LOGINShare
บทที่ 1272
Related chapters
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1273
นางรับใช้คำนับหลิงอวี๋พลางเอ่ยอย่างตื่นเต้น “บ่าวจะเอาคำพูดของคุณหนูใหญ่ไปแจ้งแม่นางกู่เจ้าค่ะ บ่าวขอบพระคุณคุณหนูใหญ่แทนแม่นางกู่ด้วยนะเจ้าคะ!”นางรับใช้ผู้นี้เป็นคนที่กู่ซุ่ยพาเข้ามา นางภักดีต่อกู่ซุ่ยมาก น้ำเสียงตื่นเต้นนี้ก็มาจากใจจริงเช่นกัน...เจ้านายอยู่ที่นี่ พวกนางก็สามารถใช้ชีวิตอย่างสบายไปกับนางได้ด้วยเช่นกันเซียวหลินเทียนเห็นนางรับใช้ออกไปอย่างมีความสุขก็หันไปทางหลิงอวี๋พลางยิ้มอย่างปลื้มใจ แล้วจับมือหลิงอวี๋ไว้เซียวหลินเทียนเอ่ยปลอบโยน “แก้แค้นให้ท่านแม่ของเจ้าแล้ว เจ้าเองก็หมดปัญหาทางใจไปได้อีกอย่างแล้ว!”“ทางด้านพระชายาเส้า… เราค่อยเป็นค่อยไปกันเถิด! สักวันหนึ่งจะต้องทำให้นางชดใช้!”“เพคะ!”หลิงอวี๋พยักหน้า ครั้นนึกถึงอิงเหนียงจึงเอ่ย “เรื่องอิงเหนียงต้องจับตาดูอย่างใกล้ชิดนะเพคะ องค์ชายเว่ยเสียผลประโยชน์ไป ยากมากที่จะสร้างตัวกลับขึ้นมาได้อีกครั้ง หากอิงเหนียงเห็นว่าเขาไม่มีผลประโยชน์ที่คู่ควรแล้ว มิรู้ว่าจะจงใจสร้างเรื่องอะไรอีกหรือไม่!”“ยิ่งไปกว่านั้น หากการตายของหวางซือแพร่ออกไป อิงเหนียงจะต้องระวังตัวยิ่งกว่าเดิม พวกเรามิสามารถปล่อยโอกาสให้นางสร้างเรื่องได
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1274
นี่เป็นการเสียสละแบบใดกัน มีบ้านก็กลับมิได้ มีบิดามารดาก็มิสามารถรู้จักกันได้ ต้องใช้ชีวิตอยู่ในความมืดมานานแรมปีเซียวหลินเทียนเองก็มีองครักษ์เงา แต่มิได้โหดเช่นนี้ เขามิสามารถเข้าใจได้ว่าหงเลี่ยงคิดเช่นไรถึงได้เลือกเส้นทางนี้“ลองคิดถึงอายุขององค์หญิงใหญ่กับหงเลี่ยงดูเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”ขันทีเซี่ยเห็นว่าเซียวหลินเทียนมิเข้าใจจึงแนะให้อีกอย่างหวังดีอายุเท่ากัน!เซียวหลินเทียนราวกับตื่นรู้ขึ้นมาทันที องค์หญิงใหญ่กับหงเลี่ยงอายุพอ ๆ กัน หรือว่าจะมีความสนิทสนมกันในระหว่างพวกเขาสองคน?องค์หญิงใหญ่เสียสามีไปตั้งแต่อายุยังน้อย ว่ากันว่าจนกระทั่งก่อนตายหงเลี่ยงก็มิได้แต่งงาน!ที่แท้นี่ก็คือความลับที่องค์หญิงใหญ่สามารถยื่นมือเข้าไปในค่ายกองทหารเสือได้อย่างราบรื่นนี่เองก่อนหน้านี้เซียวหลินเทียนมิเคยคิดออกเลย ค่ายกองทหารเสืออยู่ในการควบคุมของเสด็จพ่อ แม้ว่าตอนนั้นราชองครักษ์ของค่ายกองทหารเสือจะเป็นเฮ่อจิ้นผู้นำตระกูลเฮ่อแต่เฮ่อจิ้นก็เกษียณไปตั้งหลายปีแล้ว องค์หญิงใหญ่จะควบคุมค่ายกองทหารเสือได้อย่างไรอีก?ที่แท้ก็อย่างนี้นี่เอง!เซียวหลินเทียนตกใจมาก หงเลี่ยงต้องชอบองค์หญิงใหญ่มากแค่ไห
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1275
เซียวหลินเทียนนั่งนิ่ง ๆ อยู่ในห้องทรงพระอักษรของจักรพรรดิอู่อันหนึ่งชั่วยามกว่า ๆ แล้วจึงออกไปนอกจากขันทีเซี่ยแล้วก็ไม่มีผู้ใดรู้เลยว่าทั้งสองคุยสิ่งใดกันในห้องทรงพระอักษรพระชายาเส้าอยู่ที่ตำหนักของตนแล้วได้รับข่าวจากสายลับ นางกระตุกยิ้มมุมปาก นี่หมายความว่าจักรพรรดิอู่อันเลือกที่จะใช้เซียวหลินเทียนแล้วสินะวันนี้เกิดเรื่องวุ่นวายในพิธีอภิเษกสมรสจวนอ๋องหรง แม้ว่าพระชายาเส้ามิได้ไป แต่ข่าวที่นางควรรู้ นางก็มิได้ขาดหายไปเลยได้ยินว่า แม้ว่าจะตรวจค้นเจอทางใต้ดินกับเงินที่จวนอ๋องหรง จักรพรรดิอู่อันก็มิได้จัดการอย่างไรกับอ๋องหรงนอกจากการถอดตำแหน่งของเฮ่อหรง ในใจของพระชายาเส้าก็มิพอใจเท่าไรนักแต่ข่าวที่เฮ่อจู้กับพระชายาคังถูกประหารนั้นทำให้พระชายาเส้ามีความสุขขึ้นมาอำนาจของตระกูลเฮ่อและตระกูลเว่ยค่อย ๆ ถูกลดทอนลงตามลำดับ เช่นนั้นตำแหน่งของตนเองก็จะยิ่งมั่นคงขึ้นเพียงแต่สิ่งที่ทำให้พระชายาเส้ากังวลก็คือ นี่แสดงให้เห็นว่า นับวันอ๋องอี้จะอยู่ในสายตาของจักรพรรดิอู่อันมากขึ้นเรื่อย ๆ ส่วนองค์ชายคังก็จะถูกลืมเลือนออกไปจากสมองของจักรพรรดิอู่อันเมื่อเกิดเรื่องขึ้นกับค่ายกองทหารเสือ ก็
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1276
เรื่องที่ฉินรั่วซือจะเป็นชายารองของเซียวหลินเทียนนั้นฮองเฮาเว่ยเป็นผู้ตรัส เช่นนั้นก็เห็นได้ชัดแล้วว่าฉินรั่วซือเป็นคนของฮองเฮาเว่ย!พระชายาเส้าคงจะโง่ถ้าไปช่วยฮองเฮาเว่ยทำให้หลิงอวี๋ขุ่นเคืองแต่เซียวทงเองก็มิใช่คนโง่ เห็น ๆ กันอยู่ว่า นางรู้ว่าตนกับฮองเฮาเว่ยมิถูกกัน เหตุใดยังมาให้ตนทำเรื่องนี้อีกเล่า?เป้าหมายที่แท้จริงของเซียวทงคืออะไรกันแน่?พระชายาเส้าที่หลักแหลมมาโดยตลอด แต่ยามนี้กลับค่อนข้างมิเข้าใจเจตนาของเซียวทง“พระชายา ท่านแปลกใจใช่หรือไม่ว่าเหตุใดหม่อมฉันถึงมาจุ้นจ้านเรื่องนี้?”ดูเหมือนว่า เซียวทงจะมองความสงสัยของพระชายาเส้าออก จึงเป็นฝ่ายเอ่ยถาม “พระชายา หม่อมฉันรู้ว่าท่านกับพี่สะใภ้รองต่างมิชอบหลิงอวี๋ การทำเช่นนี้ก็คือการสร้างปัญหาให้หลิงอวี๋เพคะ!”“ก่อนหน้านี้ รั่วซือกับหม่อมฉันมีเรื่องขัดแย้งกัน แต่พวกเราคืนดีกันแล้ว! หม่อมฉันรับประกันได้เลย ขอเพียงท่านช่วยให้รั่วซือได้สมปรารถนา ต่อไปรั่วซือจะเชื่อฟังท่านแน่นอน!”“หากท่านให้นางไปทางตะวันออก นางจะไม่มีทางไปทางตะวันตก! และนางยังสามารถขัดขวางท่านอ๋องอี้มิให้แย่งชิงตำแหน่งองค์รัชทายาทกับองค์ชายคังได้อีกด้วยเพคะ!”
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1277
พระชายาเส้ามองออกว่าเซียวทงพูดความจริง อีกทั้งคำขอของนางก็มิได้มากมายเกินไป องค์หญิงแห่งแคว้นผู้สง่างามจะลงไปแต่งงานกับเผยอวี้ก็ใช่ว่าจะเป็นไปมิได้!ดูท่าทางครั้งนี้เซียวทงจะพกเอาความจริงใจอย่างเต็มเปี่ยมมาอ่อนข้อให้เลยสิ่งที่ทำให้พระชายาเส้าสนใจยังมีอีกคือ เผยอวี้เป็นผู้ช่วยที่มีความสามารถของเซียวหลินเทียนหากตนช่วยให้งานแต่งงานของเซียวทงกับเผยอวี้สำเร็จ ต่อไปแม้ว่าเซียวทงจะมิสามารถโน้มน้าวให้เผยอวี้ช่วยองค์ชายคังได้ ทว่าหากเผยอวี้มีพฤติกรรมที่แปลกไปเซียวทงก็สามารถรายงานตนได้จะคำนวณอย่างไรนี่ก็เป็นการซื้อขายที่ได้กำไรมิขาดทุนเลยแต่พระชายาเส้าเองก็มิกล้ารับปากเซียวทงไปง่าย ๆ เช่นนั้นตระกูลเว่ยยังมิได้ล่มสลายไปหมดแล้วเสียหน่อยมิใช่รึ!ตาเฒ่าเจ้าเล่ห์เว่ยเฉิงนั่นเอาแต่คอยจับตามองตน หากตนมีพฤติกรรมอะไรแปลก ๆ ใครจะรู้ว่าเขาจะสร้างเรื่องอะไรให้ตนนั่งอยู่ในตำแหน่งนี้อย่างมิมั่นคงหรือไม่ยิ่งไปกว่านั้น เซียวหลินเทียนเพิ่งจะถูกจักรพรรดิอู่อันเรียกใช้อีกครั้ง หากฉินรั่วซือทำเรื่องนี้มิดีจนเดือดร้อนมาถึงตน เช่นนั้นก็จะเป็นการได้มิคุ้มเสีย“เซียวทง แม่ทัพเผยหมั้นกับหลิงหว่านไปแล้ว หา
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1278
ทันทีที่เซียวหลินเทียนได้ยิน ความคิดที่ละมุนละไมของเขาก็สลายหายวับไปเขาเงยหน้าไปเห็นว่า หลิงอวี๋ยังมิตื่นก็กระซิบเสียงเบาทันที “ข้าจะออกไปประเดี๋ยวนี้!”เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นมาสวมอาภรณ์ และเดินออกไปทันที“ไปดูหน่อย!”เซียวหลินเทียนคิดว่า วันนี้หงเลี่ยงราชองครักษ์ของค่ายกองทหารเสือจะถูกจับ อีกทั้งเฮ่อจู้กับพระชายาเว่ยจะถูกประหารอีก องค์ชายเว่ยจะทำอะไรแปลก ๆ หรือไม่?หรืออิงเหนียงเห็นว่า องค์ชายเว่ยมิได้มีผลประโยชน์ที่คุ้มค่าแล้วจึงคิดจะหนีไป?เขาพบร่องรอยของอิงเหนียงอย่างยากลำบาก ทั้งยังคิดจะใช้อิงเหนียงมาจับตัวสายลับที่ซ่อนตัวอยู่เหล่านั้นด้วย แล้วจะปล่อยให้อิงเหนียงหนีไปง่าย ๆ เช่นนี้ได้อย่างไรเล่า!กลุ่มคนมุ่งหน้าไปที่ชานเมือง ไปที่วัดประจำตระกูลของตระกูลฉินวัดประจำตระกูลของตระกูลฉินสร้างอยู่กลางภูเขา หากจะไปที่นั่นจะต้องผ่านเส้นทางเขาไปก่อนพวกของเซียวหลินเทียนเร่งควบม้าไป เห็นว่าผ่านเส้นทางเขาไปก็จะถึงแล้ว แล้วก็เห็นว่ามีเปลวไฟลอยขึ้นมาบนฟ้าจากที่ไกล ๆ แสงไฟลุกโชนนั้นเห็นได้ชัดมากท่ามกลางค่ำคืนที่มืดมิด“เกิดเรื่องแล้ว!”ใจของเซียวหลินเทียนบีบแน่น แล้วฟาดแส้ไปเร่งความเร็วข
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1279
“พี่ลู่ มียาแก้พิษหรือไม่?”นางรับใช้เอ่ยถามลู่หนานอย่างรีบร้อน มิรู้ว่าจงใจที่จะปิดบังสายตาของลู่หนานหรือไม่“หลู่ชิ่ง เจ้าเอายาแก้พิษมาหรือไม่?”ลู่หนานหันกลับไปตะโกน เขาออกมาอย่างรีบร้อนมิได้เอายาแก้พิษมาด้วย“เหมือนข้าจะเอามานะ ข้าหาก่อน!”หลู่ชิ่งรีบเอาห่อยาของตนออกมาแล้วพลิกหายาแก้พิษที่หลิงอวี๋เตรียมไว้ให้เขาเห็นว่าเซียวหลินเทียนสีหน้าดำคล้ำแล้ว จึงตกใจมือสั่น พลิกหาจนมือพันกันไปหมดเมื่อหายาเจออย่างยากลำบากแล้วก็รีบส่งให้ลู่หนานลู่หนานจ้องเขาเขม็งแล้วรีบคุกเข่าลงไปยัดยาเข้าปากเซียวหลินเทียนฉินรั่วซือยังคงดูดพิษให้เซียวหลินเทียนอยู่จนกระทั่งเลือดของเซียวหลินเทียนกลายเป็นสีแดงแล้วจึงหยุด“ข้าดูดพิษของท่านอ๋องออกมาหมดแล้ว แล้วก็ให้ยาแก้พิษแล้วด้วย น่าจะมิอันตรายแล้ว!”ฉินรั่วซือเอ่ยถาม “พวกเจ้าใครมีน้ำมาบ้าง ข้าจะล้างปาก...”ทว่าฉินรั่วซือยังพูดมิทันจบก็ล้มลงไปบนร่างของเซียวหลินเทียนแล้ว“คุณหนู...”นางรับใช้ตะโกนเรียก นางพยุงฉินรั่วซือไว้พลางเอ่ย “พี่ลู่ ยังมียาแก้พิษอีกหรือไม่? คุณหนูของข้าจะต้องดูดพิษให้ท่านอ๋องจนพิษซึมเข้าร่างของนางแน่ ๆ!”หลู่ชิ่งเห็นสถานการ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1280
พิษของระเบิดควันพิษนี้รุนแรงถึงเพียงนี้เลย!ลู่หนานนิ่งค้างไปเลย“อย่าได้ไล่ล่าตามไป เลี่ยงมิให้เราสูญเสียคนไปมากกว่านี้!”ฉินซานเองเห็นแล้วก็ตกใจ เขาเต็มไปด้วยคำถามทันทีฉินรั่วซือไปมีเรื่องกับคนเหล่านี้ได้อย่างไร? พวกเขาคิดจะทำอะไรกันแน่!ฉินซานยังครุ่นคิดมิทันชัดเจนก็ได้ยินเสียงกีบม้ามุ่งมาทางนี้แล้วมินานนัก จ้าวซวนพาคนตามมาแล้ว“จับอิงเหนียงได้หรือไม่?”จ้าวซวนกวาดสายตามอง แต่นอกจากศพสองศพที่นอนอยู่บนพื้นก็มิเห็นอิงเหนียงเลย“พวกเขาหนีไปแล้ว!”ลู่หนานเอ่ยอย่างมิพอใจ “หากเจ้าตามพวกเราไปที่เส้นทางเล็กก็อาจจะจับพวกเขาได้แล้ว!”“ตอนนี้ดีเลย จับตัวก็มิได้ อีกทั้งท่านอ๋องยังถูกงูพิษกัดบาดเจ็บไปแล้วอีก!”“ว่ากระไรนะ? ท่านอ๋องถูกงูพิษกัดหรือ?”จ้าวซวนตกใจ เมื่อเห็นว่าเซียวหลินเทียนมิอยู่ก็ตะคอกใส่ลู่หนานอย่างร้อนใจ “ท่านอ๋องเล่า? เจ้ามิกังวลว่ามือสังหารจะย้อนกลับไปลอบสังหารเขารึ?”ลู่หนานได้ยินจ้าวซวนเอ่ยเช่นนี้ก็ตกใจขึ้นมาทันที จึงรีบหันหลังวิ่งกลับไปในป่าจ้าวซวนเองก็วิ่งตามเข้าไปเช่นกันเดิมทีฉินซานจะตามไป แต่จนใจที่ร่างกายได้รับบาดเจ็บมากแล้ว วิ่งไปได้สองก้าวก็ขาอ่อนทร
Latest chapter
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2222
“ข้ามีนามว่าหลานฮุ่ยจวน ข้าเป็นคนให้กำเนิดเจ้ามา เป็นแม่ของเจ้า!”ท่านอาสุ่ยเอ่ยต่อ “อาอวี๋ แม่รอเจ้ามาหลายปีแล้ว ขอเพียงเจ้าเปิดห้องขังนี้ แม่ก็จะอยู่กับเจ้าตลอดไปได้!”หลิงอวี๋เห็นแสงสีรุ้งเหล่านั้นจางลงไป จากนั้นนางก็มาอยู่ในห้องขังที่มืดมิดห้องหนึ่งสตรีที่สวมอาภรณ์เก่า ๆ ผู้หนึ่งกำลังถูกขังอยู่ในกรงเหล็ก บนใบหน้าของนางเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ ดูราวกับว่าถูกทุบตีมาอย่างสาหัสเมื่อนางเห็นหลิงอวี๋ สตรีผู้นั้นก็พุ่งเข้ามาคว้าลูกกรงไว้แล้วเรียกนางด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความคาดหวังใบหน้านั้นมีความอ่อนโยนและค่อนข้างคุ้นเคย หลิงอวี๋จึงเดินเข้าไปหาโดยมิรู้ตัว“ท่านคือท่านแม่ของข้าหรือ?”นางเอ่ยถามขึ้นมาด้วยความสับสน“ข้าคือแม่ของเจ้า… อาอวี๋ เจ้าคือลูกที่ข้าอุ้มท้องมาสิบเดือนและให้กำเนิดเจ้ามา เหตุใดเจ้าจึงจำข้ามิได้เล่า?”“อาอวี๋ แม่ก็มิอยากแยกจากเจ้าเช่นกัน แต่คนเลวพวกนั้นมาพรากเราออกจากกัน พวกเขาขังแม่ไว้ที่นี่ ทุบตีทำร้ายแม่ ทรมานแม่!”สตรีผู้นั้นสะอื้นพลางเอ่ยออกมา “แม่คิดถึงเจ้าตลอดเวลาที่อยู่ในคุก ที่เจ้ามาหาที่นี่มิใช่ว่าเพื่อจะมาช่วยเหลือแม่หรอกหรือ?”“เจ้ารีบไขประตูช่วยแม่ออ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2221
“มิใช่ ข้ามีนามว่าสิงอวี๋ พวกเขาจำคนผิดแล้ว!”แม้ว่าหลิงอวี๋จะชอบเสียงของสตรีผู้นี้ แต่จะฟังแค่ประโยคเดียวของนางแล้วยอมรับตัวตนเลยก็คงมิได้ท่านอาสุ่ยยิ้มออกมาแล้วทำไม้ทำมือไปทางเจ้าแห่งทะเลเจ้าแห่งทะเลยกมือขึ้นมา จากนั้นองครักษ์ผู้หนึ่งก็ก้าวเข้ามาเปิดกลไกของกรงเหล็ก ประตูเหล็กจึงเลื่อนขึ้นไป และท่านอาสุ่ยก็เดินเข้าไปหลิงอวี๋รู้สึกหวั่นใจขึ้นมา นี่เจ้าแห่งทะเลต้องการจะทำกระไร?เขาพาท่านอาสุ่ยที่ดูประหลาดผู้นี้มาก็เพราะคิดจะเกลี้ยกล่อมตนหรือ?“สิงอวี๋ เจ้าแห่งทะเลตรัสว่าท่านเป็นบิดาของเจ้า และระหว่างเจ้ากับเจ้าแห่งทะเลก็มีเรื่องเข้าใจผิดกันบางอย่าง เจ้าแห่งทะเลทรงให้ข้ามาเกลี้ยกล่อมเจ้าว่าอย่าได้ดื้อดึงกับท่านเลย”ท่านอาสุ่ยเอ่ยออกมาอย่างอ่อนโยน “พ่อลูกกันมิโกรธกันข้ามวันข้ามคืน หากมีเรื่องอันใดเข้าใจผิดกัน พูดกันตรง ๆ ก็จบ!”“เจ้าบอกกับอามาว่า เหตุใดเจ้าจึงมิยอมรับบิดาของเจ้า?”หลิงอวี๋เหลือบมองเจ้าแห่งทะเลที่ยืนอยู่ด้านข้างแล้วยิ้มบาง ๆ “มิใช่ว่าข้ามิยอมรับพ่อ แต่พวกเขาจำคนผิดจริง ๆ เจ้าค่ะ!”“ข้ามิใช่หลิงอวี๋ และมิใช่บุตรีของเจ้าแห่งทะเลแน่นอน! ข้าสกุลสิง ท่านพ่อท่านแม่ขอ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2220
หลิงอวี๋มองชายาเจ้าแห่งทะเลที่เดินออกไป แววตาพลันเย็นเยียบลงนางมิคิดว่าชายาเจ้าแห่งทะเลจะมาที่นี่ด้วยตนเองเพียงเพื่อกล่าวถึงเรื่องไร้สาระเหล่านี้ชายาเจ้าแห่งทะเลต้องมีแผนสำรองอื่นอีกแน่นอน“ศิษย์พี่ ชายาเจ้าแห่งทะเลคิดจะทำอะไรกันแน่เจ้าคะ?”เถาจื่อถามอย่างสงสัย “เหตุใดพวกเขามิพาพวกเราไปภูเขาศักดิ์สิทธิ์?”ก่อนหน้านี้เซียวหลินเทียนยังคิดอยู่ว่า หากมิสามารถพาหลิงอวี๋ออกมาได้ ก็จะไปซุ่มรออยู่ใกล้ภูเขาศักดิ์สิทธิ์เพื่อเตรียมพร้อมชิงตัวคนทว่ายามนี้ชายาเจ้าแห่งทะเลกลับมิเล่นตามตำรา เพียงแค่กักตัวหลิงอวี๋ไว้ในจวนเจ้าแห่งทะเล พวกเขามิกังวลว่าจะเกิดเรื่องมิคาดฝันขึ้นหรือไร?“มีความเป็นไปได้สองอย่าง ประการแรกคือ บางทีวิธีนำหยกหล้าสุขาวดีออกมาอาจจะมิใช่วิธีสลายเลือดละลายกระดูกตามข่าวลือ แต่อาจจะเป็นวิธีอื่น!”“อย่างไรเสียข่าวลือเหล่านี้ก็แพร่มาหลายร้อยปีแล้ว อาจเป็นไปได้ว่า ตระกูลหลงจงใจปล่อยข่าวออกมาก็เพื่อข่มขวัญผู้ที่ละโมบอยากได้หยกหล้าสุขาวดี!”หลิงอวี๋วิเคราะห์อย่างใจเย็น“ส่วนอีกความเป็นไปได้หนึ่งก็คือ ตัวหยกหล้าสุขาวดีเองยังมีความลับอยู่ เจ้าแห่งทะเลมิรู้ ทว่าเขาคิดว่าข้ารู้ จ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2219
ภารกิจของชายาเจ้าแห่งทะเลคือการงัดปากหลิงอวี๋ให้บอกวิธีเข้าไปในหยกหล้าสุขาวดีภารกิจนี้ยากยิ่ง!ชายาเจ้าแห่งทะเลยังมิอาจพูดตรง ๆ ได้ มิฉะนั้นก็เท่ากับเป็นการชี้ให้หลิงอวี๋ล่วงรู้ถึงความมิรู้ของพวกเขาเกี่ยวกับหยกหล้าสุขาวดีทั้งยังจะกระตุ้นให้หลิงอวี๋ไปค้นพบความลับของหยกหล้าสุขาวดี ถึงกาลนั้นเจ้าแห่งทะเลต้องการครอบครองหล้าสุขาวดีก็คงยากยิ่งกว่าการขึ้นสวรรค์เสียอีกเมื่อครู่ชายาเจ้าแห่งทะเลกำลังครุ่นคิดอย่างหนักว่าจะทำอย่างไรให้หลิงอวี๋ประนีประนอมยอมบอกความลับของหยกหล้าสุขาวดีออกมาอย่างว่าง่าย แต่คิดไปคิดมาก็ยังไม่มีแผนการที่ดีเลยนางทำได้เพียงลองหยั่งเชิงดูก่อน ดูว่าจะสามารถใช้เซียวหลินเทียนและบุตรชายของหลิงอวี๋มาเกลี้ยกล่อมให้นางคายความลับออกมาได้หรือไม่“หลิงอวี๋ เจ้าอย่าเพิ่งรีบปฏิเสธ ฟังเงื่อนไขที่ข้าจะมอบให้เจ้าก่อน!”ชายาเจ้าแห่งทะเลระงับโทสะไว้ และกล่าวอย่างเยือกเย็น “เจ้าคือฮองเฮาแห่งฉินตะวันตก เซียวเยวี่ยบุตรชายเจ้าคือรัชทายาทแห่งฉินตะวันตก แต่ไหนแต่ไรแผ่นดินนั้นของพวกเจ้ากับพวกเราก็มิเคยก้าวก่ายกัน!”“อีกทั้งสามีข้าก็คือบิดาของเจ้า พวกเราก็มิได้อยากจะฆ่าล้างพวกเจ้าหรอก
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2218
“หึหึ!”ชายาเจ้าแห่งทะเลหัวเราะออกมา “หลิงอวี๋ เจ้าคิดว่าข้าโง่รึ? หยกหล้าสุขาวดีหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับเจ้าแล้ว ค้นตัวเจ้าจะหาเจอได้อย่างไร?”“หลิงอวี๋ หยกหล้าสุขาวดีมิใช่ของของเจ้าตั้งแต่แรก มารดาเจ้าเป็นนางโจร ขโมยมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์ของจวนเจ้าแห่งทะเลไป การให้เจ้าคืนมาก็แค่เป็นการคืนของสู่เจ้าของเดิม!”“ข้าสืบรู้มาหมดแล้ว เจ้าและเซียวหลินเทียนสามีของเจ้าต่างก็อยู่ในเมืองหลวงแดนเทพ เจ้ายังมีบุตรชายอีกคนที่ฉินตะวันตก!”“หลิงอวี๋ ที่เจ้าปฏิเสธมิยอมรับฐานะของตนเองมาตลอด คงเป็นเพราะล่วงรู้ถึงวิธีที่จะนำหยกหล้าสุขาวดีออกมาแล้วสินะ”“เจ้าคิดว่าอย่างไรก็ต้องตายอยู่ดี ดังนั้นเจ้าจึงคิดว่า ขอเพียงมิยอมรับก็เป็นไปมิได้ที่พวกเราจะมัดตัวเจ้าไปสลายเลือดละลายกระดูกที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์เพื่อนำหยกหล้าสุขาวดีออกมา!”ชายาเจ้าแห่งทะเลพูดถึงตรงนี้ก็แค่นเสียงหัวเราะ “เจ้าเชื่อหรือไม่ ข้ามิจำเป็นต้องพิสูจน์ยืนยัน ก็สามารถมัดตัวเจ้าไปภูเขาศักดิ์สิทธิ์ได้แล้ว!”“ที่ข้าให้คนนำตัวเจ้ามาที่จวนเจ้าแห่งทะเล ก็เพื่อจะให้โอกาสเจ้า!”หลิงอวี๋หรือจะยอมรับฐานะของตนเพียงเพราะชายาเจ้าแห่งทะเลพูดเช่นนี้ได้อย่าง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2217
“เข้าไป อย่าให้พ่อบ้านผู้นี้ต้องพูดเป็นครั้งที่สอง!”รอยยิ้มบนใบหน้าของพ่อบ้านเว่ยหายไปสิ้น กล่าวอย่างมิอดทน “เมื่อให้โอกาสดี ๆ มิชอบ ก็ต้องเจอดีเสียบ้าง!”เถาจื่อกำแขนหลิงอวี๋ไว้แน่น และถามผ่านสายตา“ตอนนี้ควรทำอย่างไรดีเจ้าคะ?”หลิงอวี๋ก็คาดมิถึงว่าจวนเจ้าแห่งทะเลจะเปลี่ยนท่าทีเร็วถึงเพียงนี้ ก่อนหน้านี้นางยังคิดว่า เมื่อเข้ามาในจวนเจ้าแห่งทะเลแล้วจะสามารถยื้อเวลาสักพักได้ชายาเจ้าแห่งทะเลมิปรากฏตัว แต่กลับให้พ่อบ้านเว่ยพาตนมาที่นี่เช่นนี้เลย?นี่หมายความว่าอย่างไรกัน?คิดจะขังนางไว้ หรือว่ามีแผนอื่นกระไร?หลิงอวี๋มองไปยังท่าทีมีเจตนาร้ายของพวกพลธนูและชายร่างใหญ่หลายคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เหล่านั้น นางและเถาจื่อไม่มีทางหนีรอดจากเงื้อมมือของพวกเขาไปได้เลย“เข้าไปก่อนเถอะ!”หลิงอวี๋นำหน้าเดินเข้าไป เถาจื่อตามติดอยู่ข้างหลังหลิงอวี๋เพิ่งจะก้าวเท้าเข้าประตูเรือน เมื่อเห็นสภาพข้างในก็รู้สึกว่ามิดีแน่ เพิ่งจะคิดถอยหลังเถาจื่อกลับถูกคนผลักจากด้านหลังอย่างแรง ชนเข้ากับร่างหลิงอวี๋จนดันหลิงอวี๋เข้าไปข้างในทั้งสองคนล้มลงไปกองรวมกัน ยังมิทันได้ลุกขึ้นยืนก็ได้ยินเสียงดังโครมสนั่นกล
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2216
หลงเพ่ยเพ่ยห้อยอยู่บนชะง่อนผานั้น นางเองก็ทนต่อไปมิไหวแล้ว ภายใต้การเกลี้ยกล่อมของทุกคน นางจึงปีนป่ายเชือกขึ้นไปนางนึกถึงจุดประสงค์ที่ตนมาที่นี่ หากเย่หรงตายไปแล้วจริง ๆ เขาย่อมหวังให้นางช่วยหลิงอวี๋ออกมาได้อย่างแน่นอนนางมิอาจทำให้เย่หรงตายตามิหลับได้!เมื่อหลงเพ่ยเพ่ยปีนขึ้นมาได้ก็มิสนใจตรวจสอบบาดแผลของตน นางคุกเข่าลงต่อหน้าฮองเฮาทันทีนางกล่าวเสียงเครือ “เสด็จย่า เรื่องที่ทรงรับปากหม่อมฉันเมื่อครู่ สามารถประทานพระราชโองการให้หม่อมฉันตอนนี้ได้หรือไม่เพคะ?”“เมื่อครู่เย่หรงช่วยชีวิตหม่อมฉันและหยวนซานไว้ เพียงเห็นแก่บุญคุณทั้งสองครั้งนี้ เสด็จย่าทรงควรจะช่วยให้เขาสมหวังนะเพคะ!”ฮองเฮานึกถึงเรื่องที่เย่หรงและหลงเพ่ยเพ่ยอ้อนวอนตนเมื่อครู่ เย่หรงเป็นถึงเพียงนี้แล้ว นางจะยังทำให้คนที่เขาชอบพอลำบากใจได้อีกหรือ?ฮองเฮาถอดปิ่นปักผมอันหนึ่งของตนออกมาโดยมิทันคิด แล้วยื่นให้กับหลงเพ่ยเพ่ย“ถือปิ่นปักผมนี้ไปพาตัวสิงอวี๋ออกมาเถอะ!”หลงเพ่ยเพ่ยรับปิ่นปักผมหงส์คู่ปักทองคำของฮองเฮามาทั้งน้ำตา นี่คือปิ่นปักผมที่ฮองเฮาเท่านั้นจึงจะสวมใส่ได้ เห็นปิ่นดังเห็นองค์ เทียบเท่ากับพระราชโองการของฮองเฮ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2215
“ท่านหญิง...”“เพ่ยเพ่ย...”ฮองเฮาเห็นหลงเพ่ยเพ่ยตกลงไปก็ตกใจจนหัวใจแทบหยุดเต้นไปชั่วขณะ ผานกกระเรียนแห่งนี้เป็นปรปักษ์กับราชวงศ์หรืออย่างไร?เหตุใดถึงได้ตกลงไปทีละคนเช่นนี้?“เร็วเข้า ช่วยคน!”ฮองเฮาตะโกนลั่น นางกำนัลที่มีไหวพริบรีบไปตามองครักษ์มาช่วยทางด้านเย่หรงทรงตัวได้มั่นคงบนชะง่อนผาแล้ว เขาเพิ่งจะถอนหายใจโล่งอกก็ได้ยินเสียงกรีดร้องจากด้านบนเมื่อเงยหน้าขึ้น เขาก็เห็นหลงเพ่ยเพ่ยกำลังร่วงหล่นลงมาหัวใจของเย่หรงหดเกร็งวูบ มิทันได้คิด คว้าเถาวัลย์ข้าง ๆ แล้วโหนตัวไปหาหลงเพ่ยเพ่ยหลงเพ่ยเพ่ยตกใจจนหลับตาลงแล้ว เตรียมพร้อมยอมรับความตายแต่ทันใดนั้นก็รู้สึกเหมือนตนชนเข้ากับคนผู้หนึ่ง จากนั้นร่างก็ถูกกอดไว้“ไปทางนั้น เร็วเข้า คว้าชะง่อนผานั่นไว้!”เย่หรงพลิกตัวกลางอากาศ เหวี่ยงหลงเพ่ยเพ่ยไปทางนั้น หลงเพ่ยเพ่ยพุ่งเข้าใส่ผนังผา แต่ใช้แรงมากเกินไปจนใบหน้าชนกับผนังผาจนถลอก นางเจ็บเสียจนหน้ามืดตาลายแต่นางมิสนใจความเจ็บปวดแทบขาดใจ เช่นเดียวกันกับเย่หรง เขาพยายามสุดชีวิตที่จะคว้าเถาวัลย์เหล่านั้นไว้โชคดีที่เถาวัลย์ฝั่งนี้ยังพันเกี่ยวกับกิ่งไม้มากมาย เถาวัลย์ที่พันกิ่งไม้ไว้นั้
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2214
“ซานเอ๋อร์!”หลงอวิ๋นก็เห็นภาพนี้เช่นกัน ทันใดนั้นในสมองก็ว่างเปล่า…ในฐานะมารดา นางจะมิรู้ได้อย่างไรว่าตนลำเอียงต่อบุตรชายทั้งสองคนหยวนซือและหยวนซานป่วยไข้พร้อมกัน นางกลับเฝ้าหยวนซือทั้งวันทั้งคืนส่วนหยวนซานกลับเป็นหยวนซิ่งสามีของนางที่คอยดูแลด้วยตนเองของประทานที่ได้รับจากมหาเทพและเจ้าแห่งทะเลผู้เป็นบิดาในช่วงเทศกาลปีใหม่และวันสำคัญต่าง ๆ นางก็จะให้หยวนซือเลือกก่อน ที่เหลือถึงจะให้หยวนซานเรื่องเช่นนี้นับมิถ้วน แต่หยวนซานกลับถูกหยวนซิ่งบิดาของเขาสั่งสอนมาอย่างดี มิเคยบ่นว่าเรื่องความลำเอียงของนางเลย!บัดนี้มองดูหยวนซานกำลังจะตกหน้าผา หลงอวิ๋นในฐานะมารดาจะสามารถมองดูเฉย ๆ ให้บุตรชายตายตกไปเช่นนี้ได้หรือ?ฝ่ามือหลังมือก็เนื้อเดียวกัน นางทำให้หยวนซานมาสู่ใต้หล้าผืนนี้ หยวนซานมีความผิดอะไร นางมีสิทธิ์อะไรจะทำกับหยวนซานเช่นนี้“ซานเอ๋อร์!”เรื่องนี้เกี่ยวพันถึงชีวิต เมื่อคิดว่าจะต้องสูญเสียบุตรชายคนนี้ไปตลอดกาล หลงอวิ๋นก็พลันเสียใจแต่ก็สายเกินไปนางมิสนใจอีกต่อไปว่าจะทำให้หยวนซือบาดเจ็บหรือไม่ นางใช้แรงดึงหยวนซือออกอย่างแรงแล้วพุ่งเข้าไปที่หน้าผา“ซานเอ๋อร์ แม่มาช่วยเจ้าแล้ว
