LOGINShare
บทที่ 546
Latest chapter
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 546
ก็ไม่รู้ว่า หากแต่งเข้ามาแล้วจะก่อพายุลูกใหญ่เพียงใดแต่สิ่งที่นางมีอยู่ในมือ กลับจี้เข้าตรงกลางใจของเขาอย่างจังศาสตราวุธ! อาวุธทรงอานุภาพ!อาวุธเยี่ยงนี้ หากพวกเขาครอบครองได้จริง เหล่าขุนนางทหารใหญ่แห่งแผ่นดินเหนือ เช่นตระกูลซานหมิงก็ต้องหมอบราบยอมศิโรราบต่อพวกเขาแน่!แต่พวกเขาย่อมรู้ดีว่า สิ่งของเช่นนี้ ราชสำนักต้าโจวไม่มีทางมอบให้แน่นอนยามนี้ที่องค์หญิงเป่าหรงหยิบสิ่งนั้นออกมา......ท้ายที่สุด ชินอ๋องหวยเหลียงก็เอ่ยถาม “องค์หญิงคือคนของต้าโจว”“แต่เมื่อข้าแต่งกับองค์ชายแล้ว ข้าก็ถือเป็นคนของตงอิ๋ง!” องค์หญิงเป่าหรงกล่าวเสียงเย็นพร้อมรอยยิ้มเยาะ “องค์ชายย่อมทราบดี พวกหญิงสาวแห่งต้าโจวนั้น ก่อนแต่งฟังบิดา หลังแต่งออกเรือนฟังสามี หญิงผู้ใดแต่งงานแล้ว ก็ถือว่าไม่มีความเกี่ยวข้องกับตระกูลเดิมอีกต่อไป”ความหมายเช่นนี้ ชินอ๋องหวยเหลียงย่อมเข้าใจได้องค์หญิงเป่าหรงยื่นเหยื่อมาให้ งับไม่งับก็ขึ้นอยู่กับเขาแล้วล่ะแน่นอนว่า ชินอ๋องหวยเหลียงย่อมต้องงับเบ็ดเขาชั่งน้ำหนักอยู่ครู่หนึ่ง จึงเอ่ยถามว่า “ถ้าเช่นนั้น องค์หญิงทรงประสงค์ให้พวกเราทำสิ่งใด?”บนฟ้าไม่มีอาหารที่ร่วงลงมาโดยไม่
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 545
รูปลักษณ์ของชินอ๋องหวยเหลียงนั้นกลับไม่เป็นไปตามที่องค์หญิงเป่าหรงคาดไว้เสียทีเดียวนางเคยได้ยินมานานแล้วว่า ปู่ของชินอ๋องหวยเหลียงเป็นเพียงชายเตี้ยขี้เหยียด ทั้งยังหยาบคายยโสโอหัง เคยลวงฆ่าทูตแห่งต้าโจว จนเป็นเหตุทำให้บาดหมางกับต้าโจวดังนั้นก่อนจะมา นางจึงเตรียมใจไว้แล้ว ว่าอาจได้เห็นบุรุษเตี้ยเตอะผู้ไว้หนวดเคราเล็ก ๆ แต่เมื่อได้พบกับชินอ๋องหวยเหลียงจริง ๆ กลับไม่ถึงกับขี้ริ้วขี้เหร่อย่างที่คิดไว้ อย่างน้อยก็ยังดูดีกว่าที่นางจินตนาการไว้มากนักองค์หญิงเป่าหรงนั่งลงตรงข้ามกับเขา เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ยิ้มบาง ๆ เอ่ยว่า “ได้ยินว่าองค์ชายเปิดศึกดุเดือดกับตระกูลซานหมิง แม้ว่าทางตระกูลซานหมิงจะเสียซามูไรไปกว่าพันนาย แต่ฝ่ายองค์ชายก็สูญเสียไปกว่าสองพันชีวิตมิใช่หรือ? เพราะเหตุนี้เอง องค์ชายจึงยื่นสาสน์เจตจำนง ขออภิเษกกับข้าใช่หรือไม่?”ก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆชินอ๋องหวยเหลียงรู้สึกแปลกใจไม่น้อย ที่องค์หญิงเป่าหรงรู้รายละเอียดเช่นนี้อย่างถี่ถ้วนองค์หญิงเป่าหรงยกคิ้วขึ้นอย่างภาคภูมิจะรู้เรื่องพวกนี้มันจะยากเย็นอะไรเชียว?ตอนที่ผู่อู๋ย่ง เจ้าขันทีไร้ประโยชน์ตัวนั้นยังไม่ตาย ข่าวสารเช่น
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 544
ผู้ตรวจการเถี่ยในยามนี้กลับดูอึดอัดซึ่งหาได้ยากนักหลังจากส่งตัวผู้ตรวจการเถี่ยและเสนาบดีกรมยุทธนาการกลับไปแล้ว ฮ่องเต้หย่งชาง เมื่อได้ยินว่า องค์หญิงเป่าหรงขอเข้าเฝ้า ก็ขมวดคิ้วทันที “ให้นางเข้ามาเถิด”แต่เดิม พระองค์ก็กำลังโกรธองค์หญิงเป่าหรงอยู่แล้วเรื่องที่นางส่งรายชื่อให้เจ้ากรมพิธีการโดยพลการนั้น เป็นเรื่องที่ไม่อาจให้อภัยได้เลยยิ่งไปกว่านั้น นางยังไม่รู้จักหนักเบา เลือกหญิงสาวจากสองตระกูลขุนนางใหญ่ขึ้นมาในทีเดียว โดยเฉพาะยังเป็นคนของตระกูลชีอีกด้วยชีเจิ้นหาตัวพระชายาหลิ่วกลับมาได้ชีหยวนก็เพิ่งเปิดโปงความคิดขององค์หญิงเป่าหรงที่ต้องการทำร้ายพระชายาหลิ่วและเซียวโม่นางถึงกับเลือกชีหยวนให้ติดตามขบวนสมรสกับตงอิ๋ง จุดประสงค์นี้คือความคิดสุมาเจียว คนเดินถนนยังรู้เลยครั้นเมื่อเห็นหน้าองค์หญิงเป่าหรง พระองค์ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วอีกครั้ง “นี่เจ้าทำอะไร?”องค์หญิงเป่าหรงปล่อยผมลงรุงรัง สวมชุดไว้ทุกข์สีขาวทั้งตัว คุกเข่าลงบนพื้นเบื้องหน้าฮ่องเต้และโขกศีรษะ “ลูกมาเพื่อขอรับผิดกับเสด็จพ่อเพคะ ลูกผิดไปแล้ว ลูกไม่ควรปล่อยให้อคติส่วนตัวบังตา ทำตามอำเภอใจ ส่งรายชื่อไปที่เจ้ากรมพิ
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 543
เมื่อถูกใต้เท้าหานและผู้ตรวจการเถี่ยปั่นป่วนเช่นนี้ ราชสำนักก็เกิดคลื่นลมโหมกระหน่ำขึ้นในทันที ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องจะจัดหญิงระดับสูงติดตามขบวนเลย แม้แต่เรื่องแต่งงานเชื่อมสัมพันธไมตรีเอง บัดนี้ก็ถูกบรรดาขุนนางฝ่ายพลเรือนต่อต้านกันอย่างหนักหน่วงเมื่อองค์หญิงเป่าหรงไปขอเข้าเฝ้าที่ตำหนักไท่จี๋เตี้ยนของฮ่องเต้หย่งชาง ก็เป็นจังหวะที่ฮ่องเต้หย่งชางก็กำลังปวดเศียรเวียนเกล้าเพราะขุนนางเหล่านี้พอดีพระองค์จ้องพวกเขาด้วยสายตาเย็นชาตรัสเสียงต่ำว่า “พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่า ตงอิ๋นนั้นมีเหมืองแร่เงินมากมายเพียงใด? สิทธิ์การทำเหมืองสิบปีที่ชินอ๋องหวยเหลียงสัญญาไว้ เพียงพอที่จะขุดเงินมาซ่อมแม่น้ำเหลืองได้ทั้งสายเลยทีเดียว?!”ผู้ตรวจการเถี่ยยังคงเชิดคอขึ้นไม่ยอมแพ้ “ฝ่าบาท แม้จะเป็นเช่นนั้น ก็หามีเหตุสมควรต้องลดฐานันดรองค์หญิงไม่!”ฮ่องเต้หย่งชางมิได้กล่าวสิ่งใด เพียงแต่ชี้นิ้วไปที่เสนาบดีกรมยุทธนาการ แล้วตรัสอย่างเฉยเมย “เจ้าบอกให้ผู้ตรวจการเถี่ยทราบทีว่า ปีที่แล้วราชสำนักของเราทั้งสองนครและสิบสามมณฑล มีรายได้จากภาษีเงินเท่าใด?”เสนาบดีกรมยุทธนาการรีบโค้งตัวรับคำ กล่าวอย่างเร่งรีบว่า “ทูลฝ่าบาท
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 542
ความโกรธที่สะสมมาหลายวันระเบิดออกมา และไม่อาจเก็บคืนกลับ องค์หญิงเป่าหรง กำปกคอเสื้อของอ๋องฉีไว้แน่น ก่อนจะฟาดเขาไปสองฉาดอย่างชำนาญแท้จริงแล้ว นางค่อนข้างชินกับการตบคนแบบนี้เพียงแต่พอกลายเป็นองค์หญิง ก็ไม่ค่อยมีโอกาสลงมือตบใครด้วยตนเองอีกบัดนี้โอกาสมาแล้ว ฝีมือในอดีต ครั้นได้ใช้อีกครั้งกลับยังคงดุดันดังเดิมอ๋องฉีถูกตบนิ่งไป กระทั่งโดนตบซ้ำอีกหลายฉาดติด ๆ กัน จนหูอื้อไปหมด จึงผลักนางออกห่าง กล่าวด้วยความโมโห “เจ้าเสียสติไปแล้วหรือ?!”เขาแทบไม่อยากจะเชื่อเลยองค์หญิงเป่าหรงเมื่อก่อนก็เป็นคนหยิ่งยโส ดื้อรั้นแต่ก็เฉพาะกับคนนอกเท่านั้น กับพวกเขา นางมักใจดีอ่อนโยนเสมอไม่เคยเป็นเหมือนตอนนี้ ราวกับคนเสียสติคนหนึ่งไม่มีผิดองค์หญิงเป่าหรงจ้องเขาเขม็ง “เสด็จแม่ไม่มีวันได้พักอย่างสงบแน่ เซียวหลิง เจ้าไร้ค่าจริง ๆ! เป็นเจ้าที่ทำให้พวกเขาต้องตาย!”พูดจบ นางก็หันหลังเดินออกจากตำหนักไปทันทีอ๋องฉีทรุดตัวลงนั่งกับพื้นอย่างหมดแรง กว่าจะตั้งสติได้ก็รีบวิ่งตามไป ดึงนางกลับเข้ามาในตำหนัก กดเสียงลงต่ำถาม “เจ้าคิดจะทำอะไรกันแน่?!”องค์หญิงเป่าหรงแค่นหัวเราะเย้ยหยัน “ข้าจะทำอะไรหรือ? แน่นอน
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 541
ในที่สุดชีหยวนก็เงยหน้ามองเขา คำถามที่กวนใจนางมาเนิ่นนานเกือบจะเผลอหลุดปากออกไปอยู่แล้วทว่าสติของนางข่มความสงสัยนั้นไว้แน่นความรู้สึกของเซียวอวิ๋นถิงไม่ใช่ของปลอม สิ่งที่เขาทำให้นางก็ล้วนเป็นเรื่องจริงแต่สิ่งที่บีบคั้นหัวใจที่สุดในโลกนี้ ไม่ใช่การที่เขาไม่รักเจ้า แต่คือการที่เขาบอกว่ารักเจ้ายิ่งนัก แล้วสุดท้ายกลับละทิ้งเจ้าได้อย่างง่ายดายนางเพียงยิ้มบาง ๆ มองเซียวอวิ๋นถิงด้วยแววตาที่เรียบเฉย จากนั้นก็มีสีหน้าที่เคร่งขรึม “ดั่งที่ท่านอ๋องว่า ข้าน้อยไม่ชอบท่าน นั่นก็เป็นเรื่องของข้าน้อย ส่วนท่านอ๋องจะมีความสามารถพอจะทำให้ข้าน้อยชอบท่านได้หรือไม่นั้น พวกเราค่อยดูกันต่อไปเถิด”เรื่องที่แก้ไม่ได้ ก็ปล่อยให้กาลเวลาเป็นผู้จัดการเถอะนางเคยพูดไว้แล้วว่าจะไม่ยอมตกอยู่ใต้พันธนาการแห่งความรัก แต่หากจะมีใครมาอยากถูกความรักพันธนาการเพราะนาง นางก็ขี้เกียจจะไปห้ามชีเจิ้นที่แอบอยู่หลังต้นไม้ แทบจะข่วนเปลือกไม้ให้หลุดออกมาเขารู้ว่าลูกสาวของตนผู้นี้ไม่ธรรมดา แต่ไม่คิดว่าจะไม่ปกติถึงเพียงนี้ท่านอ๋องถึงขั้นจะขอแต่งงานอยู่รอมร่อ แต่ชีหยวนกลับยังคงนิ่งราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น!นางจะต้องหาชา
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 540
ถึงเวลานั้น หากเอ่ยปากขออะไรตามใจ ต้าโจวจะต้องมอบให้พวกมันทุกอย่างเลยหรือ?ผู้ตรวจการเถี่ยกับใต้เท้าหานจึงยุ่งอยู่ทั้งคืน เขียนฎีกาขึ้นฉบับหนึ่ง วันรุ่งขึ้นก็นำไปถวายถึงหน้าพระพักตร์พวกเขาไม่ได้ทำตามขั้นตอนปกติที่ต้องยื่นผ่านสำนักขุนนางหลวงก่อนพวกเขาเลือกที่จะยื่นฎีกานี้กลางท้องพระโรง ถวายตรงต่อฮ่องเต้หย่งชางทันทีฮ่องเต้หย่งชางมีรับสั่งให้รองเสนาบดีกรมพิธีการออกมาอ่านพออ่านมาถึงข้อความที่กล่าวถึงหวยเหลียงชินอ๋อง เหล่าขุนนางทั้งฝ่ายบุ๋นฝ่ายบู๊ก็เริ่มมีสีหน้าเปลี่ยนไปพระพักตร์ของฮ่องเต้หย่งชางก็พลันมืดครึ้มลงเช่นกันก่อนหน้านี้ องค์หญิงเป่าหรงมายืนร้องอย่างอ้อนวอนแทบจะขาดใจต่อหน้า เขาก็เพียงเห็นว่าให้องค์หญิงพาสตรีแต่งตามไปสองคน ไม่ใช่เรื่องเกินเลยอะไรแต่ใครบอกว่าจะให้บุตรสาวตระกูลสูงศักดิ์แต่งตาม?เขาหันไปถามรองเสนาบดีกรมพิธีการชุยเจิง “เราสั่งให้พวกเจ้าหารือการเลือกคน พวกเจ้าไปตกลงกันเรื่องตัวบุคคลตั้งแต่เมื่อไร ไฉนเราถึงไม่รู้?”ในขณะนั้นเอง ท่านโหวผู้เฒ่าชีที่ห่างหายจากการร่วมประชุมราชสำนักไปนานพลันก้าวออกจากแถว คุกเข่ากลางท้องพระโรง เปล่งเสียงดังลั่นกังวานราวกับระฆัง
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 539
ราชโองการ?จะมีราชโองการได้อย่างไร?ในขณะนั้นเอง เซียวอวิ๋นถิงแสร้งทำเป็นพูดคุยเรื่องการสมรสเชื่อมสัมพันธ์ขององค์หญิงเป่าหรงอย่างไม่ตั้งใจกับใต้เท้าหาน ขุนนางที่ทำหน้าที่ถวายคำแนะนำในวันนี้ใต้เท้าหานคือแบบอย่างของขุนนางใสสะอาดโดยแท้ เขายึดถือจริยธรรมของนักปราชญ์อย่างเข้มงวดเขาขมวดคิ้วด้วยความขุ่นเคือง “ต้าโจวของเรานั้น ไม่เคยมีธรรมเนียมการสมรสเชื่อมสัมพันธ์กับต่างแคว้น! คราวนี้ก็เพียงเพราะหวยเหลียงชินอ๋องของพวกเขาสัญญาว่าจะมอบสัมปทานเหมืองเงินในอาณาเขตของเขาให้ต้าโจวใช้ถึงสิบปี ไม่อย่างนั้น ฝ่าบาทจะทรงยินยอมให้องค์หญิงลดตัวไปได้อย่างไร?!”ที่จริง เรื่องนี้ก็ทำให้ขุนนางบุ๋นบู๊ทั้งราชสำนักปั่นป่วนมาสักพักแล้วขุนนางบุ๋นบู๊ต่างก็พากันยื่นฎีกาคัดค้านเรื่องนี้ไม่ขาดสาย คิดว่าหากปล่อยให้องค์หญิงแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ไป เช่นนั้นย่อมทำให้ต้าโจวเสียเกียรติแต่หลังจากราชทูตที่มาสู่ขอได้นำราชสาส์นซึ่งเขียนด้วยลายพระหัตถ์ของหวยเหลียงชินอ๋องมาถวาย ในนั้นระบุชัดว่าเขาจะมอบสิทธิขุดเหมืองเงินในอาณาเขตตนให้ต้าโจวเป็นเวลาสิบปี แลกกับการรับองค์หญิงไปอภิเษก และหวังให้ได้รับการแต่งตั้งอย่างเป็นทางก
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 538
แม้จะอยู่ในยุคบ้านเมืองเจริญรุ่งเรือง การมอบเงินพันตำลึงเพื่อชดเชยชีวิตขององครักษ์คนหนึ่ง ก็ถือเป็นเงินก้อนใหญ่มากแล้วต้องเข้าใจก่อนว่า แม้ทหารที่พลีชีพในหน้าที่ เงินเยียวยาก็แค่ไม่กี่สิบตำลึงเท่านั้นแต่ถึงอย่างนั้น ทั้งชีหยวนและท่านโหวผู้เฒ่าชีก็ยังรู้สึกหนักอึ้งในใจเพราะนี่คือคน ไม่ใช่สิ่งของ ไม่อาจวัดค่าด้วยเงินสำหรับคนในครอบครัวของพวกเขาก็เช่นกัน ที่สูญเสียไปคือบิดา บุตรชาย หรือสามี เงินเหล่านี้อาจช่วยให้ชีวิตข้างหน้าของพวกเขาสบายขึ้นบ้าง แต่ไม่อาจเยียวยาความเจ็บปวดของพวกเขาได้เลยชีหยวนกล่าวเสียงเบา ๆ “ข้าได้ยินมาว่ามีบางครอบครัวมีลูกชายที่โตแล้ว แต่ยังหางานไม่ได้...”ท่านโหวผู้เฒ่าชีพยักหน้าทันที “เจ้าไม่ต้องกังวล ข้าได้สั่งการไปหมดแล้ว จะคัดเลือกคนที่เหมาะสมเข้ามาทำงานแทนตำแหน่งเดิมของบิดาพวกเขา ถ้าใครทำไม่ได้ก็ให้ค่อย ๆ ฝึกไป ได้ยินมาว่าตอนอยู่บ้านพวกเขาก็ฝึกฝนหมัดมวยอยู่บ้าง วรยุทธ์ไม่เลวเลย”ขณะกำลังคุยกัน ชีเจิ้นก็เร่งฝีเท้าเข้ามาจากด้านนอกแล้วมองชีหยวน สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยโทสะที่ยังไม่คลาย เขาสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วพูดว่า “แม่หนูหยวน องค์หญิงเป่าหรงระบุชื่อเจ้ากั
You may also like
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ
มู่โร่ว154.0K viewsทัณฑ์อสุรา
เพลงมีนา11.9K viewsหลินซือเยว่ผู้นี้มีสามชะตาในคราเดียว
หิมะที่ปลิดปลิว9.4K viewsทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
จี้เวยเวย395.9K viewsคุณหมอผู้แสนดีทะลุมิติมาเป็นคนไร้ค่า
อัญธิญาน์2.2K viewsอ๋องใจร้ายกับพระชายาที่(ไม่)รัก
อิ่น เยว่20.0K viewsหยกลิขิตรัก
ไป๋เฉิน (白辰)45 viewsยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หว่านชิงอิ๋น388.1K views
