Ep.2 พบกันครั้งแรกในรอบสามปี 

ในเพนต์เฮ้าส์หรู มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน ทั้งสระว่ายน้ำ ห้องฟิตเนส ห้องปาร์ตี้ ห้องอ่านหนังสือ และที่ขาดไม่ได้คือห้องคาเฟ่ ตกแต่งอย่างน่ารักมินิมอลเหมาะกับสไตล์ว่าที่เมียเด็กของเขา เขาเตรียมทุกอย่างที่เธอชอบไว้ที่นี่ ง่ายต่อการล่อลวง เห้ย ไม่ใช่ ง่ายต่อการดึงดูดความสนใจ จะได้เข้าแผนการที่เขาวางไว้ มีทุกอย่างที่ชอบ เหลืออีกแค่อีกอย่างเดียวที่ต้องทำให้ชอบ คือ ‘ชอบเขา’

เขาเป็นนักธุรกิจ ลงทุนอะไรต้องได้ผลตอบแทนคุ้มค่า และนี่ก็เช่นกัน ลงทุน เพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง เขาไม่ใช่คนดีอะไร สามารถกำจัดทุกอย่างที่เป็นเสี้ยนหนามได้ ต่อให้ได้เธอมาด้วยวิธีสกปรก เขาก็จะทำ เพราะมันคุ้ม คุ้มค่าสำหรับเขา

2 วันต่อมา

@ คาเฟ่ K&J Love coffee

วันนี้ยาหยีมาถึงก่อนเวลานัดหมายกับเพื่อน มุมที่เธอเลือกนั่งเป็นโซนกระจกใส ด้านนอกมองเข้ามาไม่ภายใน แต่ภายในห้องจะมองเห็นด้านนอกชัดเจน มุมนั้นเป็นโทนสบายตาเพราะเป็นธรรมชาติเล็กๆ มีน้ำพุ ถ้าเดินออกไปก็มีมุมถ่ายรูปสไตล์ธรรมชาติ มีสวนดอกกุหลาบเล็กๆ เหมาะแก่การถ่ายรูป ที่นี่เป็นคาเฟ่ที่ยาหยีชอบมาก นอกจากที่กล่าวมาก็ยังมีโซนคล้ายๆ ห้องสมุดเล็กๆ มีหนังสือต่างๆ ให้อ่านให้สิงสถิตอยู่ที่นี่ทั้งวันยังได้เลย ก็สาวโสดอะนะ เหงาๆ ก็มาคาเฟ่ จิบกาแฟชิลล์ๆ บางครั้งก็มานั่งจ๋องทำรายงานที่นี่แทนที่จะทำที่คอนโด มาบ่อยจนสนิท พี่อคินและพี่เจน เจ้าของร้านนั่นเอง

“คนสวยของพี่ วันนี้รับอะไรดีคะ” เสียงหวานจากพี่เจนเจ้าของร้านเอ่ยถาม

“ง่วงมากเลยค่ะพี่เจน วันนี้ขออเมริกาโน่แทนชานมแล้วกันค่ะ หยีรอเพื่อน เดี๋ยวสั่งเพิ่มอีกทีนะคะ” 

“ได้เลยจ้ะ ว่าแต่วันนี้แต่งตัวน่ารักเชียวน๊าาา รอเพื่อนหรือรอแฟนกันแน่”

“คิก ~ รอเพื่อนค่า  สวยขนาดนี้ หยียังไม่มีแฟนนะคะ งงใจมากเลย”

สองสาวพากันหัวเราะร่วน เพราะด้วยนิสัยทั้งคู่ที่เข้ากันได้ง่าย และสนิทสนมกันมากเกินกว่าจะเป็นลูกค้าแล้วด้วยซ้ำ

“อื้มมมม ชอบแบบไหนอ่า พี่หาแฟนให้เอาป่ะ”

“อื้มมมม (ยาหยีทำเสียงล้อเลียน) มันจะดีเหรอคะ หยีชอบแบบทรงแบด ร้ายกับคนอื่น แต่แสนดีกับหยีแค่คนเดียว แบบนี้มีไหมคะ คิก ~ ”

“เฮ้อ อ่านนิยายเยอะละสิเราอ่ะ”

“เนี่ยยย รู้ทันหยีตลอดเลย ก็ผู้ชายที่ตรงสเปคมีแต่ในนิยายนี่นา”

1 ชม. ถัดไป

ครืด ~~ ครืด ~~

“ฮัลโหล เมื่อไหร่จะเสด็จคะ … ห๊ะ อะไรนะ แกจะเทฉันเหรอ นัง นอ.ตอ ตัวดี (นัตตี้)”

“งื้อออ ขอโทษได้มั้ยล่าาา ก็ทะเลาะกับแฟนง่ะ อยู่ในช่วงง้อด้วยไง แต่นัดคืนนี้ไม่เทแน่นอนเลย”

“เฮ้อ ให้มันได้แบบนี้สิ”

“เจอกันคืนนี้ 3 ทุ่มนะ เดี๋ยวฉันไปกับยัยนาบี แกจะให้ฉันไปรับด้วยป่าว?”

“ไม่ต้องล่ะ เดี๋ยวฉันไปเองดีกว่า เจอกันที่นั่นละกัน แค่นี้นะ เบื่อคนชอบเท ชิส์”

ในระหว่างที่ร่างบางนั่งจิบกาแฟ ฟังเพลงไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้ตัวเลยว่า มีผู้คนที่เข้ามาใหม่  ซึ่งนั่งอยู่โต๊ะฝั่งตรงข้ามและหันหน้ามาทางที่เธอนั่งอยู่ สายตาคมจ้องมองไม่ละสายตา นาน 3 ปี ที่เขาไม่ได้เจอเธอ วันนี้ที่เธอดูโตเป็นสาวมากขึ้น ทั้งดูสวยและน่ารักสดใส ดูเป็นผู้หญิงซนๆ ที่น่าค้นหา อยากจับค้นตัวทุกซอกทุกมุมมันซะเดี๋ยวนี้เลย ไม่อยากรออะไรทั้งนั้น มาเฟียหนุ่มก็ได้แต่นั่งข่มอารมณ์ตัวเองไว้ อยากเอาตัวเองเข้ามาอยู่ในสถานการณ์เล็กๆ ให้เธอได้เห็นและค่อยๆจดจำเขา แต่เธอ… ไม่สนหัวใครทั้งนั้น ไม่สบตาใคร ไม่มองมาทางมาเฟียหนุ่มที่นั่งจ้องเธอปานจะกลืนกิน

ไม่มองมาเลย… 

Part ยาหยี

ก็พอจะเห็นแล้วล่ะว่ามองมา ก็หล่ออยู่หรอกนะ แต่จะมองอะไรขนาดนั้น แล้วสายตาน่ะ เจ้าเล่ห์นักนะ นี่ขนาดทำเป็นไม่สนใจแล้วนะ มารยาทอยู่ไหนอ่า ลืมพกมาหรือยังไง ถ้าจะมองกันขนาดนี้ ไม่จับฉันปั้นเป็นก้อนๆ แล้วกลืนลงท้องไปเลยล่ะให้มันจบๆ ไป