ ลำบากแล้วนะคะอุตส่ามาทำงานกับคนที่บ้างานที่นี่ด้วย" " ไม่เป็นไรค่ะ พี่มาได้แค่เปลี่ยนบรรยากาศเอง " " ฮิฮิฮิ เอาแบบนั้นเลยเหรอค่ะพี่ พอกันเลยเลขากับท่านประธานว่าแล้วทำงานด้วยกันได้" " อุ๊ย!!น้อองดาก็พูดไป พี่ไม่คุยด้วยแล้วพี่ขอกลับไปหาลู

  • พ่ายรักยัยจอมเหวี่ยง   เกือบไปแล้ว......

    3เดือนต่อมา ผมกับดาไปมาระหว่างบ้านกับคอนโดจนวันนี้ดาเริ่มมีอาการไม่ค่อยดีเธอหน้าซีดมากผมเป็นห่วงเลยบอกให้เธอไม่ต้องไปทำงานวันนี้แต่เธอก็ดื้อไม่ยอมจะไปให้ได้ผมก้ต้องยอมพาเธอไปด้วยพอมาถึงบริษัทเธอก็เดินนั่งที่โต๊ะทำงานของเธอเหมือนเคยตอนนี้ดากลายมาเป็นเลขาส่วนตัวของผมเต็มตัวส่วนพี่เลขาก็ยังคงทำหน้าที่ของเขาอยู่เหมืออนเดิมทุกครั้งที่มีประชุมพ่อของผมก็จะเข้ามาประด้วยตลอดพี่เลขาก็จะคอยรายงานท่านว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงหรือเปล่า " น้องดาวันนี้ไม่ตต้องทำอะไรนั่งอยู่เฉยๆไปก่อนหน้าซีดขนาดนี้ยังจะมาทำงานอีกบอกอะไรไม่ยอมฟังกันบ้างเลย" " ไม่เป็นไร แค่หน้าซีดไม่ได้มีไข้สักหน่อย" " เนี่ย ดื้อจริงๆ" " ดื้อแล้วไง หรือว่าจะให้เงียบล่ะ" ดาทำหน้าบูดใส่ผมแล้วทำท่ากอดอกใส่ผมแบบนี้เอาแล้วไงงานเข้าอีกแล้วไอ้ตี๋มึงอย่าไปขัดใจนะไม่งั้นมึงได้ง้ออีกยาวเลยแต่ช่วงนี้ก็แปลกๆนะเธออารมณ์แปรปรวนตลอดทำอะไรก็เหมือนจะขัดตาเธอไปหมด " เป็นอะไรครับ หืมม??" " อยากกินอะไรอร่อยๆอ่ะ พาไปหน่อย..." " แต่นี่มันพึ่ง9โมงเองนะหิวแล้วเหรอ??" " อืม พาไปหน่อยนะ นะนะ" ดาทำหน้าออดอ้อนผมจนผมต้องใจอ่อนพาเธอออกไปตามที่เธอขอ ระหว่างทา

  • พ่ายรักยัยจอมเหวี่ยง   น้องอิงลิชต้องงมาแล้วล่ะ

    ผมค่อยๆจับขาของดาใหัตั้งขึ้นก่อนที่จะแทรกตัวเข้ามาอยู่ตรงกลางระหว่างขาของเธอผมค่อยๆงนิ้วเข้าไปสำรวจภายในช่องแคบของเธอช้า " อ๊ะ!! อ๊ะ!! อ๊ะ!!" " อ๊าส์~~~ ซี๊ดดดด " " พี่คะ เร็วอีก อ๊ะ!!อ๊ะ!!ใกล้แล้ว อ๋าาา~" " อย่าพึ่งซิคะ รอพี่ก่อน" ผมดึงนิ้วออกมาก่อนที่จะส่งน้องชายของผมเข้าไปแทน ดาถึงขั้นตัวบิดเกร็งไปหมดทำให้น้องชายของผมเข้าไปได้แค่ตรงส่วนหัว " ซี๊ดดดด อย่าเกร็งสิมันเข้าไม่ได้...." " อื้ออออ ไม่ไหวอ่ะเสียวจริงๆ" " อ๊ะ!!อย่างพึ่งเกร็ง ซี๊ดดด" " ก็พี่ขยับอ่ะ น้องดาเสียว อ๊า~~~~" ผมไม่กล้าที่จะขยับตัวเดี๋ยวดาจะเกร็งตัวอีกมันยิ่งจะทำให้น้องชายของผมโดนดาบีบรัดจนมันขาดเอาได้ ผมก้มลงไปจูบดาเพื่อให้ผ่อนคลายลงไม่มากก็น้อยผมจูบหยอกล้อเล่นลิ้นกับเธออยู่นานกว่าดาจะผ่อนคลาย พอดาเริ่มที่จะผ่อนคลายผมก็เริ่มที่จะส่งน้องชายของผมเข้าไปสำรวจภายในของเธอจนตอนนี้ผมส่งน้องชายเข้าไปจนสุดลำ " อ๊า~~~ซี๊ดดดดดด แน่นเกินไปแล้ว" " อ๊าส์~~~อ๊ะ!!" " อื้มมมม อ๊าา~~~~~เสียวพอไหมคะ??" ผมโยกเอวเข้าออกภายในของเธอช้าๆทำให้ดาครางออกมาเสียงดังจนตัวเธอเองต้องเอามือขึ้นมาปิดปากของตัวเองด้วยความอายผมมองหน้าเธอแล

  • พ่ายรักยัยจอมเหวี่ยง   ไม่ได้ต้องจัดการ

    ไอ้หมอนั้นเดินอยู่ข้างดาเข้าร้านนั้นร้านนี้จนมาถึงร้านอาหารไทย ดาหยุดเดินแล้วหันมาหาผมแต่ไอ้หมอนั้นดันเดินมาดึงแขนดาให้เดินตามมันไป แต่!ดาก็ไม่ยอมไปกลับสะบัดมือมันออกแล้วเดินกลับมาหาผมแทน " หิวแล้ว ไปกินข้าวร้านนี้กัน" " ได้ซิ...น้องดาอยากกินอะไรดีล่ะ??" " เข้าไปดูก่อนแล้วกัน คิดถึงอาหารไทยแล้วด้วย" " งั้นเรากลับไทยกันเลยไหม?" " ต้องบอกแม่กลับแด๊ดก่อน " " ได้เดี๋ยวกลับไปค่อยบอกว่าเราจะกลับไทยกันมะรืนนี้ดีไหม?" " อืม ก็ดีนะมาอังกฤษนานแล้วด้วยงานเป็นไงมั่งกลับไปคงวุ่นหน้าดู" " ไม่ต้องห่วง พี่เลขาค่อยดูแลให้ตลอดฉันจัดการผ่านโน๊ตบุ๊คตลอดอยู่แล้วน่ะ" " งั้นเหรอ?งั้นก็ค่อยยังชั่วหน่อย " ผมเดินเข้าไปในร้านพร้อมกับดาไอ้หมอนั่นก็เดินตามเข้ามาด้วย เด็กเสริฟพาพวกเราเดินไปที่โต๊ะพร้อมกับรอรับออเดอร์ที่ผมจะสั่งดาดูเมนูที่เธออยากกินเธอจิ้มๆมา3-4อย่างพอสั่งเสร็จผมกับดาก็นั่งคุยกันตามประสาคนรัก แต่ก็ยังมีไอ้มารผจญที่นั่งค่อยเป็นนก้างขวางคออยู่ไม่ห่างเลย ( เอาไงดีว่ะ จะแยกมันออกยังไงดี) ผมนั่งมองหน้าไอ้กขคอยู่แบบนั้นแล้ก็หาวิธีที่จะจัดการไอ้นี่ให้มันกับไปหาพ่อของมันนสักที จนผมนึกอะไรได้ก็รี

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status