Share

บทที่ 428

Penulis: ฉินอันอัน
แม้แต่เฉินฮ่าวและจูปินที่มาขอความเมตตา ก็ยังถูกปลดจากตำแหน่งขุนนางโดยตรง

องค์หญิงใหญ่และลู่หมิงอันยังคงร่ำไห้แสดงความน่าสงสารอยู่ที่นี่ ก็มีแต่ทำให้ความโกรธของฮ่องเต้หย่งชางก็จะยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ

ถึงเวลานั้น เกรงว่าแม้แต่พระสนมกุ้ยเฟยและเหล่าองค์หญิงองค์ชายก็คงต้องพลอยเดือดร้อนเพราะตนไปด้วย

ต่อให้ฮ่องเต้หย่งชางเห็นแก่โศกาดูรของพระชายาหลิ่วและเซียวโม่ ในอนาคต พระองค์ก็ต้องมีอคติต่อเสี่ยวหลิ่วกุ้ยเฟยอย่างแน่นอน

ชีหยวน! ชีหยวน!

หากเขารู้ล่วงหน้าว่าบุตรสาวบุญธรรมของคนเชือดหมูผู้นี้ จะสามารถลุกขึ้นมาก่อคลื่นลมปั่นป่วนได้เพียงลำพัง เขาจะบีบคอฆ่านางให้ตายตั้งแต่แรก!

เพราะเขาประมาท! ทั้งหมดเป็นเพราะเขาประมาท!

หัวใจของเขาเจ็บปวดอย่างรุนแรง แต่สมองกลับยังคงคิดวางแผนอย่างรวดเร็ว

ไม่ได้! เขาจะลากกุ้ยเฟยและเหล่าองค์หญิงองค์ชายมาเกี่ยวข้องไม่ได้!

ตราบใดที่ขุนเขาเขียวขจียังอยู่ อย่าได้กลัวไม่มีฟืนเผา

เขารู้ดีว่าองค์หญิงเป่าหรงมีความสามารถเพียงใด

ตราบใดที่ยังมีความหวังแม้เพียงเส้นด้ายเดียว เขาย่อมสามารถพลิกสถานการณ์กลับมาได้

ดังนั้น......

ดังนั้นมีเพียงคนแก่อย่างเขาที่ต้องตายไปเท่าน
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Komen (2)
goodnovel comment avatar
นิพา วรรณสว่าง แผ่นทอง
ทำมัยอ่านต่อมัยได้
goodnovel comment avatar
Jocky Tagool
เต้เห็นแก่ตัวจริงๆ ระหว่างที่เมียเก่ากับลูกหนีตายเป็นสิบๆ ปี ตัวเองก็มีความสุขกับลูกเมียใหม่ เอาเวลาไหนมาทุกข์ใจคิดถึงเมียเก่า
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terbaru

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 640

    อย่างไร้เสียนับแต่ขาหัก อ๋องฉีก็ยิ่งอารมณ์ฉุนเฉียวง่ายขึ้นช่วงนี้แม้แต่หมอเทวดาเซวียก็ยังถูกเขารบกวนจนรำคาญแล้วขันทีสวีลองหยั่งเชิงถามว่า “ท่านอ๋อง ทรงหมายถึงสิ่งใดขอรับ”“เฝิงไฉ่เวยหาใช่หญิงธรรมดา” อ๋องฉีโบกจดหมายเหล่านั้น ริมฝีปากแย้มยิ้มเจือเย้ย “หากว่าชีหยวนเปรียบเสมือนไฟเพลิงที่ลุกโชน เช่นนั้นนางก็คืองูพิษตัวหนึ่ง รอคอยจังหวะพุ่งขึ้นมาฉกกัดเจ้าได้ทุกเมื่อ”ชาติก่อนมันก็เป็นเช่นนั้นมิใช่หรือ?ไม่ให้เป็นชายาของพระนัดดารัชทายาท นางก็เปลี่ยนตัวพระนัดดารัชทายาทเสียก็ได้เมื่อหวนคิดถึงเรื่องในอดีต อ๋องฉีก็รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาทันทีเขานึกถึงที่เฝิงไฉ่เวยเขียนไว้ในจดหมายว่า เซียวอวิ๋นถิงได้กราบทูลต่อฮ่องเต้หย่งชาง ว่าตนมีสตรีที่หมายปองแล้ว หวังให้ฮ่องเต้พระราชทานสมรสให้ในภายหน้า นั่นก็บ่งบอกอยู่แล้วว่าเฝิงไฉ่เวยจะเลือกเดินทางใดวังบูรพานั้น มิใช่แผ่นเหล็กไร้รอยร้าวเรื่องในโลกล้วนแล้วแต่ไม่กลัวขาดแคลน หากแต่กลัวไม่เท่าเทียมกันเฉกเช่นเมื่อครั้งฮ่องเต้หย่งชางเคยลำเอียงเข้าข้างตน เหล่าเสนาขุนนางทั้งหลายก็ย่อมรอดูท่าทีแบ่งฝักแบ่งฝ่ายไปตามสถานการณ์องค์รัชทายาทในยามนี้ ก็หาได้เป็

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 639

    ตอนที่อ๋องฉีได้รับจดหมายนั้น อากาศก็ร้อนแล้วเขาเพิ่งมาถึงเมืองเมืองหงตู ทุกอย่างล้วนไม่ราบรื่น ขณะที่กำลังหงุดหงิดใจ ยิ่งในยามที่อากาศร้อนจัด เมืองหงตูก็ราวกับเตาไฟ เผาจนผู้คนหายใจแทบไม่ออก แม้กระทั่งขาของเขาก็เหมือนจะปวดมากขึ้นอารมณ์ของเขาจึงยิ่งขุ่นเคือง ทนไม่ไหวถึงกับเตะม้านั่งข้างๆ เข้าอย่างแรงผลคือกลับกระแทกเข้าที่ขาเจ็บของตนเอง ความเจ็บแล่นปราดขึ้นมา ทำให้เขาขมวดคิ้วแน่นด้วยความเจ็บปวดจินเป่าถือถ้วยน้ำแข็งเข้ามา พอเห็นเขาก็แทบยืนไม่มั่น รีบวางถ้วยแล้วเข้าไปพยุงเขาอ๋องฉีกลับปัดเขาออก แล้วทรุดตัวลงไปนวดขาของตนเอง พลางเอ่ยเสียงต่ำ “อาจารย์ของเจ้าอยู่ไหน?”จินเป่ายืนตัวตรงอย่างนอบน้อม ตอบกลับว่า “กราบทูลท่านอ๋อง ท่านอาจารย์ได้รับข่าวสารบางอย่างแล้วก็ออกไปข้างนอก ตอนนี้ยังไม่กลับมาขอรับ”อ๋องฉีจึงแค่นเสียงเย็นชา ก่อนจะขมวดคิ้ว หยิบสาส์นทักทายจากเจ้าเมืองเมืองหงตูขึ้นมาอ่านในขณะที่อ่านด้วยอารมณ์ขุ่นมัว ขันทีสวีก็เร่งฝีเท้าเข้ามา โค้งตัวลงอย่างเคารพ เอ่ยเรียกท่านอ๋องเขาส่งเสียงรับคำ พลางโยนสาส์นในมือทิ้ง แล้วหันศีรษะไปมองขันทีสวี เอ่ยถามว่า “เป็นอย่างไร ฝั่งเมืองหลวงจัดก

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 638

    หากบอกเสียตั้งแต่เนิ่น ๆ เฝิงอวี้จางย่อมต้องห้ามเรื่องนี้แน่นอน!เช่นนั้น เฝิงจวิ้นก็คงไม่ต้องตาย!ฮูหยินเฝิงนั่งตัวแข็งอยู่บนเตียง ชั่วขณะหนึ่งก็ยังไม่อาจกลืนรับเรื่องราวทั้งหมดที่เฝิงอวี้จางกล่าวได้ลง ดวงตาเบิกกว้างเต็มไปด้วยความตกตะลึงเฝิงอวี้จางตบโต๊ะเสียงดัง “ข้าไม่ได้โกรธที่ไฉ่เวยมีเล่ห์เหลี่ยม สำหรับนางและตระกูลเฝิงแล้ว การมีเล่ห์เหลี่ยมไม่ใช่เรื่องเลวร้าย แต่ข้าโกรธก็แต่ ที่นางเอาเล่ห์เหลี่ยมทั้งหมดไปใช้ในเรื่องไร้สาระเช่นนั้น!”เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เฝิงอวี้จางก็ยิ่งเดือดดาลให้ค่อยเป็นค่อยไปอะไรกัน หากเชื่อฟังพวกเขาแต่แรก ป่านนี้ยังจะมีเรื่องของชีหยวนอยู่หรือ?เพราะที่ผ่านมา พวกเขาต่างปล่อยตามใจนางมากเกินไป จนเลี้ยงให้นางกลายเป็นคนหยิ่งทะนงในใจฮูหยินเฝิงปวดศีรษะจนแทบแตก ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เฝิงไฉ่เวยเป็นเด็กที่ได้รับความรักและทะนุถนอมที่สุดในบ้าน ฟังจากคำพูดของเฝิงอวี้จางกล่าวนี้ จากนี้ไปจะไม่สนใจนางอีกแล้ว?นางอ้าปาก กล่าวว่า “แล้ว ทางฝั่งพระนัดดารัชทายาท…...”“ยังจะหวังอะไรกับพระนัดดารัชทายาทอีก?” เฝิงอวี้จางหัวเราะอย่างขื่นขม มิอาจอดกลั้นความเจ็บปวดในใจ “เขาไม่มี

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 637

    ตอนที่ตระกูลเฝิงเพิ่งกลับเข้าเมืองหลวง ก็ยังคงเป็นที่จับตามองและได้รับความนิยมไม่น้อย แต่ไม่นานหลังจากกลับมา ก็เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นติด ๆ กันหลายเรื่อง หลังจากนั้นก็ถูกสั่งห้ามมิให้ออกจากจวน ชาวเมืองหลวงเริ่มรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติตระกูลเฝิงกลับเมืองหลวงมาได้สักพักแล้ว ตลอดช่วงเวลานี้ นอกจากในงานเลี้ยงชมดอกโบตั๋นที่เฝิงไฉ่เวยสามารถจำแนกดอกโบตั๋นได้กว่าร้อยสายพันธุ์ และมีฝีมือเขียนพู่กันที่งดงามไร้ที่ติ ก็แทบจำไม่ได้ว่าตระกูลเฝิงมีเรื่องอะไรให้ผู้คนจำได้อีกเลยอย่างน้อยเมื่อทุกคนเริ่มคิดทบทวน ก็ค่อย ๆ ตระหนักได้ว่า หากเบื้องบนมีใจจะให้ตระกูลเฝิงกลับมาเป็นที่ใช้งานอย่างจริงจัง คนที่โด่งดังไม่ควรจะมีแค่เด็กสาวคนหนึ่งที่ยังไม่ได้ออกเรือนเท่านั้นประตูเรือนของตระกูลเฝิงที่ก่อนหน้านี้ถูกเหยียบย่ำแทบพังกลับพลันเงียบเหงาลงในทันทีฮูหยินเฝิงร้อนใจจนปากพองไปหมดนับตั้งแต่เฝิงจวิ้นเสียชีวิต นางก็ล้มป่วยในช่วงที่เฝิงไฉ่เวยนั่งเฝ้าอยู่ข้าง ๆ นาง ในที่สุดฮูหยินเฝิงก็หาโอกาสได้ จับมือเฝิงไฉ่เวยไว้แน่นเสียจนเล็บแทบจะจิกเข้าไปในเนื้อ จ้องนางเขม็งพลันถามว่า “ท่านปู่เจ้าบอกว่าก่อนที่พี่เจ้าจะลงมือ เ

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 636

    ซ่งเหลียงตี้เหลือบตามองเขาอย่างตื่นตระหนก “อย่าพูดส่งเดช!”จวิ้นอ๋องหนานอานไม่พอใจยิ่งนักที่มารดาระมัดระวังจนเกินเหตุ เขาแค่นหัวเราะเบา ๆ พลางพูดว่า “ทว่าเขายึดหลักคุณธรรมก็ดีนัก หากเขาไม่ทำตัวสูงส่งเสแสร้งเช่นนั้น ข้าจะมีโอกาสได้ออกหน้าได้อย่างไร?”ซ่งเหลียงตี้กดเสียงลงต่ำ ถามว่า “เจ้าคิดจะทำอะไร? อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม!”นางอดไม่ได้ที่จะเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนลง “ข้ารู้ว่าเจ้ารู้สึกอัดอั้น แต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลา เซียวอวิ๋นถิงได้รับความโปรดปรานจากฝ่าบาทไปแล้ว......”นางหยุดไปชั่วครู่ ก่อนกัดฟันกล่าวว่า “อดทนอีกนิดเถอะ รอจนถึงวันที่เสด็จพ่อของเจ้าขึ้นกุมอำนาจแล้ว เจ้าก็จะได้ผงาดขึ้นได้เต็มที่ แล้วเหตุใดจึงต้องเสี่ยงในตอนนี้เล่า?”เวลานี้ ฮ่องเต้หย่งชางยังทรงพระพลานามัยแข็งแรงและมีอำนาจเต็มมือ อีกทั้งตลอดหลายปีที่ผ่านมา ก็ทรงกดข่มองค์รัชทายาทไว้แน่นหนาในยามเช่นนี้ มีเหตุอันใดจำเป็นต้องก้าวออกไปเผชิญหน้ากับเซียวอวิ๋นถิงให้เปลืองตัวเล่า?แค่รอให้นานพอ ย่อมได้ทุกอย่างแน่นอนแต่ทว่าเซียวจิ่งเจากลับมิได้คิดเช่นนั้นต่างก็เป็นพระราชนัดดาของฮ่องเต้เหมือนกัน เหตุใดเมื่อเอ่ยถึงวังบูรพา ผู้คนจ

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 635

    สุดท้ายเรื่องนี้ก็ถูกกำหนดให้เป็นอุบัติเหตุบรรดาฮูหยินเหล่าขุนนางต่างก็ลอบถอนหายใจโล่งอกกันไม่มากก็น้อย เพียงแต่ว่าก็มีคนตาย งานเลี้ยงนี้ย่อมไม่อาจดำเนินต่อไปได้อีกองค์หญิงใหญ่ออกมากล่าวขอโทษด้วยพระองค์เอง ค่อยได้ส่งแขกเหรื่อทั้งหมดกลับไปเสียทีรถม้าของเฝิงไฉ่เวยกุกกักเคลื่อนตัวออกจากจวนองค์หญิงใหญ่ นางอดไม่ไหวจึงยกม่านรถม้าขึ้น บังเอิญเห็นเซียวอวิ๋นถิงกำลังยืนอยู่ข้างหน้าสิงโตหินของจวนองค์หญิงใหญ่ ในยามนั้นเขายิ้มอยู่ และไม่รู้ว่ากำลังเอ่ยสิ่งใดกับคนในรถม้าคนในรถม้านั้นไม่แม้แต่จะยกม่านขึ้น ไม่รู้ว่าเอื้อนเอ่ยอะไร รอยยิ้มบนใบหน้าเซียวอวิ๋นถิงยิ่งลึกซึ้งยิ่งขึ้นสีหน้าของนางพลันมืดหม่นชีวิตช่างน่าแปลกนัก ในอดีตสิ่งตนเคยรู้สึกงดงามเจิดจ้า ไม่มีใครเทียบได้ ถึงขั้นทำให้ตนยอมสละทุกอย่างเพื่อให้ได้มา เมื่อเวลาผ่านไป หรือแค่เปลี่ยนมุมมองเสียหน่อย กลับพบว่าของพวกมันนั้นไร้ซึ่งแสงสว่างอย่างสิ้นเชิงสำหรับนางแล้ว เซียวอวิ๋นถิงในตอนนี้ ก็คือสิ่งของเช่นนั้นเมื่อก่อน นางเคยคิดว่าเขาเป็นสมบัติล้ำค่า เป็นประกายพราวพรายตลอดเวลาทว่ายามนี้ เมื่อนางมองเขาอีกครั้ง กลับรู้สึกเพียงว่าใบหน้าข

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status