ตอนที่80
พูดเหมือนคนไม่ปกติ
ปริญหยอดอย่างมีความหวัง วุ้นเย็นอ้าปากกำลังจะตอบตกลง แต่น้ำเสียงที่เย็นชาก็ดังแทรกมาเสียก่อน
“คงไม่ได้หรอกคุณ วุ้นเย็นคงไม่ว่างขนาดนั้น พอดีว่าผมไล่คนรับใช้ที่บ้านไปคนหนึ่ง และวุ้นเย็นก็ตกลงกับผมแล้วว่าจะไปทำหน้าที่แทนจนกว่าผมจะหาคนรับใช้ใหม่ได้ อีกอย่างวุ้นเย็นก็ต้องเลี้ยงดูลูกของผมจนกว่า...” เขาเว้นจังวะนิดหนึ่ง พร้อมกับทอดสายตามองวุ้นเย็นอย่างกวน ๆ ก่อนจะพูดต่อ
“จนกว่าผมจะมีผู้หญิงคนใหม่มาแทนที่ภรรยาของผมที่เสียชีวิตไปแล้ว วันนั้นวุ้นเย็นถึงจะเป็นอิสระไปไหนมาไหนได้ตามสะดวก”
วุ้นเย็นหน้าแดงก่ำ เธอเม้มปากแน่น ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ แล้วหันไปยิ้มหวานให้ปริญ ที่ยืนทำหน้าเหลอหลาอยู่ข้าง ๆ
“อย่าไปฟังพี่ชายของฉันเลยค่ะ แกเพิ่งจะสูญเสียพี่สะใภ้ไป เลยเสียใจมากจนพูดเหมือนคนที่ไม่ปกติสักเท่าไหร่ คุณปริญกลับไปก่อนเถอะนะคะ ไว้เราค่อยทักคุยกั
ตอนที่81จะไปตายที่ไหนก็ไปได้เลย “ว่าคนบ้าค่ะ ใครบ้าก็รับไปซิ” วุ้นเย็นตอบห้วน ๆ ก่อนล้มตัวลงนอน เมื่อรู้สึกเหนื่อย ๆ เล็กน้อยกับการเลี้ยงดูทารกแฝด แต่เป็นเหนื่อยที่เธอมีความสุขมากที่สุดจริง ๆเมธัชคว้าข้อมือเล็กขึ้นมา ก่อนจะพุดลอดไรฟัน “อย่าคิดว่าจะได้มีความสุขกับไอ้ตี๋นั้นนะ เธอทำให้เมียสุดที่รักของฉันต้องตาย ทำให้ลูกของฉันต้องกลายเป้นเด็กกำพร้า เพราะฉะนั้นชีวิตของเธอต้องเป้นของฉันเพียงคนเดียว และจะไม่ปล่อยให้เธอหนีไปไหนทั้งนั้น จนกว่าลูกของฉันจะโตพอ ไม่งอแง และฉันเปิดใจมีผู้หญิงคนใหม่มาทำหน้าที่เมียให้ลูกของฉันได้ ถึงตอนนั้นเธอจะไปตายที่ไหนก็ไปได้เลย” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ความหมายก็ตรงไปตรงมาชัดเจน สายตาคมจ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมใสที่เริ่มมีน้ำใสปริ่มขอบตาของอีกฝ่าย สีหน้าและแววตาที่แสดงถึงความเจ็บปวดนั้นไม่ได้ทำให้หัวใจที่เย็นชาของเขาอ่อนลงแม้แต่นิดเดียว &n
ตอนที่80 พูดเหมือนคนไม่ปกติปริญหยอดอย่างมีความหวัง วุ้นเย็นอ้าปากกำลังจะตอบตกลง แต่น้ำเสียงที่เย็นชาก็ดังแทรกมาเสียก่อน “คงไม่ได้หรอกคุณ วุ้นเย็นคงไม่ว่างขนาดนั้น พอดีว่าผมไล่คนรับใช้ที่บ้านไปคนหนึ่ง และวุ้นเย็นก็ตกลงกับผมแล้วว่าจะไปทำหน้าที่แทนจนกว่าผมจะหาคนรับใช้ใหม่ได้ อีกอย่างวุ้นเย็นก็ต้องเลี้ยงดูลูกของผมจนกว่า...” เขาเว้นจังวะนิดหนึ่ง พร้อมกับทอดสายตามองวุ้นเย็นอย่างกวน ๆ ก่อนจะพูดต่อ“จนกว่าผมจะมีผู้หญิงคนใหม่มาแทนที่ภรรยาของผมที่เสียชีวิตไปแล้ว วันนั้นวุ้นเย็นถึงจะเป็นอิสระไปไหนมาไหนได้ตามสะดวก”วุ้นเย็นหน้าแดงก่ำ เธอเม้มปากแน่น ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ แล้วหันไปยิ้มหวานให้ปริญ ที่ยืนทำหน้าเหลอหลาอยู่ข้าง ๆ “อย่าไปฟังพี่ชายของฉันเลยค่ะ แกเพิ่งจะสูญเสียพี่สะใภ้ไป เลยเสียใจมากจนพูดเหมือนคนที่ไม่ปกติสักเท่าไหร่ คุณปริญกลับไปก่อนเถอะนะคะ ไว้เราค่อยทักคุยกั
ตอนที่79ไม่ได้สำคัญกับชีวิต “สวัสดีครับ ผมปริญ เป็นหัวหน้าบุรุษพยาบาลที่โรงพยาบาลนี้ครับ วันก่อนบังเอิญพาคุณวุ้นเย็นมาส่ง วันนี้เลยแวะมาเยี่ยมน่ะครับ”ปริญมองข้ามสายตาดุ ๆ คู่นั้น พร้อมกับรายงานตัวและยิ้มให้อย่างเป็นมิตร ในเมื่อเป็นพี่ชายของหญิงสาวที่เขาสนใจ อย่างไรก็ต้องนอบน้อมไว้ก่อน อีกอย่างคนที่มีน้องสาวก็มักจะส่งสายตาข่มชายหนุ่มที่เข้าใกล้น้องสาวไว้ก่อนแบบนี้เสมอ “อ้อ! งั้นหรือ รู้จักกันแค่ครั้งเดียว ถึงกับเอาช่อดอกกุหลาบสีขาวบริสุทธิ์มาเยี่ยมกันเลย ฮึ ๆ ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอก แค่อยากจะเตือนนายว่า หัดศึกษานิสัยใจคอของผู้หญิงให้ดีก่อน ไม่ใช่ดูแค่...รูปร่างหน้าตาภายนอก ผู้หญิงบางคนก็ใช้ความสดใส ไร้เดียงสามาหลอกล่อให้ผู้คนรักใคร่เอ็นดูและตายใจ พอวันหนึ่งก็แสดงสันดานที่แท้จริงออกมา ด้วยการทำร้ายคนอื่น ก็จะได้ไม่ต้องมีใครมาสงสัยอย่างไรละ” &
ตอนที่78คิดผิดหรือเปล่านะเมธัชคิดในใจอย่างลำพองพร้อมกับเหยียดยิ้มร้ายออกมาส่วนวุ้นเย็นทอดสายตามองทารกน้อยที่นอนหลับปุ๋ยอยูในรถเข็นอย่างมีความสุขหลังจากวันนั้น เธอก็ได้ทารกแฝดมาอยู่ด้วยสมใจอยาก เพราะเมื่อเมธัชพยายามที่จะแยกทารกแฝดกลับไปที่แผนกเด็กอ่อนและจ้างพยาบาลดูแลเป็นพิเศษเหมือนเดิม ปรากฏว่าทารกแฝดไม่ยอมนอน และไม่ยอมกินนม เอาแต่แผดเสียงร้องไห้หนักกว่าเดิมมาก แม้แต่พยาบาลก็จนใจ เมธัชจึงจำใจต้องพาลูกกลับมาให้วุ้นเย็นเหมือนเดิม ทั้งยังแอบหมั่นไส้และอิจฉาอยู่เงียบ ๆ ที่เขาเป็นพ่อแท้ ๆ แต่กลับทำให้ลูกหยุดร้องไห้ไม่ได้ ไม่ว่าจะอุ้มจะกล่อมอย่างไรก็ตาม ‘นี่เราคิดผิดหรือเปล่านะ ที่ยอมให้ผู้หญิงเจ้ามารยานี่ดูแลลูก ถ้าลูกรักและเข้าใจผิดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นแม่จะทำอย่างไรดีนะ’เมธัชคิดในอย่างเป็นกังวล เพราะจุดประสงค์แรกที่เขายอมให้วุ้นเย็นดูแลลูกนั้นก็แค่เพราะต้องการใช้งานไม่ให้วุ้นเย็นที่ได้หัวใจของดุจดาวไปใช้ฟรี ๆ แล
ตอนที่77 ฉันไม่มีวันให้ลูกของฉันกินน้ำนมจากผู้หญิงเลว ๆ “มัวนั่งมองอะไร เอานมให้ลูกฉันกินซิ ไม่เห็นเหรอว่าลูกกำลังหิวน่ะ”วุ้นเย็นสะดุ้ง เมื่อเมธัชตะคอกใส่หน้า แต่พอหายตกใจเธอก็ทำหน้าเหลอหลา เพราะเข้าใจผิดคิดว่าเมธัชหมายถึงให้เธอเปิดเสื้อป้อนนมให้กับหลานแฝด เธอยกมือกอดอกไว้แน่น รู้สึกอายจนหน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุก “พะพี่จะบ้าเหรอ หนูจะเอานมที่ให้หลานแฝดกินล่ะ หนูมะไม่มีน้ำนมหรอกนะ” เธอพูดเสียงสั่น รู้สึกว่าใบหน้าร้อนผ่าวไปถึงใบหู “เธอนั่นแหละบ้า ใครบอกให้เธอป้อนนมจาก...เต้าของเธอกันล่ะ ฉันหมายถึงนมที่คุณพยายาลชงมาให้นี่ต่างหากล่ะ” เมธัชพูดก่อนจะยื่นขวดนมทั้งสองขวดไปบนตักของเธออย่างฉุน ๆ แล้วพูดต่อ “ต่อให้เธอมีน้ำนม ฉันก็ไม่มีวันให้ลูกของฉันกินน้ำนมจากผู้หญิงเลว ๆ อย่างเธอหรอกวุ้นเย็น” เขาพูดด้วยน้ำเสียง
ตอนที่76 ฉันจะสั่งให้เธอออกจากบ้านของฉันดวงตาของเมธัชหรี่ลงเล็กน้อย ก่อนจะเหยียดยิ้มออกมา แล้วปล่อยแขนของเธอให้เป็นอิสระ “ฉันไม่รับคำขอโทษจากผู้หญิงอย่างเธอ เพราะเธอไม่ยอมรับผิดตั้งแรก” เมธัชพูดหน้าตาเฉย มองเธอที่ยืนพนมมือค้างเหมือนเป็นอากาศธาตุ “พี่ชาย!” วุ้นเย็นร้องครางในลำคอ ไม่คิดว่าเขาจะไร้เยื่อใยกับเธอถึงเพียงนี้ มือที่พนมค้างตกลงข้างตัวอย่างหมดแรง แต่ประโยคต่อมาของเขาทำให้เธอต้องร้องด้วยความตกใจ “แต่เธอบอกเองนะว่าจะทำตามที่ฉันสั่ง ถ้าอย่างนั้นฉันจะสั่งให้เธอออกจากบ้านของฉันตั้งแต่วันที่ออกจากโรงพยาบาล!” “พี่ชาย! พี่ไล่หนูออกจากบ้านหรือคะ แล้วจะให้หนูไปอยู่ที่ไหน หากกลับไปอยู่บ้านคุณยาย คุณแม่ก็ต้องไม่ยอมต้องตามกลับไปอยู่กับหนู แล้วคุณอาวิชัยจะไม่เสียใจหรือคะ นั่นก็พ่อแท้ ๆ ของพี่นะ&r