64 เร้ารักหนอนกู่ (3)

รั่วเจี๋ยสักเท่าไร มู่เส้าซือในวัยเกือบหกสิบปียังสง่าผ่าเผยและองอาจมาก เขาเป็นบุรุษที่มีเสียงดังกังวาน นิสัยส่วนหนึ่งได้ตกทอดมาถึงลูกชายคนรองอย่างมู่ชิงซาน

ฟ่านรั่วเจี๋ยทราบจากมู่ชิงซานว่า การติดตามหาหมอเทวดาอวิ๋นฟงนั้นล้มเหลว กระนั้นเขาก็ได้ตัวยาสำคัญกลับมาด้วยแล้วสั่งให้หมอหลวงปรุงขึ้นแล้วทดลองกับผู้ป่วยที่มีอาการใกล้เคียงกับฮ่องเต้เพื่อดูผลของมันหากสามารถรักษาหายก็จะนำมาใช้ในการต่อไป

ดวงตากลมโตไม่กล้ามองฮ่องเต้ตรงๆ กระนั้นฟ่านรั่วเจี๋ยก็จับทั้งน้ำเสียงและสีหน้าได้ว่า อีกฝ่ายมีร่างกายไม่ใคร่จะแข็งแรง นั่นเป็นเพราะได้รับพิษสะสมมาหลายปี เขาจึงดูอ่อนเพลียและดวงตาก็อิดโรย แต่หากไม่สังเกตใกล้ๆ ก็มิอาจล่วงรู้เรื่องนี้ได้

“เสียดายที่ข้าไม่ได้พระราชทานสมรสให้เจ้ากับซานเอ๋อ” ฮ่องเต้เส้าซือกล่าว ใบหน้าเขาประดับรอยยิ้มน้อยๆ ด้วยรู้สึกยินดีเมื่อลูกชายหัวแข็งเลือกคู่ครองของตนได้ ถึงแม้จะขัดใจอยู่สักหน่อยเพราะเขาอยากให้มู่ชิงซานเกี่ยวดองกับแคว้นหมิง กระนั้นเขายังมีมู่หรูซื่ออีกคนที่ฝ่ายนั้นโอนอ่อนผ่อนตามผู้เป็นบิดาในทุกเรื่อง

“เพียงเท่านี้หม่อมฉันก็ได้รับความกรุณามากแล้วฝ่าบาท” ฟ่านรั่วเจี๋ยตอบอย