ตอนที่ 7 ทวงสัญญา

ตอนที่ 7 ทวงสัญญา

....ช่วงสายของวันต่อมา....

ฉันเปิดเปลือกตาขึ้นมา ด้วยความมึนงง นี่ฉันอยู่ที่ไหนกัน ดวงตาของฉันกะพริบถี่ๆ เพื่อปรับโฟกัสให้ชัดขึ้น พอได้มองไปรอบๆ ก็ได้แต่เกิดคำถามขึ้นมาในใจว่าที่นี่มันที่ไหน ฉันมานอนที่นี่ได้ยังไง ใครพาฉันมา ทำไมฉันถึงปวดทั้งหัว ปวดทั้งตัว และปวดตรงจุดกึ่งกลางสาวของฉันขนาดนี้

ขณะที่สมองเริ่มประมวลผลกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน สิ่งที่ย้ำว่ามันคือเรื่องจริงคือ ความเจ็บปวดร้าวระบมที่ จุดกึ่งกลางสาวของฉัน ไหนจะอาการปวดเมื่อยตามตัว ที่แม้ขยับเล็กน้อย ก็ทำให้โอดครวญได้แล้ว ฉันพยายามคิดทบทวน ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนก็ค่อยๆ ฉายเข้ามาในหัวแม้จะไม่ปะติดปะต่อแต่ก็พอทำให้ฉันนึกออกว่าฉันมากับใคร ยังดีที่ยังพอจำหน้า (ที่แสนหล่อเหลาคมเข้มดั่งเทพบุตร) รูปร่างของเขา (ที่แสนเพอร์เฟคน่ากิน) และตรงนั้น (ที่แสนจะ.....) หึยย!! คิดบ้าอะไรอยู่เนี้ย (แล้วทั้งหน้าทั้งหูก็ร้อนขึ้นมาทันที)

แต่ที่ฉันยังไม่เข้าใจคือ ทำไมฉันถึงยอมมากับเขา และทำไมฉันถึงใจง่ายขนาดมอบความบริสุทธิ์ของสำคัญที่ฉันสุดจะหวงแหนให้เขาได้ คงเป็นเพราะความเมา ความเสียใจ บวกความบ้าในตัวฉันแน่ๆ แต่ช่างมันเถอะอะไรที่มันเสียไปแล้วมันเอาคืนมาไม่ได้ สิ่งที่ทำได้ตอนนี้คือออกไปจากที่นี่ กินยา ปรึกษาแพทย์ เพราะดูจากสภาพคงไม่ได้ป้องกัน....

ฉันกวาดสายตามองหา บุคคลที่ทำให้ฉันต้องนอนระบมอยู่ตอนนี้แต่ไร้วี่แววของเขาทั้งที่เมื่อคืนฉันพอจะจำได้เลือนรางว่าฉันไม่สามารถพลิกตัวไปไหนได้เลยเพราะเขา ไม่ยอมให้ฉันขยับไปไหนและไม่ยอมเอาแก่นกายที่แข็งขืนเหมือนมันจะอยากทำงานตลอดเวลา ออกจากตัวฉัน

...ซ่าาา....ซ่าาาา เสียงที่ดังออกมาจากห้องน้ำทำให้ฉันรู้ว่าบุคคลที่ฉันมองหา เขาอยู่ในนั้น เหตุการณ์ต่างๆ คำพูดการกระทำ เริ่มฉายวนเข้ามาในหัวอีกรอบ และครั้งนี้ก็มาพร้อมกลับความอายเมื่อฉันเริ่มได้สติ

.....ย้อนไปเมื่อคืน.....

" คุณเซฟค่ะเอ...ลิซ อยากจาาาชวนคุณเซฟ มาหาอารายยยตื่นเต้นๆ สนุกๆ ทำกันคุ๊ณณณณเซฟสนใจที่จะทำกับเอ..ลิซหมายยยยคะ"              

" คุณเอลิซ อยากจะทำอะไรที่มันตื่นเต้นหรอครับ ว่าแต่..คุณจะไหวหรอครับ

"หว๋ายยยสิคะ เอลิซไม่ได้มาวววขนาดนั้นสักหน่อยยย"

"เราก็มา.... ลอง อาววววกันไหมคะ..แบบสด เอ...ลิซ อยากรู้ว่าถ้าเราอาวววกันแค่ คืน เดียว เอลิซจะท้องไหม" ภาพเมื่อคืนฉายซ้ำมาเพื่อตอบคำถามที่ฉันถามตัวเองเมื่อครู่

หึ!! สติมา ปัญหาเกิดของจริง นี่ฉันทำบ้าอะไรลงไป!!!

“อ๊ากกกกกกกกกกก” ฉันก้มหน้ากรีดร้องกับผ้าห่มที่คลุมร่างเปลือยเปล่าของฉันอยู่

ช็อกสิคะรออะไร นี้หรอคือสิ่งที่ทำให้ฉันยอมมากับเขา แกเป็นบ้าอะไรห๊ะยัยเอลิซซซ... อะไรเข้าสิงแกหา ฉันมุดเข้าไปในผ้าห่ม กรีดร้อง โอ๊ยยยย.. ยัยเอลิซเอ๋ยแกทำบ้าอะไรลงไปเนี่ย อยากจะหยุมหัวตัวเองสักล้านรอบ (แกต้องบ้าไปแล้ว ต้องเสียสติไปแล้วแน่ๆ ถึงบ้าได้ขนาดนี้) ฉันด่าตัวเองในใจ  ความบริสุทธิ์ของฉันสิ่งที่รักษามาจะโทษใครเขาได้นอกจากความบ้า ความโง่ ความไร้สติ ของตัวเอง แล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ย ตาบ้านั่นเป็นใคร มาจากไหน เป็นโรคไหม มีลูกเมียหรือยังก็ไม่รู้ จำได้แค่หน้าตากับชื่อเล่นแล้วก็......เอ่อออ.... พอๆๆๆ หยุดหื่น ก่อนค๊าาาายัยเอลิซ แกต้องตั้งสติก่อนนะ

คิดสิ คิดสิ เอลิซเอ๊ยยยย จะออกจากห้องยังไงเนี่ยตอนมาก็จำอะไรแทบไม่ได้อยู่แล้ว

ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ ข้อสรุปกับตัวเอง เสียงเปิดประตูก็ดังขึ้น

...แกร๊ก.... 

(ทำไงดีวะคิดซิเอลิซเอ๋ย เขาออกมาแล้วจะทำไงดี ยังไม่พร้อมจะคุยด้วยวุ้ย!! แกล้งหลับ แกล้งหลับเท่านั้น คือทางรอดตอนนี้) พอคิดได้ดังนั้นฉันจึงรีบคลุมโปงแล้วแกล้งหลับตาลง

ตอนนี้ฉันพยายามทำตัวให้นิ่งที่สุดเพื่อไม่ให้เขารู้ว่าฉันตื่นแล้ว

"ผมรู้ นะว่าคุณตื่นแล้วเอลิซ หรือว่า.... คุณยังไม่อิ่มอยากกินผมต่อหรอ ..หึหึ" เสียงทุ้มนุ่มมีเสน่ห์เอ่ยขึ้น

...พรึ่บ!!... ฉันเปิดเปลือกตาทั้งสองข้างขึ้นอย่างรวดเร็วภายใต้ผ้าห่ม

(ไอ้บ้าเอ๊ยจะมากงมากินอะไรอีกแค่นี้ฉันก็แทบจะคลานลงจากเตียงอยู่แล้ว) ได้แต่คิดแล้วค่อยๆ มุดออกจากผ้าห่ม ไหนๆ เขาก็จับได้แล้วว่าฉันแกล้งหลับ

แต่สิ่งที่ทำให้ฉันสติแทบเตลิดคือภาพที่อยู่ตรงหน้า เขายืนล่อนจ้อนเปลือยเปล่า โชว์ทุกสัดส่วนของร่างกายเขา ท้าสายตา กลมโตของฉัน

"กรี๊ดดดดดดด คุณทำบ้าอะไรเนี้ย มายืนแก้ผ้าทำไมไปใส่เสื้อผ้าเดี๋ยวนี้เลยนะไอ้คนบ้า" ฉันกรี๊ดพร้อมหลับตาปี๋ยกผ้าห่มขึ้นปิดหน้า

"หึหึหึ คุณจะมาอายอะไรทำอย่างกับไม่เคยเห็นทั้งๆ ที่เมื่อคืนมันเข้าไปอยู่ในตัวคุณทั้งคืนเลยน้าาาา" เสียงทุ้มเอ่ยพร้อมแค่นหัวเราะในลำคอ

(ไอ้บ้า ก็เมื่อคืนสติฉันเต็มร้อยที่ไหนล่ะ ถึงมันจะรับรู้ถึงความหฤหรรษ์ที่ได้รับ สวรรค์ที่ไปถึงไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ แต่จะมาขายของกันโจ๋งครึ่มอย่างนี้ฉันก็ไม่ไหวไหม) ได้แต่คิดอยู่ในใจก่อนที่ฉันจะเอ่ยไปว่า

" กะ กะ ก็มันไม่เหมือนกันนี่ค่ะ เมื่อคืนสติเอลิซไม่ค่อยครบถ้วน มันก็ไม่ได้เห็นอะไรชัดเจนขนาดนั้นหรอกค่ะ..คุณช่วยแต่งตัวให้เรียบร้อย หน่อยได้ไหมคะแล้วกรุณาออกจากห้องไปด้วยค่ะ    เอลิซจะได้แต่งตัวกลับบ้าน"   ฉันพูดขนาดที่ตา ทั้งสองข้าง ยังคงปิดสนิท เพื่อไม่ให้เห็นภาพอุบาทว์ที่อยู่ตรงหน้า แต่จะว่าไปมันอุบาทว์ตรงไหนกัน เครื่องกล้ามดีมากขนาดนั้น ไหนจะกล้ามที่อก กล้ามที่แขน กล้ามหน้าท้องที่เป็นลอนลีนรับเข้ากับท่อนเอ็นยักษ์ (เดี๋ยวๆๆๆ อะไรของหล่อยย่ะยัยเอลิซคิดอะไรอยู่) ต้นขาที่มีมัดกล้ามเข้ารูป ทั้งสีผิว คมเข้ม.... เฮ้ยเกินไปแล้วนะยัยเอลิซสติๆๆๆ

....ยวบ...

ขนาดที่ฉันกำลังเคลิ้ม เอ๊ย!! คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยอยู่นั้น ก็ได้มีความรู้สึกเหมือนบนที่นอนมันไม่ได้มีแค่ฉันที่นั่งอยู่คนเดียว เพราะมันเหมือนจะมีอีกบุคคลหนึ่ง ขึ้นมาอยู่เป็นเพื่อนแล้ว

" แต่ผมยังอยาก...อีกครับ" เสียงทุ้มกระซิบแผ่วเบาอยู่ข้างหูฉัน ลมหายใจอุ่นที่รด ลงมาที่หูทำให้ฉันขนลุก ฉันลืมตาขึ้นด้วยความตกใจ

"ว๊ายยยยย" ฉันร้องด้วยความตกใจ ร่างของฉันดีดตัวออกอัตโนมัติ และก่อนที่ฉันจะร่วงจากเตียงมือหนาก็คว้าเอวฉันไว้ได้ทัน จนร่างประชิดเข้าไปที่แผงอกกำยำ พร้อมกับหน้าที่ซุกเข้าไปพอดีกับซอกคอ จนได้กลิ่นสบู่อ่อนๆ

ฉันเผลอสูดดมกลิ่นกายของเขาเข้าไปอย่างหลงใหล และก่อนที่สติฉันจะเตลิดไปมากกว่านี้ ฉันรีบใช้สองมือยันอกแกร่งเพื่อจะเอาตัวออกมาจากพันธนาการนั้น แต่มันไม่ง่ายเลย เพราะมือของเขาโอบรัดเอวกิ่วของฉันไว้อย่างแน่น พร้อมกับมืออีกข้างที่เชยคางฉันขึ้นมาให้สบกับสายตาอันทรงเสน่ห์ ที่ใครได้มองก็ต้องหวั่นไหวของเขา

ตากลมโตของฉันสั่นระริก ปากเผยอเหมือนรอรับการจุมพิต นี่ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ร่างกายร้อนวูบวาบไปกับสัมผัสของเขา ผ้าห่มที่คลุมร่างฉันบัดนี้หล่นไปกองอยู่ที่หน้าขา เผยให้เห็นหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่เกินตัวพร้อมเม็ดมุกคู่งาม ที่มันเริ่มขึ้นเป็นไต ฉันรับรู้ได้ทันทีว่าตอนนี้ร่างของฉันมันพร้อมตอบสนองเขาอีกแล้ว.....

!!ไม่ได้นะ!!

ฉันพยายามรวบรวมสติสัมปชัญญะดันอกแกร่งออกอีกรอบ แต่ความไวเขามีมากกว่า เขากดจุมพิตลงมาที่ปากอิ่มของฉันอย่างนุ่มนวล แล้วค่อยๆ แทรกลิ้นร้อนเข้ามาในโพรงปากกวาดหาลิ้นอุ่นของฉัน ทั้งดูดดึง รุกล้ำเร่งเร้ารุนแรงสลับแผ่วเบาจนฉันหายใจแทบไม่ทัน ต้องส่งเสียงครางในลำคอเป็นสัญญาณให้เขาปล่อยให้ฉันได้มีโอกาสหายใจบ้าง เพราะตอนนี้รสจูบของเขามันทำให้ร่างฉันอ่อนระทวย

เขาปล่อยให้ริมฝีปากของฉันเป็นอิสระฉันหอบเอาอากาศเข้าไปให้เต็มปอด ร้ายจริงลิ้นนี้ไม่ใช่แค่ทำสติฉันเตลิด แต่มันทำให้ความรู้สึกภายในของฉันมันกระเจิดกระเจิงไปด้วย

" อย่าลืมสัญญาที่ให้ไว้นะครับเอลิซ" เสียงทุ้มเอ่ยทวงสัญญา

ฉันมองเขาด้วยสายตาที่ปนไปด้วยความสงสัย นี่มันยังไม่จบอีกหรอ นี่ฉันไปสัญญาอะไรอีกเนี่ยทำไมเมาแล้วเป็นแบบนี้ว่ะเอลิซ ทำไมจำเรื่องสัญญาไม่ได้เลยสัญญาอะไรนะ

ฉันได้แต่ทำหน้างง เอียงคอมองเขาด้วยความสงสัย และเขาก็ไม่ปล่อยให้ฉันต้องสงสัยนาน ก่อนจะเฉลยว่า

" ก็สัญญาที่ว่าหลังจากคืนนี้ที่เรามีอะไรกันแล้วถ้าคุณเอลิซท้อง คุณเอลิซจะ..."

"จะอะไรคะ" ฉันโพล่งถามออกไปโดยหวังในใจว่าฉันคงไม่ได้ไปสัญญาอะไรบ้าๆ ไว้นะ....