- 3 วันต่อมา -
ณ โรงแรม Moonsky ทันทีที่ร่างอรชรของหญิงสาวเดินผ่านประตูเข้ามาในโรงแรมพนักงานทุกคนที่กำลังทำงานอยู่ก็รีบยืนขึ้นทำความเคารพเธอทันที นี้ก็ผ่านมา 3 วันแล้วที่เธอเริ่มฝึกงานและมาเรียนรู้งานที่โรงแรมโดยมีสาวิตรีเลขาของพ่อเธอช่วยสอน "แด๊ดดี๊อยู่ไหม? " โมเน่ที่พึ่งขึ้นลิฟท์มาถึงชั้นบนสุดของโรงแรมเอ่ยขึ้นถามสาวิตรีที่นั่งอยู่หน้าห้องของผู้เป็นพ่อ "อยู่ค่ะคุณโมเน่" หลังจากสาวิตรีเอ่ยจบร่างบางก็เคาะประตูแล้วรีบเปิดเข้าไปทันที ก๊อกๆ "แด๊ดดี๊ขาาา" "มาแล้วหรอลูก" ก้องเกียรติที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ของผู้บริหารเอ่ยขึ้นแต่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองลูกสาวที่กำลังเดินเข้ามาแต่กับเอาแต่จ้องอ่านบางอย่างในไอแพดด้วยใบหน้าเคร่งเครียด "เป็นอะไรคะแด๊ดดี๊ทำไมหน้าเครียดเชียว" โมเน่ที่เดินมายืนข้างผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้นพร้อมกับชะโงกหน้าดูไอแพดของผู้เป็นพ่อ "โรงแรม Mareena สื่อแววจับมือกับบริษัทนำเขาเครื่องดื่มแอลกอฮอลยักษ์ใหญ่ GR " โมเน่อ่านข่าวที่ขึ้นพลาดหัวข่าวว่าโรมแรมดังของอังกฤษที่พึ่งมาเปิดสาขาที่ไทยสนใจร่วมมือกับบริษัท GR พร้อมกับมีรูปผู้บริหารสาวของโรมแรมกำลังนั่งคุยอยู่กับดราก้อน "นี้แค่ข่าวออกยังไม่ได้รับการยืนยันหุ้นของโรงแรมเรายังตกไปขนาดนี้แล้ว" ก้องเกียรติเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงงเคร่งเครียดก่อนจะเปิดไปยังหน้าหุ้นของโรงแรมที่ล่วงลงไปถึง 3% "แล้วแบบนี้เราจะทำยังไงกันดีล่ะคะ" "เดียววันนี้แด๊ดดี๊ว่าจะเข้าไปพบมิสเตอร์ดราก้อนสะหน่อย" ก้องเกียรติเอ่ยขึ้นก่อนจะกดโทรศัพท์ในห้องทำงานต่อไปยังเลขาหน้าห้อง ติ๊ด~ "ค่ะท่าน" "ติดต่อบริษัท GR ไปทีว่าฉันกับลูกสาวขอเข้าพบมิสเตอร์ดราก้อน" "รับทราบค่ะ" สาวิตรีเอ่ยก่อนที่ก้องเกียรติจะกดวางสายไป "โมเน่ด้วยหรอคะ แด๊ดดี๊ไม่ไปกับหม่ามี๊หรอ" โมเน่เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนักเพราะเธอไม่อยากจะไปเจอดราก้อนอีก "หม่ามี๊ติดรับทูตจากญี่ปุ่นคงไม่สะดวกไปโมเน่จะได้ไปเรียนรู้งานด้วยไงลูกเพราะเดียวแด๊ดดี๊กับหม่ามี๊ไม่อยู่โมเน่ก็ต้องเป็นคนติดต่อมิสเตอร์ดราก้อนเอง" "แต่ว่า.." "ไม่มีแต่โมเน่ไปเตรียมตัวได้แล้ว" ยังไม่ทันที่ร่างบางจะเอ่ยจบผู้เป็นพ่อก็เอ่ยแทรกขึ้นมาทันที "ค่ะ" ณ บริษัท GR สาขาประเทศไทย "สวัสดีค่ะไม่ทราบมาพบใครคะ" เสียงพนักงานต้อนรับของบริษัทเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นก้องเกียรติ โมเน่และสาวิตรีเดินเข้ามาภายในบริษัท "สวัสดีค่ะ นัดไว้คุณก้องเกียรติ ประธาน Moonsky กับคุณพรนับพัน" สาวิตรีเอ่ย "เชิญเลยค่ะท่านประธานรออยู่ชั่นบน" พนักงานต้อนรับเอ่ยพร้อมกับพาทั้งสามคนเดินไปที่ลิฟท์พร้อมกับนำทางไปยังห้องที่ประธานของพวกเขารออยู่ ณ ห้องรับรองแขกของบริษัท GR ก๊อกๆ "ท่านคะ คุณก้องเกียรติและลูกสาวมาแล้วค่ะ" พนักงานต้อนรับคนเดิมเคาะประตูพร้อมกับเอ่ยขึ้น "เชิญเข้ามาเลยครับ" "เชิญค่ะ" สิ้นเสียงของเจ้านาย เธอก็เอ่ยขึ้นพร้อมกับเปิดประตูห้องรับแขกของบริษัทและผายมือให้กับทั้ง 3 คน "สวัสดีครับ เชิญนั่งครับ" ดราก้อนที่นั่งรออยู่ก่อนแล้วเมื่อเห็นแขกมาเยือนก็ลุกขึ้นพร้อมกับยกมือขึ้นสวัสดีก้องเกียรติตามมารยาทก่อนจะเอ่ยขึ้นโดยมีมาตินมือขวาคนสนิทยืนอยู่ด้านหลัง "สวัสดีครับ โมเน่สวัสดีสิลูก" ก้องเกียรติเอ่ยรับไหว้พร้อมกับสะกิดบอกลูกสาวของตนที่ยืนหน้าตาไม่สู้ดีนัก "สวัสดีค่ะ" ร่างบางที่ขัดคำของผู้เป็นพ่อไม่ได้ก็ยกมือไหว้พร้อมกับเอ่ยขึ้นและพยายามปรับสีหน้าให้ดูปกติมากที่สุดในขณะที่ถูกร่างแกร่งจ้องมองอยู่ "ขอนัดผมแบบนี้คงเป็นเรื่องไวน์สินะครับ" ดราก้อนเอ่ยพร้อมกับนั่งลงยังโซฟารับแขกตัวหรูหลังจากที่ทั้ง 3 คน นั่งลงก่อนแล้วพร้อมกับหยิบแก้วกาแฟขึ้นมาจิบและมองไปยังร่างบางที่นั่งนิ่งอยู่ข้างผู้เป็นพ่อ "ใช่ครับ งั้นผมก็ขอไม่อ้อมค้อมเลยนะครับนี้เป็นข้อเสนอจากทางเรา" ก้องเกียรติที่ถูกถามเข้าประเด็นเลยก็เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งสาวิตรีที่ยื่นเเฟ้มเอกสารที่เตรียมมาให้กับดราก้อน "ข้อเสนอน่าสนใจดีนะครับแต่ทางเรายังไม่สนใจที่จะร่วมกับโรงแรม Moonsky ตอนนี้" ดราก้อนเอ่ยขึ้นหลังจากรับเอกสารไปเปิดดูจนจบพร้อมกับวางแฟ้มเอกสารกลับคืน "มิสเตอร์ดราก้อนติดขัดตรงไหนจากข้อเสนอของทางเราเสนอมาได้เลยนะครับ" "เรื่องนี้ผมว่าฝ่ายคุณต้องยื่นข้อเสนอที่ถูกใจให้ผมเองดีกว่า" "นายครับอีก 15 นาทีจะเริ่มการประชุมแล้วครับ" มาตินเอ่ย "กาแฟที่นี้อร่อยมากนะครับผมนำเข้ามาเองยังไงก็ลองชิมก่อนกลับด้วยนะครับ งั้นถ้าไม่มีธุระอะไรแล้วผมขอตัวก่อน" ดราก้อนเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มที่ดูมีเลศนัยก่อนจะเดินออกจากห้องไปพร้อมกับมาติน ปล่อยให้ทั้ง 3 คนนั่งอยู่ภายในห้องที่เงียบสงัดกันเพียงลำพัง "จะเอายังไงต่อดีคะท่าน" สาวิตรีเอ่ย "ก็คงต้องไปหาข้อเสนอใหม่มาเดียวให้คนไปสืบทีว่าทาง Mareena ยื่นข้อเสนออะไรให้กับทาง GR " "ค่ะท่าน" "กลับกันเถอะ" ก้องเกียรติเอ่ยหลังจากวางแก้วกาแฟลงพร้อมกับลุกขึ้นและเดินนำไปที่ลิฟท์ ติ๊ง~ "แด๊ดดี๊โมเน่ลืมของ แด๊ดดี๊ลงไปก่อนเดียวโมเน่ตามลงไปนะคะ" ร่างบางเอ่ยขึ้นเมื่อเสียงลิฟท์ที่กดดังขึ้นเมื่อมาถึงชั้นที่พวกเธอยืนรออยู่ "ลืมอะไรล่ะลูกให้สาวิตรีไปเอาแทนก็ได้" "เอ่อ..ลิปน่ะคะน่าจะหล่นตอนเอาออกมาเติมลิฟท์มานานแล้วแด๊ดดี๊ลงไปก่อนเลยค่ะเดียวโมเน่รีบตามไป" ร่างบางเอ่ยขึ้นพร้อมกับดันหลังผู้เป็นพ่อให้เข้าไปในลิฟท์พร้อมกับสาวิตรีก่อนจะรีบเดินกลับไป "ห้องมิสเตอร์ดราก้อนไปทางไหนคะ" ร่างบางที่เดินกลับมาก็เอ่ยถามพนักงานที่อยู่หน้าห้องรับแขกทันที "เลี้ยวขวาห้องในสุดค่ะ" หลังจากที่สิ้นเสียงของพนักงานคนดังกล่าวเธอก็รีบเดินจั้มเท้าไปทันที "นัดไว้รึป่าวคะ" พนักงานที่นั่งอยู่หน้าห้องของดราก้อนเอ่ยถาม "บอกว่าโมเน่มาขอพบค่ะ" ร่างบางหันไปมองหน้ามาตินที่ยืนนิ่งอยู่หน้าประตูห้องก่อนจะเอ่ย "เชิญค่ะ" หลังจากที่โมเน่เอ่ยจบเธอก็ต่อสายบอกเจ้านายทันทีเมื่อได้รับคำอนุญาติเธอจึงเอ่ยขึ้นเเละผายมือไปทางประตูพร้อมกับมาตินที่เปิดประตูให้เธอ "ทำยังไงนายถึงจะรับขอเสนอจากโรงแรมของฉัน" โมเน่เอ่ยขึ้นทันทีพร้อมทั้งหย่อนตัวนั่งยังเก้าอี้ตรงข้ามกับเขา "หึ เธอก็ลองใช้อย่างอื่นแทนข้อเสนอดูสิฉันอาจะสนใจมากขึ้นก็ได้นะถ้าข้อเสนอมันเร้าใจพอ" ร่างแกร่งเอ่ยพร้อมกับใช้ดวงตาคมกริบมองเรือนร่างอรชรตั้งแต่หัวจรดเท้าที่อยู่ในชุดเดรสเกาะอกสีแดงสั้นและมีสูทสีดำทับไว้ก่อนที่สายตาจะไปหยุดอยู่จุดที่อยู่ต่ำกว่าใต้สะดือ "ไอทุเรศ!! " โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับกำหมัดแน่นอย่างโกรธเคืองเมื่อถูกร่างแกร่งมองด้วยสายตาและคำพูดที่ดูถูกแบบนั้น "ฉันให้เวลาเธอก่อนงานเปิดบริษัทวันจันทร์ที่จะถึงนี้ไม่งั้นฉันคงต้องตอบตกลงกับ Mareena" "เรื่องของเรามันไม่เกี่ยวกับเรื่องธุรกิจสักหน่อยหัดแยกแยะบ้างสิถ้านายโกรธที่ฉันขอซื้อนายคืนนั้นฉันก็ขอโทษใครมันจะไปรู้ล่ะว่าไม่ได้ขายก็เห็นทำงานแบบนั้นและอีกอย่างไม่เห็นต้องเอาเรื่องธุรกิจมาเกี่ยวเลย" โมเน่เอ่ยขึ้นอย่างพยายามทำใจเย็นทั้งที่ในใจเธอตอนนี้มันอยากจะเดินออกจากห้องนี้ไปเต็มทน "พูดจบแล้วใช่ไหมฉันต้องเข้าประชุมแล้ว" ดราก้อนที่มองร่างบางด้วยสายตาเรียบเฉยเอ่ยพร้อมทั้งลุกขึ้นและเดินออกจากห้องไปทันทีณ คลับ GDภายในผับหรูใจกลางเมืองที่ตอนนี้เปิดเพลงดังกระหึ่มและเเสงไฟระยิบระยับที่สาดส่องไปมาบรรดาหนุ่มสาวนักท่องราตรีต่างขยับร่างกายและปล่อยใจไปตามจังหวะของเสียงเพลง"ดื่มอีกแก้วสิครับ" แอสตันเอ่ยขึ้นพร้อมกับยื่นแก้วไปจ่อปากของหญิงสาวร่างอรชรที่กำลังใช้แขนเรียวกอดคอเขาหลวมๆ จากทางด้านหน้าและขยับเรือนร่างไปตามเสียงเพลง"ซีเรียจะไม่ไหวแล้วนะคะ" ซีเรียเอ่ยออกมาเพราะว่าตอนนี้เธอรู้สึกเมามากแล้ว"ไหวสิครับอีกแก้วนะ" แอสตันเอ่ยพร้อมกับค่อยๆ รินเหล้าในแก้วใส่ปากของซีเรียช้าๆอึก~"จะมอมซีเรียหรอคะ" ซีเรียเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าแดงก่ำหลังกลืนเหล้าที่แอสตันป้อนจนหมดแก้ว"ผมอยากให้เราสนุกกันก่อน" แอสตันเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งค่อยๆ ใช้ฝ่ามือหนาลูบเอวบางของเธอไปมาและจ้องมองหญิงสาวที่ตอนนี้ดูเหมือนจะเมาได้ที่แล้ว"อยากสนุกไม่ต้องมอมหรอกค่ะซีเรียเต็มใจสนุกกับคุณ" ซีเรียเอ่ยขึ้นพร้อมกับดึงคอของร่างสูงให้โน้มลงมาสบตากับเธอก่อนจะประกบริมฝีปากเรียวเล็กเข้ากับริมฝีปากหนาอย่างหนักหน่วงซีเรียใช้เรียวลิ้นเล็กของเธอแทรกเข้าไปยังโพรงปากของแอสตันก่อนจะใช้ลิ้นของเธอเกี่ยวพันลิ้นของเขาอย่างดูดดื่มสัมผัสของซีเรียนั้นแอสต
- บนรถ -เท้าหนักของแอสตันเหยียบคันเร่งจนหมดไมล์เพื่อที่จะรีบไปง้อสายน้ำกับเรื่องที่เกิดขึ้นคลืด คลืด~"ใครมันโทรมาตอนนี้วะเนี้ย" แอสตันสบดออกมากับตัวเองก่อนจะกดรับสาย"ฮัลโหลครับ""ที่ไหนครับ""ครับ"แอสตันเอ่ยจบก็กดตัดสายทิ้งทันทีพร้อมกับเลี้ยวรถไปยังอีกเส้นทางนึงณ บริษัท XXXแอสตันที่พึ่งขับรถเข้ามาจอดยังบริษัทของนายอธิวัฒน์ก็ถอดหายใจออกมาทันที"เห่ออ คนยิ่งรีบๆ " เเอสตันเอ่ยขึ้นก่อนจะเปิดประตูเดินลงจากรถไป"สวัสดีค่ะคุณแอสตัน ท่านอธิวัฒน์รออยู่ชั้นบนค่ะเดียวดิฉันนำทางให้นะคะ" พนักงานตอนรับที่อยู่ด้านหน้าไม่ไกลจากประตูเอ่ยทักทายแอสตันที่เดินหน้าบอกบุญไม่รับเข้ามาภายในบริษัท"ขอบคุณ" แอสตันเอ่ยพร้อมกับเดินตามหลังพนักงานไปขึ้นลิฟติ๊ด!"ถึงแล้วค่ะ" พอลิฟเปิดมาถึงชั้น 67 พนักงานก็เอ่ยบอกแอสตันเพราะพ้นจากหน้าประตูลิฟไปก็เป็นประตูขนาดใหญ่ที่หน้าห้องเขียนว่าห้องประธานบริษัทแล้วก๊อกๆ"เข้ามา" เสียงทุ่มที่ดูดุดันน่าเกรงขามของนายอธิวัฒน์เอ่ยขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูแกร็ก~"มาแล้วหรอ เชิญนั่งๆ เราคงมีเรื่องคุยกันยาว" นายอธิวัฒน์ที่เงยหน้าจากกองเอกสารตรงหน้าเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าเป็นแอส
- วันต่อมา -ณ ร้านเค้กแห่งนึงในห้างหรูร่างระหงของซีเรียที่ใส่แบรนด์เนมราคาหลักล้านตั้งแต่หัวจรดเท้าเดินไปหยุดที่ร้านเค้กแห่งนึงในห้างก่อนจะอ่านชื่อร้านอีกครั้งเพื่อความแน่ใจก่อนจะเดินเข้าไปนั่งเธอกวาดสายตาไปทั่วจนไปเจอกับหญิงสาวร่างบางที่กำลังเดินถือเมนูมาทางเธอ"นี่นะหรอ สายน้ำ" เธอเอ่ยขึ้นเมื่อสายน้ำเดินมาหยุดอยู่ตรงโต๊ะเธอและวางเมนูให้"คะ? " ร่างบางสายน้ำเอ่ยถามขึ้นอีกครั้งอย่างฟังไม่ชัด"หน้าตาก็งั้นๆ ""คงจะหวังรวยทางลัดสินะ" ซีเรียเอ่ยพร้อมทั้งใช้สายตาเหยียดเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า"คุณพูดอะไรของคุณ" สายน้ำเองก็รู้ดีว่าเธอเป็นใครแต่ไม่คิดว่าคนระดับซีเรียจะมาหาเรื่องเธอที่ร้านเค้กแบบนี้"ฉันให้นี่นะมันคงมากกว่าเงินที่เธอไปนอนอ้าขาทั้งเดือนอีกนะ" ซีเรียเอ่ยขึ้นพร้อมกับถอดที่คาดผมแบรนด์หรูที่ประดับด้วยเพชรวางไว้บนโต๊ะ"ฉันไม่เข้าใจที่คุณพูดค่ะ ถ้าจะมาหาเรื่องก็เชิญออกไปด้วยค่ะ" สายน้ำเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบ"อย่ามาตอแหล! " ซีเรียเอ่ยขึ้นเสียงดังลั่นจนคนรอบๆ เริ่มจะหันมามอง"ฉันรู้นะว่าแกรู้ว่าฉันเป็นใคร""ฉันไม่สนใจหรอกค่ะว่าคุณเป็นใครแต่กรุณาพูดจาให้เกียรติกันด้วย" สายน้ำพยายามเ
"ผมกำลังให้ลูกน้องตามสืบให้อยู่ครับว่าใช่คนของคุณอธิวัฒน์รึป่าว" ธนินเอ่ยขึ้น"เส้นใหญ่ขนาดนี้ต้องเป็นมันอยู่แล้วล่ะ" แอสตันเอ่ยพร้อมทั้งวางเอกสารในมือลงก่อนจะเอ่ยขึ้นและนั่งหมุนเก้าอี้ไปทางหน้าตาบานใหญ่พร้อมกับหลับตาลงอย่างใช้ความคิดก่อนจะเอ่ยขึ้น"ธีระบอกพี่เรื่องไอพิศุให้ด้วยและก็ออกไปก่อนมีอะไรคืบหน้าก็รีบมาบอกฉัน""ครับ/ครับ" ธนินและธีระเมื่อได้ยินคำสั่งของแอสตันต่างคนก็ออกไปจากห้องทันทีหลังจากที่ทั้งสองออกไปได้ไม่นานแอสตันก็กดโทรสั่งไปหาโรม"ฮัลโหลไอโรม"(มีอะไรโทรหากูแต่เช้า) โรมเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงงัวเงียเหมือนคนพึ่งตื่น" เช้าเชี้ยไรจะ 10 โมงแล้ว ""ลุงมึงช่วงนี้อยู่ไหมวะ"(ไม่นะเห็นบอกจับฉลากได้กิ๊ฟวอชเชอร์ไปเที่ยวอังกฤษกับป้าขึ้นเครื่องเมื่อวานนี้เอง)"อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น"(มีอะไรป่าววะ)"ไอพิศุมีคนประกันตัวออกมาแล้ว"(หะ!! ได้ยังไงเดียวกูรีบโทรไปบอกลุงให้)"เออเค ขอบคุณมากนะ" แอสตันเอ่ยจบก็วางสายจากโรมไปทันทีก่อนจะหันเก้าอี้หมุนกลับมาที่โต๊ะตามเดิมก๊อกๆแกร็ก~"ไอพิศุออกมาแล้วหรอ" พอร์ชที่พึ่งเคาะประตูห้องก็เปิดประตูเข้ามาอย่างร้อนใจโดยที่แอสตันยังไม่ทันได้เอ่ยอนุญา
(จากเสือกลายเป็นหมาแล้วหรอวะเพื่อน)(ฮ่า ฮ่า ฮ่า)ดีเดย์เอ่ยขึ้นพร้อมกับได้ยินเสียงหัวเราของเพื่อนๆ คนอื่นของเขาดังรอดเข้ามาในสายด้วย"อย่าให้มึงมีเมียบ้างแล้วกันกูจะล้อยันลูกบวชเลย"(ถ้ากูมีเมียกูก็ต้องเป็นใหญ่เว้ย ไม่มีวันง้อเหมือนมึงกับไอธามหรอก)"กูจะคอยดู แค่นี้แหละกูรีบ" แอสตันเอ่ยพร้อมกับกดวางสายและรีบขับรถตรงไปยังหอพักของสายน้ำณ หอพักของสายน้ำก๊อกๆ"อีกแล้วหรอ? " สายน้ำที่พึ่งอาบน้ำเสร็จเอ่ยขึ้นมาก่อนจะกรอกตามองบนและจำใจเดินไปเปิดประตูแกร็ก~"สายน.." ยังไม่ทันที่แอสตันจะพูดจบประโยคประตูห้องของสายน้ำก็เปิดห้องเขามองดูร่างบางหัวจรดเท้าที่นุ้งแค่ผ้าเช็ดตัวสีขาวผืนเดียวมาเปิดประตูห้องให้เขาพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคอดังฮึก!"จะเข้ามาไหม? ""เข้าครับเข้า" แอสตันเอ่ยพร้อมกับรีบแทรกตัวเข้ามาในห้องของร่างบางพร้อมกับปิดประตูอย่างไว"นี่เธอแต่งตัวแบบนี้เปิดประตูให้คนอื่นบ่อยไหม" แอสตันเอ่ยถามขึ้นอย่างจับผิด"ถ้าจะพูดมากก็ออกไป""พี่หวงนิ""ฉันไม่ใช้ของนาย""ก็ได้ๆ ..คิดถึงจัง" แอสตันเอ่ยขึ้นพร้อมกับเข้าไปสวมกอดร่างบางพร้อมกับสูดดมกลิ่นกายหอมๆ ของเธอที่เขาโหยหายมาหลายวันก่อนจะค่อยๆ บรรจ
เวลา 17.15 น.ณ ร้านอาหารฝรั่งเศษหรูใจกลางเมือง"รอนานไหมครับพอดีผมติดงาน" แอสตันที่พึ่งมาถึงเอ่ยถามซีเรียที่นั่งรออยู่ก่อนแล้ว"ไม่นานเลยค่ะซีเรียก็พึ่งมาถึง ซีเรียสั่งไว้ให้แล้วนะคะแอสตันอยากได้อะไรเพิ่มไหม" ซีเรียเอ่ยตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม"เอาแค่ที่คุณซีเรียสั่งก็พอแล้วครับ ว่าแต่วันนี้คุณซีเรียนัดผมมีอะไรรึป่าวคะ" แอสตันเอ่ยพร้อมกับนั่งลงยังเก้าอี้ตรงข้ามกับเธอ"อะไรกันคะ เดียวนี้ซีเรียอยากเจอแอสตันต้องมีเรื่องอะไรด้วยหรอ" ซีเรียเอ่ยพร้อมทำแสร้งสีหน้าน้อยใจ"ป่าวครับสำหรับคุณซีเรียผมว่างเสมอ" แอสตันเอ่ยพร้อมกับรีบคว้ามือของเธอมากุมเอาไว้"ซีเรียเห็นว่าตั้งแต่งานหมั้นแอสตันก็ไม่ติดต่อมาเลย""ขออนุญาติเสิร์ฟนะคะ" ยังไม่ทันที่แอสตันจะได้เอ่ยตอบบริกรหญิงก็ทยอยนำอาหารที่สั่งมาเสิร์ฟให้พวกเขา"ช่วงนี้งานผมยุ่งๆ โกดังที่คลับก็ถูกไฟไหม้""ตายแล้ว แล้วเสียหายมากไหมคะ" ซีเรียเอ่ยตอบแอสตันด้วยสีหน้าตกใจเล็กน้อย"ไม่เท่าไหร่ครับ ส่วนมากจะเป็นพวกเฟอร์นิเจอร์ที่ไว้ปรับปรุงผับนี้ก็พึ่งสั่งล็อตใหม่มาแทน" แอสตันเอ่ยตอบกลับซีเรียพร้อมกับหยิบแก้วไวน์มาดื่ม"แอสตันไม่เป็นไรก็ดีแล้วค่ะ ซีเรียก็คิดว่าแ