ВойтиShare
ตอนที่4 อยู่ ๆ ก็เป็นลม
Последнее обновление:
2025-03-16 21:23:35เธอส่งเสียงงัวเงียตอบกลับไป เพราะอยู่ในร่างมนุษย์จึงรู้สึกอ่อนเปลี้ยไร้เรี่ยวแรงหลังจากทำกิจกรรมบนเตียงอย่างหนัก
“นี่ นังแจ๋ว ฉันได้รับข่าวการตายของเกศแล้วนะ” เสียงปลายสายเป็นเสียงผู้หญิง “เดี๋ยวฉันจะโอนเงินให้แกตามที่ตกลงกันเอาไว้”
เกศราได้ยินเช่นนั้นถึงกับเด้งตัวลุกขึ้นจากเตียงนอน
“เมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ”
คำพูดของเกศราในร่างของสาวใช้ ทำเอาคนปลายสายชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วตอบกลับมาว่า
“เอาเป็นว่า... งานที่ฉันสั่งให้แกทำเห็นผลเรียบร้อยแล้ว ฉันจะโอนเงินตามที่ตกลง แค่นี้แหละ”
ตื้ด ๆ ตื้ด ๆ ตื้ด ๆ
ปลายสายตัดไปแล้ว เกศรายังคงกำโทรศัพท์แน่น เสียงผู้หญิงที่โทรมาเมื่อสักครู่ช่างคุ้นหูมาก และที่สำคัญผู้หญิงคนนั้นเป็นคนที่สั่งให้คนใช้มาตัดสายเบรกรถเธอ !
“ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าแกเป็นใคร”
เกศราคำรามออกมา พลางจิ้มลงบนจอโทรศัพท์เพื่อไล่ดูชื่อที่โทรมาเมื่อสักครู่
“คุณพิมพ์ เพื่อนคุณนาย”
เธออ่านออกเสียงเบา ๆ มือของเธอถึงกลับสั่นระริก หัวใจเหมือนถูกค้อนปอนด์ทุบลงที่กลางใจจนเจ็บไปหมด
“พิมพ์... ทำไม.. ทำไมเป็นแก เราเป็นเพื่อนรักกันไม่ใช่เหรอ”
เกศราน้ำตารื้นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด และสับสน เธอดีกับเพื่อนสาวคนนี้มาตลอด ตอนที่บ้านพิมพ์มีปัญหาหมุนเงินไม่ทัน เธอก็ให้ยืมเงินไม่ใช่น้อย ๆ ทุกวันนี้ทั้งต้นทั้งดอกยังไม่ได้คืน เธอก็ไม่เคยทวงด้วยซ้ำ
แล้วเหตุใดพิมพ์ที่เป็นทั้งเพื่อนสมัยเรียน และเพื่อนในที่ทำงานถึงต้องการฆ่าฉันให้ตาย
นายเข้มได้ยินเสียงคล้ายเสียงสะอื้น จึงงัวเงียตื่นขึ้นแล้วถามว่า
“แจ๋วเป็นไรอ่ะ ร้องไห้ทำไม”
เกศรารีบกลั้นน้ำตาเอาไว้ แล้วลุกออกจากร่างของแจ๋วเพื่อไปหาเพื่อนสนิท เธอต้องรู้เหตุผลให้ได้ ว่าทำไมถึงทำกับเธอแบบนี้
วาบ !
ทันทีที่วิญญาณของเกศราออกจากร่างสาวใช้ ร่างนั้นก็หมดสติทรุดฮวบลงกับเตียง
“แจ๋ว !”
นายเข้มอุทานด้วยความตกใจ รีบเข้ามาประคองคนรักเอาไว้
“เป็นอะไรเนี่ย อยู่ ๆ ก็เป็นลม”
.....................................................
เพียงแค่เกศราคิดถึงว่าจะไปหาใคร เธอก็มาถึงคอนโดหรูของพิมพ์แล้ว
แต่สิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้าทำเอาเธอถึงกับตาแดงก่ำ กัดเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความโกรธเกรี้ยว
เพื่อนสนิทกำลังกอดจูบนัวเนียกับผัวของเธอ !
แล้วทุกอย่างก็กระจ่างชัดแก่ใจ
คนที่ดอนโทรหาไม่ใช่เธอ แต่เป็นนังชู้คนนี้ มิน่าเล่า เหตุใดทั้งเงินเดือน และเงินที่มหาวิทยาลัยให้เขาถึงไม่พอใช้ ที่แท้ก็แบ่งมาบำเรอนังชู้นี่ให้อยู่อย่างสุขสบาย
เกศราไม่รู้เลยว่าคนทั้งคู่แอบเล่นชู้กันตั้งแต่เมื่อไหร่ กว่าจะรู้ตัวเธอก็เสียชีวิตไปแล้ว
ดอนเป็นคนนัดเกศราให้มารับตนที่สนามบิน จากนั้นก็แจ้งวันเวลาที่เธอจะขับรถออกจากบ้านให้พิมพ์รับทราบ แล้วพิมพ์ก็จะรับหน้าที่ว่าจ้างให้เด็กรับใช้ในบ้านตัดสายเบรกรถของเธอ
“นังเพื่อนหน้าด้านไร้ยางอาย แย่งผัวเพื่อน”
เกศราตวาดออกมาอย่างสุดเสียง ในขณะที่คนบนเตียงไม่ได้ยินแม้แต่น้อย สามีของเธอยังคงก้มเลียเนินสามเหลี่ยมของพิมพ์
“งื้อออ ดอนขา....”
หญิงสาวบนเตียงครางเรียกชื่อสามีของผีสาวกระเส่า ทำเอาความโกรธของเกศราพุ่งถึงขีดสุด
“อีหน้าด้าน ชายโฉดหญิงชั่ว ผีเน่ากับโลงผุ %$%$#@@%#^**$##@$...”
เกศราโผเข้าไปด่าทอทุบตีสามีไม่ยั้ง แต่เขาก็ไม่รู้สึกสักนิด เอาแต่ก้มหน้าก้มตาทั้งเลียทั้งดูดกลีบเนื้อนางชู้ราวกับอดอยากมานาน ส่วนพิมพ์เพื่อนสนิทของเธอก็แหกขาให้สามีของเกศราเลียอย่างเต็มอกเต็มใจ
“งื้อออ... ดอนขา พิมพ์ไม่ไหวแล้ว เอาพิมพ์เถอะค่ะ”
พิมพ์ครางกระเส่า ใช้มือแหวกกลีบของตนเอง ให้สามีเพื่อนจ่อลำดุ้นเข้ามา
“โอ้วววว... พิมพ์”
ดอนเอามือจับเอวพิมพ์กระแทกลำดุ้นเข้าเต็มแรง
ตับ !
“อ๊ะ !”
พิมพ์ร้องลั่นเผยอปากครางซี้ดซ๊าด
ส่วนสามีของเกศราก็ขยับสะโพกซอยเข้ารูสาวถี่ ๆ
“อ๊ายยยยย”
เกศราปรี๊ดแตกเห็นสามีขย่มผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าต่อตา เมื่อทุบตีไม่ได้ เธอจึงคิดที่จะเข้าสิงร่างของเพื่อนสนิท
ในจังหวะที่เธอกำลังจะพุ่งเข้าสิงพิมพ์นั้น ก็รู้สึกถึงแรงมหาศาลกระชากเธอออกมาจากตรงนั้น
หวืด.......
“อ๊ะ ! นี่มันอะไรกันนี่ ฉันกลับมายืนตรงจุดที่เกิดอุบัติเหตุอีกแล้ว”
เกศราอุทานออกมาด้วยความฉงน
“ถึงเวลาที่เจ้าต้องกลับไปกับข้าได้แล้ว”
เสียงดังอย่างทรงอำนาจดังก้องกังวานขึ้นใกล้ ๆ หู ทำเอาเกศราถึงกลับหันขวับไปมอง แล้วก็เจอใบหน้าหล่อคมเข้ม ตาดุ กำลังจ้องมองเธอในระยะประชิด
“ว๊าย !”
Related chapter
ยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด ตอนที่5 ณ สถานีตำรวจ
ผีสาวกระโดดโหยงถอยห่างออกมาด้วยความตกใจ เมื่อตั้งสติได้เธอก็มองดูชายคนนั้นดี ๆ แล้วพบว่า เขาเป็นบุรุษรูปร่างสูงใหญ่ ผิวตลอดทั้งตัวสีแดงดำ นุ่งโจงกระเบนสีแดง ครึ่งบนสวมเครื่องประดับโบราณสีนิล ถือไม้สามง่าม ใบหน้าคมเข้มน่าเกรงขาม โดยเฉพาะดวงตาที่ดุมากแม้ว่าเขาจะดูน่ากลัว แต่ทำไมเกศรากลับรู้สึกว่าเขามีเสน่ห์ต่อเพศหญิงอย่างเหลือล้น“คุณคือยมทูตเหรอ”เกศราเลียบเคียงถามอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ“เหอะ”บุรุษนุ่งชุดโบราณผู้นั้นไม่ตอบ กลับเชิดหน้าแล้วแค่นเสียงในลำคอ ราวกับว่าหญิงสาวได้พูดอะไรที่เป็นการดูถูกเขาเข้าแล้วเกศราจึงเดาต่อไปอีกว่า “ถ้าไม่ใช่ยมทูต งั้นท่านก็คงเป็นยมบาลสินะ”“เจ้าอยู่กับข้าในนรกนับพันปีแล้ว ยังกล้าลืมข้าได้ เหอะ” น้ำเสียงนั้นคล้ายกับว่าน้อยใจ “แต่ช่างเถอะ ข้าไม่เอาความกับผีอ่อนแอเช่นเจ้าหรอก วันนี้เจ้าต้องไปลงนรกกับข้า”“ไม่นะ ! ข้าไม่ลงนรก” เกศราถอยหนีออกไปอีกหลายก้าวพลางส่ายหน้า “คนที่สมควรไปลงนรก คือไอ้ดอนสามีชั่ว กับนังพิมพ์แพศยาแย่งผัวชาวบ้านนู้น”“ฮ่า ๆ” ยมบาลหัวเราะดังลั่น แล้วเอ่ยเสียงดังกังวานว่า “เกศรา... เจ้าคิดว่าตนเองดีกว่าคนพวกนั้นนักหรือ ข้าต้องมาลากเจ้าไปลงนร
Последнее обновление : 2025-03-16ยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด ตอนที่6 สติไม่อยู่กับตัว
จ่ายาวโอดครวญ พลางบ่นผู้กองหนุ่มในใจว่า ‘ผู้กองยังโสดทำงานหามรุ่งหามค่ำได้สิ ผมจะแช่งให้ผู้กองมีเมียไว ๆ จะได้รู้รสชาติความโหดในชีวิตแบบผมบ้าง’“เอาเถอะ ๆ จ่าไม่ต้องไปโรงพยาบาลหรอก เดี๋ยวผมไปรับผลการชันสูตรเอง”“จริงเหรอผู้กอง”จ่ายาวร้องเสียงหลงตาวาว แทบจะกระโดดกอดผู้กองคนใหม่“ผมเคยพูดเล่นเหรอจ่า แต่อย่าแอบกลับก่อนเวลาราชการหละ ไม่งั้นผมรายงานสารวัตแน่”“ครับผม”จ่ายาวตะเบ๊ะท่าขึงขัง แล้วยิ้มหน้าบานออกไปด้วยเหตุนี้ผู้กองหนุ่มที่เพิ่งเข้ารับตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายสืบสวนสอบสวนคดีจึงต้องมารับผลชันสูตรพลิกศพของเกศราที่โรงพยาบาลเองโรงพยาบาลหาที่จอดรถยากมาก ผู้กองแจ็คจึงจอดรถไว้ที่ริมถนนด้านข้างของโรงพยาบาลจากนั้นก็เดินเท้าเข้ามาในจังหวะที่เขากำลังจะเดินเข้าประตูโรงพยาบาลนั้น หางตาของเขาบังเอิญเหลือบเห็นหญิงสาวคนหนึ่งในชุดเสื้อกาวสีขาวตัวสั้นกำลังจะก้าวข้ามถนนในขณะที่รถวิ่งไปมาไม่ขาดสายท่าทางของเธอคนนั้นราวกับมองไม่เห็นรถที่วิ่งสวนกันไปมา เลือดตำรวจที่เป็นนักช่างสังเกต ช่างสงสัย และชอบแส่ทุกเรื่องของชาวบ้านก็หันขวับไปมองเธออย่างพิจารณาเธอคนนั้นเหมือนง่วง ๆ ซึม ๆ สติไม่อยู่กับตัวแล้ว เขาจึ
Последнее обновление : 2025-03-23ยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด ตอนที่7 สตรีที่จิตใจอ่อนแอ
ทั้งสองจูบปากกันอย่างดูดดื่ม เรือนร่างนวลเนียนของหญิงสาวค่อย ๆ เลื้อยไปบนตัวของชายหนุ่ม“จ๊วบ.... อืม”ดอมตวัดปลายลิ้นเอาหัวนมเธอเข้าปากแล้วดูดดึงจนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบ“อ๊ะ.. อา ดอมขา พิมพ์เงี่ยนอีกแล้ว”หญิงสาวครางครวญ แล้วหล่อนก็เป็นฝ่ายดูดยอดอกปลุกความเสียวซ่านให้เขาบ้าง“โอ้วววว พิมพ์... คุณก็ทำผมแข็งโด่หมดแล้ววว อา”ดอนครางกระหึ่มเมื่อมือน้อย ๆ ของหญิงสาวกำรอบลำดุ้นของเขา แล้วเคลื่อนปากลงมาอมเข้าไปทั้งดุ้น แล้วตวัดลิ้นที่ปลายหัวบากถี่ ๆ ก่อนดูดแรงๆม๊วบ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ“อูยยยย พิมมมม อา”เขาเด้งเอวขึ้นด้วยความเสียวซ่านที่ถูกดูดอมเข้าลึก ๆ จนเกือบมิดด้ามม๊วบ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆแผล่บ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆหญิงสาวช้อนตาขึ้นมองเขาอย่างหยาดเยิ้ม ดุ้นของผัวเพื่อนช่างอร่อยเหลือเกิน เธอจับลำดุ้นของเขาสาวรูด ใช้ปลายลิ้นไล้เลียเล่นอย่างชอบใจ“อู้ยยยยย... พิมมม ผะ ผมจะไม่ไหวแล้ววว ซี้ดด อา”ดอนครางใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเสียวซ่าน เด้งเอวเข้าใส่ปากหญิงสาว เธอยิ่งกํามันแน่นแล้วรูดปากใหญ่ในที่สุดเขาก็ทนความเสียวซ่านไม่ไหว ระเบิดน้ำแตกออกใส่ปากเมียน้อย“อ๊ากกกกก”ม๊วบ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆแผล่บ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
Последнее обновление : 2025-03-23ยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด ตอนที่8 ชะงัก
เกศราอยากจะเข้าไปบีบคอให้ชายโฉดหญิงชั่วคู่นั้นแดดิ้นไปต่อหน้าต่อตา แต่เธอสัมผัสพวกเขาไม่ได้ ทำได้เพียงสิงร่างสตรีที่จิตใจอ่อนแอเธอจะทำอย่างไรหนอให้โลกรับรู้ว่าคนชั่วสองคนนี้วางแผนฆาตกรรมเธอ !แล้วสายตาของผีสาวก็เห็นผู้หญิงที่อยู่ห้องข้าง ๆ กำลังเดินสะลึมสะลือ ในมือถือโทรศัพท์เพื่อส่องแสงนำทางไปเข้าห้องน้ำ ทำให้เธอคิดถึงแผนการบางอย่างขึ้นมาได้ จึงหายตัวแวบเข้าไปสิงร่างของพิมพ์วาบ.....พิมพ์ที่กำลังนอนกอดดอนหอบกระเส่าด้วยอารมณ์รัญจวน จู่ ๆ ก็ลืมตาโพลงขึ้น ดวงตาแข็งกร้าวทำเอาชายหนุ่มที่กำลังนัวเนียเธออยู่ชะงัก ถามหญิงสาวด้วยความแปลกใจว่า“พิมพ์ เป็นอะไร หรือว่าเมื่อครู่ผมยังปรนเปรอความสุขให้คุณไม่พอ”ท้ายประโยคชายหนุ่มซุกไซ้ลงไปจูบที่ซอกคอของชู้สาวเพื่อเอาใจเกศราในร่างของเพื่อนสนิท รีบกะพริบตา ปรับสีหน้า แล้วปั้นยิ้มฉ่ำเยิ้ม“ดอนขา.... ความสุขที่คุณให้มันล้นปรี่จนเต็มร่องพิมพ์เลยค่ะ แต่เมื่อครู่พิมพ์แค่นึกถึงเกศราเขาน่ะค่ะ”“จะไปนึกถึงคนอื่นทำไมกัน คิดถึงอนาคตเราสองคนดีกว่า”ดอนส่งเสียงตอบอู้อี้ผ่านริมฝีปากที่กำลังพรมจูบลงมาจนถึงทรวงอกของหญิงสาว“อะ... ดอนขา...”เกศราในร่างคนอื่นส่งเส
Последнее обновление : 2025-03-23ยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด ตอนที่9 หน้าแดงระเรื่อ
วิญญาณของเกศราเด้งออกมาจากร่างของผู้หญิงในชุดนอนคนนั้น ทำให้เจ้าของร่างตัวจริงมีสติคืนมาด้วยอาการงงงวยหล่อนกะพริบตาปริบ ๆ มองหน้าผู้ชายที่ตนกําลังทับอยู่ส่วนผู้กองแจ็อุทานด้วยความแปลกใจเมื่อพบว่าผู้หญิงที่เขาเพิ่งช่วยชีวิตมาจากระเบียงนั้น คือ...“หมอหมวย !”“ผู้กอง คะ คุณมาอยู่ที่นี่ได้ไงคะ”“ผมต่างหากที่ต้องถามคุณ ดึก ๆ ดื่น ๆ แบบนี้คุณปีนข้ามระเบียงไปห้องคนอื่นเขาทำไม”“ฉันเนี่ยนะปีนระเบียง”หมอหมวยร้องเสียงหลง คราวนี้หล่อนตื่นตัวเต็มที่แล้ว“ก่อนที่จะอธิบายอะไร คุณหมอช่วยลุกออกไปจากตัวผมก่อนได้ไหมครับ”ผู้กองแจ็คสีหน้าแดงระเรื่อขึ้นมาทุกขณะ เพราะร่างกายนุ่มนิ่มของหมอหมวยที่ทับอยู่บนตัวเขาเริ่มจะทำให้อารมณ์ของเขาปั่นป่วนเสียแล้ว“เอ๊ะ...”หมอหมวยรีบดันตัวเองลุกขึ้นนั่งแก้มขึ้นสีแดงระเรื่อ“เอ่อ... ผมติดต่อขอเช่าห้องเพื่อซุ้มดูคนร้ายที่ห้องนู้น”ผู้กองแจ็คชี้ไปยังห้องพักที่ติดกับห้องของพิมพ์อีกฝั่ง“คิดไม่ถึงว่า พอเปิดประตูระเบียงออกมา แล้วจะบังเอิญเห็นคุณกำลังปีนระเบียงออกมาจากห้องนั้น จนเกือบจะตกตึกลงไปตายแล้วนะคุณ”ประโยคสุดท้ายเขาเสียงเข้มขึ้น คล้ายกับจะดุหญิงสาวกลาย ๆ“ฉันไม่ร
Последнее обновление : 2025-03-23ยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด ตอนที่10 แรง
“โอ้ว... เจ้าเด็กนี่ พองสู้ปากดีนัก”เกศราตาวาว เห็นแก่นกายของหนุ่มน้อยพองใหญ่จนคับปากเช่นนั้นก็ทำเอาเธอน้ำแฉะออกมาที่หว่างขา รู้สึกหงี่ขึ้นมาเหมือนกันม๊วบ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆแผล่บ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ“อู้ยยยย อา พะ พี่สาว ดูดผมจนแข็งหมดแล้ว”ผีสาวได้ยินเสียงเขาร้องขึ้นเช่นนั้นก็ชะงัก รีบคายดุ้นออกจากปาก“น้องมองเห็นพี่ด้วยรึ”“แล้วทำไมจะไม่เห็นล่ะ”“กะ ก็....”เกศราคิดจะบอกว่าตนเองเป็นผี ก็กลัวว่าน้องมันจะกลัวจนดุ้นหด อดเย้วกันพอดีจึงเลื้อยตัวขึ้นคร่อมตัวหนุ่มน้อยอย่างยั่วยวนแล้วตอบบ่ายเบี่ยงไปว่า“เรื่องเห็นไม่เห็นช่างมันเถอะจ้ะ.... เอาเป็นว่าถ้าน้องมองเห็นพี่ คืนนี้มันแน่นอน”สิ้นคำ เกศราก็โผเข้ากอดและจูบปากหนุ่มน้อยก่อน อีกทั้งยังเลื่อนมือลงไปจับแก่นกายแล้วสาวแก่นลำจนมันดิ้นสู้มือ“หืม....”หนุ่มน้อยครางหือในลำคอ เขาบดจูบเธออย่างหนักหน่วงพอกัน อีกทั้งยังแทรกมือเข้าไปลูบไล้โหนกเนินที่เธอแอ่นบิดเอวเร่า ๆ อย่างโหยหา“อึก.... อื้อออ”เกศราครางฮือในลำคอด้วยความเสียวซ่าน ไม่คิดว่าหนุ่มน้อยคนนี้จะช่ำชองนักจากนั้น เกศราก็รีบถอดเสื้อผ้าตัวเองออกแล้วทิ้งตัวลงนอนถ่างอวดเขา“เมื่อครู่ทำรูปนางแบบ
Последнее обновление : 2025-03-23ยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด ตอนที่11 ณ ยมโลก
เกศราตาโต อ้าปากค้าง“ใช่” ยมบาลยืดอกตอบรับ “เจ้าคิดว่าคนธรรมดาจะมองเห็นวิญญาณแล้วทำอย่างว่ากับเจ้าได้รึ”เขาขึ้นไปประชุมที่แดนสวรรค์แค่เพียงไม่กี่ชั่วโมงก็จริง แต่ในโลกมนุษย์ผ่านไปเกือบจะหนึ่งวันแล้ว จึงเปิดโอกาสให้ผีสาวตนนี้ใช้อิทธิฤทธิ์ป่วนโลกมนุษย์จนวุ่นวายไปหมดผีสาวยิ้มอิหลักอิเหลื่อ หวนคิดถึงเหตุการณ์เมื่อครู่แล้วเธอก็อยากจะตายไปเสียอีกครั้ง“เมื่อสักครู่เป็นเรื่องเข้าใจผิด ท่านอย่าได้ถือสาเลยนะ”ยมบาลได้ยินเช่นนั้นใบหน้าที่แดงอยู่แล้ว บัดนี้ยิ่งแดงก่ำยิ่งขึ้น เขาตวาดด้วยเสียงอันดังว่า“กากี ! สำหรับเจ้าแล้ว การมีความสัมพันธ์ทางกายก็เป็นแค่การสมสู่เพื่อความสนุกสินะ นางผีสำส่อนเช่นเจ้า ข้าจะจับเจ้าไปลงทัณฑ์ในนรก”สิ้นคำ ยมบาลก็เสกโซ่ออกมา แล้วตวัดรัดที่ข้อมือทั้งสองข้างของนางเอาไว้เคร้ง“ว๊าย”เกศรากรีดร้องเสียงหลง ยังไม่ทันจะรู้ตัว นางก็ถูกจับลงไปยมโลกเสียแล้วณ ยมโลกยมบาลล่ามกากีด้วยโซ่ศิลาที่แข็งแรงที่สุดไม่มีใครสามารถตัดขาดได้นอกจากเขา จากนั้นก็ลากนางมายังบัลลังก์ยมบาล เมื่อเขานั่งลง นางก็ถลาล้มลงแทบเท้าของเขา“โอ๊ย ! ท่านยม ฉันเจ็บนะ เบา ๆ หน่อยสิ” วิญญาณผีสาวร้องโอดครวญอ
Последнее обновление : 2025-03-23ยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด ตอนที่12 เจ้ายิ้มอันใด
ผมสีดำขลับยาวสยายถึงกลางหลัง รูปร่างอ้อนแอ้นอรชร ใบหน้างดงามยิ่งกว่านางอัปสร แม้ว่าเดินอยู่ในเมืองนรกที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของความเศร้าหมองมัว แต่เรือนกายนางกลับกระจ่างแจ้งประดุจดอกบัวบานเหนือโคลนตม“องค์อินทร์ท่านสั่งลงมา ให้ลงทัณฑ์นางตามสมควร แต่อย่าได้ให้ความงามของนางมีอันต้องมลทิน รอเวลากลับสู่สรวงสวรรค์ แล้วกำชับให้ข้าดูแลนางเป็นพิเศษ”ท่านยมบาลกล่าวเสียงเรียบกากีได้ยินคำกล่าวเช่นนั้นก็ยิ้มอย่างเย้ยหยันให้กับโชคชะตาตนเอง ชีวิตของนางไม่ว่าจะเกิดกี่ภพกี่ชาติ ล้วนถูกบุรุษกำหนดตีตรา และจองจำ“เจ้ายิ้มอันใด”ยมบาลมิได้ละสายตาไปจากวิญญาณสตรีผู้นั้นเลย จึงทำให้รู้ว่านางยิ้ม แม้ว่ารอยยิ้มนั้นจะแย้มเพียงน้อยนิด“ข้ามิได้ทำอันผิด แต่กลับถูกสั่งให้ลงทัณฑ์ครั้งแล้วครั้งเล่า”น้ำเสียงนั้นทั้งตัดพ้อทั้งน้อยใจกับชะตาชีวิตที่มีความงามเป็นหนึ่ง แต่หาความรักจริงใจจากผู้ใดไม่ได้แม้น้อยนิด“เจ้าลักลอบคบชู้สู่ชาย มักมากในกาม เมื่อตายแล้วต้องถูกลงทัณฑ์โดยการโยนลงไปทะเลน้ำกามกรด จากนั้น ก็ต้องปีนป่ายต้นงิ้วที่มีหนามแหลมคม หากเจ้าตกลงมาก็จะถูกสุนัขกัดกินอวัยวะโสมมที่เจ้าใช้ล่อผู้ชาย”น้ำเสียงยมบาลเยือกเ
Последнее обновление : 2025-04-14
Latest chapter
ยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด ตอนที่29 จบ
กากีอ่อนระทวยเคลิบเคลิ้มราวกับอยู่ในภวังค์ เมื่อถูกเขาบดจูบอย่างร้อนแรง อารมณ์ปรารถนาซึ่งกันและกันปั่นป่วนอย่างรุนแรง“หืม”ยมบาลค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นละเอียดจูบอย่างนุ่มนวล เมื่อนางตวัดสองแขนโอบรอบคอเขา แล้วเบียดร่างนุ่มนิ่มแนบชิดเสียดสีที่หว่างขาซึ่งท่อนหอกลำใหญ่ของเขากำลังพองผงาดแรงเสียดสีนั้นทำให้เขารู้สึกซาบซ่านแปลบปลาบเหมือนมีกระไฟฟ้าแล่นพล่านไปทั่วทั้งกายเขาจึงอุ้มนางจนตัวลอยพ้นพื้นใช้มือลูบไล้แผ่นหลัง แล้วใช้มืออีกข้างรัดสะโพกนางให้เนินเนื้อที่หว่างขาแนบชิดท่อนหอกของเขามากขึ้น“อื้อ..อึก”กากีรู้สึกได้ถึงท่อนหอกลำใหญ่ เมื่อครั้งอดีตมันเคยทำให้นางซาบซ่านตราตรึงใจ จึงส่ายสะโพกขยับเนินเนื้อของตนแนบยิ่งขึ้น“ท่านยม... ข้ารักท่าน” นางกระซิบบอกรักเสียงพร่าสั่นวาบหวาม มือแทรกเข้าไปในผมดกดำด้วยความถวิลหาอย่างรุนแรงคำนั้นของนางทำเอาร่างยมบาลสั่นสะเทือนด้วยความพิศวาส เขาจึงอุ้มนางพาไปที่แท่นบัลลังก์ วางนางลงแล้วปลดเปลื้องอาภรณ์นางกากีเองก็ดึงอาภรณ์ของท่านยมบาลออกอย่างรวดเร็วเมื่อทั้งคู่ขจัดอาภรณ์ที่ออกไปให้หมดแล้ว ยมบาลก็มองนางด้วยสายตาวาบหวามร้อนระอุ จากนั้น เขาก็ทาบเรือนกายบดเบียดแน
ยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด ตอนที่28 รีบลงทัณฑ์ข้าเลยสิ
ยมทูตขวามองสมุดบันทึกการจดใช้กรรมอย่างเคร่งเครียด “อีกเจ็ดวันนางกากีก็จะชดใช้กรรมหมดแล้ว เราจะต้องรายงานให้ท่านยมบาลทราบ เพื่อส่งนางกลับขึ้นสวรรค์”ยมทูตซ้ายเอ่ยเสียงเศร้า “ช่วงเวลาแห่งความสุขของท่านยมบาลจะสิ้นสุดลงแล้วสินะ ช่างน่าสงสารท่านยมบาลจริง ๆ”ยมทูตขวาถอนหายใจออกมา “ชะตากรรมกำหนดให้โดดเดี่ยวใต้พสุธา อย่างไรก็หลีกหนีไม่พ้น”“แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกับที่ผ่าน ๆ มา ท่านยมบาลรักนางมากแค่ไหน พวกเราต่างก็เห็น หากนางกากีจากไป ท่านยมของเราไม่ใช่แค่โดดเดี่ยวอ้างว้าง แต่จะทุกข์ทรมานเจ็บร้าวเจียนตาย”“นางกากีจะอยู่ที่นรกไม่ได้ เดิมทีนางก็เป็นเทพธิดาอยู่บนสรวงสวรรค์ อย่างไรเสียเมื่อนางชดใช้กรรมหมดแล้ว องค์อินทร์ก็ต้องมีบัญชาเรียกนางให้กลับไปแน่นอน”“ท่านยมบาลของเราช่างน่าสงสารนัก หากเป็นไปได้ข้าอยากให้ท่านยมไร้ใจไร้ความรู้สึกเหมือนเมื่อก่อนจะดีเสียกว่า จะได้ไม่เจ็บปวดทรมานเช่นนี้”“เอาน่า... อย่างน้อย ในช่วงหนึ่งพันปีที่ผ่านมานี้ ท่านยมก็มีความสุขไม่น้อย”นางกากีได้ฟังเช่นนั้น ในหัวอึงอลไปหมด แม้ยมทูตสองตนจะเดินจากไปนานแล้ว แต่นางก็ยังคงยืนตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจช่วงเวลาแห่งความสุขช่างผ่าน
ยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด ตอนที่27 ตัดใจ
คำสาปแช่งนั้นทำให้นางกากีหวนคืนสู่นรกอีกครั้ง ครั้งนี้นางมีความทรงจำของชาติภพที่เพิ่งจากมานางเดินตามยมทูตสองตนมาจนถึงประตูทางเข้านรก แลเห็นบุรุษรูปร่างสูงใหญ่สง่าโดดเด่น ดวงตาคมดุนั้นกำลังมองจ้องนางเช่นกัน“องค์หญิง.....”เสียงเรียกนั้น ทำให้หัวใจของกากีชุ่มฉ่ำ นางรีบวิ่งโผเข้าสู่อ้อมกอดเขา“ท่านแม่ทัพ....”ยมบาลกอดนางไว้แน่น ความรักในโลกมนุษย์ไม่สมหวัง เมื่อล่วงลับดับขันธ์ลงมา แรงแห่งปรารถนานั้นผูกจิตให้คะนึงหานางไม่เสื่อมคลายยมทูตซ้ายขวามองหน้ากันไปมา ตามกฎนรกแล้วพวกเขาจะต้องนำวิญญาณกากีเข้าสู่แดนนรกตามกำหนดเวลาเพื่อลงทัณฑ์ตามกรรมที่ก่อไว้ยมทูตซ้ายกระซิบเพื่อน “ท่านยมบาลคงยังตัดใจจากนางไม่ได้”ยมทูตขวากระซิบตอบ “น่าเห็นใจท่านยมบาลนะ จะมีความรักเหมือนมนุษย์กับเขาสักหน แต่กลับมีอุปสรรคมากมาย”ยมทูตซ้ายเอ่ยเสียงเศร้า “นั่นสิ มิหนำซ้ำ ท่านยมบาลเองก็มิอาจเลี่ยงชะตาชีวิตของตนได้ ดวงเกิดของท่านเป็นเทพเจ้าสงคราม ชะตาลิขิตให้ต้องฆ่าทำลายชีวิตผู้คน แล้วต้องกลับมาชดใช้กรรมทำหน้าที่เป็นยมบาลอยู่ใต้พิภพนับหมื่นนับแสนกัปแสนกัลป์”ยมทูตขวาเหมือนจะคิดอะไรได้บางอย่าง จึงดึงเพื่อนยมทูตถอยห่างออกมา
ยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด ตอนที่26 มีใจ
“ท่านแม่ทัพ !”เหล่าทหารสีหน้าราวกับจะร้องไห้ แม่ทัพที่ทั้งเก่งทั้งมีเมตตาต่อลูกน้องหายากยิ่ง ร้อยปีจะมีสักคน ช่างน่าเสียดายนัก“พวกเราจะไม่ทิ้งท่าน”ทหารนายหนึ่งประกาศขึ้น อีกหลายคนก็ร้องขึ้นต่อ ๆ กันว่า“เราจะช่วยท่านแม่ทัพชิงองค์หญิงคืน”“เราจะร่วมเป็นร่วมตายกับท่านแม่ทัพ”ทำเอาแม่ทัพยมราชถึงกับน้ำตาคลอขึ้นมา“น้ำใจของเหล่าพี่น้องทุกคนข้าขอรับไว้ แต่พวกท่านอย่าลืมว่า พ่อแม่ลูกเมียของพวกท่านยังคอยอยู่ที่กรุงศากยะบุรี อย่าได้เอาชีวิตมาทิ้งไว้ที่นี่เลย”ทหารนายหนึ่งก้าวขึ้นมา “หากแม่ทัพเอ่ยเช่นนั้น ข้าก็ไปได้ เพราะข้าไร้ญาติขาดมิตร ชีวิตของข้าท่านเป็นคนชุบขึ้นมา ข้ายินดีช่วยท่านจนตัวตาย”แม่ทัพยมราชมองหน้านายทหารผู้นั้นชัด ๆ ก็จำได้ว่า คนผู้นั้นเคยป่วยเป็นโรคเรื้อนถูกขับไล่ออกจากหมู่บ้าน บังเอิญเขาไปพบเข้าจวนเจียนจะสิ้นลมที่กลางป่าจึงนำกลับมารักษาที่ค่ายทหาร“ได้ ขอบใจเจ้ามาก”จากนั้น ทหารแต่ละคนที่ไม่มีใครให้อาวรณ์ก็เสนอตัวเข้าร่วมกองทัพชิงตัวองค์หญิงเก็จมณี“ข้าด้วย !”“ข้าอีกคน”..............ตะวันแผดแสงแรงกล้า เงากำแพงเมืองสีดำทอดตัวลงเบื้องล่าง หน้าประตูนอกเมืองนั้นทหารสองกองทัพ
ยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด ตอนที่25 เจ็บปวด
สิ้นคำ แม่ทัพยมราชก็กระโดดหนีออกไปทางหน้าต่างอย่างไร้ร่องรอย เป็นจังหวะเดียวกันกับเหล่าทหารนับสิบคนกรูกันเข้ามาในห้องหอ“ไอ้พวกสวะ มันหนีไปโน้นแล้ว !” องค์ชายอดามีตะคอกใส่เหล่าทหาร พร้อมกับชี้มือไปยังหน้าต่าง “รีบตามไปจับมันมาสิ !”ทหารทั้งหมดจึงรีบวิ่งตามคนร้ายออกไปจากห้อง องค์ชายอดามีจึงหันกลับมาเล่นงานองค์หญิงเก็จมณีเพี๊ยะ !"โอ๊ย!"แรงตบทำให้นางล้มไปกับพื้น ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด"เดิมทีข้าคิดว่าเจ้าเป็นองค์หญิงสูงศักดิ์ ไม่คิดว่าจะจิตใจชั่วช้าเป็น สตรีแพศยา ไร้ยางอาย กล้าเรียกชู้ขึ้นมาบำเรอถึงในตำหนัก"องค์ชายอดามีตะคอกอย่างเกรี้ยวกราด ดวงตาแดงก่ำราวกับปีศาจกระหายเลือด“หม่อมฉันไม่ได้ต้องการอภิเษกกับท่าน เราทั้งสองต่างไม่มีความรักต่อกัน ขอพระองค์ได้โปรดหย่ากับหม่อมฉันเถิดเพคะ”นางพยายามอ้อนวอนเขา หวังว่าเขาจะเข้าใจถึงเหตุผล“หย่าเหรอ...”องค์ชายอดามีตาลุกโรจน์ด้วยความโกรธ เขาเอื้อมมือเข้าไปขยุ้มกำผมของนางแล้วกระชากให้ใบหน้านางแหงนมองหน้าเขา“โอ๊ย !” นางร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด “หม่อมฉันเจ็บเพคะ”“ข้าอุตส่าห์วางแผนเพื่อให้ได้แต่งงานกับเจ้า มีหรือข้าจะยอมหย่ากับเจ้าง่าย ๆ”เขาไม่
ยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด ตอนที่24 นังแพศยา !
ไม่นานนักเขาพลิกร่างกลับเปลี่ยนให้องค์หญิงเก็จมณีเป็นฝ่ายขึ้นนั่งคร่อมแล้วโยกบด“ขย่มลงมาเหมือนควบม้า.... ขะ ขย่มแรง ๆ เลยพ่ะย่ะค่ะ”เขาสอนนางองค์หญิงเก็จมณีจึงทำตามที่เขาบอกโขยงตัวขึ้นรูดแก่นลำเขา แล้วกดสะโพกลงแรง ๆ ทำเอาแม่ทัพหนุ่มเสียวเกร็งทั้งตัวด้วยความเสียวสะท้านช่องของนางขมิบตอดแท่งอาวุธของแม่ทัพหนุ่มถี่ยิบมากขึ้นตับ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆแม่ทัพหนุ่มเด้งสะโพกสวนลำอาวุธสู้เนินเนื้อสาวที่ขย่มลงมาอย่างไม่ถอย พร้อมกับใช้สองมือบีบเคล้นสองเต้านมไปด้วย จากนั้นก็จับนางพลิกลงในท่าหมอบคลานองค์หญิงเก็จมณีก้มหน้าหมอบโก้งโค้งให้แม่ทัพหนุ่ม แล้วเขาก็กระแทกอาวุธเข้าพรวดเดียวสุดลำตับบบบบบบบบบบบบบ“อ๊า !”องค์หญิงเก็จมณีร้องลั่น อาวุธแท่งใหญ่ทะลวงเข้าไปจนชนเข้ากับปากมดลูกแม่ทัพหนุ่มจับที่สะโพกกลึมกลึงของนางแน่นแล้วบีบเคล้นหนักหน่วงในขณะที่บดสะโพกคว้านแท่งอาวุธไปซ้ายขวาภายในกายนาง“งื้อออ อา ทะ... ท่านแม่ทัพ ข้าจะไม่ไหวแล้ว อะ อา”องค์หญิงเก็จมณีครางเว้าวอน ในขณะที่แม่ทัพโน้มกายลงเอื้อมมือผ่านลำแขนของนางเข้าไปบีบเคล้นเต้านมนาง ทำให้ยิ่งเสียวหวิววาบขึ้นมา รูสาวยิ่งขมิบตอดรัดแท่งอาวุธของแม่ทัพ
ยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด ตอนที่23 เจ็บแปลบปนเสียวซ่าน
นางเอ่ยเสียงกระเส่าอย่างขัด ๆ เขิน ๆ ด้วยความไร้เดียงสากับเรื่องแบบนี้แม่ทัพหนุ่มนำพามือนางเร่งรูดสาวลำอาวุธของตนถี่ยิบมากขึ้น ในขณะที่ดวงตาก็ชื่นชมโลมเลียยอดปทุมถันของนาง“งื้อออออ ทะ ท่านแม่ทัพ” องค์หญิงเก็จมณีครางเสียงกระเส่า เมื่อถูกแม่ทัพหนุ่มขบเน้นแน่นปลายปทุมถัน กลิ่นหอมเนื้อนางที่เขาถวิลหาทุกค่ำคืนยั่วยวนจนเขาไม่อาจหักห้ามใจได้ภายในห้องไร้ซึ่งแสงเทียน คนบนแท่นบรรทมนอนนิ่งเงียบสนิท แต่ใต้ม่านข้างหน้าต่างกำลังเต็มไปด้วยการเคลื่อนไหวที่ร้อนแรงร่างสวยขององค์หญิงถูกแม่ทัพหนุ่มรุกล้ำด้วยฝ่ามือใหญ่ เขาลูบไล้ไปตามรอยแยกเนินสวรรค์แสนงาม ลมหายใจร้อนผ่าวของเขาสัมผัสถูกผิวยามเมื่อเขาจูบไล้เลียไปทั่วทั้งร่าง ทำเอานางสั่นสะท้านเฮือกหลายครั้ง“อะ งื้อ อา”องค์หญิงเก็จมณีร้องครางกระเส่าหนักขึ้น เมื่อปลายนิ้วของแม่ทัพหนุ่มถูไถชำแรกไปตามกลีบเนื้อนางซ้ำแล้วซ้ำเล่าหลาย ๆ ครั้ง“อึก อือ”แม่ทัพหนุ่มประกบปากบดจูบกลืนกินเสียงครางแว่วหวานเอาไว้อย่างดูดดื่ม ปลายลิ้นเกี่ยวกวัดพัวพันกันเป็นพัลวันด้วยความโหยหาจากส่วนลึกจากนั้นเขาก็ถอนจูบออก แล้วพรมจูบลงมาจนถึงหว่างขานาง แล้วฝังใบหน้าหล่อเหลาลงไปดอม
ยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด ตอนที่22 น้อยใจ
เสียงของนางเต็มไปด้วยความเศร้าระคนน้อยใจ“ถึงไม่ได้ยิน แต่ก็อยู่ในสายนับสิบคู่ และถึงไม่มีใครรู้เห็นฟ้าดินก็เป็นพยานได้”เขายังคงเอ่ยอย่างไร้เยื่อใย แต่กลับไม่กล้าสบตาองค์หญิง เพราะกลัวว่าตนจะใจอ่อน และตัดใจจากนางไม่ได้องค์หญิงเก็จมณียิ้มอย่างขมขื่น “หากฟ้าดินล่วงรู้จริง งั้นก็ควรรู้ว่าข้าไม่ได้อยากอภิเษกกับองค์ชายแคว้นอลงกรณ์ คนที่ข้าอยากร่วมชีวิตด้วย คือ ท่าน... แม่ทัพยมราช”ถ้อยคำนั้นทำเอาแม่ทัพยมราชสั่นสะท้านไปทั้งหัวใจ หากนางไม่ใช่องค์หญิง เขาคงจะรีบคว้านางเข้ามากอด แล้วตะโกนให้ได้ยินกันทั่วทั้งแผ่นดินว่า ข้าเองก็รักเจ้าเช่นกัน แต่มนุษย์มิอาจฝืนโชคชะตาฟ้ากำหนด เมื่อนางเป็นองค์หญิงเขาจึงจำต้องตัดไมตรี“พระองค์กำลังจะเป็นพระชายาของแคว้นอลงกรณ์....”“ข้าไม่เป็นไปแคว้นอลงกรณ์ ในระหว่างเดินทางพวกเราสามารถหลบหนีไปอยู่ด้วยกันได้”องค์หญิงเก็จมณีเผลอก้าวเท้าเข้ามาใกล้เขามากขึ้นแม่ทัพยมราชรีบถอยห่างออก แล้วรีบหันหลังให้นางอย่างไร้เยื่อใย“ท่านเป็นองค์หญิงของราษฎร ข้าเป็นแม่ทัพผู้ภักดี โปรดอย่าเอ่ยถ้อยคำเช่นนี้อีก”นางมองแผ่นหลังเขา แววตาสั่นระริกอย่างเจ็บปวด “ท่านไม่เคยรักข้าบ้างสักนิดห
ยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด ตอนที่21 ความรู้สึกเจ็บแปลบ
จนกระทั่งร่างสูงงามสง่าในชุดแม่ทัพเต็มยศที่นางไม่เคยเห็นมาก่อน เดินเข้ามาโค้งคำนับถวายความเคารพเจ้าหลวง องค์ชายรัชทายาท และองค์หญิงเก็จมณีเมื่อเขานั่งลงร่วมโต๊ะเสวยดวงตาของคนทั้งสองก็บังเอิญสบตากัน แล้วประสานกันเนิ่นนาน ก่อนที่เจ้าหลวงจะตรัสขึ้นด้วยเสียงยินดีปรีดาว่า“ท่านแม่ทัพผู้เก่งกาจของเรามาแล้ว เช่นนั้นทุกคนก็เริ่มเปิดงานกันเถอะ” แม่ทัพยมราชโค้งศีรษะรับอย่างสุภาพอยู่ในทีและพยายามบังคับตนเองไม่ให้มองไปยังองค์หญิง แม้ว่าในใจจะคิดถึงนางมากก็ตามในระหว่างที่ขุนนางคนอื่นกำลังเสวนากับเจ้าหลวงนั้น องค์หญิงเก็จมณีก็คอยชำเลืองมองแม่ทัพยมราชด้วยความรู้สึกเจ็บแปลบที่เขาทำเหมือนไร้เยื่อใยที่มีต่อกัน และเมื่อเขาบังเอิญเงยหน้าขึ้นมาสบตานางอีกครั้ง นางจึงเอ่ยถามว่า “ท่านแม่ทัพสบายดีหรือ”“สบายดีพ่ะย่ะค่ะ ขอบพระทัยที่ทรงเป็นห่วง”เขาตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา สิ่งที่เขาตอบนางนั้น ไม่เป็นความจริงแม้แต่น้อย นับตั้งแต่ที่นางจากเขาไป อาการปวดหัวของเขายิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น ราวกับว่านางคือยาวิเศษของเขา หากไร้นางข้างกาย ชีวิตเขาคงจะเจ็บปวดทรมานไปตลอดทั้งชาติองค์หญิงเก็จมณีกำลังจะเอ่ยปากถามต่อ แต่พระ
