ตอนที่ 20 

ตอนที่ 20

“อีตาบ้า! ใครบอกคุณว่าฉันจะเอาคุณมาเป็นสามีของฉัน” พัทตราแว้ดใส่ด้วยใบหน้าร้อนผ่าว

“ลืมแล้วหรือไงดาร์ลิ่ง ก็คุณเป็นคนบอกเองนะว่า คราวหน้าจะยอม” แขกหนุ่มอ้างคำสัญญาที่เธอได้พูดไว้ แสร้งตีหน้าขรึมอย่างจริงจังกับคำสัญญา

“ฉันบอกเมื่อไหร่กัน อย่ามาขี้ตู่นะ” ร่างบางเฉไฉก้มหน้างุด

“อื้อฮึ! ความจำสั้น งั้นไปทบทวนกันใหม่ดีกว่า รับรองคราวนี้ผมไม่หยุดแน่ ดาร์ลิ่งจะได้ไม่ลืมว่าเป็นเมียผมแล้ว” ปากขยับพูดพลางยกมือลูบไล้ใต้คางของตน ดวงตาคู่คมเพ่งพิศดวงหน้างดงามพร้อมทั้งส่งสายตาเจ้าชู้ใส่

“คนบ้า อย่ามากวนประสาทฉันนะ” เสียงแหลมตวาด ก่อนรีบลุกหนีไปให้พ้นคนบ้ากามที่หน้าด้านหน้าทนไม่มีใครเกิน ทว่ายังพาร่างตัวเองออกไปไม่ถึงไหนก็ลอยหวือมานั่งแหมะบนตักของคนเจ้าเล่ห์

“ว้าย! ไอ้ฝรั่งบ้า ปล่อยนะ” กางเล็บข่วนเข้าให้ พร้อมทั้งออกคำสั่งเสียงเขียว แต่มีหรือคนอย่างแอนโทนี่จะยอมปล่อย ชายหนุ่มกอดรัดกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น ทั้งปากทั้งจมูกซุกไซ้ทั่วซอกคอระหงให้วุ่น ขบเม้มดูดหมุบหมับจนเป็นรอยจ้ำ คนโดนกระทำก็ได้แต่ร้องห้ามปาวๆ มือน้อยผลักดันศีรษะทุยออกห่าง