Novels by หมูหวาน

#วันถ่ายพรีฯนอกสถานที่ ผมกับดามาถึงที่ๆเราต้องถ่ายรูปกันที่ๆดาเลือกเป็นทะเลที่เธอชอบเราถ่ายรูปกันทั้งวันดามีอาการแพ้ตลอดทั้งวัน แม่ผมก็มาด้วยท่านมาคอยดูแลดาช่วยผมเพราะท่านกลัวว่าผมจะดูแลไม่ดีแต่จริงๆแล้วท่านคงกลัวน้องดาจะเป็นอะไรเพราะเห่อหลานในท้องของเธอมากกว่า " เจ้าตี๋ใกล้เสร็จรึยัง?? แกอย่าลืมนะว่าเมียกำลังท้องกำลังไส้อยู่นะ" " ครับ ผมรู้แล้วแต่น้องดาดื้อมากเลยครับไม่ยอมเลย แม่ช่วยไปพูดให้ผมหน่อย" " ได้!เดี๋ยวแม่ไปคุยเอง แกไปเตรียมเปลี่ยนชุดเลย" " ครับ เดี๋ยผมไปเปลี่ยนชุดแล้วเตรียมรถรอเลยครับผม" ผมเดินไปบอกช่างภาพให้เตรียมเก็บของได้เลยวันนี้ให้พอก่อนเพราะกลัวน้องดาจะเหนื่อยเกินไปเพราะวันนี้พวกเราไปกันหลายที่ แล้วต้องตื่นมาแต่เช้าด้วย ผมกลัวร่างกายเธอจะไม่ไหวเอาแต่ดีที่วันนี้แม่มาด้วยไม่งั้นคงถ่ายกันไม่เสร็จน้องดาจะเป็นลมไปก่อน แต่ก็ยังเหลืออีกที่ที่เราต้องไปถ่ายแแต่ก็คงต้องเลื่อนไปถ่ายอีกวันแทน พอเปลี่ยนชุดเสร็จผมก็เดินมารอที่รถไม่นานแม่ก็มาพร้อมกับดาที่เปลี่ยนชุดเสร็จเรียบร้อยเราทั้ง3คนก็พากันกลับมาที่บ้าน พอมาถึงก็เห็นกับข้าวเต็มโต๊ะ " โอ้โห้ วันนี้มีงานเลี้ยงเหรอครับป้า

พอกินข้าวเสร็จพวกเราก็เดินมานั่งที่ห้องนั่งเล่นเพื่อคุยเรื่องโรงแรมกับเตรียมไปถ่ายรูปพรีเวดดิ้งผมกับพี่คุยเรื่องโรงแรมกันจนเสร็จก็พอดีกับที่ดากับมิ้นท์ตกลงเรื่องไปถ่ายรูปเสร็จพอดี " เอาตามนี้นะ วันอาทิตย์เจอกันที่ร้านพรีเวดดิ้งเลยอย่าสายล่ะ" " ครับ เจอกันวันอาทิตย์" " มิ้นท์เจอกันวันอาทิตย์นะจ๊ะ" " ได้ เจอกันจ๊ะ" ผมพาดากลับบ้านไปพักผ่อนพอกลับมาถึงก็มืดแล้วแม่บ้านรีบมาเปิดประตูให้ทันทีภายในบ้านเงียบสงัด มีเพียงแม่บ้านที่ยังรอพวกเราอยู่ส่วนพ่อกับแม่ก็คงไปคุยเรื่องงานกับลูกค้าอีกแน่ๆ ทั้งที่ผมก็ดูแลกิจการให้อยู่แล้วแท้ๆยังจะไปคุยธุระกิจเองอีก ผมพาดาขึ้นไปพักบนห้องเธอคงจะเพลียพอเข้าห้องปุ๊บยังไม่ทันที่จะได้อาบน้ำเธอก็หลับไปทั้งแบบนั้นเลย " คงจะเหนื่อยซินะ นอนหลับไม่รอเลย" ผมจัดท่าให้เธอนอนในท่าที่สบายก่อนที่ผมจะเดินเข้าไปอาบน้ำแล้วกับมานอนข้างๆเธอจนตอนเช้า เสียงอะไรเอะอะแต่เช้าผมหันไปมองดาที่ยังคงนอนหลับอยู่อย่างสบายใจผมรีบออกไปดูข้างนอกห้องททันทีปล่อยให้ดานอนไปปก่อนส่วนผมรีบเดินไปดูข้างล่างก็เห็นญาติๆมาเต็มกันไปหมด แล้วมาทำไรกันเนี้ยเสียงดังขนาดนี้เดี๋ยวน้องดาก็ตื่นพอดี " แม่ครั

หลังจากที่ดาเข้าโรงพยาบาลผมก็เข้าออกโรงพยาบาลบ่อยซะยิ่งกว่าเข้าบริษัทซะอีกวันนี้ก็เหมือนกันผมมาเฝ้าดาที่โรงพยาบาลเช่นเคย ผมนั่งคุยงานกับพี่เลขาจนเธอตื่นขึ้นมามองหน้าผมตาแป๋วเธอนอนมองผมอยู่บนเตียงเงียบๆ จนผมเงยหน้าขึ้นไปก็เห็นดานอนมองผมอยู่ " น้องดาตื่นแล้วเหรอครับ หิวไหม??" เธอส่ายหน้าตอบกลับเป็นจังหวะที่ผมคุยงานเสร็จก็เลยลุกขึ้นเดินไปที่เตียงทันที พี่เลขาก็เตรียมเก็บเอกสารออกจากโต๊ะแล้วเตรียมอาหารที่เตรียมมาพร้อมกับซุปบำรุงของแม่ผมที่เตรียมมาไว้ให้พี่เลขาจัดดการเอาของไปอุ่นให้ร้อนเพื่อให้เธอได้กินผมพาดาลุกออกจากเตียงเดินมานั่งที่โต๊ะเพื่อกินข้าด้วยกันพอพี่เลขาจัดเสร็จก็เตรียมที่จะกลับ " พี่เลขาอยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิคะ" " ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวพี่กลับไปทานกับลูกสาวที่บ้านดีกว่า พ่อเขาคงไปรับที่โรงเรียนแล้ว" " อ๋อ ค่ะงั้นพี่รีบกลับไปหาน้องเถอะค่ะ ลำบากแล้วนะคะอุตส่ามาทำงานกับคนที่บ้างานที่นี่ด้วย" " ไม่เป็นไรค่ะ พี่มาได้แค่เปลี่ยนบรรยากาศเอง " " ฮิฮิฮิ เอาแบบนั้นเลยเหรอค่ะพี่ พอกันเลยเลขากับท่านประธานว่าแล้วทำงานด้วยกันได้" " อุ๊ย!!น้อองดาก็พูดไป พี่ไม่คุยด้วยแล้วพี่ขอกลับไปหาลู

3เดือนต่อมา ผมกับดาไปมาระหว่างบ้านกับคอนโดจนวันนี้ดาเริ่มมีอาการไม่ค่อยดีเธอหน้าซีดมากผมเป็นห่วงเลยบอกให้เธอไม่ต้องไปทำงานวันนี้แต่เธอก็ดื้อไม่ยอมจะไปให้ได้ผมก้ต้องยอมพาเธอไปด้วยพอมาถึงบริษัทเธอก็เดินนั่งที่โต๊ะทำงานของเธอเหมือนเคยตอนนี้ดากลายมาเป็นเลขาส่วนตัวของผมเต็มตัวส่วนพี่เลขาก็ยังคงทำหน้าที่ของเขาอยู่เหมืออนเดิมทุกครั้งที่มีประชุมพ่อของผมก็จะเข้ามาประด้วยตลอดพี่เลขาก็จะคอยรายงานท่านว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงหรือเปล่า " น้องดาวันนี้ไม่ตต้องทำอะไรนั่งอยู่เฉยๆไปก่อนหน้าซีดขนาดนี้ยังจะมาทำงานอีกบอกอะไรไม่ยอมฟังกันบ้างเลย" " ไม่เป็นไร แค่หน้าซีดไม่ได้มีไข้สักหน่อย" " เนี่ย ดื้อจริงๆ" " ดื้อแล้วไง หรือว่าจะให้เงียบล่ะ" ดาทำหน้าบูดใส่ผมแล้วทำท่ากอดอกใส่ผมแบบนี้เอาแล้วไงงานเข้าอีกแล้วไอ้ตี๋มึงอย่าไปขัดใจนะไม่งั้นมึงได้ง้ออีกยาวเลยแต่ช่วงนี้ก็แปลกๆนะเธออารมณ์แปรปรวนตลอดทำอะไรก็เหมือนจะขัดตาเธอไปหมด " เป็นอะไรครับ หืมม??" " อยากกินอะไรอร่อยๆอ่ะ พาไปหน่อย..." " แต่นี่มันพึ่ง9โมงเองนะหิวแล้วเหรอ??" " อืม พาไปหน่อยนะ นะนะ" ดาทำหน้าออดอ้อนผมจนผมต้องใจอ่อนพาเธอออกไปตามที่เธอขอ ระหว่างทา

ผมค่อยๆจับขาของดาใหัตั้งขึ้นก่อนที่จะแทรกตัวเข้ามาอยู่ตรงกลางระหว่างขาของเธอผมค่อยๆงนิ้วเข้าไปสำรวจภายในช่องแคบของเธอช้า " อ๊ะ!! อ๊ะ!! อ๊ะ!!" " อ๊าส์~~~ ซี๊ดดดด " " พี่คะ เร็วอีก อ๊ะ!!อ๊ะ!!ใกล้แล้ว อ๋าาา~" " อย่าพึ่งซิคะ รอพี่ก่อน" ผมดึงนิ้วออกมาก่อนที่จะส่งน้องชายของผมเข้าไปแทน ดาถึงขั้นตัวบิดเกร็งไปหมดทำให้น้องชายของผมเข้าไปได้แค่ตรงส่วนหัว " ซี๊ดดดด อย่าเกร็งสิมันเข้าไม่ได้...." " อื้ออออ ไม่ไหวอ่ะเสียวจริงๆ" " อ๊ะ!!อย่างพึ่งเกร็ง ซี๊ดดด" " ก็พี่ขยับอ่ะ น้องดาเสียว อ๊า~~~~" ผมไม่กล้าที่จะขยับตัวเดี๋ยวดาจะเกร็งตัวอีกมันยิ่งจะทำให้น้องชายของผมโดนดาบีบรัดจนมันขาดเอาได้ ผมก้มลงไปจูบดาเพื่อให้ผ่อนคลายลงไม่มากก็น้อยผมจูบหยอกล้อเล่นลิ้นกับเธออยู่นานกว่าดาจะผ่อนคลาย พอดาเริ่มที่จะผ่อนคลายผมก็เริ่มที่จะส่งน้องชายของผมเข้าไปสำรวจภายในของเธอจนตอนนี้ผมส่งน้องชายเข้าไปจนสุดลำ " อ๊า~~~ซี๊ดดดดดด แน่นเกินไปแล้ว" " อ๊าส์~~~อ๊ะ!!" " อื้มมมม อ๊าา~~~~~เสียวพอไหมคะ??" ผมโยกเอวเข้าออกภายในของเธอช้าๆทำให้ดาครางออกมาเสียงดังจนตัวเธอเองต้องเอามือขึ้นมาปิดปากของตัวเองด้วยความอายผมมองหน้าเธอแล

ไอ้หมอนั้นเดินอยู่ข้างดาเข้าร้านนั้นร้านนี้จนมาถึงร้านอาหารไทย ดาหยุดเดินแล้วหันมาหาผมแต่ไอ้หมอนั้นดันเดินมาดึงแขนดาให้เดินตามมันไป แต่!ดาก็ไม่ยอมไปกลับสะบัดมือมันออกแล้วเดินกลับมาหาผมแทน " หิวแล้ว ไปกินข้าวร้านนี้กัน" " ได้ซิ...น้องดาอยากกินอะไรดีล่ะ??" " เข้าไปดูก่อนแล้วกัน คิดถึงอาหารไทยแล้วด้วย" " งั้นเรากลับไทยกันเลยไหม?" " ต้องบอกแม่กลับแด๊ดก่อน " " ได้เดี๋ยวกลับไปค่อยบอกว่าเราจะกลับไทยกันมะรืนนี้ดีไหม?" " อืม ก็ดีนะมาอังกฤษนานแล้วด้วยงานเป็นไงมั่งกลับไปคงวุ่นหน้าดู" " ไม่ต้องห่วง พี่เลขาค่อยดูแลให้ตลอดฉันจัดการผ่านโน๊ตบุ๊คตลอดอยู่แล้วน่ะ" " งั้นเหรอ?งั้นก็ค่อยยังชั่วหน่อย " ผมเดินเข้าไปในร้านพร้อมกับดาไอ้หมอนั่นก็เดินตามเข้ามาด้วย เด็กเสริฟพาพวกเราเดินไปที่โต๊ะพร้อมกับรอรับออเดอร์ที่ผมจะสั่งดาดูเมนูที่เธออยากกินเธอจิ้มๆมา3-4อย่างพอสั่งเสร็จผมกับดาก็นั่งคุยกันตามประสาคนรัก แต่ก็ยังมีไอ้มารผจญที่นั่งค่อยเป็นนก้างขวางคออยู่ไม่ห่างเลย ( เอาไงดีว่ะ จะแยกมันออกยังไงดี) ผมนั่งมองหน้าไอ้กขคอยู่แบบนั้นแล้ก็หาวิธีที่จะจัดการไอ้นี่ให้มันกับไปหาพ่อของมันนสักที จนผมนึกอะไรได้ก็รี