/ รักโบราณ / ฟ่านรั่วเจี๋ยอัปลักษณ์ตำหนักเย็น / 28 บุรุษผู้นี้ไม่ได้เป็นไข้หวัดเช่นข้า (2)

공유

28 บุรุษผู้นี้ไม่ได้เป็นไข้หวัดเช่นข้า (2)

last update 최신 업데이트: 2025-06-24 09:58:58

จากนั้นหยวนซางไม่ทันได้เอ่ยคำใด มู่ชิงซานก็คว้าข้อมือเขาแล้วพาวิ่งออกจากทางลัดด้วยความรวดเร็ว กระทั่งออกมาอยู่ในจุดที่ลับตาผู้คนหยวนซางจึงสังเกตเห็นว่าท่านอ๋องคนเดิมที่เขารู้จักได้หายไปจากร่างกายสูงใหญ่นี้

“เมื่อครู่ ชินอ๋องใช้วิชามาร!”

ดวงตาของมู่ชิงซานกะพริบถี่ๆ พลางหัวเราะขบขัน

“ไม่ใช่ วิชาของมารดาข้าต่างหาก”

“ท่านอ๋องพูดถึงผู้ใด ข้าสับสนไปหมด และทำไมแมลงพวกนี้ล้วนเชื่อฟังท่าน” หยวนซางมองแมลงปีกแข็งตัวโตที่เกาะอยู่ตามเนื้อตัวมู่ชิงซานพลางรู้สึกขนลุกซู่ ด้วยเขาด้วงกว่างพวกนี้ทั้งใหญ่และแหลมคม

“กลัวเหรอ มันไม่กัดเจ้าหรอกลูกเต่าโง่!”

“ปละ...เปล่า ข้าเหรอจะกลัวแมลง ฮ่าๆ” หยวนซางหัวเราะกลบเกลื่อนแต่หาได้อยากเฉียดใกล้ด้วงกว่างพวกนั้น

“หลายวันที่ผ่านมาท่านอ๋องหายตัวไป เกิดเรื่องมากมายกับกองทัพม้าเร็วจากต้าหลางส่งข่าวไม่สู้ดีมาถึงท่าน”

หยวนซางเอ่ยเสียงเครียด แต่ต้องอึ้งเมื่อมู่ชิงซานไม่สนใจเขา และกำลังเล่นสนุกกับด้วงตัวหนึ่งที่ไต่อยู่บนศีรษะของตน

“ท่านฟังข้าอยู่หรือไม่”

ดวงตาคมกริบมองหยวนซางอย่างตำหนิ ก่อนกล่าวเสียงราวกับเด็กๆที่ถูกขัดใจ “ขะ...ข้าจะกลับไปหามารดา”

กุนซือหนุ่มมองคนที่ตนคุ้นเ
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ฟ่านรั่วเจี๋ยอัปลักษณ์ตำหนักเย็น    84 ฟ้าฝนเป็นใจ (2)

    นับตั้งแต่ฟ่านรั่วเจี๋ยมาอยู่ที่เมืองหลวงต้าหลาง มักมีของฝากมาจากทั้งฮองเฮาเซี่ยเหยียนและเหล่าขุนนางส่งมาให้ไม่ขาดสาย พ่อบ้านเหลียงเป็นธุระจัดการทุกอย่างและช่วยแบ่งเบาภาระของนางได้มากโขกระนั้นหนึ่งในของฝากมากมายก็มีสิ่งที่ฟ่านเยี่ยฉีส่งมาให้ ทั้งที่นางกลับแคว้นหมิงไปแล้ว ทว่ายังไม่วายขยันสร้างความร้าวฉานให้นางกับมู่ชิง-ซาน ก่อนกลับนางยังส่งจดหมายมาถึงฟ่านรั่วเจี๋ย เขียนข้อความทิ้งเอาไว้ว่านางจะได้รับตำแหน่งสูงส่งในแผ่นดินต้าหลาง ส่วนน้องสาวต่างมารดาผู้นี้คงไม่แคล้วกลับไปใช้ชีวิตในตำหนักเย็นเช่นเดิม“ทำลายทิ้งดีหรือไม่ฮูหยิน” พ่อบ้านเหลียงเอ่ยถาม สีหน้าไม่ใคร่พอใจ“ยามที่อาศัยอยู่ในตำหนักเย็นใช่ว่าข้าจะมีของกินมากนัก กว่าเป็ดจะออกไข่ หรือพืชผักออกดอกออกผล ต้องใช้เวลามิน้อย”“แต่ว่าของพวกนี้ล้วนเป็นการหยามหมิ่นท่าน องค์หญิงใหญ่ผู้นั้นช่างเจ้าคิดเจ้าแค้นไม่เลิก”“นางกางปีกเป็นหงส์ได้ไม่นานหรอก นอกจากปีกจะหักบินไม่ได้ ขาก็ยังจะพิการอีกด้วย”เหลียงตี้ได้ยินฟ่านรั่วเจี๋ยกล่าวแล้วก็ประหลาดใจ ฮูหยินของมู่ชิงซานปกติไม่ใช่คนเคียดแค้นใครง่ายๆ แต่ยามนี้ดูเหมือนนางจะไม่ยอมให้ผู้ใดมาทำร้ายตนแต่ฝ่า

  • ฟ่านรั่วเจี๋ยอัปลักษณ์ตำหนักเย็น    83 ฟ้าฝนเป็นใจ

    “อ๋องซาน!”มู่ชิงซานหัวเราะขบขัน เขาชอบยั่วให้นางมีอารมณ์กรุ่นๆ ด้วยสตรีนางนี้น่ารัก น่ากอด ชวนให้อยากง้อด้วยการจูบอย่างดูดดื่ม“เรียกสามีเสียงแข็งเช่นนี้ มีสิ่งใดขัดใจ”“ท่านจะทำการใดข้ามิเคยยื่นมือเข้าไปยุ่ง อีกอย่างเรื่องเช่นนี้ตอนที่อยู่แคว้นหมิงข้าก็ทำเป็นประจำ”“ฮ่าๆ ไฉนข้าจะไม่รู้ว่าภรรยามักหาทางหลบออกมาจากตำหนักเย็นหลังน้อย ขนผัก ขนไข่เป็ด ไข่ไก่ไปมอบให้ขอทานอยู่ตลอด แต่ที่ทำเช่นนั้นเพราะเจ้ามีข้อแลกเปลี่ยนกับพวกมัน”ฟ่านรั่วเจี๋ยอยากบิดสีข้างคนตัวโต เขาช่างรู้จักวิธีทำให้นางจนมุมและเผยความลับอยู่ตลอด“ข้าอยู่ในตำหนักเย็น หากปิดหูปิดตาตนเองเอาไว้ จะรู้ความเป็นไปของบ้านเมืองได้อย่างไร”“ดังนั้นเจ้าเลยใช้ขอทานเป็นสายลับคอยส่งข่าว และยังรวมถึงนางสนมตัวเล็กตัวน้อยกับขันทีซึ่งมีชีวิตอาภัพในวังหลวง ก็ได้แป้งผัดหน้าและน้ำหอมชนิดพิเศษที่เจ้าปรุงขึ้นเพื่อทำให้พวกเขาเป็นที่สนใจของฝ่าบาท และเหล่าคนในราชวงศ์”“โอ้ อ๋องซานช่างหูตากว้างไกล ผู้เป็นภรรยาคงไม่กล้ากระทำสิ่งใดนอกลู่นอกทางแล้ว”“เจี๋ยเจี๋ย...เจ้าชมสามีเกินไป ตัวข้าทั้งหล่อเหลาและเป็นคนใจกว้างดังนั้นอยากตกรางวัลให้ภรรยาสักเล็กน้อย

  • ฟ่านรั่วเจี๋ยอัปลักษณ์ตำหนักเย็น    82 เผชิญหน้านางสิงห์เฒ่า (4)

    ฟ่านรั่วเจี๋ยอมยิ้มในสีหน้า ดวงตากลมโตของนางมีประกายสดใสก่อนเอ่ยถึงสิ่งที่อยู่ในใจว่า“หม่อมฉันเกิดมาแม้อาภัพอยู่บ้าง แต่ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะถูกคนให้ร้าย และหม่อมฉันจะไม่ยอมให้อดีตที่ผ่านมากำหนดชีวิตของตน ซึ่งหวังว่าไทเฮาจะเห็นแก่สตรีนางหนึ่งที่มาพึ่งแผ่นดิน ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นของท่านปู่หม่อมฉัน แต่ถูกคนชั่ววางแผนร้ายยึดเอาไป!”ไทเฮาเสี่ยวเชี่ยนถลึงตาใส่ฟ่านรั่วเจี๋ยทันที สิ่งที่ได้ยินจากอีกฝ่ายทำให้เดือดดาล แต่นางไม่ทันได้กล่าวคำใด เพราะนางกำนัลคนสนิทเอ่ยขึ้นเสียก่อน“สามหาว! เจ้าเอ่ยเช่นนี้ออกมาได้เยี่ยงไร อยากถูกขังที่ตำหนักเย็นของต้าหลางใช่หรือไม่!”ไทเฮาเสี่ยวเชี่ยนพยายามระงับความฉุนเฉียวและยกมือห้ามนางกำนัลของตน ก่อนเอ่ยว่า “เจ้าอย่าได้ลำพองใจว่าชิงซานหนุนหลังและรักเจ้าอย่างไรเสียเขาก็เป็นคนตระกูลมู่ มีสายเลือดของข้าไหลเวียนอยู่ในร่างกายและสกุลมู่นี้คือคนรวมแผ่นดินต้าหลางขึ้นมาใหม่จากซากศพของชาวฉีเฟิงหน้าโง่ ที่แม้แต่สุดท้ายแผ่นดินจะกลบหน้าฮ่องเต้ของตนยังไม่มี ศีรษะของคนในราชวงศ์ทั้งหลายถูกแขวนไว้ตามต้นไม้ โยนศพให้สุนัขจิ้งจอกกิน และนั่นทำให้ที่นี่มีประเพณีล่าสุนัขจิ้งจอกในเวล

  • ฟ่านรั่วเจี๋ยอัปลักษณ์ตำหนักเย็น    81 เผชิญหน้านางสิงห์เฒ่า (3)

    ฟ่านรั่วเจี๋ยตั้งใจไปตำหนักไทเฮาเสี่ยวเชี่ยน นางไม่ได้มีความหวาดหวั่นแม้แต่น้อย หากสิ่งหนึ่งที่อยู่ในใจคือต้องการพบอีกฝ่าย เพื่อให้รู้ว่าสตรีที่เคยอยู่ในตำหนักเย็นแคว้นหมิงมิใช่เต่าหดหัวอยู่ในกระดอง อีกทั้งนางจะให้คนอื่นทำลายตนกับลูกน้องที่จงรักภักดีนางไม่ได้มู่ชิงซานไม่ได้อยู่ที่เมืองหลวง เขาไปยังเมืองเล็กๆ ทางใต้เพื่อเจรจาเกี่ยวกับเรื่องปืนใหญ่และเรือสำหรับการทำศึกทางแม่น้ำและเพื่อให้มู่ชิงซานสบายใจ ฟ่านรั่วเจี๋ยจึงให้จางหมิ่นส่งคนไปแจ้งข่าวแก่มู่ชิงซานว่าจะเข้าไปตำหนักของไทเฮาเสี่ยวเชี่ยนการเข้าวังครั้งนี้นางไม่ได้อยากก่อเรื่องใดๆ เพียงแต่ต้องการป้องกันตัวเอง และแสดงให้ทุกคนเห็นว่านางเข้มแข็ง สามารถยืนด้วยสองขาของตนนอกจากนั้นใครหน้าไหนก็อย่าได้คิดบังอาจมาตอแยนางได้อีก เพราะเมื่อนึกย้อนถึงเรื่องของมารดา การที่เป็นคนดียอมให้ผู้อื่นโดยไม่ยอมตอบโต้คนชั่วย่อมเสมือนเชื้อเชิญให้ศัตรูถือมีดมาปาดคอเจ้าของบ้านถึงในเรือนของตนการปรากฏตัวของฟ่านรั่วเจี๋ยย่อมสร้างความประหลาดใจต่อไทเฮาเสี่ยวเชี่ยน แต่อีกฝ่ายมากด้วยบารมี จึงมีแต่คนยำเกรง เพียงแค่ปรายตามองคนที่มีฐานะต่ำต้อยกว่า พวกเขาก็แทบฉี่รา

  • ฟ่านรั่วเจี๋ยอัปลักษณ์ตำหนักเย็น    80 เผชิญหน้านางสิงห์เฒ่า (2)

    หญิงสาวพับจดหมายเก็บลงแล้ว นางยังมีความสุขกับสิ่งที่ฟ่านเจียว-หมิงเล่า พลอยทำให้นึกถึงช่วงเวลาที่ผ่านมา ตั้งแต่จำความได้ นางใช้ชีวิตเรียบง่าย ไม่ได้รับเกียรติอันใดจากผู้คน ถึงจะเป็นลูกสาวของอดีตฮ่องเต้แต่มีชีวิตมิต่างจากบ่าวรับใช้ผู้หนึ่ง หากสิ่งนี้นับว่าดี ด้วยทำให้นางอยู่รอดปลอดภัยมาจนทุกวันนี้หญิงสาวออกจากเรือนไปดูตือเมี่ยว เห็นว่ามันกำลังเล่นซุกซนอยู่ที่เรือนเพาะเห็ดซึ่งนางนำกลับมาจากป่าลึกลับแห่งนั้นด้วยเห็ดดังกล่าวคือ ‘หมื่นพิษพันกร’ ที่หายสาบสูญไปจากใต้หล้านี้นานแล้ว เรื่องที่นางเพาะเห็ด มู่ชิงซานสนับสนุนเต็มที่ และยังยอมให้นางเลี้ยงเป็ด เลี้ยงปลาอีกด้วย ดังนั้นเรือนทานตะวันในยามนี้จึงแลดูเหมือนตำหนักเย็นที่นางเคยอาศัยมาตั้งแต่เด็ก กระนั้นหลายครั้งนางก็คิดถึงที่ที่จากมา หากนับว่าโชคดีที่หลังจากจางฉีหายป่วย นางมาอยู่รับใช้หญิงสาว ฝ่ายนี้ชอบปลูกผัก เลี้ยงสัตว์ ฟ่านรั่วเจี๋ยจึงมีลูกมือ ไม่ต้องออกแรงมากจนเกินไป ส่วนจาง-หมิ่นยังเป็นองครักษ์ประจำตัวฟ่านรั่วเจี๋ยเช่นเดิม ส่วนหยวนปิงที่ทำงานผิดพลาด มู่ชิงซานได้ส่งเขาไปประจำที่ค่ายในแคว้นหมิง คอยสืบเรื่องราวต่างๆ และอยู่ประจำค่ายนอกปร

  • ฟ่านรั่วเจี๋ยอัปลักษณ์ตำหนักเย็น    79 เผชิญหน้านางสิงห์เฒ่า

    เผชิญหน้านางสิงห์เฒ่าฟ่านรั่วเจี๋ยกลับมาที่เรือนทานตะวันโดยทราบเรื่องว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในกระโจมของไทเฮาเสี่ยวเชี่ยนเป็นการวางแผนของนางกำนัลผู้หนึ่งแล้วโยนความผิดให้แก่ฟ่านรั่วเจี๋ย ซึ่งนางกำนัลผู้นั้นกลัวได้รับโทษสถานหนักจึงชิงกินยาพิษฆ่าตัวตาย เรื่องเช่นนี้เมื่อเกิดขึ้นจึงมิอาจสืบสาวหาต้นตอใดๆให้กระจ่าง ดูเหมือนสายลมวูบหนึ่งพัดมาแล้วก็หายไป“ตามที่ข้าได้แจ้งแก่อาซ้อ เรื่องนี้มีเบื้องหน้าเบื้องหลัง แต่พอไทเฮาเอ่ยปากไม่เอาความเพราะคนได้ตายไปแล้ว ทุกอย่างเลยจบลงเพียงเท่านั้น”ฟ่านรั่วเจี๋ยมองหยวนซางพลางไตร่ตรองหลายๆ สิ่งเข้าด้วยกัน ทุกอย่างดูเหมือนถูกจัดเตรียมไว้ พร้อมมีแพะรับบาป ซึ่งเป็นเพียงเบี้ยตัวเล็กๆพอไทเฮาเสี่ยวเชี่ยนผู้เป็นโจษเอ่ยเช่นนั้น แม้แต่หลางอ๋องก็เลิกสนใจเรื่องนี้ด้วยยังมีสิ่งสำคัญใหญ่กว่านั้น ยามนี้เขาตระหนักได้ถึงคลื่นใต้น้ำซึ่งกำลังต้องการแก่งแย่งบัลลังก์แห่งต้าหลาง คนผู้นั้นก็คือมู่หรูซื่อ ที่ขวัญกล้าเทียมฟ้าวางกองกำลังของตน และยังคิดน้อยไปสมคบกับแคว้นต่างๆ เพื่อหวังนั่งบัลลังก์แทนบิดา เมื่อรู้เช่นนี้ มู่เส้าซือจึงคิดมาก จนส่งผลให้ร่างกายผ่ายผอมและโรคประจำตัวกำ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status