เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter 5 จนอยากหลีกหนี (2)
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-26 13:19:13อินทุภารู้สึกสังหรณ์ในใจ ก่อเกิดเป็นความรู้สึกอึดอัดเข้ามาแทนที่ เธอจ้องหน้าเขาเขม็ง ไม่รู้ธีรุตม์จะมาไม้ไหน
“หนูอินมีเรื่องน่าตื่นเต้นแบบนี้ ทำไมหนูไม่บอกแม่ละลูก ดูสิต้องให้พี่รุตเป็นฝ่ายบอกเหรอ จะแอบเซอร์ไพรส์แม่ใช่ไหมจ๊ะ”
“เอ่อ คุณหญิงแม่คะ” อินทุภาอึกอัก เธอจะเล่าอย่างไรว่าเมื่อคืนเธอถูกเขาข่มเหง และยังทิ้งให้เธอนอนคนเดียวทั้งคืนตามลำพัง
อินทุภาได้แต่เบนหางตาไปมองเขา แต่เธอก็ได้เห็นได้เจอสายตาเย็นชาของธีรุตม์อีกครั้ง
“ว่าไงน้องอิน” เขาเอ่ยเรียกเสียงหวาน
อินทุภาจำใจกล้ำกลืนตอบออกไป
“คือ พี่รุตแค่อยากให้คุณหญิงแม่แปลกใจน่ะค่ะ แต่เรื่องกำหนดวันที่จะไป อินยังไม่รู้ว่าวันไหนค่ะคุณหญิงแม่”
“แหม... ดีแล้วล่ะที่รุตจะพาน้องไปฮันนีมูน แม่หวังว่ากลับมาจากฮันนีมูนแล้ว แม่จะได้ข่าวดีเรื่องหลานนะลูกนะ” คุณหญิงทับทิมนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
“ว่าแต่... แม่ว่ามันไม่สมศักดิ์ศรีน่า ทำไมถึงจะไปแค่ภูเก็ตเองหรือ แม่คิดว่า รุตน่าจะพาน้องไปฮันนีมูนที่ต่างประเทศจะดีกว่า”
ธีรุตม์มีงานเยอะ แล้วอีกอย่างมายาวีแพ้อากาศเย็น ๆ หล่อนเป็นโรคประหลาดที่ถูกความเย็นไม่ได้ ดังนั้นภูเก็ต และเกาะทางใต้ของประเทศจึงเหมาะที่สุด แล้วไม่ต้องยุ่งยากเรื่องเอกสารด้วย
“แม่ครับ แค่ใกล้ ๆ ก่อน พอมีเวลาและโอกาสอื่น ค่อยพาไปไกลกว่านี้ครับ ผมจะขอหยุดไม่กี่วันครับ จะได้กลับมาทำงานให้คุณแม่อีก”
“แหม... ชื่นใจ ได้ยินแบบนี้แล้ว แม่ก็สบายใจ”
“คุณหญิงแม่จะไปด้วยกันไหมคะ”
“โอ๊ย แม่จะไปทำอะไร ไปกันแค่หนุ่ม ๆ สาว ๆ ก็พอ แม่ขออยู่บ้านตากแอร์ฯ เย็น ๆ ดีกว่า ให้ไปเดินเล่นทะเล กระโดดน้ำตูม ๆ แม่ไม่ไหวแล้ว เอ่อ... แล้วก็ดูแลกันดี ๆ ล่ะ แดดมันแรงนักเชียว จะดำเอา และจะไม่สบาย” คนเป็นแม่ก็ห่วงสารพัด
“ครับแม่”
“ดีแล้ว ๆ ไปเที่ยวจะได้เปิดหูเปิดตา ขอเพียงแค่มีตาหนูยายหนูตัวน้อยกลับมาให้แม่ได้ยินข่าวดี แค่นี้แม่ก็พอใจล่ะ โอ๊ย! หลานย่าจะมาแล้ว แม่อยากอุ้มหลาน” ยิ้มอย่างดีใจที่เห็นลูกชายเริ่มคล้อยตาม และเมื่อคืนวิภาก็รายงานความคืบหน้าว่าธีรุตม์อยู่ในห้องนอนของอินทุภาเป็นชั่วโมง
หลังจากจบมื้ออาหารเช้าแสนอึดอัด อินทุภารีบผละตัวหนีออกจากตึก เธอไปหมกตัวอยู่ภายในห้องเรือนกระจกที่เต็มไปด้วยกล้วยไม้ กระบองเพชร และดอกไม้ที่ชื่นชอบ
กระนั้นยังไม่วายถูกธีรุตม์ตามมาถึงในนั้น “หวังว่าคงไม่ทำตัวปากมาก ไปฟ้องใครเข้าล่ะ” ธีรุตม์ส่งเสียงมาพร้อมกับตัว
อินทุภาชะงักไม่เข้าใจ ก่อนจะนึกขึ้นได้ เขาคงจะให้เธอออกจากบ้านไปพร้อมกับเขา และเขาจะไปกับมายาวี
ใบหน้าของหญิงสาวซีดจางลงเมื่อได้รู้ความจริง หัวใจไม่ใช่ก้อนดินที่จะไม่รู้สึกอะไร อินทุภาเองก็ใช่จะเป็นพระอิฐพระปูน
“เธอจะบินไปภูเก็ตพร้อมกับฉันก็ได้ ฉันจะให้เงินเธอ และเธอไปหาที่อยู่เอง ส่วนฉันจะแยกไปกับมายาวี” เขาประกาศให้เธอรู้ เมื่อมาถึงจุดนี้ อินทุภารู้ว่าเธอถูกใช้ให้เป็นหนังรองหน้า ธีรุตม์กำลังย่ำยีศักดิ์ศรีความเป็นเมียที่ถูกกดขี่
“คุณแน่ใจแล้วหรือคะที่ทำแบบนี้”
“แน่ใจสิ ทำไม”
“เปล่าหรอกค่ะ ถ้าคุณหญิงแม่รู้”
“นี่... ถ้าเธอไม่ปากมาก ไม่ปากโป้ง แม่ก็ไม่รู้ ว่าแต่... จะไปฟ้องแม่หรือ”
อินทุภาถึงกับกลืนความขมลงคอ
“ถ้าคุณจะขอร้องอิน ก็ควรจะพูดให้ดี ๆ และคราวหน้าหากจะทำแบบนี้อีก ก็ต้องปรึกษากันก่อน” อินทุภาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องพูดออกไปแบบนี้
“...” ธีรุตม์ยักไหล่
“คุณไม่ต้องห่วงนะคะ อินรู้สถานภาพของตัวเองดี แต่ขอร้องข้อเดียว”
“อะไร”
“คุณอย่ามาทำกับอินเหมือนเมื่อคืนนี้อีก”
“หื้อ เธอไม่มีสิทธิ์ต่อรองนะอินทุภา”
“ถ้าเรื่องนี้รู้ถึงคุณมายาวี เธอคงจะเสียใจ”
“มายาวีเธอให้เกียรติฉันเสมอ และไม่ก้าวก่าย”
“แต่คุณนอกกายนอกใจเธอ”
“อินทุภา เธอก็เป็น...”
“เป็นอะไรคะ” หญิงสาวสวนกลับ
บทล่าสุด
ยั่วรักภรรยาในนาม Chapter 27 เริ่มตาสว่าง(2)
มายาวีคุ้ยตัก “อันนี้หรือคะเรียกโซน แล้วภาคกลางเรียกอะไรคะ วีจำไม่ได้”“ถ้าผมจำไม่ผิดน่าจะเรียกว่าคูน ส่วนภาคเหนือเรียกว่าตูน น่ะครับ”“คุณศีลรอบรู้จักนะคะ วีขอชมเลย ว่าแต่แกงส้มนี่ คุณศีลทำเป็นหรือเปล่า รสชาติและจัดจ้านแบบนี้ วันหน้าสอนวีบ้างนะคะ วีอยากจะทำเป็นบ้างน่ะ”“ได้สิครับ ผมยินดี”มีเพียงธีรุตม์ที่กินข้าวไปอย่างเงียบ ๆ“ไอ้รุต คืนนี้จะก๊งกันอีกไหม อากาศแบบนี้ด้วย ถ้าไม่ก๊ง ก็ไม่รู้จะทำอะไรกันดี”“เอาสิ ได้สิ เริ่มเลยไหม”“อุบ๊ะ ได้เลย ๆ” ศีลกระดิกนิ้วเรียกลูกตาลให้ไปเอาเหล้ามาให้ มายาวีไม่อาจฝืนนั่งกินกับหนุ่ม ๆ ได้ เธอมีเรื่องที่จะต้องให้ครุ่นคิดอีก เพราะในตอนที่เธอขอตัวไปเข้าห้องน้ำ มีข้อความจากคุณหญิงทับทิมส่งมาถึงมายาวี(ฉันมีข้อเสนอให้เธอมายาวี ถ้าเธอเลิกกับลูกชายของฉัน ฉันจะคืนงานให้เธอ และให้เงินเธออีกสามล้าน)‘คุณหญิงทับทิมคะ เงินของคุณจะซื้อได้ทุกสิ่งจริง ๆ หรือคะ’ มายาวีสมเพชเวทนาตัวเองยิ่งนัก ทำไมเธอถึงได้โชคร้าย เจอแต่คนที่เหยียบย่ำซ้ำเติม“เป็นอะไรวะไอ้รุต ดูมึงเงียบไป หรือว่าเป็นห่วงคุณอิน”“อินดีขึ้นแล้ว กินข้าวอิ่ม แล้วได้ยาดี ก็หลับสบาย” ยิ้มเยาะศีลอยู่ในที แ
ยั่วรักภรรยาในนาม Chapter 27 เริ่มตาสว่าง(1)
อีกห้องหนึ่งอดรนทนไม่ไหว หลังจากที่จิ้มมือถือจนไม่มีอะไรจะดู แถมสัญญาณมือถือก็ยังขาด ๆ หาย ๆ เธอไม่มีกะจิตกะใจอะไรใด ๆ อีกทั้งนั้น‘รุตคุณทำกับวีเกินไปแล้วค่ะ วีไม่มีค่าในสายตาของคุณอีกแล้วใช่ไหม คุณหมดรักวีแล้ว’ จากที่รักมากกลายเป็นความขุ่นเคืองที่เริ่มก่อเกิดขึ้นมาในหัวใจเสียงฟ้าผ่าดังเปรี้ยงทำให้มายาวีสะดุ้งสุดตัว ตอนนี้เธอไม่มีธีรุตม์คอยอยู่ข้างกาย เขาคงจะกกกอดกับเมียตัวจริง“รุตคะรุต คุณทำกับวีเกินไปแล้วจริง ๆ” มายาวีอดกลั้นน้ำตาอีกต่อไปไม่ไหว ความชอกช้ำเริ่มบ่มเพาะในจิตใจ เธอปล่อยเสียงสะอื้นออกมาอย่างน่าเวทนา‘วี… เธอจะไปต่อหรือว่าพอแค่นี้’ มายาวีถามตัวเองเวลาล่วงเลยไปจนถึงเย็น มายาวีวางมือถือ เซ็งมาก ๆ ลมพายุที่โหมกระหน่ำทำให้สัญญาณเครือข่ายไม่เสถียรทันใดนั้นประตูห้องนอนของเธอถูกเปิดออก พร้อมร่างของธีรุตม์ที่เดินเข้ามาด้วยใบหน้าเคร่งเครียด“รุต คุณหายไปไหนมาคะ” แม้จะรู้อยู่เต็มหัวอก แต่เธอก็ถาม ธีรุตม์ไม่ตอบคำถาม แต่เอ่ยอย่างอื่น“ผมมาชวนคุณไปกินข้าว”“เมียของคุณดีขึ้นแล้วหรือคะ คงจะออดอ้อนทำสำออยมากล่ะสิ วีก็ไม่เคยคิดนะคะว่าเมียของคุณก็ขุดเอามารยาหญิงที่มีเอามาใช้จนหมด” มาย
ยั่วรักภรรยาในนาม Chapter 26 เขาเห็นแก่ตัว(2)
“ก็ทำเหมือนที่เธอไปบอกกับคุณแม่ อยากให้ฉันทำให้เธอท้องอย่างไงล่ะ”“ไม่ค่ะ อินไม่เคยทำแบบนั้น ไม่เคยพูดแบบนั้น อินไม่ได้พิศวาสคุณ”“พูดได้เต็มปากเต็มคำว่าไม่เคยพิศวาสผัว แต่กับผู้ชายอื่นแทบจะถวายตัว”“จิ๋มไม่ได้อยู่ที่หน้าแข้งหรือหัวเข่านะคะ ผู้หญิงคนอื่นอาจจะง่าย แต่ไม่ใช่อิน อยากทำอะไรแบบผัว ๆ เมีย ๆ โน่นไปทำกับคุณวี”“บอกแล้วว่าอย่าดึงวีมาเกี่ยวข้อง นี่มันเรื่องของเรา”“เรื่องของคุณคนเดียวนะสิ อินจะหาทางหย่ากับคุณให้ได้”“คำก็หย่า สองคำก็หย่า อยากอย่าหรือ ไม่มีวันนั้นหรอก เชิญคิด เชิญฝันไปนะ แต่จะไม่มีวันเป็นจริง ในเมื่อคุณแม่เลือกเธอให้มาผลิตลูก ฉันจะจัดให้ตามคำขอ”“ไม่นะ อย่าคุณรุต ฉันไม่สบายอยู่นะ ไม่... อื้อ อุบ...” กลีบปากของอินทุภาถูกปิดลงแล้ว‘ปากที่เคยจูบกับคุณวี ยี้...’ ในใจของอินทุภาตอนนี้เธอทำได้แต่นอนน้ำตาไหล ปล่อยให้ธีรุตม์ทำตามอำเภอใจ ใบหน้าของธีรุตม์คลุกลงไป พร้อมกับจัดการกระชากเสื้อผ้าที่อินทุภาสวมใส่จนขาดวิ่น และเขาเองก็ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองไปด้วยให้ตกอยู่ในสภาพเดียวกันฟ้าฝนด้านนอกก็คำรามเลือนลั่นเหมือนพิโรธใครมา กลบเสียงของสองหนุ่มสาวที่กำลังสอดประสานเป็นหน
ยั่วรักภรรยาในนาม Chapter 26 เขาเห็นแก่ตัว(1)
ในห้องของอินทุภา เมื่อเธอเปิดประตูห้องน้ำออกมาก็เจอ กับธีรุตม์ที่ยืนรออยู่“เข้าไปนานเกินไปแล้วนะ”“ทำไมล่ะคะ อินตัวร้อน ก็เลยคิดว่าอาบน้ำดีกว่าตัวจะได้เย็นลง”“เดี๋ยวไข้ก็กลับมาอีกหรอก” พูดอย่างเป็นห่วง แต่สีหน้ายังคงออกเฉยเมย“ท่าทางจะป่วยการเมือง” ทั้งที่รู้ว่าไม่จริง แต่ธีรุตม์ก็อยากพูดแบบนี้ เล่นเอาคนที่ได้ยินถึงกับอึ้ง ขอบตาเริ่มร้อนออกผ่าว ๆ อินทุภาจับมือของเขาที่ประคองตัวเองอยู่ให้ออกห่าง“นี่... ทีกับนายศีลที่ไม่ใช่ผัวนั้น แทบจะให้ประคองขึ้นลงเตียง เล่นหูเล่นตา พูดจาอ่อนหวานออเซาะ” พูดไปก็จับร่างของเธอให้หมุนตัวเข้ามาหา แววตาแห่งความชิงชังรังเกียจฉายออกมาจากอินทุภา“ทำไม ทำไมต้องจ้องผัวตัวเองแบบนี้”“คำก็ผัว สองคำก็ผัว อย่าลืมว่าอีกห้องมีคุณวีอยู่”“ฉันก็บอกแล้วว่าวีไม่เกี่ยว”“ไม่เกี่ยวยังไง ทริปนี้คุณเป็นคนโยงพวกเราให้มาเกี่ยวข้องกันเอง ถ้ากลับไปจากทริปนี้ ฉันจะไปคุยกับครอบครัว ฉันจะหย่ากับคุณ” อินทุภาหมดความอดทน ถึงแม้เธอจะเสียเปรียบเขาเต็มประตู แต่เธอจะไม่ยอมให้ธีรุตม์ มาข่มเหงจิตใจอีกแล้ว“อ้อ สงสัยจะมีที่พึ่งใหม่ นายหัวศีลให้ความสนใจเธอ และเขาก็รวยล้นฟ้า เงินไม่กี่ล้านบ
ยั่วรักภรรยาในนาม Chapter 25 หยุดดีไหม(2)
“คุณรุตคะป้อนอินเถอะค่ะ อินหิว และกินอิ่มจะได้กินยา” ธีรุตม์ถึงกับผ่อนลมหายใจออกมา เขาจับถ้วยข้าวต้มที่เย็นชืด และตักป้อนให้อินทุภาเธอก็กินมันอย่างว่าง่าย ไม่ได้เรื่องมากอะไร กินอย่างเอร็ดอร่อย เหมือนรู้ว่าต้องทำเป็นหน้าที่ ตอนนี้ตัวเองไม่สบายก็ต้องกินข้าว เพื่อจะได้กินยา แล้วจะได้รีบหายธีรุตม์ทำสายตาพอใจตอนที่เห็นเธอกินข้าวต้มจนหมดชาม อินทุภาชี้ให้ธีรุตม์ดูถุงยา เขาจึงหยิบมาอ่าน ก่อนจะจัดยาให้ตามที่คุณหมอเขียนกำกับเอาไว้ ชายหนุ่มป้อนยา และรินน้ำให้ดื่มตาม เธอก็ทำตามอย่างไม่อิดออด“นั่งสักพักก่อนนะ ให้อาหารย่อยก่อนค่อยนอน”ธีรุตม์สั่ง แล้วเก็บทุกอย่างให้ห่างออกไปจากเตียง จากนั้นเขาก็เดินไปที่ในห้องน้ำ และหาผ้าผืนเล็กชุบน้ำ ก่อนจะตรงมาที่อินทุภา ธีรุตม์จัดการเช็ดหน้า และเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้กับหญิงสาว เพื่อช่วยทำให้ไข้ลดอีกแรง“คุณรุตไม่ต้องทำก็ได้ค่ะ อินจะทำเอง คุณรุตไม่ต้องมาแสร้งทำดีกับอิน”พอได้ยินคำหลัง ธีรุตม์ชะงักมือ“ใครว่าฉันแสร้งทำ นี่คือสิ่งที่ฉันต้องทำต่างหาก ฉันบอกใครต่อใครว่าเธอเป็นเด็กในบ้าน ฉะนั้นถ้าฉันไม่ดูแลเธอ ไม่ว่าจะเป็นใคร ๆ ก็ต้องตำหนิ โดยเฉพาะคุณแม่ท่านจะว่าเอาไ
ยั่วรักภรรยาในนาม Chapter 25 หยุดดีไหม(1)
กลุ่มเมฆร้ายตั้งเค้าอย่างชัดเจน“น่ากลัวจังค่ะ”“นั่นสิครับ คุณวีกลับขึ้นห้องไปเถอะ”สีหน้าของมายาวีสลดลงอย่างชัดเจน เธอหมุนตัวกลับมายังบ้านตามที่ศีลบอกเมื่อมาถึง มายาวีก็เดินขึ้นไปบนชั้นสอง พอเธอเปิดประตูห้องนอนเข้าไป ก็ไม่เห็นธีรุตม์ ‘เขายังอยู่ในห้องโน้น’ หัวใจเจ็บจี๊ด ความพ่ายแพ้ปรากฏตรงหน้าอีกครั้ง เธอหมุนตัวหมายจะกลับมาเคาะที่ห้องของอินทุภา แต่เสียงหนึ่งในหัวก็ดังขึ้น‘อย่าทำแบบนั้น อย่าทำ’น้ำตาของมายาวีรื้นขึ้นมา เธอรีบปิดประตูห้องจนเสียงดังหวังจะให้ทั้งสองคนที่กำลังป้อและพะเน้าพะนอกันอยู่ได้ยิน และกลับไปล้มตัวลงนอนบนเตียงอย่างเดียวดายโครม... อินทุภาสะดุ้งตื่น ธีรุตม์ที่ผล็อยหลับลงไปเพราะเมื่อคืนเขาก็เมาหนักเช่นกัน เนื่องจากดื่มแอลกอฮอล์เข้าไปเยอะ“เสียงอะไรคะ”“ไม่ต้องสนใจหรอกน่า”แต่พอตะแคงหูฟัง ก็ได้ยินเสียงลมที่ลู่ผ่านฝาผนังจนเกิดเสียง “ลมแรงนะ”“ทำไมลมแรงล่ะคะ”“พายุเข้ามั้ง แถวนี้ฝนแปด แดดสี่อยู่แล้ว เมฆฝนก่อตัว ก็ก่อเกิดเป็นพายุเล็ก ๆ ได้ ยิ่งใกล้ทะเล”อินทุภานึกภาพตาม เธอเคยเห็นแต่ในข่าว มันก็น่ากลัวมือหนาของธีรุตม์ที่แตะตัวของอินทุภาอยู่ เนื้อตัวของเธอร้อนดังกับท่อ
บางทีคุณอาจจะชอบ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย
เงียบสงัด285.0K viewsภรรยาที่(ไม่)รัก
ชะนีติดมันส์16.6K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี
ทานตะวันหลากสี56.6K viewsเมียในสมรส
ลำเจียก18.0K viewsอุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย
จันทร์ส่องแสง3.7K viewsรวมเรื่องสั้น (PWP) (18+)
หวานน้อยมาก129 viewsซ่อนรักคุณหมอมาเฟีย
SS.WONDER701 viewsThe contract สัญญาป่วนชวนมารัก
มี่เยี่ยน77 views
